67.5

"Bakit tuwang-tuwa ang prinsesa? Puwede bang ..." Ngumiti si Leng Ruoxue at tumigil.

"Leng Ruoxue, naglakas-loob ka bang tanggapin ang hamon ko?" Sinabi ni Huangfu Yuqiang, pinipigilan ang kanyang galit.

"Ikaw, isang mahusay na espiritista, nais mong hamunin ako?" Maingat na tiningnan ni Leng Ruoxue si Huangfuyu mula ulo hanggang paa, at nais na makita kung anong nangyari sa kanya!

"Opo." May kumpiyansang sinabi ni Huangfuyu, hum, basta't tanggapin mo ito, magsisisi ka. Hindi sila ang labanan ng mga pang-espiritwal na panginoon.

"Hindi ako interesado." Matapos ang mahabang panahon, mahinang tumanggi si Leng Ruoxue.

"Niloko mo ako! Natatakot ka ba?" Si Huangfuyu ay tumingin kay Leng Ruoxue na nang-iinis, ang kanyang mukha na puno ng kagalit-galit.

"Sino sa palagay mo ikaw, hindi lang ako nag-aalangan na alagaan ka, tinatrato mo ba talaga ang iyong sarili bilang isang tao?" Leng Ruoxue sinabi napaka matapat, ang pagiging matapat ay isang kabutihan! Hindi niya nais na kausapin ang tulad ng isang nagniningning na payaso, ngunit sino ang nakakaalam na ang iba pang partido ay hindi pa natatapos.

"Yu'er, dahil ayaw tanggapin ni Miss Leng ang hamon mo, bakit ka abalahin? Naniniwala ako na nahihirapan si Miss Leng." Sinabi ni Xu Guifei na napaka empetiko, ngunit ang implikasyon ay malinaw. Ang Ruoxue ay walang imik at takot na tanggapin ang hamon.

"Hindi ko alam kung ano ang gusto ng hamon sa akin ng prinsesa?" Walang pakialam na tanong ni Leng Ruoxue. Dahil ang ina at anak na babae ay kumanta at kumanta kasama ang pagkabalisa, hindi ba siya magiging labis na walang kahihiyan kung hindi siya nakikipagtulungan!

"Gusto kong ihambing sa iyo upang paamoin ang hayop." May kumpiyansa na sinabi ni Huangfuyu. Pinaboran siya nang walang dahilan. Ngayon siya ay isang master ng hayop na namamayani.

"Puff!" Ang alak ni Feng Da at iba pa ay direktang nag-spout mula sa kanilang bibig. Totoong matalino para sa utak-patay na ito na talunin ang hayop kasama ang kanyang ginang.

"Sigurado ka?"

"Ano? Natatakot ka ba?" Ipinagmamalaki ni Huangfuyu, ang pag-taming ng hayop ang kanyang matibay na punto, at maging ang kanyang panginoon ay pinupuri siya bilang isang bihirang heneral na nagpapakalma sa hayop.

"Sigurado ka bang nais mong talunin ang isang trainer ng hayop kasama ang isang taong hindi isang trainer ng hayop?" Sinabi ni Leng Ruoxue na may kumpirmasyon.

"Oo naman, ngunit kung natatakot ka, maaari kang sumuko ngayon." Paalalahanan siya ni Huangfuyu ng may malungkot na hitsura. Siya ay nahihilo na ngayon na hindi niya namalayan na ang kanyang pag-uugali ay hahamakin. Sa katunayan, gagawin niya ito upang makahanap ng isang dahilan upang mapahiya si Leng Ruoxue, kaya't wala siyang pakialam kung alam ni Leng Ruoxue kung paano sanayin ang mga hayop.

"Joke, hindi ka natatakot, wala akong kinakatakutan." Si Leng Ruoxue ay talagang walang imik, naisip niya na magkakaroon sila ng magandang ideya, naging mas mahusay ito kaysa sa hayop, ngunit ang isang ideyang patay sa utak, hindi inaasahan ni Huangfu Zhen Huwag tumigil? Sa pag-iisip nito, hindi niya maiwasang ibigay ang kanyang tingin sa emperador na nakaupo sa una, ngunit ang ekspresyon ng mukha ni Huangfu Zhen ay napaka-payak, at ginawang hindi makita ng mga tao ang kanyang saloobin.