webnovel

Our Covenant Marriage (Tagalog)

A secretive and discouraged rich girl is very afraid to open up to people and even doubts herself because of it. Pero anong mangyayari kapag may isang lalaking magpapaalala sakanya tungkol sa kanyang past crush....na kung saan siya nasaktan ng sobra? And turns out itong lalaking ito pa ang makaka-arrange marriage nya. But turns out ayaw rin ng lalaki ang naging arrange marriage, kaya nagtalaga sila ng pangako sa isa't isa hanggang sa ito'y maging isang laro na kung sino ang mafa-fall sa kanila ng una ay ang matatalo. Will she succed? Or lose? Will he know what her story is? Will she know what his story is?

MisterMaya · Teen
Not enough ratings
2 Chs

CHAPTER 1

He didn't seem to be interested in me because he's just eating normally at our table, maybe he's forced to this like me.

"Morgan, siya si Xamier Grey Avallion" sabi ni mama at umupo lamang ako sa kanyang tabi at kumain nang parang

wala lang lahat ang kasulukuyang nangyayari.

"Are you used to this?" tanong ni Xamier ng pabulong, as he gulped the glass of water. "Not really, I just participated at this foolish and half-assed arrange marriage" I said as I chew down the piece of meat.

"So we're both forced on doing this" sabi niya as I slowly stand up from my seat.

"Avallion family, mom, dad. I'll excuse myself now" I politely said as I got out of the dining room.

"Oh Xamier, can you escort my sweetie to her room?" napatingin nalang ako kay mama na parang sinasabi ko na 'Anong ginagawa nyo?!'

Pero hindi niya ito napansin, "Okay po Ma'am Melric" he politely said.

"Just call me Mom if you want" sabi ni mama at napa-tsk nalang ako dito.

He really escorted me and we walked to my room, side by side. And it's so quiet, I love the quiet but I think he's trying to make a conversation but we step at my door.

"Salamat sa pag-escort sa akin, pwede kanang bumaba" sabi ko as I slowly close the door but he's not leaving.

"Hey" ani niya at binuksan ng pwersahan ang aking pinto, "Since parehas naman tayong na-force para gawin ito, can we agree that we'll only act when we're at our parent's sight?"

"So ayaw mong sabihin sa buong school natin na may fiancee kana?" tanong ko ng may nakataas na kilay.

"I always wanted to be free, and I wanted to be free on the girls's sight" saad niya habang nakangisi ng sobrang lawak.

"Tss...Playboy..." sabi ko at parang nasaktan naman siya sa sinabi ko.

"But you'll agree to it, right?"

Napatingin ako sa baba at bumalik sakanya, "Yeah, I mean you're forced and so am I to this nonsense. But we're free to do it, so it's an agreement?"

"It is" sabi niya at inalok ang kanyang kamay parang business man lang, as expected sa anak ng pinaka mayamang business sa state. Pero napabuntong hininga na lamanh ako at pinalo ng mahina ang kanyang kanay at sinara ang aking pinto.

Tinignan ko naman ang aking kamay.

"I can't believe I'll make an agreement against my parent's will..."

I just shrugged and quickly went to sleep.

.

.

I woke up early in the morning and got ready to school.

I pass by the kitchen and see my mom and dad eating their breakfast, I sat silently hoping they won't start a conversation about the marriage.

"So about Xamier, he'll come to pick you up today" and speaking of which, it happens.

I sighed, "Why mom? I don't want people to talked about us in school" I tried to fight her.

"That's why you need to be together, so that the whole school will know you're already engaged with Xamier and this whole marriage will just be a piece of cake" my mom said with her adoring face. I just looks at her with a blank face with narrowed eyes.

I sighed. Hindi kona maiiba ang desisyon at gusto ni mama, in the first place ako rin naman ang nag-participate sa arrange shit na ito.

I finished eating and went to the door and saw a black van outside the door, the door opened and revealed Xamier with an all-black clothing and his hair still messy, he's unexpectedly...dark with his style I see.

Inabot niya ang kanyang kamay para sa akin, "Halika na, baka ma-late pa tayo" sabi nya at kinuha ko naman ang kanyang kamay at sumakay na kami sa loob.

.

.

Nasa magkabilang side kami ng van at nakatingin sa labas labas ng bintana.

"So in the end, hindi rin tayo makapasok ng normal..." simula ko and I heard him sighed.

"Sinabi ko kay mommy na ngayon lang ito at magse-seperate narin tayo ng rides after this, so we can still do the agreement." sabi niya at tumungo lang ako.

.

.

Nasa harapan na kami ng school at noong bumaba kami sa van, marami agad ang nagtinginan sa amin sa gate palang ng campus.

Nahihiya na ako at tumingin nalang sa lupa, pero mukhang wala namang pake si Xamier dito. "Bakit? Anong problema?" tanong niya sa akin.

"Are you not bothered? The stares are like, killing me inside and I hate public attention!" ani ko sakanya.

"What? You're father and mother are literally major in public speaking and you?" ani niya ng may ngisi sa akin.

"I'm unlike my mother and father okay? Tsaka bagsak ako sa public speaking!" depensa ko sa aking sarili.

"Goodluck ka nalang sa Thesis natin" pangaasar niya.

"I mean, you need to get used to this, siguro some time magkakasabay ulit tayong papasok and who knows when that'll be" sabi niya, kung ganun lang kadali yun, pero hindi sa akin!

Naghiwalay na kami ng daan nung papunta na sa klase namin, at hindi narin kami nagusap nung mga time na nasa iisang subject and class kami.

.

Lunch time na at magisa lamang akong pumunta sa cafeteria, tumitingin ako sa aking paligid at baka dumating na si Lumiere dahil hindi ako nakakakain ng magana kapag wala siya.

Bigla namang dinabog ang mesa ko at nung tinignan ko ay si Lynn ito at ang dalawa niya pang kasama, at mukhang galit sya sa akin.

"Why?" tinanong ko sila ng mahinhin at parang mas lalo siyang nagalit.

"Bakit mo kasama si Xamier kanina?"

Aahh, so ayun lang pala ang problema kala ko kung ano nanaman...

"Hindi ko ba dapat gawin iyon? I mean tao din siya at tao din ako what's your deal?" tanong ko

"May something ba kayo ni Xamier?"

"Well, you could say that but not exactly" tapos bigla nya nalang akong tinulak sa lamesa at bumagsak ako sa sahig.

"If you had no business around him, you can leave him alone!" sigaw niya sa akin at nung tinignan ko ang paligid may mga taong lumalapit sa amin para tignan ang mga nangyayari.

"What's your problem Lynn?! I've been letting you pick up on me til now, but what's your problem!" I speak up myself, napahinto naman ako nung na-realize ko na nagsasalita ako against sakanya. Wait, nagsasalita ako against sakanya?

"You're my problem, Ms. Melric your face is so irritating everytime I see your face!" that's her reason? How childish!

Ayun ang gusto kong sabihin sakanya pero bigla niya akong sinampal sa mukha. At hinawakan ko lang ito dahil masakit ang sampal niya.

Bigla namang nagsigulat ang mga estudyante at nung tinignan ko nung bakit si Xamier pala ito, at sinalo niya ang isa pang isasampal sa akin ni Lynn.

"How dare you hurt her!" galit niyang sabi at nafroze lang ako habang pinapanood siya, why did he save me?

Tinapon niya ang kamay ni Lynn at lumapit sa akin, "Are you alright?" tanong niya at tumungo naman ako at inalis ang kamay sa sinampal ni Lynn.

"Namumula sya..." sabi ni Xamier habang tinitignan ang nasampal sa akin. Tumayo naman siya at tinulungan niya akong tumayo.

"If anyone dares to hurt Ms. Morgan Vanessa Melric over here, you have to go through me!" sabi niya habang kayakap ako, what is he saying? I thought he didn't want everyone on the school to know we're in a some-kind-of relationship.

But I'm glad he came to save me.....