46 ♥ CHAPTER 93 ♥

✿ Syden's POV ✿

Nasa kwarto ako ngayon at hindi ako mapakali dahil sa nangyari kahapon dahil pagkatapos ng lahat ng nangyari, nagpasya kaming bumalik na sa Black House dahil masyado ng grabe ang mga pangyayari. Hindi ko rin mapigilang maluha dahil sa lahat ng nasaksihan ko kahapon pero sinubukan ko pa ring lakasan ang loob ko.

Pagdating namin kahapon dito, pinakiusapan ko sila kung pwede ba naming hanapin si Julez dahil kahit papaano ay kaibigan ko pa rin siya na hindi ko magugustuhang may mangyaring masama sa kanya. Pero sabi ng grupo, hindi ako pwedeng basta-basta na lang gumalaw lalo na't hindi ko alam at walang nakakaalam kung bakit hinahanap ng Venom si Julez. Sinabi nila sa akin na susubukan nilang alamin kung bakit hinahanap si Julez.

Mas lalo na lang hindi naging maganda ang pakiramdam ko ng maalala kong sinabi ng lalaki sa speaker na kung sinuman ang magbabalak na tulungan sa pagtatago o itago si Julez sa kanila ay madadamay sa execution. Anong kasalanan ni Julez bakit siya mae-execute? Sa tagal ng pinagsamahan namin, wala akong alam tungkol sa kanya hanggang sa maalala ko yung natuklasan ko tungkol sa pagkatao niya.

Nakita ko siyang lumabas sa isang classroom kaya't nalaman kong isa siya sa mga killers. He even used injection para pumatay, so it means kasama siya sa grupo ng Venom. Pero kung member siya ng Venom, bakit nila siya hinahanap at papatayin? Galit na galit pa nga siya noong araw na kinausap ko siya about sa Venom? Mas lalo na lang talaga akong kinabahan habang iniisip ko lahat ng 'yon. Why would they kill their own member?

Ipinangako ng grupo sa akin na aalamin nila ang dahilan kung bakit hinahanap ng Venom si Julez kaya't wala na raw akong dapat na ipag-alala. Lumipas ang buong araw kahapon, hindi ako mapakali na labas pasok sa kwarto ko na kung minsan ay natutulala pa ako kakaisip. Hindi ko talaga mapigilang mag-aalala. Sobrang nagkagulo kahapon dahil sa Venom.

Lumipas ang buong gabi kahapon hanggang sa umaraw na, hindi ako makatulog ng maayos at bawat oras ay nagigising ako. Ano ba talagang dahilan kung bakit nila siya hinahanap?

Napaupo ako sa kama kakaisip hanggang sa marinig kong pabagsak na bumukas ang pintuan ng Black House kaya't nagmadali akong lumabas. Nakita ko na lang sina Raven at Dave. Nakahawak pa rin si Raven sa door knob habang nasa likuran niya si Dave. Napansin kong pawis na pawis sila at parang hinihingal. Nakita ko rin sina Dean at yung ibang main members na nakatingin sa kanila, "You need to see this!" sambit ni Raven kay Dean ngunit napatingin siya sa direksyon ko. Napalunok na lang ako habang nakakaramdam ng kaba at pinagpapawisan, "It's Julez" saad nito kaya mabilis akong tumakbo papalabas kaya sumunod na rin sila sa akin.

Nakita ko ang ibang estudyante na tumatakbo papunta sa iisang direksyon kaya't sinundan ko sila para malaman ang nangyayari hanggang sa nakapunta kami sa open field ng campus kung nasaan kami kahapon noong nagsasalita yung lalaki sa speaker. Nakita ko ang mga estudyanteng nagtatakbuhan ay natigilan na rin at tinitignan ang paligid na parang may pinagtataguan. Napansin ko rin na magmula sa kabilang direksyon ay tumatakbo ang mga estudyante papunta sa kinatatayuan namin.

Tahimik at tila may hinihintay sila hanggang sa may narinig kaming isang malakas na tunog. Ang tunog na 'yon ay parang pagsabog ngunit wala naman kaming naramdaman na sumabog sa loob ng campus kaya't napayuko na lang kaming lahat. Napatingin kami sa iisang direksyon dahil kasabay ng pagsabog na 'yon ay may isa nanamang malaking tela na biglang lumitaw mula sa 4th floor ng building na nasa harapan namin at medyo malayo. Mula sa telang 'yon, may nakasulat at dugo ang ginamit dito.

"CLAUDE IS BACK!!!"

Nang mabasa namin 'yon ay napansin kong napaatras ang ibang estudyante at nag-uumpisang manginig na parang hindi makapaniwala. Mula sa salitang nakasulat sa telang 'yon, tila nabalutan sila ng sobrang pagkatakot. Naramdaman ko na lang na hinila ako ni Dean papalapit sa kanila pero hindi ko pa rin inialis ang tingin ko sa mga estudyanteng tila namutla na sa takot at halos hindi na makagalaw.

"No...Claude is dead! That is not true!" sigaw ng isang lalaki habang itinuturo yung tela kaya napatingin lahat sa kanya.

"Whoever did this, gusto lang nila tayong mamatay sa takot! You can't bring the dead back to life. No way!" nakita kong nanginginig din siya habang sinasabi niya 'yon.

"You're right" tinignan na lang naming lahat ang isa pang babae, "Patay na siya! Imposibleng mangyari 'yon!" lahat sila ay natatakot at nanginginig pero pilit na nilalakasan ang loob.

"Paano kayo nakakasiguro na patay nga talaga siya?!" may isang batang babae ang nakisali sa usapan at dinig na dinig 'yon dahil sumisigaw sila.

"REMEMBER, CLAUDE'S BODY HAD NOT BEEN FOUND ANYWHERE. AFTER THE PRESIDENT OF CHAINED SCHOOL DIED, BIGLA SIYANG NAGLAHO NG PARANG BULA! BUT BECAUSE WE'RE AFRAID OF HIM, INISIP NATING LAHAT NA NAMATAY SIYA SA PAGSABOG 4 YEARS AGO! WHAT IF HE'S REALLY ALIVE?! AND THAT THE ONE WRITTEN THERE IS REALLY TRUE?!"

Nagkatinginan ulit ang lahat at sandaling natahimik, "Kahit pa anong mangyari, hindi ako maniniwala ng dahil lang sa nakasulat diyan! He's dead and that's it!!" sigaw ng isa pang babae.

Dahil sa katahimikan, tinignan ko si Dean na parang may iniisip. Wala akong alam sa nangyayari ngayon at kung bakit takot na takot ang mga estudyante sa pangalan na 'yon. Napatingin na lang ako sa ibang direksyon at natulala ako ng makita kong nakagapos si Julez sa isang upuan sa harap mismo ng kabilang building at may nakakita rin noon kaya napasigaw siya at napatingin lahat sa direksyon ni Julez.

Walang lumapit sa kanya hanggang sa mapansin namin ang isang grupo na tanging lumapit sa kanya. Hindi sila pamilyar sa amin at medyo marami sila. Nakaitim ang mga ito mula ulo hanggang paa, nakasuot ng hood at nakamaskara ang mga ito kung saan nakatakip ang kalahati ng kanilang mukha at bibig lamang ang nakikita. Bukod doon, makikita ang kanilang katawan na punung-puno ng tattoo.

Tumigil sila sa harapan ni Julez at nakita kong matapang pa rin silang tinignan ni Julez. Humarap sila sa amin at ngumiti ng masama. Pagkatapos ay may isang nagsalita sa kanila, "It's our honor to meet you all students" tinignan niya muna lahat bago muling nagsalita, "But soon, luluhod din kayo sa harapan namin just to save your very own life. Just like this boy!" nilapitan niya si Julez at muling humarap sa amin, "Unfortunately he needs to die because he is a threat to us and those who will be like him, will also die. Kaya kung ako sa inyo, don't make us your enemy" naglakad ito sa harap ni Julez ng pabalik-balik habang nagsasalita, "We can kill you in just a second kaya huwag niyo ng subukan pang takasan kami dahil doon rin ang aabutin niyo unless you beg us" masamang sabi nito at tila natutuwa.

"Students who were found dead without traces of blood or evidences. Mga estudyanteng nanginginig, namumutla at naninigas..." tumigil ito sa paglalakad ng marating na niya ang pinakagitna sa mismong tapat ni Julez. Ginamit ang nakakatakot na tingin dahil kita pa rin namin ang mata nito habang nakangiti ng masama, "It's our doing. Kami ang may kagagawan ng lahat ng 'yon because we are members...of Venom" nagkabulungan na lang ang lahat sa takot at ang iba'y pinlanong tumakas ngunit nakita na lang namin na bigla silang natusukan ng injection na parang binaril ngunit imbis na bala ang ginamit ay ang mismong injection kaya agad silang natusukan at nanghina. Nagkagulo at nataranta ang iba. Natahimik na lang ng muli itong magsalita, "I said kung sino man ang magbabalak na tumakas, mamamatay in just a second. Kung hindi kayo marunong sumunod, then goodbye you will die" masamang sabi nito habang nakangiti at tinitignan kaming lahat. Habang iniikot nito ang tingin niya ay natigilan na lang siya ng mapatingin siya sa direksyon namin.

Nagtama ang mga mata namin at tila maayos akong tinitignan nito. Sa akin napako ang mga tingin nito at medyo matagal kaming nagkatinginan. Kahit makamaskara sila ay kita pa rin naman ang mata nila at bibig kaya hindi mahirap hulaan kung nakatingin ba sila sayo o hindi.

Nakaramdam na lang ako ng pagkakaba ng ngumiti ito ng masama, "The Viper's girl is here" sambit nito na mas ikinagulat ko pa. Napatingin silang lahat sa kinatatayuan ko lalo na ng ituro ako nito, "That girl was injected by our two members. Luckily, she survived and still alive" saad nito kaya't nag-umpisa ng magbulungan ang mga estudyante habang nakatingin sa akin. Alam kong hindi sila makapaniwala kung bakit buhay pa ako. Pero hindi ko rin alam ang rason.

Naramdaman ko na lang na hinawakan ni Dean ang braso ko kaya napatingin ako sa kanya. Nakita kong nagtataka silang lahat na nakatingin sa akin, "What does he mean? Is it true?" tanong niya ngunit hindi ako nakapagsalita. Hindi ko alam kung paano at saan ako mag-uumpisa para ipaliwanag ang lahat.

"Because this man..." sigaw na lang ulit nung lalaki kaya napatingin kami sa kanya. Ngayon naman, si Julez ang itinuturo niya, "Has the cure against our injection and helped that girl to live!" muli akong itinuro nito at nagulat na lang ako sa sinabi niya. Napatingin ako kay Julez at mas kinabahan pa ako. Ibig sabihin ba nito....si Julez ang tumulong sa akin? Siya...ang nakasalo sa akin noong araw na 'yon? Siya yung nagpadala ng sulat para hindi ako magsalita? But why?! At paano?!

Dahil doon ay mas lumakas pa ang usapan at pagbubulungan habang tinitignan nila ako pati na rin si Julez, "But we won't let him do that again, that's why he needs to die! At kapag namatay siya, wala na kayong ligtas!" sigaw nito at kitang-kita ko sa mga mata ng mga estudyante na gusto nilang tulungan si Julez. Gusto ko rin siyang tulungan. He's my friend kahit ano pang sikreto ang mayroon siya. He doesn't deserve to die! Lalo na kung siya nga ang nagligtas sa akin. Balak ko sana siyang lapitan dahil naaawa na ako sa kalagayan niya pero muli akong hinila pabalik ni Dean kaya napatingin ako sa kanya. Seryoso ang mga mata nito na parang sinasabing huwag ko ng ituloy ang balak ko.

"Your only hope will die today and even if you save him, bago niyo pa man siya mailigtas, patay na kayo!" sigaw noong lalaki na mas ikinahina ng loob namin. Kung si Julez lang ang may hawak ng gamot against that injection, hindi siya pwedeng mawala.

Nakita na lang namin na naglakad sila papalapit sa direksyon namin habang ang iba naman sa kasama nila ay naiwan na binabantayan si Julez. Pagkarating nila sa harapan namin ay hinila ako ni Dean ng mas malapit sa kanya, "We badly need your blood. You were injected with a poison and injected with a cure, if your blood would be the main ingredient, we can make a more powerful poison because you were injected twice. At kapag nangyari 'yon, kahit ano pang gawin nila, wala ng makakagamot at maiimbentong gamot against our injection"

Inilahad noong lalaki ang kanyang kamay kaya napatingin kami doon, "Come with us and you won't be hurt" saad nito. Bigla ulit akong hinila ni Dean sa likuran niya at tinapatan yung lalaki habang napansin ko naman na pinalibutan ako ng grupo habang matapang na nakatingin sa Venom.

"No we won't let you" saad nito sa kanila.

Napangiti na yung lalaki bago muling nagsalita, "Come on, Vipers. We can work together and rule this campus. It's either you will be our friend or worst..." napatingin siya sa akin bago muling tinignan si Dean, "Our enemy"

"Huwag kayong umasa" sagot naman niya at nag-iba na rin ang tono ng pananalita niya.

"Fine, just give her to us and no one will be hurt"

Lalo niya pang tinapatan yung lalaki bago siya muling nagsalita, "Mamamatay muna kami bago niyo siya makuha sa amin" saad nito. Sinamaan niya ng tingin yung lalaki.

Tumalikod na ito at hinawakan ang kamay ko para maglakad papalayo sa kanila. Natigilan na lang kaming lahat sa paglalakad ng palibutan kami ng Venom. May itinutok silang baril sa amin ngunit imbis na bala 'yon ay injection kaya hindi kami makagalaw. Isang maling galaw, maaari kaming matusukan ng injection na 'yon.

Nakapalibot silang lahat sa akin at nakatalikod habang seryosong tinitignan ang bawat member na tinututukan kami ng baril, "You know what will happen once na maitusok sa inyo 'yan. Im giving you a chance Vipers. Give her to me and there won't be any problem" pahayag noong lalaki.

"Venom came from the Viper itself. You're poisonous but you can't poison us" masamang sabi ni Dean sa kanila. Nakita naming itinaas noong lalaki ang kanyang kamay at sumenyas para bumaril ang mga kasama niya kaya inihanda na rin namin ang sarili namin.

"Then, this is the end Vipers" masamang ngumiti ito at sumenyas upang bumaril na ang mga members niya ngunit bigla na lang naming nakita ang isang kakaibang klasi ng blade na tumama sa mga baril nila. Ang blade na 'yon ay umiikot at mabilis na nadaanan lahat ng baril na hawak nila kaya't dinig namin ang pagkabasag ng mga injection na nakasaksak doon. Kasabay noon ay sinugod na rin sila ng Vipers kaya't nagkagulo. Nag-umpisa ng magsitakbuhan ang mga estudyante habang naglalaban ang Venom at Vipers.

Pero habang naglalaban sila, napansin ko pa rin yung blade na papunta sa direksyon ni Julez pero biglang may member ng Venom na lumusob sa akin kaya't kinalaban ko muna siya. Nang mapatumba ko siya, muli kong tinignan kung nasaan si Julez pero wala na siya sa kinauupuan kaya't tinignan ko ang buong paligid para hanapin siya pero hindi ko na siya makita. Nakita kong naiwan na lang sa kinauupuan niya yung tali na nakagapos sa kanya kanina.

Habang patuloy pa rin ako sa paghahanap kay Julez, nakita ko na lang na papalapit sa akin yung lalaki na gusto akong kunin kanina. Naalala ko na lang na kinuha na pala ni Dean sa akin yung kutsilyo kaya hindi ko ito makapa sa bulsa ko. Habang papalapit siya ay unti-unti na lang akong napapaatras at nakangiti siya ng masama. Napatingin na lang ako sa likuran ko at malapit na ako sa wall. Hindi ako pwedeng dumikit doon dahil paniguradong makukuryente ako. Naglabas ito ng kutsilyo at aktong ihahagis papunta sa akin 'yon ng biglang may sumabog ulit kaya napayuko kaming lahat.

Napaupo ako sa sahig at napatakip ng tainga. Pagkatapos ng pagsabog ay unti-unti ko siyang tinignan. Nabigla na lang ako ng makita kong napapahakbang ito paatras sa akin at parang takot siya habang nakatingin sa may wall. Napansin ko rin na ang ibang estudyante ay natigilan habang nakatingin sa wall na nasa likuran ko at nabigla. Kaya dahan-dahan akong tumayo at unti-unti nawawala ang mga members ng Venom na nabigla din sa nakita nila. Isa-isa silang tumakbo papalayo kaya't dahan-dahan kong tinignan ang wall na tinitignan nilang lahat. May isa nanamang tela at may nakasulat dito,

"The true king of Chained school is alive!"

Nakasulat ang salitang 'yon at ikinagulat ko na lang ng makitang limang members ng Venom ay nakabigti at may nakatusok na injection sa kanila.

.....

Sa mismong building kung saan makikita ang salitang, "Claude is back!" sa tapat nito ay ang mismong pader na may nakasulat namang, "The true king of Chained school is back!" at may nakabigti pang members ng Venom habang may nakatusok na injection sa mga ito.

WHAT'S HAPPENING?!

"Lets go" bigla na lang akong hinila ni Dean paalis sa lugar na 'yon at nakasunod din sa amin sina Raven. Simula ng makita ng Venom yung nakasulat sa telang nakasabit sa pader kanina, bigla silang nawala at nakita ko kung gaano natakot ang lalaki kanina kaya hindi kami nagkalaban.

Muli kaming bumalik sa Black House at isinara nila yung pinto. Main members lang ngayon ang nandito dahil nasa Rebel's House pa ang iba. Pagkapasok namin, tinignan niya ako at parang nag-aalala at nagtataka siya kaya isa-isa ko silang tinignan at nakatingin silang lahat sa akin kaya muli kong ibinalik ang tingin ko sa kanya, "What did that Venom guy say earlier? Is it true? That you were injected?" tanong nito na parang hindi makapaniwala. Nakaramdam na lang ako ng kaba dahil doon and I have no choice now but to tell them the truth. Sigurado namang kapag nagsinungaling ako, hindi na nila ako papaniwalaan.

Napalunok ako habang nakatingin sa kanya at nag-uumpisa na rin akong pagpawisan, "O-oo....totoo 'yon. I-i was really...injected" napayuko ako habang nagsasalita ngunit muli ko siyang tinignan, "But I lived. At h-hindi ko alam....kung paano nangyari 'yon...I-i just woke up in a classroom" sa pagsasalita ko'y hindi na mapigilan na mataranta lalo na't lahat sila ay seryosong nakikinig sa akin, "M-maybe totoo nga yung sinasabi nung lalaki kanina about kay Julez...a-and I think..

..he was the one who helped me, that's why I need to know the truth kung ano talagang nangyari sa akin noong araw na 'yon" dagdag ko pa.

"Why didn't you tell us?" tanong nito at kitang-kita ko ang pag-aalala niya.

"B-bakit ko naman sasabihin kung wala namang nangyaring masama sa akin?"

I tried...but when I was ready to speak up, someone threatened me.

Bigla na lang niyang hinawakan ng mahigpit ang magkabilang balikat ko kaya diretso akong napatingin sa kanya, "Don't you get it? We need to know what's happening to you in order to protect you!" mas nag-aalala pa ito ng sabihin niya sa akin 'yon.

"I-i know...but someone threatened me!" saad ko dito kaya nagkatinginan kami at unti-unti niyang ibinaba ang kamay niya, "I want you to tell me everything. Magmula noong umalis ka sa Black House" he said seriously. Kaya kumuha muna ako ng lakas ng loob para magsalita. Huminga ako ng malalim at tinignan ko siya na hinihintay akong magsalita, "Blake and Max are members of Venom. Nalaman nilang magkikita tayo sa rooftop noon and they had a plan para siguraduhing hindi ako makakapunta. Gusto nilang magkagulo ang grupo dahil daw sa utos ng leader nila which they didn't mention the name. They want to destroy the group by killing each and every one" tinignan ko silang lahat na patuloy pa rin sa pakikinig sa akin,

"And I was their first target. Until that day, they revealed their true identity and injected me. The feeling is worse than hell. I felt it and it was so really hard na gugustuhin mo ng mamatay. Cold, pale skin, extremely shaking, dizziness, headache and it feels like isa-isang napuputol ang mga ugat ko, you may want to vomit because of it. I managed to get out of that classroom at hilung-hilo ako habang naglalakad sa tahimik na hallway. Just before I fell down, someone held me" muli kong tinignan si Dean, "Then I woke in a classroom at hindi ko alam kung paano nangyari 'yon. Basta maayos na ang lagay ko. Because of what they did to me, I lost my mind. I became crazy. I didn't know what to do. Until you came and saved me" pahayag ko sa kanila kaya't hinintay ko na lang silang magsalita.

"You said Blake and Maxine are members of Venom" sambit ni Dustin kaya napatingin ako sa kanya at tumango ako, "But how did they join that group?" tanong pa nito.

"They were kidnapped and encouraged to join Venom for their protection"

"For protection?" napangiti siya ng masama at tinignan kaming lahat, "We...tortured them. But no one came to save them" masamang sabi nito.

"Dustin" napatingin naman kami kay Dean na muli siyang magsalita, "They were not saved because they did not manage to kill her. To think of it, a group won't offer protection for you unless you do what they want you to do ...except us" tinignan ako ni Dean at muling nagsalita, "We want to protect you ng walang kapalit"

"Sinubukan kong sabihin sa inyo, but a letter was sent to me. Ayaw niyang sabihin ko sa inyo ang nangyari dahil babawiin niya raw ang buhay ko at ng mga taong mahalaga sa akin. And I think..." muli ko silang tinignan, "It was Julez who saved me and sent me the letter. Just like what Venom said earlier, siya lang ang kaisa-isang may hawak ng gamot laban sa injection na 'yon. That's why they desperately want to kill him" -S

"He managed to escaped while we were fighting with the Venom" saad ni Dave, "Speaking of what happened earlier..." lahat kami ay tinignan si Dean.

"Did you see the blade earlier that destroyed all the injections? That sentences who turned the campus in rage and chaos right now?" tinignan niya kami at alam kong lumalabas nanaman ang isang Dean Carson na nakakatakot, "Claude is back. The true king of Chained School is alive" saad nito na ipinagtaka ko. Una sa lahat who's that Claude and what's true king of Chained School.

"Who's Claude?" tanong ko dito.

"Claude was the one who killed the last student council president of Chained School"

"Why did he kill the last president of Chained School?" tanong ko.

"It's because of Nashielle" maikling sagot nito, ngunit biglang nagsalita si Nash dahil napatingin si Dean sa kanya, "Nashielle is my sister" saad ni Nash na ipinagtaka ko.

"Nashielle was the student council vice president of Chained School and her partner is none other than Zorren Kai Estacion, the last president of Chained School" nagkatinginan silang lahat simula ng marinig ang pangalang 'yon.

"Claude, Zorren and Nashielle were bestfriends. Para silang pamilya na masayang namumuhay noon. They treat one another as siblings. But Claude fell inlove with her and he offered Nashielle all the things he have. Sadly, she rejected him because she loves Zorren. Pero si Zorren, he never noticed his feelings because he was always busy fulfilling his tasks as the president. Pero hindi nagtagal, Zorren confessed his love for Nashielle. Naging sila and they became the best and the worst couple of Chained school. They are willing to do everything just to protect one another. Kaya nilang patayin lahat ng estudyante para sa isa't-isa. Sila, ang pinakakinatatakutan noon. They were not just the president and vice president, they were the King and Queen of Chained School. Every student highly respect them. When they are together, you can never defeat them, they are clever and more dangerous. Claude was really mad at them, especially to Zorren. Until one day, the couple went to the council officer's room for meeting, but none of the officers came kaya iniwan muna ni Zorren si Nashielle doon para hanapin ang ibang officers. Finding the rest of the officers, nadatnan niya silang patay na at wala ng buhay. He didn't know what to do and who did that. He came back to Nashielle to tell her what happened but the office suddenly exploded. He cried at nagwala siya because Nashielle was inside that office waiting for him. Hanggang sa nagkita sila ni Claude infront of that office, sinisi ni Claude si Zorren dahil kung hindi niya iniwan si Nashielle, she wouldn't die. According to other students na nakakita, nagkasagutan silang dalawa, just before they had a fight, a bloody fight. In the end, because of what happened, Zorren lost focused while thinking of her, and Claude killed him. Since that day, natakot na lahat ng estudyante kay Claude just because he was the one who killed the most powerful and worst person in Chained School, Zorren is the true king of Chained School. After a month, biglang nawala si Claude and many believed that he committed suicide dahil sa nangyari. But there are still many hanging questions at ayon sa iba, hindi pa raw kumpleto ang kwento" pahayag nito.

"But because of what we've seen earlier...it might be true. Nawala lang si Claude but his body had not been found. It only means that he is actually alive" pahayag ni Dave.

"And his enemy is also alive" saad ni Dean na halatang nag-iisip.

"What do you mean?" tanong ni Dustin.

Tinignan naming lahat si Dean kaya napatingin siya sa amin, "Last time, I saw Zorren's signature. He is known as the blade master and the blade earlier belongs to him. He...is also alive. Remember, nakalagay sa building that Claude is back. But on the other side, the true king of Chained school is alive..which is Zorren"

"Wait! Do you mean..." saad ni Dustin na malalim din na nag-iisip.

"So do you mean, yung puting tela na nakasabit sa building at yung isa pa na nakalagay sa pader... hindi lang iisang tao ang may gawa noon?" tanong pa nito.

"Yes. They are actually different persons. Magkaibang tao ang may pakana noon and they are both declaring for more blood, it means war" nagkatinginan kaming lahat bago siyang muling magsalita,

"But we need to be careful because they are both alive! At hindi natin alam kung anong pakay nila. One of them is the leader of Venom while the other one remains as a secret enemy"

To be continued..."Lets go" bigla na lang akong hinila ni Dean paalis sa lugar na 'yon at nakasunod din sa amin sina Raven. Simula ng makita ng Venom yung nakasulat sa telang nakasabit sa pader kanina, bigla silang nawala at nakita ko kung gaano natakot ang lalaki kanina kaya hindi kami nagkalaban.