NMBEW 8

KREIAH'S POV:

(AT THE MEETING ROOM)

"Okay dahil kompleto na ang lahat. Magsisimula na ang ating meeting ngayon." Panimula ng leader namin saka siya tumayo sa kaniyang pagkakaupo.

He's wearing his serious face infront of us. May hawak din siyang stick bago ilapat ito nang mabilis sa board na maraming nakadikit na mga newspaper.

Halatang luma na ang iba at ang iba naman ay bago pa lang.

Prente lang ako na nakaupo sa may unahan. Nakalagay sa aking kamay ang aking cellphone to make sure about the safety of my children.

May mga tracker ang bawat isa sa kanila. At malalaman ko kung nasan ang isa kapag gumagalaw ang pulang dots sa may mapa.

Napalingon naman ako sa ibang mga kasamahan namin. Lahat na ito ay puro lalaki, ako lang talaga ang babae sa grupo. Nakasuot sila ng usual uniform nila na jacket na maraming bulsa sa harapan at maging likuran. Tinirnuhan ito ng black t-shirts sa loob. At ang pang-ibaba naman nila ay isang camouflage pants.

Pawang may mga edad na rin ito na lalampas pa sa aking edad na 34. Ang iba ay may balbas katulad ng leader namin, ang iba ay nakasumbrero pa na parang isang sundalo at ang iba naman ay normal lang ang kilos. Lahat sila ay nakatutok ng maigi sa nasa unahan.

Kaya iyon na lang din ang aking ginawa. Muli akong humarap sa aking unahan at nakinig na lang ng sasabihin ng leader namin.

"Ang rason ko kung bakit namin kayo pinadala rito, upang sabihin na nalalapit na ang araw para gumalaw ang ating boss. Magaganap ito sa araw ng event na dadaluhan nating lahat." Tinuro niya pa ako na akin namang ikinagulat.

Ngunit bumalik din sa pagkaseryoso at dahan-dahang tumango. "What are you pointing out?"

"You'll gonna be our spy on that event. Kapag may napansin ka ng kakaiba sa eksena, you have rights to push this button. Walang sinuman ang nakakakilala sa iyo." Tumingin pa siya sa katapatan ko na lalaki na nagngangalang Sima may sinasabi ang mga mata na iyon.

Kaya naghintay na lang ako na banggitin o ilabas kung ano man ang tinutukoy niyang button.

"Yes sir." Nilabas niya ang maliit na box na kanina pa ata niya hawak mula sa ilalim ng lamesa.

Kapansin-pansin na kanina pa nasa ilalim ito. Hindi katulad ng iba na nakataas ang kanilang mga kamay.

Dahan-dahan niyang binuksan ang maliit na kahon. Doon ko lang tuluyang nakita ang isang remote na kulay pulang button lang ang makikita.

"Iyan ang gagamitin mo para gawing signal na kailangan na naming tumayo sa aming pagkakaupo at umeksena sa event. Samantalang ikaw naman ay may karapatan na umalis para hindi ka na madamay." Napatango-tango naman ako at kinuha ang remote na iyon.

Pinagmasdan ko muna ito ng mabuti. Mahaba siya na isang pulgada lang ng aking kamay. Hindi ganon kaliit ito, pero tama lang para sa natural na sukat ng kamay ng babae.

Nasa gitna ang pulang button may nakalagay din na 'push' sa itaas ng pulang botton.

"Kailan magaganap ang event?" Tanong ko naman habang patuloy na pinagmamasdan ito.

Kahit na alam ko na ang petsa, kailangan ko pa ring magpanggap na wala akong alam. Hindi ko lang aakalain na ako ang gagawin nilang spy sa event na iyon. Paano ko kaya mahahawakan remote na ito na walang makakapansin?

Pinaikot-ikot ko pa ang remote sa aking kanang kamay. "December 20, 20** mangyayari ito."

Marahang nilagay ko sa lamesa ang remote na ito. Napalingon pa kami ng sabay-sabay sa pintuan na unti-unting bumukas.

Nakita na namin ng tuluyan si Zicko kasama ang magkambal. Nakatingin din ito sa amin ng walang emosyon bago maglakad papunta sa direksyon ko.

Mabilis na tumakbo si Aele sa akin at tumalon sa aking hita. Mabuti na lang nahawakan ko agad ang likuran niya.

"You're so big, Aele." Naiiling na aniko bago ayusin sa pagkakaupo si Aele. Kaso ang batang ito talaga napakakulit.

Pati remote kinuha habang manghang-mangha na pinagmamasdan ito. Pinaikot-ikot niya pa ito sa may kamay niya.

"Wow! It's remote that are so freakin' different. Mom, where you gonna use this thing? Can we help you, I'm the one who will push this. Please?" Sabay puppy eyes na naman ni Aele sa akin habang hawak-hawak pa rin ang remote.

Napalingon naman ako sa kanilang direksyon sabay yuko bilang paumanhin.

"I'm sorry for my child's behaviors."

"It's okay, pero anong ginagawa nila rito? Hindi dapat sila pumapasok sa isang meeting dahil sila ay ba—"

"We're not normal kids. You wanna die." Bigkas ng dalawang ito na si Zicko at Aeze.

Narinig ko pa ang singhapan ng lahat at napahawak na lang sa kanilang bibig. Maging ganon din ang ginawa ng leader namin. Namumutla rin ito habang nakatingin sa mga anak ko.

Nagtataka naman akong napalingon sa kanilang dalawa at napataas ang aking kilay ng makita ang hawak nilang baril.

"Who the heck gave my sons a HK45?" Mabilis kong nilingon ang nasa likuran ko.

Napataas bigla siya ng kamay habang namumutla. Pilit din siyang ngumiti bago dahan-dahang itinuro ang dalawa kong anak na nakatutok ang baril sa leader namin.

Kaya pala ganon na lang iyon maka-react dahil may banta na sa buhay niya. Hindi ko na rin kasalanan kung mamatay siya, sinabihan ba namang bata pa. 'E ayaw nitong pagsabihan sila ng ganon.

"G-gusto...g-gusto kasi nila noon 'e. Hindi naman ako makatanggi..." Pagtatanggol pa ni Aethon sa sarili niya kaya wala na rin akong nagawa kundi ang balingan ang anak ko.

"MOM! I HAVE SMITH & WESSON MODEL 629. TITO GAVE THAT GUNS TO US AFTER YOU LEAVE!" Maligalig na naman na sigaw ni Aele sa may mukha ko.

Napangiwi na lang ako sa sobrang lakas ng kaniyang ginawa. Mabibingi na yata ako sa susunod nito.

Ngumiti na lang din ako ng alinlangan bago guluhin ang blonde na buhok ng anak ko. Lahat naman sila ay blonde ang buhok pwera kay Aeze na may highlights na pula sa may bandang tuktok ng ulo niya.

"I don't have any choice but to gave up. But, paano mo nalagpasan ang security ng airport? Umamin ka nga!" Masama ko na namang nilingon si Aethon.

Napaatras pa tuloy siya sa ginawa ko at nakangiwing umiwas sa nanlilisik na mata ko.

"O-of course...p-pinadala ko sa private jet ni Daddy matapos niyang umuwi rito. Hindi ko hahayaan ang sarili ko na makulong 'no! No way!" Saby cross arm niya pa matapos sabihin iyon.

Napairap na naman ako at muling binalingan ang dalawa na binalik na sa pocket nila ang baril na iyon. Buti na lang din at tinago na rin nila.

"Use that in a good way, okay? Not in a bad ways. Lalo ka na Aele." Piningot ko pa ang ilong ng anak ko na hindi maipinta ang mukha.

Pataas-baba pa ang kilay niya sa narinig.

Napasapok na lang ako ng aking noo sa naalala. He must not understand what I'm talking about in the last part.

Why did I forget that?

"Mom, please can you translate that word lha...lareu..." Napailing na lang ako nang mapansin talaga na nahihirapan pa siya na sambitin ang mga tagalog na salita.

"You also, Aele. You need to use that gun in a proper. Got it?"

"Yes mom but it's too long in English. When it comes in tagalog, it's short. Arghh!" Kinumos niya pa ang kaniyang ilong matapos sabihin ang katagang ito.

"Ehem! I'm sorry for disturbing on your sweet convo with your son. But we need to discuss everything." Pananabat naman ng leader namin kaya napalingon ako sa lahat at napansin ko na napapailing na lang sila sa direksyon ko pero mga nakangiti. "Pero ang cute ninyo. I hope I have this sons too na malamig man makitungo, pero kayang mahalin ng buo ang magulang na nag-aruga sa kanila." Dagdag pa nito na ikinapula ng aking tenga.

Hindi ko lang kayang marinig sa kanila ang mga iyon dahil namumula ang tenga ko. Maski ako ay napapatanong na lang din kung bakit napakaswerte ko sa anak ko, lahat sila ay nagmana sa ama nila. But when it comes on being sweet and love someone who cherish them. Siguro sa akin nila namana.

Magsasalita na rin sana ako para salungatin ang sinabi ng leader namin ng maunahan ako ni Zicko.

Napapanganga na lang kami sa lumalabas na salita galing mismo sa may bibig niya.

How did he know all of this? Oh fakka!

"The event will aired at exactly 8 o'clock in the evening. Different people from different company is invited. Also Mafia's who well known in different country is also invited. Hindi lang sa pagka-success ang i-ce-celebrate nila. Hindi lang dahil sa nagtagumpay muli sila sa kanilang pag-angat. Kundi ang mapatay ang taong mag-ge-guest sa event na iyon. Meaning, our mom is in danger. You called her and tell her to go back in the Philippines para gawing spy. Without knowing that she's the target. And unlucky too, hindi ko napansin noong una pa lang. I should stop my mom to go back here in the Philippines, cause now she's in danger again.

At hindi kami tutunganga lang na makita si Mom na papatayin ng mga taong iyon. Yes! We're kids but, we're demon who disguising in this little sh*t."