1 Chapter 1

'Zeyn POV'

Naalimpungatan Ako sa kalagitnaan ng aking mahimbing na tulog dahil sa Ingay sa baba

Kinusot kusot ko ang aking dalawang mata saka bumangon

Madilim pa Ang paligid kaya pagbangon ko maingat akong naglakad papunta sa Pintuan na tanging Ang buwan lang Ang nagbibigay ng liwanag ngayon

Pagka bukas ko sa pintuan ay tahimik na hallway Ang Bumugad sa akin

Teka? May narinig Ako kanina ah?

Ano kaya yun, at dahil nga Inborn akong may ubod ng Kuryosidad bumaba Ako sa hagdanan

Habang Patuloy Ako sa pagbaba sa Hagdanan unti unti kung naririnig Ang lakas ng ingay na pilit binubuksan Ang pintuan

Biglang sumilay Ang Kaba sa dibdib ko

Oh meyged I kanat Tek it!

"Mom? Dad?"- tawag ko dito

Tuluyan na akong nakababa sa hagdanan at nasa Tapat na Ako ng pinto namin which is the main door

"Mom? Da-"- naputol Ako sa sasabihin ko ng ma realize ko na nasa state nga Pala sila mom and dad

Napa atras Ako papunta sa hagdanan at napahawak sa dibdib

Pero bakit nga ba Ako matatakot? Eh Taekwondo Black belter yata Ako tsk!

Humakbang na Ako papunta sa Pintuan ng bigla itong bumukas

Napatalon Ako sa sobrang pagka gulat

"Ah Señorita Zeyn.. pasensiya na po kung Nagulat ko po kayo inayos ko lang Ang Siradura ng inyong pintuan kasi po Nasira po ito kanina"- pag e-explaine ni Mang Berto

Ibinaba ko na ang Kamay ko na nasa dibdib ko dahil sa Sobrang Gulat kanina

"Ano bang Oras na?"-inis na sabi ko "At bakit sa ganitong Oras niyo pa po ba inayos Yan eh at the very first alam niyong may nagpapahinga na"- Napa cross arm naman ako sa Harap Niya

Napayuko naman Eto dahil sa hiya at Bakas sa postura nito Ang pagka takot

"Mag aalas Kwatro napo Señorita, pasensiya na po kung naka abala--"- Hindi ko na siya pinatapos pa dahil ayoko ng nangangatwiran lalong lalo na sa Harap ko

"Ayaw Na ayaw ko sa lahat Ang na iisturbo Ang tulog ko. Its my  beauty rest dZuh! Next time mang berto Maghinay hinay kayo"- sabi ko saka padabog na humakbang sa Hagdanan

Ngunit ng nasa kalagitnaan na Ako ng hagdanan ay huminto Ako at ibinalik Ang Tingin kay Mang Berto

Nakayuko lang ito

"Paki gising Ako sa alas syete ni Manang"-

"Opo Señorita"- sagot nito

At tuluyan na akong Umakyat sa aking Kwarto at Natulog na lang ulit

Na alimpungatan uli Ako sa katok sa aking pintuan

"Señorita Zeyn? Gising Na po alas Sais na"- rining kung sabi ni Manang

"Yes Po Manang I'm a wake!"- sigaw ko dito nagpagolong golong muna Ako sa Higaan saka Bumangon,

Matapos kong Maligo at magbihis ay Bumaba na Ako

"Magandang umaga po Señorita"- Bati sakin ni Manang

"Hmmm."- tipid kong sagot saka dumiritso na sa Parking lot at mabilis na pinaharurot Ang sasakyan

"Ms. Dremonade Your late"- sabi ni miss Valdez Habang diri-diritso lang akong pumasok at umupo agad

"I know"- cold kung sagot

Napa irap naman sa kawalan si Miss Valdez

"Okey let's continue"- nagpatuloy na sa pag discuss si Miss Valdez Habang Ako ay nakadungaw lang sa Bintana at nakatanaw sa malayo

Nasa Ikatlong palapag Ang classroom namin kaya Ang maaliwalas na kalangitan lang Ang aking natatanaw

"Zeyn.."- mahinang tawag sakin ni Aiynen Hindi ko ito nilingon busy Ako sa pag muni muni eh

"Uy! Mahal na Señorita Zeyn!"- kalabit sa akin ni Seylfine

This time nilingon Kona sila nasa likod kami naka Upo at nasa Gilid Ako ng binatana Paborito ko kasi Ang upuan malapit sa Bintana nakakawala ng stress ang magandang tanawin lalo na ang maaliwalas na Ka ulapan

"What!?"- taas kilay kong sagot

"You know what kanina kapa tahimik diyan Zeyn"- Mahinang sabi ni Aiynen

"Oo nga Zeyn, Tsaka May Masama bang nangyari Sayo?" dagdag ni Seylfine

Bumuntong hininga Muna Ako bago Sinagot sila

"Masama lang tulog ko, NakakAinis kasi si Mang Berto eh. Ang aga aga Ang Ingay Ingay tsk!"- inis kung sabi

"Yun lang? As in yun lang? Parang sa yun lang eh, nagkakaganyan kana"- sabi ni Aiynen

"Hoy! Anong yun lang Aiyn eh lam na natin Demonyita Yan si Zeyn, ayaw magpa distorbo sa Tulog, sleep is Life kaya siya"- sabat na naman ni Seylfine

"Kung sa bagay"- pag sang angyon na naman ni Aiynen

"Ms. Dremonade, Ms. Tanflix and Ms. Melendez!"- sigaw ni Miss Valdez samin

"Oh?!"- taas kilay kung sagot

"Aba! Aba! Sumasagot kana ah!"- Galit na sigaw ni Miss Valdez

"Matagal na? Di Mo pAba alam? dZuh! Shut up miss!"- inis ko ring saad na nagpa bungisngis sa dalawa kung Kaibigan

"Go to hell miss!"- sigaw ni Seylfine

Na nagpahalakhak kay Aiynen..

Pumula Ang mukha ni Miss dahil sa Katigasan ng ulo naming tatlo

"YOU MAY NOW GO OUT!!!"- malakas nitong sigaw

"Well, Shure!"- sabi ko At mabilis na inayos Ang gamit

"Kainan na dis!"- sigaw naman ni Seylfine

Bago kami tuluyang maka labas sa room may pahabol pa si Aiynen

"Thanks For the Early Dismissal miss, From the Loving Memories of my self condolence!"- sigaw ni Aiynen

"Hoy! Tangik Anong Condolence na sinasabi mo Dyan?"- Seylfine

Nasa hallway kami ngayon nasa ikatlong palapag

Bumahakhak ng Malakas na malakas si Aiynen

"HAHAHAHAHA!"

"Syempre sign of Respect yun gaga"- tatawang tawang sabi ni Aiynen dito nakikinig lang ako sa kanila Ingay Ingay Kasama Nila eh

"Eh San respect don?"- takang tanong ni Seylfine dito

"Yung condolence HAHAHAHA"- tawa na naman ni Aiynen

"Hoy gaga! Kailan pa naging Respeto Ang Condolence huh!? Aiyn!"-

"Wow! Big word Seylfine ah! Kailan ka nga rin natutong Rumespeto! Huh!? Huh?"-

"Tsss. Di uso Ang salitang respeto satin, bakit? Mababago ba tayo kung rerespetuhin natin sila? Mababago ba natin Ang mga Taong di patas Kung lumaban? Hindi diba? So ano pa bang halaga ng Respeto kung kahit sila di Nila magawa patas lang yun"-

Pumalakpak naman silang dalawa

*Clap*

*Clap*

*Clap*

*Clap*

*Clap*

"Speech na ba yun?"- Nakangising sabi ni Seylfine

"Hindi! Sentence lang yun Tangik Utak huh? Utak,"- nakangisi kung sagot sa kanila

Minsan sila lang Ang taong nagbibigay halaga sa akin

Sila yung taong Nasasandalan ko sa mga Oras na Hindi ko kaya

At silang dalawa Ang halos na Kasama ko buong buhay ko dito sa Mundo

Kasi Sa Pamilya ko? Hindi kelanman Nila Ako binigyan ng pansin ,Sa Mga Bagay na gusto ko Oo pero sa Attention at pagmamahal Nila Never kung na feel yun,

Kaya ganito Ako

Walang modo, walang Respeto at kelanman di gugustuhin ng lahat

avataravatar
Next chapter