11

"Hey, Sid. Let's watch movies. What do you want to watch? Tell me. We'll play it and watch." saad nito, kunwaring hindi ko siya narinig at nagpatuloy sa pakikinig sa musics. Nakasalpak ang headphone sa magkabilang tenga ko habang nakikinig sa kanta ng Ikon. One of my favorite korean pop group.

"I said what do you want to watch? I know you can hear me. Bakit ba hindi moko pinapansin?" tanong ulit nito. Ang totoo niyan, nahihiya ako. Sobrang nahihiya ako. Sabihan ba naman niya ako ng ganoon? Hahalikan niya ako? Sino ba namang hindi mahihiya doon, hindi ba? Lalo pa't crush mo ang nagsabi?

Nakita ko sa gilid na bumuntong hininga ito atsaka tumayo mula sa pagkakaupo sa gilid ng kama nito at naglakad patungo sa akin. Ang sumunod na nangyari ang kinalaki ng mata ko at kinasigaw ko. Bigla nalang siyang hinimatay at napahiga sa sahig. Sobrang nanginginig akong lumapit sa kaniya, hindi ko alam kung anong gagawin ko, kung anong una kong gagalawin. Aayusin ko ba siya o magtatawag muna ako ng ambulansiya.

Napapalunok na lumapit ako sa kaniya at niyugyog siya, "G-Grant? A-Anong nangyayari sayo? Gumising ka nga diyan. Wag mo naman akong pinag aalala ng ganito. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. G-Gumising kana diyan, sige na naman oh." unti unting namuo ang luha sa mga mata ko. Sobrang nanginginig ako atsaka chineck ang noo at leeg nito, sobrang init non. Ang taas ng lagnat niya!

Pinahid ko ang luha sa mata ko at agad siyang inalalayan sa pagtayo at dahan dahang inihiga sa kama niya. Sobrang bigat niya pero tiniis ko, "G-Grant, sobrang taas ng lagnat mo. Teka, kukuha ako ng planggana at pupunasan kita." aalis na sana ako ng bigla nitong hawakan ang kamay ko at pinanatili akong umupo sa tabi niya.

"D-Dito ka lang... Wag mokong, iiwan. Please." sobrang hina ng pagkakasabi niya pero narinig ko 'yon ng tama.

Napalunok ako at umiling iling na akala mo naman makikita niya. Hinawakan ko ang kamay niya ng mahigpit, naramdaman niya 'yon at humawak din ng mahigpit, "Kailangan kong punasan ka para kahit papaano mabawasan ka ng init sa katawan. Naiintindihan mo ba? Hindi naman ako aalis." saad ko at agad na tumayo. He groaned and i didn't mind that, basta nagtungo nalang ako sa kitchen at kumuha ng mga kailangan.

Pagkabalik ko doon ay agad kong nilagay ang planggana sa table sa gilid nito. Napalunok ako, need ko pa palang hubadan siya, pero hindi naman 'yong sobrang hubad kaya napailing nalang ako at agad na unti unting tinanggal ang polo niya. Ilang beses na ata akong napasinghap at halos hindi na ata ako huminga habang ginagawa ko 'yon. Sobrang kaba ko.

Nang matanggal ko ang polo niya ay agad kong nakita ang peklat sa bandang dibdib nito. Hindi ko alam pero unti unting lumapit ang kamay ko doon para hawakan iyon. Agad ko iyong hinawakan ng dahan dahan at hinaplos, napasinghap ako ng bigla nalang hawakan ni Grant ang palapulsuhan ko.

Tumawa ito, "Don't, may sakit ako. Atsaka mo na ako galawin kapag wala akong sakit. Pangit ang performance ko sa kama kapag may sakit ako. Willing akong magpa rape sayo kapag magaling na'ko para hindi ka mahawaan." natatawa pa ito pero halatang hinang hina.

Napasimangot ako at nakaramdam ng hiya. Uminit pa ang pisngi ko sa sinabi niya. Rape? Kama? Performance? Ano bang pumasok sa isip ng lalaking 'to? May sakit na nga manyak parin.

"Nakita ko lang 'yong peklat sa bandang dibdib mo. Saan mo nakuha 'yan? Wala akong natatandaan na nadisgrasya ka." ani ko, simula bata magkasama na kami, pero dahil sobrang sungit niya noon, halos hindi kami magkausap, pero palaging magkasama.

"I don't know. Mom said, I was on an accident before. Baka hindi mo narin maalala, bata pa tayo non." ani niya kaya agad akong tumango tango. Sabagay, malamang hindi na namin maalala, napakatagal na panahon narin kasi.

Kinuha ko na ang towel at pinatuyo na kaunti bago unti unting dinampi sa katawan niya. Napalunok pa ako ng masilayan kung gaano ka ganda ang katawan niya. May muscles siya at abs pero hindi iyon bulk tignan. Ganito iyong mga type ko sa mga lalaki. I mean, si Grant mismo type ko.

"Nakikiliti ako." he said and then chuckled kaya napanguso nalang ako at hindi siya pinansin at nagpatuloy sa pagpunas sa katawan niya.

"Magpahinga kana lang diyan. Gagawa ako ng soup para inum mo and kainin pagkatapos papainumin kita ng gamot. Tatawagan ko rin si Tita para malaman niyang may sakit ka." i said at isang tango lang ang naging sagot niya. Nakapikit parin siya, mukhang hinang hina na nga.

Agad akong nagtungo sa kusina at nagluto ng sopas. Mabuti nalang maraming karga ang ref nila. Habang nagluluto ay nag ring ang cellphone ko kaya agad ko iyong kinuha at sinagot ng hindi tinitignan ang pangalan ng tumawag.

"Hoy ate anong oras na bakit wala kapa raw dito sa bahay sabi ni Mama! Iyong mga pinamalengke nasaan na daw! Ano ring ginawa mo kay Triton my labs at hindi pa umuuwi! Nasaan daw kayong dalawa?!" sigaw ng kapatid ko sa kabilang linya kaya agad akong napangiwi. Ang loko ng boses, tinalo pa si Mama.

"Hindi ko alam kung nasaan si Triton. Basta ang sabi niya kanina uuwi na siya. Ako naman nandito ako sa bahay nina Grant, may sakit si Grant at wala ang Mama niya kaya ako muna ang mag aalaga. Nandito din ang mga binili ko sa palengke." saad ko at nilagay na ang gatas sa kawali.

"Waaah! Omg! Bahay nina kuya Grant? Mama si Ate nasa bahay nina Kuya Grant!" sigaw nito sa kabilang linya kaya agad akong nailing at pinatay na ang tawag at bumalik sa pagluluto.

Napatingin ako sa pintuan ng may nag door bell kaya agad akong nagtungo doon at binuksan. Akala ko si Tita ang dumating pero si Triton iyon kaya napaangat ang kilay ko at kumunot ang noo ko. Anong ginagawa niya rito? Paano niya nalaman na nandito ako? Paano niya nalaman ang bahay nina Grant?

"What are you doing here? Alam mo bang pinagalitan ako ni Mama because of you? Kung saan saan ka raw nagpunta. Ang akala ko ba you're gonna go home, na? What are you—" nagulat ako at nanlaki ang mata ng bigla nalang itong mabilis na tinahak ang pagitan namin, hinila ako at agad na yinakap ng mahigpit.

I was so shocked. I couldn't move. I don't even know what to do. I don't know why but, it feels so comfortable. Nangunot ang noo ko at nagsalubong ang kilay ko. Since when did i like him hugging me? As far as i know, i hate this guy.

Inilagay ko ang dalawang kamay ko sa dibdib niya at gustong kumawala pero mas lalong humigpit ang yakap nito. Mas lalo akong napadikit sa katawan niya habang ang mga kamay niya ay nasa gitna ng bewang ko.

"D-Did he kiss you? Tell me." he said kaya agad akong napailing. Pakiramdam ko ay hindi ako makahinga. I can even smell his manly scent. Nakaka adik iyon, okay stop. Nonsense.

"What do you mean did he kiss you? Sino bang tinutukoy mo?" i asked him. He rested his face on my shoulder. I gasped because of that.

It feels, good.

"Grant. Did he kiss you? Tell me. Did he fucking touch you? Because if he do, I will fucking kill him or beat him 'til he die." nanlaki ang mata ko at triny ulit na kumawala ngunit mas idiniin ako nito sa katawan niya. No one did this on me, even Grant!

What the hell is he saying too? Perhaps, is he jealous? Napailing ako at natawa. No way, why would he be?

"Why are you chuckling, huh? Do you like seeing me this frustrated? Nakakainis kasi ang lalaking 'yon. Hindi pa nga kita nahahalikan tapos ang sabi niya hahalikan ka niya. No way!" saad nito kaya agad ko siyang tinuhod. Mabilis itong napabitaw sa akin. I can see the pain in his eyes. I suddenly felt guilty. Well, he deserves it for being asshole.

"What are you even saying? Go home. Grant is sick. I need to take care of him." I said.

"You didn't answer my questions. Did he touch you? Did he kiss you?" he asked. Agad akong umiling, he suddenly smiled.

"That's good. Because you, are my property. Did you get that? You, Yveon Sid Valtar is mine." he even winked at me. I don't know why but my heart is beating so damn fast. What the hell? Kailan pa naging ganito ang epekto sa akin ng lalaking 'to? I fucking hate this feeling. Dapat kay Grant ko lang 'to nararamdaman.

"I-I'm not your... p-property." nauutal pa ako. What the hell, Sid? What the hell. Since when, huh? You hate this guy! Bakit ganiyan kana ngayon?

I don't know! I don't even know why.

Napailing iling ako at agad na tinulak siya at mabilis na sinarado ang pintuan at nilock. Kumatok siya ng kumatok mula sa labas.

"Hey! Yveon! Papasukin moko! What are you doing? Hey! I said papasukin moko! Hinding hindi ako aalis dito, I swear!" sigaw nito kaya agad akong umiling at nagpunta na sa kusina. Prinepare ko na ang pagkain ni Grant at nanguna narin ng gamot na iinumin niya.

Hindi ko na pinansin si Triton sa labas at nagtungo na sa loob ng kuwarto ni Grant. Inilagay ko 'yon sa gilid ng table at umupo sa harapan ni Grant. Naka-on ang aircon pero sobra ang pawis nito kaya agad ko iyong pinunasan at brinush paitaas ang buhok niya gamit ang kamay ko.

Unti unti ko siyang yinugyog, "Grant? Wake up. It's time for you to eat so you can drink your medicine." i slowly said. He just groaned kaya yinugyog ko ulit siya, "Wake up, Grant. You should eat first so you can drink your medicine na para gumaling kana. Wake up, Grant." i said.

Unti unting dumilat ang mata nito at agad ko siyang tinulungan sa pag upo sa kama. Naniningkit ang mata nitong nakatingin sa akin. He looked so tired.

"How are you?" i asked him, tinititigan ko parin siya.

He sighed and smiled weakly, "I'm fine. How about you? Did you already eat?" he said so i nodded. Agad akong tumayo para kunin ang pagkain niya.

'That's good, because you're my property. Did you get that? You, Yveon Sid Valtazar is mine.'

Agad na pumasok iyon sa isip ko dahilan para medyo matapon ng kaunti ang soup sa kamay ko kaya mabilis ko iyong ibinalik sa lamesa at agad na pinunasana ang kamay ko. Jusko naman, Sid. What are you doing? You're spacing out!

"H-Hey. Are you... okay? L-Let me check your, hand." saad ni Grant kaya agad kong inilagay sa likod ko ang kamay ko at mabilis na ngumiti sa kaniya at umiling.

"Wala ito, kaunting paso lang naman. Papakainin na kita." saad ko at agad na kinuha ang pagkain at inilagay sa tabi niya. Kinuha ko ang spoon at nilagyan iyon ng laman atsaka pinalamig ng kaunti bago isinubo sa kaniya.

"Thank you."

"Thank you for what?" tanong ko rito.

He smiled, "Thank you for taking care of me. I really appreciate it." he said kaya agad akong ngumiti rito pabalik at sinubuan ulit siya. Habang pinapakain ko siya nagtaka ako kung anong tinitignan niya sa kamay ko kaya agad kong sinundan iyon at nakitang nakatingin siya sa bracelet na binigay niya na suot suot ko.

I smiled, "Palagi kong sinusuot 'yan. Kahit kailan hindi ko tinanggal simula noong binigay mo sakin. Sinabi ko naman sayo noon na aalagaan ko ito at hindi ko na iwawala, hindi ba?" i said and he chuckled and nodded.

Pinainom ko siya ng tubig ng maubos niya ang niluto ko. Nagulat ako ng medyo mapahawak siya sa kaniyang bandang dibdib at kitang kita sa mukha ang sakit, "What happened? Masakit ba?" i asked.

Umiling ito, "Wala ito. Matagal na 'to." he said so i just nodded atsaka kinuha ang gamot at pinainom sa kaniya. Agad niya naman iyong ininom pagkatapos ay nagpahinga ito ng ilang minuto. Pagkatapos niya magpahinga dahan dahan ko siyang inalalayang humiga upang matulog.

"Can i borrow your laptop? Manonood muna ako ng movies habang tulog ka." saad ko at agad namang nanlaki ang mata niya at umiling kaya nangunot ang noo ko at tumango nalang.

"Oh. Okay okay." i said.

"Manood ka nalang diyan sa tv. May netflix diyan. Not my laptop, may kababalaghan ako doon." he said kaya agad akong natawa at tumango. Bumalik na ulit siya sa pagtulog kaya ako naman nanood sa tv.

Habang nanonood ako ng Weight Lifting Fairy Kim Book Joo agad kong napansin na umuulan sa labas. Nangunot ako, ba't parang may nalimutan ako sa labas? Nailing nalang ako at nagpatuloy sa pagnood. Lumipas pa ang ilang oras ng bigla kong maalala si Triton.

"Oh God! Si Triton nga pala nasa labas." dali dali akong bumaba at binuksan ang pintuan. Agad ko siyang nakitang nakatalikod sa akin habang basang basa ng ulan. Kitang kita sa kaniya na nilalamig siya. Agad ko siyang hinawakan para papasukin pero ng makapasok na siya ay bigla na lang siyang bumagsak sa akin.

What the heck?

Another patient.