webnovel

My Husband by Law completed

Naranasan mo na ba ma broken hearted? Naranasan mo na ba ang maloko? Naranasan mo na ba ang masaktan dahil sa pag ibig? Kung oo, parehas kayo ni Isabelle. Ngunit paano kung mag laro muli ang tadhana? 10 years later you met the guy again who broke your heart? And now in the perfect place and prefect time? Susugal ka ba ulit o mas pipiliin mo ang taong bumuo sa'yo ng panahon na sinaktan ka niya? To all the bitters in the World, Cheers to us?

ILoveMongSiya · Teen
Not enough ratings
69 Chs

Chapter 48 Partial

Please VOTE!

She woke up early today even though she is still tired from pulling a all nighter last night because of her reports.

Kagay ng mga nag daang araw ay marami pa din siya ginagawa. Time passes fast and it's been a month and almost a week since the last time she saw him. And she misses him badly.

Hindi nga niya alam kung paano niya na gawang pa lipasin ang isang buwan at paano siya naka tiis na hindi ito nakita sa ganoon ka habang panahon. Well, she barely survive it.

She always had a never ending routine and she feels like she was like a zombie. Everyday is the same as yesterday. And if she'll not do anything about it she might got insane, soon.

Kaya pinag pa tuloy niya ang kanyang pag aayos ng mahaba niyang buhok. Itinali niya iyon ng mataas at nga pagid siya ng ka unting make up.

A little foundation, eyebrow, eyeliner, mascara, blush on and lipstick. As she can see herself in the mirror she felt satisfied in her look dahil nag mukha siyang smart tignan. Maganda at elegante. She looks like a business woman.

(Well, yeah.) She said very satisfied dahil business naman talaga ang ipupunta niya doon. And she is wearing a coat and tie with a black high heels also. Inayos pa niya ang kanyang kurbata bago siya bumaba ng hagdan.

Sa kanyang pag baba pa tungo sa hagdan ay naka masid naman ang ilang linya ng mga lalaki na pawang naka coat and tie din na itim. Matikas ang mga lalaki at halatang handang handa.

They are all looking at her and waiting for her command. She can't help but, smirk. Because, she really did a great job finding these top bodyguards. She guess that nothing is really impossible if you have money.

"Men, are you ready?" She authoritatively asked to them. Tumindig naman ang lahat ng mga ito ng matuwid at halos sabay sabay lahat sumagot sa kanya.

"Opo, Seniorita." They answered at her politely.

"Well, that's good. Let's get this party started." She said to them with a devious smirk. It's better to be well prepared than not. Ayaw niya kasing masayang ang pagkakataon na ito dahil nag hahabol na siya ng oras.

"If he can't make a way, I'm the one who'll make it." She determinedly said to herself with a confident smile. Nag lakad siya at nag pati una sa pag labas sa kanyang mansyon.

Agad naman sumunod ang kanyang mga bodyguards sa kanya. Magalang siyang pinag buksan ng pinto ng mga ito sakay ang kanyang itim na limousine.

She don't want to make a scene but, she had too dahil mukhang ayaw pa din ito payagan na makapag pahinga kahit sandali kayat napaka busy nito at hindi nito magawang makipag kita sa kanya. And that's absurd.

"Ronald, Makati Med tayo." Tipid niyang utos sa kanyang bodyguard driver. Ito ang pinaka mahusay at pinaka mataas ang ranggo sa lahat ng kanyang mga bodyguard. Tumango naman ito.

"Makati Med tayo." He passed the message to his subordinates through the wireless connection.

Unti unti na nitong pinaandar ang sasakyan hanggang sa sila ay makarating na sa ospital.

Pag baba niya ng sasakyan ay pinag buksan siya nito ng pinto. At sa garbo ng kanyang sasakyan at dami ng bilang ng kanilang grupo ay pinagti tinginan sila ng mga tao sa kanilang paligid.

Instead of caring to what others think ay minabuti na lamang niya pumasok sa ospital. She is not looking to anyone but, instead she is just looking straight. Siya ay naka gitna sa dalawang linya ng kanyang mga bodyguard.

"Seniorita, anong room po tayo?" Her bodyguard asked at her when they were in the elevator.

"4th floor, room 17." Tipid niyang sagot dito at agad naman nitong pinindot ang 4th floor.

"Seniorita, this would be rough. So, please make your way as fast as you can. We'll handle them." Malumanay na bilin sa kanya ng pinaka mataas sa grupo.

"This is going to be tough, huh?" Hindi naman niya alam kung ano ang kanyang mararamdaman.

Kung kinakabahan ba siya o excited. Hindi niya maintindihan. Marahil na mi- miss nga lang talaga niya ito. Hanggang sa bumukas na nga ang elevator. Everyone was calm like her until..

It was like a scene in every action movie where there were a good side versus the bad. Hindi niya alam kung sino ang nakaka lamang sa laban.

Kung ang grupo ba nila o ang mga bodyguard nila Rey. But, that's not important right now. She should make her way now before everyone's effort be wasted.

She looks forward and started to walk swiftly. And she didn't bother looking at anything except straight. And slowly, she is getting near to his brother's room where she thinks he is right now.

Nang bigla na lang may lumapit sa kanyang isang bodyguard nila Rey tatangkain sana nitong suntukin siya pero hindi ito nag tagumpay na mahawakan kahit ang dulo ng kanyang buhok.

Dahil mabilis ang kanyang baodyguard at maliksi agad siyang na iligtas nito. Ito na ang humarap sa lalaki na nag tangkang siya ay saktan.

She felt a bit weird. Why doesn't she felt scared? Kahit na siya ay nasa isang mistulang riot. At ni hindi niya manlang na isip na matakot para sa kanyang sarili.

May be, because she felt that it was not important. Dahil she just had one goal and that is to see Rey and to talk to him. That's all.

And she misses his man badly. Hanggang sa siya na nga ay maka tapat sa pinto kung na saan ang Kuya ni Rey. Biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso. Magka halong kaba at takot ang kanyang naramdaman.

Kaba dahil matagal na silang hindi nagkikita nito at takot na wala pala ito doon. She inhale and exhale three times para mawala ang tensyon at kaba niya sa dibdib.

Inayos niya ang kanyang buhok at kuhelyo ng kanyang damit. Inunat unat pa niya iyon para mag mukha siyang disente.

And then she knocked three times at saka niya dahan dahan na binuksan ang pinto. Pag bukas niya ng pinto ay hindi naman niya inasahan ang kanyang inabutan.

It was his brother Luke Riley Woodman. He does not bother looking at her. At pinagpa tuloy na lamang ang pagbabasa ng mga paperworks. It must be reports about their telecom company.

But, where is Rey? Hindi ba niya ito makikita ngayon? Kung ganoon ay sayang lamang ang pinunta niya dito dahil wala naman pala ito. She felt disappointed dahil kung sino pa ang tao niyang hinahanap ay ito pa ang wala dito ngayon. Damn.

Well, what she expect? Na wala ito dapat dito. Hindi nga ba ito ang may sakit kaya dapat lang na ito ay nandito.

He was diagnosed with tumor kaya kailangan nito mag pagaling at siya nga dapat ang wala doon. He is still gorgeous as ever.

Ngunit malaki ang ipinayat nito kaysa ng huli niya itong makita ilang buwan na ang nakakaraan. He now looks a bit scary and yet still mysterious.

Talaga bang hindi siya na pansin nito na pumasok sa loob ng kuwarto nito? But, she knocked three times right?

How would she say hi to him? What should be her first greeting sa kanyang brother in law? Bigla tuloy siyang kinabahan at na intimidate.

"How may I help you young lady? Or should I say Ms. Legaspi of Legaspi malls?" Sa wakas ay bati nito sa kanya. Ibinaba nito ang hawak nitong folder at tinanggal nito ang reading glasses nito.

"H.... Hu--- Hindi naman niya na tapos ang kanyang sa sabihin dahil pinutol agad nito iyon. What kind of greeting is that? Isn't he a snob? Well, he is Rey's brother kaya magka ugali ang mga ito.

"And can you kindly, give me a little bit of briefing about the commotion outside my room? It is a bit loud there." Dagdag pa nito sa kanya. Mukhang alam pala nito ang nangyayari sa labas. He is smart. Well, again he is Rey's brother, right?

"I'm flatter to know that you know who am I. I need to talk to your brother that's why I am here." She answered at him shortly yet, honest. She will not be intimidated by anyone even if it was him. And she saw a little smirk at his face.

"Naaa. I don't know what you are up to Ms. Legaspi but, I'll be honest with you."

"If you are his colleague I want you to know that he will withdraw from school starting tomorrow and you will not see him again." Ma igsi ngunit seryosong sabi ng Kuya nito. But, she didn't let him to see any emotions from her.

Because she already expect that he'll say that at bago pa man siya magka lakas ng loob pumunta dito ay hinanda na niya ang sarili sa pinaka worst case scenario kaya hindi na siya mabibigla pa sa kahit ano pang sabihin nito sa kanya ngayon. And this time she was the one who smirk at him.

"I already expected that you will say that. But, you don't get it. Please, let me first finish my sweet brother in law. I am Rey's wife. And I want to see my husband. That's why I am here. Siguro naman Kuya ay hindi mo ipagkakait ang aking asawa sa akin?"

And his reaction is priceless. He is literally flustered. Marahil dahil hindi nito inaasahan ang kanyang sinabi. And then he suddenly laughed at pakiramdam niya ay bumata ito ng sampong taon dahil sa pag tawa nito. So, she was flustered too.

"Ha- ha- ha. That's very interesting Ms. Legaspi. You are so, funny. I like you." Na tatawang sabi nito. What the hell?

Did he just say he likes her? Bakit bigla naman yata itong nag bago? Kanina lamang ay pinapalayas siya nito ngunit ngayon ay gusto na siya nito. Why are all Woodman's are so weird?

"Y... You can't l...like me. I am your brother's wife.." Tanggi niya dito at lalo naman itong tumawa. Damn, him. Is he playing her?

"Enough of that, Ms. Legaspi. Masakit na ang tiyan ko. I am Luke Riley Woodman. The standing owner and CEO of Woodman Telecommunication."

"And I think you already know that. I am a eight years older than my brother." Pormal na pagpapa kilala nito sa sarili. Ngumiti ito ng bahagya.

"And I am Rence Isabelle Legaspi. The standing owner and Ceo of Legaspi Malls. I am telling the truth, I am really his wife." She formally introduced herself too. And she emphasized the word wife to him but, he just silently laughed at her.

"Nice to meet you. Won't you shake my hand?" Tanong nito nang siya ay mag dalawang isip kung kakamayan ba niya ito o hindi.

He looks nice right now, but she had a bad feeling of this man. He looks dangerous. Dahan dahan naman siyang lumapit dito habang nag aalangan pa din.

"Nice to meet you to---" Hindi niya na tapos ang kanyang Sa sabihin dahil mabilis siyang hinila nito kaya halos hibla na lamang ng buhok ang pagitan ng kanilang mga mukha.

"What the hel---

"How should I address you?" Tila friendly pa na tanong nito sa kanya. Is he insane? How can she answer him while they are that close?! Is he really playing her?

"How am I supposed to answer that when we are t...this c...clos--- Hindi pa siya tapos sa kanyang paghi- histerya ngunit na dagdagan pa muli iyon ng i- angat nito ang mukha niya habang hindi pa din nito pinapakawalan ang kanyang kamay.

"I said how should I address you?" Kalamadonh ulit nito ngunit may himig ng babala na sagutin niya iyon dahil kung hindi ay may susunod pa na mangyayari sa kanya.

Hindi tuloy niya mapigilan na mapa titig dito. Yes, walang duda nga na guwapo ito ngunit hindi niya gusto ang pagka hambog at brusko nito. Na saan na ba kasi si Rey? Nakaramdam na tuloy siya ng takot sa maaaring gawin ng Kuya nito sa kanya.

"I... Isa... belle." Tipid niyang sagot at nag lihis ng tingin dito.

"You are beautiful Isabelle. I didn't know my brother has this beautiful, smart and rich stalker." Puri pa nito sa kanya na tila aliw na aliw pa.

"I told you I am his wife not his stalker! Let me go! Sisigaw ako." Mataas ang boses niyang pagta tama dito at hinila ang kanyang kamay.

Sinubukan niyang kumalas dito ngunit mas malala pa ang sumunod na nangyari dahil nang sinubukan niyang kumalas sa pagkakalapit nila ay hinila naman siya nito pa balik kaya na pa yakap na siya ng tuluyan dito.

"Aaaaah!" Na ibulalas niya. Mabilis ang tibok

"Not so fast. I am still talking to you, Isabelle. So, stay put." Pigil nito sa kanya habang naka ngiti.

"I told you, let me go. Habang sinasabi ko ng maayos. I don't mind making you a bed ridden sa gagawin ko sa'yo. And even if you are his crazy brother." Kalmado nitang babala dito ngunit wala itong balak na siya ay pakawalan.

"Aaargh! Let me go. You are really brothers. You are both insan---

"R... Rence! What the hell are you doing to her Kuya?! Let her go!" And that's Rey. Paanong nasa pinto na agad ito?

Hindi manlang nila ito namalayan. Bigla naman lumuwag ang hawak ng kapatid nito sa kanya. He is wearing a tuxedo. God, he is so gorgeous. Bakit ba ang guwapo nito kahit mukhang haggard pa ito?

"Oh, so you really knew her. I thought she was one of your stalker so, I punished her a little. My bad, my bad. But, I like her Ryuuki. Won't you just give her to me?" Tila naman wala lang na sagot nito sa kanya at hindi pa din siya binibitawan.

"Hell no! Humanap ka ng sa'yo p, Kuya! Damn, let her go. Rence, lumayo ka sa kanya he is a womanizer. At kung ayaw ka pa niyang bitawan.."

"I am now giving you a permission to punch him." Galit na galit na sabi nito. Na mumula na nga ang mulha nito sa inis.

But, why does he look so damn, handsome? She is really admiring him when he is angry. Lumalabas kasi ang pagka macho nito kapag na iinis ito.

"R... Rey, but he is sick.. J.. Just help me." Tanggi niya sa payo nito na suntukin ang Kuya nito. Gusto na niyang ma iyak sa harapan nito. Kitang kita naman niya ang pag guhit ng labis na galit sa mukha ni Rey. Na pipikon na ito sa kapatid.

"Oh, see. I think she likes me too. Dahil nag aalala pa siya sa akin. I think she is liking what I am doing." Pang aasar pa ng kapatid at piniga nito ang ilong niya. Pinanlakihan naman niya ito ng mata.

"Don't flirt with her! Don't touch her! Don't look at her! And let her go! Aaargh! Damn it, Kuya!" Nagpu puyos sa galit na sabi nito at hinablot siya sa kapatid nito. Agad naman siyang niyakap ni Rey. Damn, she missed his man.

"Rey..." Halos gusto na niyang umiyak na tawag sa pangalan nito. Humagalpak lang naman nang tawa ang kapatid nito dahil na pikon nito ang kapatid.

"Hindi ka na kakatuwa." Na iinis na sabi nito habang hinihimas ang kanyang ulo.

"Ikaw din, hindi ka nakaka tuwa. You know it's been a month since we saw each other. You don't even bother contacting me." Na iinis niyang sabi dito.

"I hate you." Na iinis niyang sabi dito.

"Oh, sweetheart. I'm so, sorry. I've just been very busy. Alam mo naman kung bakit."

"But, now that you say it. You haven't gave your phone number to me right? By the way do you have a phone?" Hingi naman ng pa umanhin nito. And now, that she realized it. It was her fault pala.

"Damn, how stupid. Yup, I already bought a phone. And it was my fault not giving to you my phone number. Here it is." At inabot niya dito ang maliit na papel.

"Really? You bought a phone?" Gulat na tanong nito sa kanya. And she nods at him while smiling.

"So, now you don't have any reason to not contact me." Mariin niyang sabi dito.

"Yes, ma'am." Saludo pa nito sa kanya. Pinalo naman niya ito.

"Ehem. Ryuuki why don't you introduce me to her?" Tila naman eksena nito sa kanila.

"You don't have to do that, Rey. I... I already know him." Tanggi agad niya dito. Na pa ngiti naman ang kapatid nito.

"Kuya, stop what you are doing. She is my wife." Sita nito sa kapatid nito. And this time ay na wala na ang ngiti nito. May be he knows, that his brother is not joking.

"Y... You... Your what? C'mon, enough of that. What happen to the meeti--

"I'm not joking, Kuya. We got married in LA. I'm serious. Meet my wife, Rence." Dagdag pa nito habang hinigpitan ang pagkaka akbay nito sa kanya.

Hindi naman ito agad nakapag salita. May be, because that's the most hilarious thing the he'd hear from now.

"B... But Ryuuki, how about the Monaco's princess? I already set you a date to meet her."

"W... What? Rey, what the hell is he sayi-- I mean your Kuya is saying?" Gulat na tanong niya at pinalo pa niya ito. Is he cheating on her?

"S... Sweetheart, I am not going to that. I'm too busy with our company plus there is only you in my mind and heart. At wala nang space ang ibang tao para sa buhay ko."

"That's sweet. Fine, I'll let you slide for now. But, cancel all your dates before I change my mi--

"Sweetheart! I'm telling you the truth. Kuya, shut your mouth. Pag aawayin m pa kami." He hissed at his brother.

"Monaco's economy is not that good. It is just barely moving."

"And yeah, perhaps they are royal family but I think you know women in their country has no value. So, what will be the use of sending him off to marry her?" She asked at his brother while looking straight in his eyes. Mukhang hindi nito iyon na isip.

"If he is a woman may be you'll get something."

"And if it is for connection well hmmmm... It will be okay. But, it will be too much too send him off for marriage just for that. Don't you think?" She added. Now, it's her business minded side who's talking.

"If you just want connections I can help you. I know a lot of businessmen. And trust me they came from my kind of generation."

"I can even introduce you to the old generations. But, they are a bit picky kaya medyo nakaka stress." She offered at them.

"And in terms of money. I can also help you name the price and I'll lend it to you. But, 50% huh?" Biro niya dito na ikina laki ng mata ng dalawang guwapong lalaki.

"Th... That's absu...absurd." His Kuya told at her. But, she just smile to say that it was a joke.

"I can solve everything sweetheart so, stay put. And this will make big." Tila naman siguradong sigurado na sabi nito.

"Oh, c'mon. Don't tell me it's about that navigation thing... Doing that will not solve everything." May himig na frustration na sabi nito sa kapatid. And she thinks she knows what they are talking about.

"I told you I can solve it." Rey insisted to his brother.

"Stop your inventions and whatever. Just manage the company so, that you can solve everything." May himig na awtoridad na sabi ng kuya nito.

"I will manage our company so, don't make me stop what I am doing." Hindi naman pa titibag na sabi nito sa kapatid.

"Okay, okay. Let's stop this before the blood fight comes. May I borrow my husband for a while?" Awat niya sa mga ito bago pa mag away ang dalawa. Hinila naman niya si Rey pa labas ng pinto.

"Rence.. Please take care of that idiot. He is still naive in our kind of world. And you are the only family he'll be left with when I... I... am g...gone." Malumanay at malungkot naman na bilin nito ngunit naka ngiti pa ito noong huli.

Pinigil naman niya ang sarili na ma pa iyak sa mga sinabi nito. Is that his last will? Narinig naman niya ang pag tawag ni Woodman sa kanya.

"O... Of corse I will. Kaya mag pa lakas ka so, you can do that too. Bye Kuya, it's really nice meeting a weirdo like you. I hope to see you again. And I know you'll be okay. Bye." She said to him while smiling at ngumiti lang din naman ito sa kanya.

"Bakit ang tagal mo?" Na iinip na usisa nito.

"N... Nothing. So, how about a movie?" Iling niya pagkatapos ay suggestion dito. Tinignan naman muna nito ang relo.

"Okay, that will be good. I'm still on break. C'mon, let's go to the nearest mall." Naka ngiti na sabi nito. Inakbayan naman siya nito.

And she just smile back. Pag pasok nila sa mall ay agad silang dumiretso sa loob ng sinehan. And they get popcorn, soft drinks and burger all for two. But, it seems hindi pala sila makaka kain.

"R... Rey, h...hold on.. A... Aren't we going to watch this movie?" She asked at him while he was kissing her intensely. It seems he really missed her.

"Sweetheart, that's not important right now." Saway sa kanya nito while cupping her face and looking into her eyes. And then he kissed her again.

"I've missed you so much sweetheart. Every single day, every single hour and every second. It's been really a hell in the past month." He said to her while looking into her eyes again. He kissed her forehead and hugs her tightly.

"You missed me? Then how come you never drop by even for once." Na iinis niyang sita dito at kinurot pa tagliran nito.

"Aray... Aray sweetheart.. I swear to God, mamatay man ako ngayon kung gaano kita ka gustong makita. But, damn those body guard they are with me 24/7. And because of my brother's condition hindi din a-

"Shhh... Okay, okay. I understand. And I think that's not important right now because this is..." Saway na niya dito dahil bilga naman siya na konsensiya sa kanyang pagiging selfish.

He is already having a hard time, dadagdagan pa ba niya iyon? His brother is dying baka nakakalimutan niya. She just smiled at him and just kisses him.

She missed this moron so much kaya tama na ang pa aakasaya ng oras. This is much important right now.

"I love you so much... This might not be the most romantic place to say this but, I love you enough for me to keep fighting for you.."

"Enough to continue missing you.. Enough to be with only you.. for the rest of my life.." She said to him with all of her heart and with all her sincerity. Till naman na wala lahat ng pagoda into at bulging gumaan ang pakiramdam into sa narinig.

"Oh, come here... This is really a great christmas gift for me.. I am really so, blessed to have you to my life.."

"Speaking of christmas... Damn, I almost forgot why I dropped by. Rey, can you please attend our christmas party tomorrow? Please? I promise to make it memorable so, please dropped by?" Bigla saying kumalas sa yak into at humarap dito.

"Ahm.... Is it already tomorrow? Hmmmm... I don't think I can make...."

"Naaa. Rence sweetheart, don't make a face like that. Jeez... I might not hold myself anymore and take you here.. right now.." Na pa tampal pa sa noo na sabi into sa kana as if he's really having a hard time. Nag pa cute pa siya ng ka unti dito dahil mukhang tinatalaban na ito.

"Okay... Okay.. I promise to make it after lunch." And he cupped her face and planted kisses in her face.

She just giggled in happiness na tila siya bata. And she put her hands in his neck to hugged him tightly like he was doing when his phone ring. Narinig naman niya ang mahinang pagmu- mura nito.

"Damn it, hindi niyo ba kayang gawin 'yan ng wala ako? That's so fuc-- Fine. I'll be back right now." Ma init ang ulo na pag baba nito ng linya. And he looks at her so confused. Marahil kung aalis ba ito o hindi na lang lalo na't mag kasama sila. And she just smile at him bitterly and nod.

"It's okay. Just go, my love. Magkikita naman tayo bukas hindi ba? I love you."

"Yep, I promise.. I love you too." Naka ngiti naman na sagot nito.

-----

"Isabelle, do you really think he is coming? The show is almost starting." Lea asked at her while putting lipstick in her lips.

"Ahm.... I'm not sure. May be...not?" Hindi niya sugurado na sabi dito. And she try to fix her blush on. Kung bakit kasi hindi niya iyon ma pantay kanina pa. Marahil dahil ninenerbyos siya ngayon. Why the hell does she say yes in this stupid performance?

(The reason is simple Isabelle. You want to surprise him. That's all.) She said to herself. And now, she is wearing this stupid red dress and black belt and high boots with a red head band in her hair. Damn, them. Mukhang na isahan siya ng mga ito.

"Eh, bakit kaya hindi mo siya i- text?" Singit naman ni Rina sa kanila.

"I.. I can't do that... I didn't get his number last time." She stupidly said at totoo iyon.

Na ibigay nga niya dito ang kanyang number ngunit hindi niya naman na kuha ang number nito. Hindi naman niya kasi inakala na magiging ganoon ito ka busy at hindi pala ito makakapag text sa kanya hanggang ngayon.

"Great.. Tang... Hay, kung hindi lang masamang mag mura. Kanina ko pa, pa ulit ulit na ginawa. Why the hell am I wearing this?" Na iiritang sabi ni Rina na tinutukoy ang dress at boots.

"Don't say that. You look stunning. I don't know that you can be this beautiful. Isang dress lang pala ang ka tapat mo." Puri sa kanya ni Theo na kanina pa pala na iinip sa pag hihintay sa kanila.

Na pa singhap naman ang ilan nilang mga babae na ka klase dahil mas kay guwapo nito ngayon sa suot na itim na tuxedo. He will play the piano so, he is a part of their group. Hinawakan pa nito ang baba ni Rina at tinitigan ito sa mga mata.

"So, you still consider me as a woman? Why thank you but, no thanks Theo moron. Gusto man kita paniwalaan pero kilala kasi kita." Nang aasar lang naman na balik nito dito.

At na pa ngiti lang naman si Theo sa sinabi nito. Nang ma pa baling naman sa kanya si Theo ay halatang na gulat ito sa kanyang ayos. He looks impressed?

"I didn't know red dress will suit you.. Or is it the curls?" May himig na pag hanga na tanong nito.

"You look prettier in curls, Isabelle and without bangs." Puri pa nito sa kanya. Hindi naman niya alam kung nagsa sabi ba ito ng totoo o inaasar lang naman siya nito. Bigla naman tuloy nag init ang kanyang pisngi sa pag titig nito

"Are we really doing this or not? Kanina pa tayo tinatawag, Isabelle. Let's settled this." Tawag ni Rina sa kanilang pansin.

Sabay naman sila na pa harap ni Theo at mabilis na tumayo para tumungo pa tungong stage. Pag akyat nila ng platform ay halatang na gulat ang buong school sa kanilang biglaan na pagpa- participate.

The four of them are rarely participating at anything kaya hindi nakakapagtaka ang reaksyon ng mga ito.

(Rey, nakaka inis ka talaga.) Masama ang loob na sabi niya sa kanyang sarili. Imbis na siya ay kabahan ngayon ay mas lumalamang ang pagka sama ng kanyang loob dahil wala ito ngayon upang panuorin siya. Stupid him.

"I don't wanna ask for christmas..." She started to begin the song. May mga ilan na talagang na pa laki ang mata dahil hindi marahil makuha ng mga itong isipin na kaya niyang kumanta.

"But, there is just one thing I need... I don't care about the presents... underneath the Christmas tree..." Lea added. She can sing too. Sigawan naman ang mga kalalakihan para dito.

"I just want you for my own... More than you could ever know..." Rina also sang. Hindi naman nila inakala na mas marami ang sisigaw para dito. Bigla tuloy ito na mula.

"Make my wish come true... All I want for Christmas.... Is.... you..." And she continues to sang. At sayang lamang dahil wala ito ngayon. Hindi tuloy siya mapapanuod nito ngayon. Para pa naman dito ang kanyang pag kanta. Damn, he misses him.

Hindi nag tagal ay na tapos na ang kanilang performance. Malakas ang naging palakpakan at sigawan para sa kanila. Mukhang magkakaroon na sila ng kanilang sariling fans club sa dami ng papuri at cheer para sa kanila.

"Congratulations, on your debut day ReLiRi." Masigla at tila aliw na aliw na bati sa kanila ng isang pamilyar na lalaki. Bumilis ang tibok ng kanyang puso nahg makita ito. He had a bouquet in his arms. Sinalubong naman agad sila nito.

"You're late. Why haven't you contacted me since yesterday?"

"Isn't she sounding like a real wife?" Biro pa sa kanya nito at pinalo naman niya ito sa dibdib. Dumaing naman ito sakit.

"This is for you. That's a wonderful performance, sweetheart. I'm sorry for being late. This is the best I can do.." Inabutan siya nito ng boquet at halatang bahagya itong na hihiya sa ginagawa.

"It would be nicer if you are not here at all." Singit naman ni Theo sa kanila na ikina kunot ng noo nito. Here they go again.

"What did you say?" May himig na pagka pikon na tanong nito dito at agad siyang hinila nito sa tabi nito palayo mula kay Theo.

"Oh, nothing. I'm just talking to myself.. Haha. So, funny." He sarcastically said to him. Hindi naman mapigilan ng mga kasama nila na matawa dahil sa dalawa.

"Stop it, both of you. Kumain na nga tayo. Kanina pa ako na gugutom." Pigil niya sa mga ito at ni yaya na lang sila kumain.

"I can't stay for so long, sweetheart. Can we talk for a while?" Sabi nito sa kanya at sandali muna siyang hiniram sa mga kasama.

"Huh? You are going already? Kadadating mo pa lang.. Kumain ka mu-- Bigla naman siyang hinila nito sa gilid ng pader at hinalikan. Na pa singhap naman siya.

"R... Rey ang daming tao.." Saway niya dito ng makawala sa pagkaka halik nito.

"You look so lovely today, sweetheart. I really like it when your bangs is off. You are so beautiful." Puri pa nito sa kanya habang naka titig sa kanya. Nag iwas naman siya ng tingin upang itago ang kanyang pamumula.

"I... I just do that because of you. I j..just want to surprise you. And I'm thankful that you were really surprised."

"Merry Christmas, Rey. That's my early christmas gift for you." She said at him while looking in his eyes. And he really looks happy about it.

"I did like it sweetheart. I love you so much. You are already a wonderful gift sweetheart. But, you are not the only one who had an early gift."

"I have too. I will be in Japan this Christmas so, I might missed this giving to you.." He said to her and he get some jewelry box in his pocket. Isa iyong gold na kuwintas na may R❤️R na pendant.

"R, R stands for Rey and Rence. It would be the two of us for eternity. And no one can break that. I love you so much again sweetheart. Merry Christmas." Bati nito sa kanya bago tuluyan kinabit sa kanyang leeg ang kuwintas.

"I love you more, Rey. Thank you." Sagot naman niya dito at hinalikan ito. She don't give a damn kung may makakita man sa kanila. Ang importante ay makasama niya ito ngayon dahil hindi nila alam kung kailan sila muli magkikita.

-----

Mabilis na naman na lumipas ang mga araw. Hanggang sa naging ilang linggo na nga. He was still not yet back from Japan. Ang sabi nito sa kanya ay may pupuntahan itong investor doon para mag propose ng deal. Did he get the deal?

(Sweetheart, I am just eating my lunch now. But, it is currently 6pm here already.) Biglang tumunog ang kanyang cellphone at text iyon marahil galing kay Rey.

(What?! I told you to eat on time. Nagpapakamatay ka ba?) Sermon niya dito.

(He- he. It's been a long day. I'm sorry. Hindi ko na uulitin.)

(You already said that hundreds of time, you know. Rey, how's the proposal? Did you get it?) Usisa naman niya dito.

(I read the news. Is it true that you are having financial problems? I can help you.) Dagdag pa niya nang hindi ito mag reply.

(Naa.. They didn't accept my proposal yet. Everyone was so afraid to invest on me. They really don't know what they are losing.) Reply naman nito sa kanya.

(I said I can help you. Ayokong na hihirapan ka.)

(That's sweet of you sweetheart. But, I am confident that I can make it.)

(Egoistical creature.)

(Ha- ha. Just a bit. I miss you.)

(I miss you too. Today would be the last day of 2004. When are you going back? Can't we celebrate the new year together?) Pagla- lambing niya dito.

(Really? Is it 2005 already? I didn't realize it has been a year already.)

(Come back home..)

(Open your window, sweetheart.) Nalito naman siya sa text nito. Wrong send ba ito o ano? Is he joking?

"What the hell?" Is all she can say when she opens her curtain. Namamalik mata ba siya ngayon? What is he doing here? Kailan pa kaya ito dumating? Bakit hindi ito nagpa sabi? Dali dali naman niya binuksan ang bintana.

"I hate you." Sabi niya dito ngunit naka ngiti dito.

"Sweetheart, help me with this pasalubong of yours! Ang bigat. I didn't know which is minnie and mickey in this so, I just buy them all." Naka ngising reklamo nito sa kanya.

At totoong ang dami nitong dala mga paper bags at giant stuff toys. What the hell did he do in Japan? Akala ba niya business trip but, it looks like a vacation sa dami ng dala nito. Mabilis naman siyang bumaaba para salubingin ito.

"I hate you. Bakit hindi mo sinabing darating ka?" Na iinis niya kunwari na tanong dito at kinuha mula dito ang mga paper bags na dala nito.

"I want to surprise you. Come here. I miss you so much." Sagot naman nito at niyakap siya agad.

"R... Rey, hindi ako maka hinga." Reklamo niya dito at totoo iyon. Na tatawang binitawan naman siya nito. Hahalikan sana siya nito ngunit may tumikhim mula sa likod mabilis naman silang nag hiwalay agad.

"N... Nana.." That's all she can say to the smiling old woman.

"Mamaya na 'yan. Nakapag hain na kami. Ryuuki, dito ka na mag new year." Yaya naman sa kanila ng matanda. Hindi naman ma i- alis ang ngiti nito. Sumunod na lang naman sila dito.

"Rey, okay lang ba na nandito ka? 'Yung kuya mo, paano." She asked at him.

"We already spend early new year celebration together. At isa pa, baka daw masyado na niya ako inaagaw sa'yo at baka daw ma miss mo daw ako ng sobra."

"So, he let me have a day off." Naka ngiti naman na sagot nito sa kanya. And she just smiles back at him.

Hinain niya ito ng mga handa na ang Nana niya mismo ang nag luto kaya masarap sigurado. Nang tinikman nito ang pagkain ay biglang sumigla ang mukha nito.

"Nana, I really missed this cooking of yours. It's really good to be back here." Puri nito sa kanyang Nana. Na pa ngiti naman ang matanda sa pa puri nito.

"Dito ka na lang uli Hijo, kahit araw araw pa kitang ipag luto. Walang problema at para naman sumigla itong alaga ko." Na tatawang biro naman nito sa kanya.

Pinandilatan naman niya ito ng mata samantalang pinag tawanan lang siya ng mga ito. But, she felt that everything is perfect right now.

Because the missing piece is already back. So, she can't ask for more sana ay wala nang ka tapusan ang sandali na ito.

"Alam mo Ryuuki. Matagal na din buhat ng huling nag fireworks dito sa mansyon."

"Buhat nang mamatay ang mga magulang ni Seniorita ay hindi na sila nag ce- celebrate ng pasko at new year."

"Mas lalo daw kasi na lu- lungkot si Senior kapag naalala nito ang mga namayapa nitong mga anak." Kuwento ni Julius kay Ryuuki habang ito ay nasa veranda. Bahagya silang umiinom nito para sa new year's celebration.

"Hindi ko alam kung anong mayroon kayo ni Seniorita pero alam ko na ikaw ang dahilan ng kanyang pagbabago. Magandang pagbabago."

"Kaya sana huwag mo siyang saktan at iwan dahil baka hindi na niya kayanin.." May himig na malasakit para sa amo nito na sabi sa kanya. And he felt a bit happy dahil napaka rami pala ang palihim na nag mamahal dito.

"At nagpapasalamat kami at dumating ka. Binigyan mo siya ng pag asa. Ikaw ang pangalawang tiyansa niya para magkaroon ng masaya at makulay na buhay.

Kaya't sana ay mahalin mo siya kagaya ng pagmamahal namin sa kanya." Dagdag pa nuto at tumingin ng buong puso sa kanya. Sa sagot na sana siya ngunit biglang dumating si Rence may dala itong mga prutas.

"Both of you aren't talking about me, right?" Masama ang tingin sa kanila na tanong nito. Nang hindi na lang nito ma pigilan na matawa dahil sa kanya.

"Looking you at red polka pajama is a bit.... funny! Ha- ha." Na tatawa niyang sabi dito.

"You are such a bully. It's passed twelve na. May be I can change?" He said while sounding irritated.

"Ang pikon mo, Rey. Swerte kaya ang may bilog sa new year. And we haven't yet take a picture yet." Na tatawa pa niyang sabi dito at bahagya itong na mumula.

Is it because of the liquor or because he wash ashamed wearing pajamas? They are both wearing pajamas. She is the pink one, Minnie and he is the blue one, Mickey.

Its a bit small for him but, it is a free size so nothing to worry about except he looks hilarious.

"Fine, one moment. I'll just get my camera para makapag bihis ka na." She said to him at tinalikuran na ang mga ito.

Na tatawa niyang kinuha ang kanyang camera sa kanyang silid. Pa labas na sana siya nang muntik na siyang himatayin nang makita kung sino ang naka upo ng taimtim sa kanyang higaan.

"Aaaah! Rey! What the hell?! Are you going to kill me?" Gulat niyang sabi dito and instead of answering her. He was just staring at her passionately. Na pa atras naman siya sa paraan ng pag titig nito sa kanya. Is that desire?

"W... Why did you come here? I can get it alone... C'mon, let's go outside and take picture para naman souvenir and then makapag bihis ka na." Na uutal niyang sabi dito. Pakiramdam naman niya ay biglang uminit sa loob ng kanyang silid. And it took him time before he answered.

"Let's nit go outside. Let's just take photos here. Come here." Malumanay naman na sabi nito at na upo na nang diretso.

Inilahad pa nito ang kamay nito sa kanya para lumapit siya. Na pa lunok naman siya sa pagyaya nito.

"Sweetheart, don't make that kind of face. I'm not going to eat you. We are just going to take photos." Na tatawang sabi nito sa kanya at siya naman ay dahan dahan lumapit dito. And they took many photos.

"Pft! Ha- ha. Sweetheart your face is so, awkward ano ka ba?" Na tatawang sabi nito. At sinimangutan naman niya ito.

Mukha kasi siyang hindi na tunawan sa mga karawan na kanilang kunuha. How can he be so, cool. Hindi ba nito nararamdaman ang kanyang nararamdaman? Or she was just imagining things.

"What are you thinking sweetheart?" He asked at her. Hindi naman niya mapigilan biglang mamula.

"Ha- ha. You are being so, defensive. But, you know? What you are thinking right now is right.. I love you so much.." He was joking at first and then he slowly puts down the camera in the side table bago ito humarap sa kanya.

Lumuhod pa ito sa kanyang carpet at kinuha ang kanyang mga kamay at hinalikan iyon. And he said he loves her.

Dahan dahan siyang itinayo nito. And he slowly cupped her face and kissed her. Bahagya siyang na gulat but, whatever she was thinking doesn't matter right now. This is more important because she missed him.

He presses his body against her and his hand is caressing her nape. May kung ano naman sa kanyang pagkatao na biglang nag liyab. So, she hugs him tightly and slowly responded to his kisses. Narinig naman niya ang bahagyang pag ungol nito.

"Sweetheart, I want you.." Bulong nito sa kanyang tainga. May kung ano namang kilabot ang kanyang naramdaman sa buong katawan niya.

And he slowly kissed her neck near below her ear. Na pa kagat labi naman siya sa ginawa nito. Dahan dahan naman pumasok ang kamay nito sa loob ng kanyang damit. He slowly cupped her breast at na pa ungol naman siya sa ginawa nito.

At mas lalo nito idinikit ang ibabang bahagi ng katawan nito sa kanya. He started to kissed her down to her neck slowly.

Hanggang sa dahan dahan na nitong kinakalas ang butones ng kanyang pang tulog. Hinawakan niya ang mga kamay nito para pigilan ito. And she was a bit shaking.

"Sweetheart, I promise to be gentle.." He said to her and slowly kissed her again para mawala ang kanyang pangamba.

And he continues unbuttoning her top. And then he gently removes it from her body. Dahan dahan siyang hiniga nito sa kanyang kama. Inalalayan pa nito ang kanyang ulo at likod.

Nag lihis naman siya ng tingin dito. Pakiramdam niya kasi ay wala na siyang tinago dito.

"You are the most beautiful woman for me sweetheart. So, don't be shy.." Puri nito sa kanya. And he slowly lies on her top. Tinanggal na din nito ang damit nito.

Na pa igtad naman siya ng bahagya dahil sa init ng katawan nito. He kissed her collar bone and down to her breast and he slowly removes the hook with her bra. He cupped it and kneed it a bit.

And she can't help but grasp when he sucked one of it. Hanggang sa nagpakawala na nga siya ng ungol.

Hindi naman niya namalayan na dahan dahan na palang bumababa ang kamay nito pababa sa loob ng kanyang pajama. Hanggang sa tanggalin na nito iyon. And she is now almost naked to his eyes.

Tanging manipis na lamang at maliit na damit ang natitira niyang saplot. Marahil ay na iinip na din ito kaya tinanggal nito maging ang pajama nito. She can now see almost everything about him. His masculine broad shoulder, biceps, chest, abs and...

And she almost snaps out when he is slowly caressing whats underneath her undies. He started kissing her down to her stomach, to her abdomen and to her femininity. Bahagya pa niya itong pinigilan ngunit tila ito bato.

Nothing can stop him now. He slowly removes her undies and gently kissed her there. He both uses her tongue and hands with slow and fast pace. Na pa kapit naman siya sa kanyang bedsheet sa ginagawa nito.

When did he had a beast side? Is he this passionate? He was not like this before. At first, she thought that he was a gay that he was nit interested in women because he is not mingling or even not looking at them. He is quite mysterious. And she can say that he is both gentle and naughty in the same side.

"R.. Rey.." She utters his name.

And this time his eyes is more intense. As if he can't hold back anymore. He removes his last piece of clothes and she can saw every inches of him. Na pa lunok naman siya sa kanyang nakikita.

"I love you so much, Rence. You are my only one forever. And I will be here for you for the rest of my life..." He said lovingly to her and gently kisses her again.

"I love you too, Rey. It's not only you who are blessed to have me because I'm more blessed because you came to my life.." She says from all her heart.

-----

"Sweetheart.." He called at her ear.

"R.. Rey, I don't know where you get that kind of stamina.. B.. But, we are not the same.." May himig nang pagod niyang sabi dito habang siya ay nasa matipunong dibdib nito at yakap yakap siya. Naramdaman naman niya ang pag tawa nito.

"I just want to make our every minute and every second memorable, sweetheart. And you know it has been a while since..." Sagot naman nito sa kanya. Pinalo naman niya ito ng malakas sa dibdib.

"R.. Rey! Oh my God. Stop saying that. I... It's embarrassing." Na hihiya niyang sabi dito.

"Sweetheart, mgayon ka pa ba mahihiya sa akin?" Tukso pa nito sa kanya at kinindatan pa siya.

"Oh, please! Sa labas kita papatulugin." Na iinis niyang sabi dito at tumawa lang ito.

"Okay, okay. I love you. Huwag ka ng ma pikon." Na tatawang sabi na naman nito.

"I love you too. Kaya huwag mo kong asarin." Biro naman niyang balik at tumawa na naman ito.

"I think you will never go bald, Rey. You are laughing so much na eh." Na pansin niyang sabi dito sabay himas nang buhok nito.

"Huh?! Ha- ha- ha. Where the hell did you get that from?" Na tatawa naman na tanong nito.

"See?" Naka ngiti na tanong niya muli dito.

"Hey, why haven't I heard you calling me sweetheart? Bakit ako lang?" Tila may pagtatampo na himig nito.

"Duuh?! Ayoko nga! That's too cheesy.. Jeez." Na hihiya niyang sabi.

"Hmmmm.. I want to hear it... Say it for me please?" He demandingly commanded her.

"Ayaw." Tanggi niya.

"Ayaw mo talaga?" He asked at her while looking at her.

"Ayaw nga." Matigas niyang sabi.

"Aaah! Rey! R.. Remove your hand to my... Oh my God!" Na tataranta niyang sabi. It was her femininity he was touching. And she was kinda tired so, she only wants to rest.

"Fine.. S.. Sweetheart, d.. don't touch m...me there please?" She said accepting default. Kitang kita naman niya ang labis na pagka gulat sa mukha nito and he looks like he is blushing. What the hell?

"I'm sorry but, I can't.. I want to make love to you again.." Pilyong sabi nito at ngumiti ng nakaka loko. Itinalukbong nito ang kumot sa kanila.

He is really a big fat liar. But, she is still happy. And all she hopes that this will last forever. Him and her will be together and will always be happy for the rest of their life.

-----

Mabilis na lumipas ang mga araw. They've been barely seeing each other. It's been a while since they saw each other.

Actually, it's been more than a month to be exact. Their communication are still open. They text and talk if he is not busy. But, that's not enough because she misses him so, badly.

"Happy Valentines!" That's Theo. Hindi niya alam kung bakit hindi ito na uubusan ng energy. Nag lingunan naman ang mga babae dito except for the three of them.

"Hey, the three of you are really rude.. Kayo nga itong binabati ko."

"Oh, talaga? You did not call our name so, akala namin pangkalahatan." Biro sa kanya ni Rina na ikina tawa ni Lea.

"Oh, c'mon. I'm being sincere here.. Fine, hindi ko na nga ibibigay ito." Tila pa kipot pa na sabi nito.

"What's that?" Lea asked at him.

"Now, that you are curious. Sige ibibigay ko na nga." Nakaka loko na sabi nito sa kanila. Is he nuts? What the hell?

Inabot naman nito ang tatlong box sa kanila. Green, red and blue. She got the blue one. Na tawa naman ang dalawa sa laman niyon. It has chocolate and small quotations on it.

You are strong, beautiful and smart. There's nothing you can't do. It might be tough right now, but you know everything in this world is not constant so does pain. Smile even if its hard..

"I hate you." Na iinis niyang biro dito habang nang gigilid ang luha. How does he know she was in pain? What was wrong with him.

"Hey, you supposed to thank me.." He said to her while giving her a wink.

"A.. Are you crying?" Gulat na tanong nito na ikinalingon nilang lahat.

"Hell, no! This chocolate is j..just good moron." Tanggi niya. Ngunit hindi pa din siya naka iwas sa tukso ng mga ito.

And somehow, she forgot the pain of missing Rey. He is right may be it hurts right now but, soon everything will be fine.

(Hey, do you know what date is today?) He asked at him in text.

(Yep, February 14 sweetie. Why is that?) Sagot naman ng mokong sa kanya.

(Stupid.) Na iinis niyang sabi dito.

(I was just kidding a while ago. Happy Valentines sweetheart. I'm here at the school's gate to fetch you. Let's have some dinner?) Halos malaglag naman ang kanyang puso nang mabasa ang text nito na iyon.

(Ayoko nga.) She joked at him.

(Please? Sorry na. I just want to surprise you.) Hingi naman ng pa umanhin nito.

(I hate you. I thought you forget it.) Biro pa niyang muli dito.

(Of corse not, I want to make up for the days that I should be at your side. I love you so much. And damn, I really missed you.) Sunod sunod naman na pag bawi nito sa ginawa nito.

Hindi naman niya na pigilan na ma pa ngiti sa mga sinabi nito. Kung kanina ay malungkot siya ngayon hindi na. Her mood brightens up.

"H.. Hey, what's with that face? I'm sorry." Hingi muli ng tawad nito nang siya ay kunwari ay naka sibangot dahil sa ginawa nito.

"Cool. Is this yours?" Na gulat naman siya nang makita ang sa sakyan na dala nito.

"Of corse it is. Is that much important? I'm talking to you." Na iirita na tanong nito sa kanya.

"Hmmm. I will buy this too. And a black matte one." Na iinggit na sabi niya dito.

"You are not listening." Na iinis na sabi nito.

"What honor do I owe it that you brought a car?" May himig na sarcasm ang biro niya dito but, she is still smiling.

"Seriously? Fine, I lose.. Let me introduce myself formally. I'm Rey Ryuuki Woodman, the standing CEO and owner of Woodman Telecommunications. Nice to meet you." He jokingly introduce himself and he bows too.

"Well, nice to meet the new CEO of Woodman Telecom. And I'm so proud of you because I married a man like you. Shall we go?" She said while chuckling.

"Yeah.." Na tatawang sagot naman nito at inalalayan na siyang sumakay sa kotse. It is a two seater Audi sports car in royal blue.

"And before that..." Hindi nito tinapos ang sa sabihin at hinapit na lamang siya sa batok niya at hinalikan ng mariin.

"I missed you." He said at her while hugging her tightly.

"Ako man, but I can't demand right?" She said at him.

"Don't worry, sweetheart. Everything will be fine, soon." He said at her while caressing her hair.

(Sana nga..) She said to herself. Hindi nag tagal ay dumating na sila sa isang fine class restaurant. She didn't expect he'll make an effort for reservations.

Nang makarating sila sa kanilang table ay ito pa ang nag ayos ng kanyang upuan at nag lagay ng kanyang napkin.

Naninibago tuloy siya dito maging sa pag order ng pagkain ito ang gumawa ng lahat. He's being a gentleman. What a cute side of him. Ilang sandali pa ay dumating na ang kanilang pagkain.

"When did you start eating like that? Here, uminom ka nga nga tubig baka mabulunan ka. Are you even chewing it?" Nag aalala na tanong nito nang tila ngayon lang siya kumain sa buong buhay niya. Well, she can't help it. It tastes good at hindi nga niya alam kung bakit ganoon siya ka gana kumain. Instead of answering him he just smiles at him.

"Well, how have you been sweetheart?" He asked at her while they are eating.

"Not fine. Because, you are always not at my side as if we are having this sort kind of long distance relationship." She answered at him honestly. Na tawa naman ito ng ka unti sa kanyang sagot.

"I'm sorry. You know I didn't want that too. But, they are so damn persistent even in the toilet sinusundan nila ako."

"Sweetheart, I Think you are different right now. Hindi ko lang ma point out kung ano.. Ahm... Parang may kakaiba sa'yo." Hindi naman niya maintindihan ang gustong sabihin nito.

"I hate you." Pagse sentimer niya dito at tumawa lang ito. Ilang sandali pa ay na tapos na silang kumain.

Nang bigla na lang dumilim ang paligid dahil namatay ang ilaw. And before she panicked ay nag bukas nang bigla ang ilaw at nasa harap na niya si Woodman na may hawak na bouquet nang puting rosas at inabot nito iyon sa kanya.

"Gusto kong bumawi. I'm sorry for making our situation like this and I'm sorry if I can't do anything right now. I love you so much, Rence. Mahal na mahal kita. Happy Valentines. And thank you for everything." He said sincerely at her.

May kung ano namang bahagi ng kanyang puso na labis na tuwa sa ginawa nito. She really thought that he forget that today is Valentines. But, it looks like she is not the only one looking forward for this day. And she is really so, happy for this wonderful day.

"I just love you so much so, I can bear anything about you and even everything." She answered at him while smiling. Niyakap naman siya nito.

"May I have the honor to dance with this beautiful lady in front of me?" He jokingly asked her to dance.

"You sounded so, desperate so why not?" Biro naman niya dito at sumayaw na sila. The song was the original version of Just Once.

May bahagi naman ng kanyang puso na nakaka relate sa kantang ito. The time they almost apart. Noong mga panahon na hindi pa sila parehas umaamin sa kanilang mga nararamdman.

"Rey, I really like this song." She said at him. Tumango naman ito sa kanya.

"Now, I know what's different about you. You gained weight!" He said as if hitting a jackpot. What the hell? Nang aasar ba ito?

"O... Of corse not! Ano ka ba?" Na iinis niyang tanggi.

"See? You have a little bit of tummy. And that's good for you. Gusto kong ma dagadagan ang timbang mo. You are so thin. Mahusay talaga akong mag alaga dahil napapa taba kita." He said at her while pinching her belly fat.

"Oh, shut up." Na iinis niyang sabi at tumawa lang ito. Hindi naman niya na pigilan na matawa na lamang din sa kababawan nito.

Sana ay hindi mag bago ang mga bagay. Ganito sana sila palagi, masaya. She really loves this man so much.

At gaano man kahirap ang sitwasyon, gaano man ka tagal na manatili ang ganito at gaano man katagal siya mag hintay she will always choose him over and over again.

Hindi niya namalayan na lumipas na naman pala nang mabilis ang mga araw. Dalawang linggo na pala ang lumipas buhat nang sila ay huling nag kita ni Rey. He said that he was still busy working on his proposal while she was also busy in her own malls dahil she needs to submit her monthly report.

Na tambakan na nga siya nang trabaho. But, it is good that's she is busy dahil bahagya siyang magiging abala at hindi niya masyadong ma iisip si Rey.

Hindi na lamang din niya namamalayan na lumilipas na lamang nang ganoon ang mga araw. Minabuti niyang mag tungo na sa banyo dahil pa pasok siya ngayon sa opisina.

Nang ma pansin niya ang kanyang sanitary napkin sa maliit niyang drawer pagkatapos niyang maligo.

"Shit.." That's the only thing she can say to herself. When she remembers that it has been two months since she git her last period.

(N... No way..) Tanggi nang kanyang isipan. Hindi maaaring siya ay buntis. They don't do it every time kaya hindi sila maaari maka buo. Iyong iba nga ay halos taon na ngunit hindi pa din maka buo.

(But, still you did it.) Kontra naman ng kanyang isang ka isipan sa kanya. Hindi niya na iwasan na man lamig ang kanyang batok at na manhid ang kanyang katawan.

"Where the hell is that?" Na iirita niyang bulalas nang hindi makita ang pregnancy test na kanyang tinabi.

Noong isang linggo kasi nang siya ay nag tungo sa washroom nang kanilang school ay may nakita siyang pregnancy test and out of her curiosity she took it. And why? She doesn't know. Basta gusto lang niya.

(Oh my God, Lord. Hindi ko po alam ang mararamdaman ko kung buntis nga po talaga ako. B... But, I'm so afraid right now. Masyado pa po yata akong bata. Makakaya ko po bang maging isang mabuting ina? Lord, please huwag po---

"Shit ulit. Ay sorry po Lord hindi po kayo.." Na pa pikit niyang mariin na bulalas nang makitang mag positive ang resulta dahil may lumabas na dalawang guhit na kulay pula.

Hindi naman niya alam ang kanyang mararamdaman sa mga oras na iyon. If she will be happy or what? But, there is a big part of her na labis na tatakot.

What if she can't be a good mother? May ilang sandali siyang tigalgal at hindi pa din makapaniwala sa naging resulta. Nang ma pa mura na naman siya sa gulat nang mag ring ang kanyang cellphone.

"Sweetheart, what are you doing? You are not replying in my messages. Na sa opisina ka na ba?" At that's Rey being worried at her nang tignan niya ang kanyang relo ay may isang oras na pala siyang nasa banyo.

"A... Ahm.. Nothing. I just took a bath. Na pa sarap kaya n...ngayon lang ako na tapos. Magbi bihis lang ako at tutuloy na din ako sa o..opisina.." Halos nagka kanda bulol niyang sagot dito upang ma itago ang hindi ma ipaliwanag na nararamdaman niya.

"Sweetheart, is there something wrong? Bakit ganyan ang boses mo para kang ninenerbyos? What's wrong? Tell me." Tanong naman nito nang mahalata na balisa siya. What's with him? Wala na ba siyang maaaring ma itago dito.

"N... Nothing's wrong.. Ano k...ka ba? Basa pa kasi ang buhok ko kaya nag aalangan akong idikit sa tainga ko. Kaya hindi kita masyado marinig.." Pagsi- sinubgaling niya dito.

"Awww. Okay, akala ko naman ay na paano ka na. Kinabahan ako doon. Oh, sige na mag bibis ka na baka sipunin ka pa."

"Nandito na din sila Mr. Choi at Breckenridge. Wish me luck sweetheart, I have a good feeling about this. I love you." Paalam na nito sa kanya.

"I know you can do it Rey kaya galingan mo. I love you too." She said before cutting the line. Naka hinga naman siya nang maluwag nang siya ay paniwalaan nito

. Sa sabihin na sana niya dito na siya ay buntis ngunit she need to be 100% sure bago niya iyon sabihin dahil baka mamaya ay false alarm lang pala.

There's still a chance that she is not pregnant baka palpak lang ang prenancy test na kanyang ginamit. She needs to see a doctor right away for her to be sure.

"Congratulations, Misis. You are 2 months and two weeks pregnant." The excited OB told her after checking the results.

Na pa buga naman siya nang hangin dahil bago nito ilabas ang resulta ay umaasa pa din siya na hindi siya buntis ngunit mukhang totoo pala.

"Na saan pala ang Mister mo? He should be here para naman malaman niya ang good news." Usisa naman ng kanyang Doktora.

"Nasa opisina siya ngayon. Ako na lang po ang magsa sabi sa kanya mamaya." Pagsi- sinungaling niya dito. Dapat na ba niyang sabihin dito? Or hayaan na lamang niya na ito na lamang ang maka pansin?

"Hija, heto ang mga vitamins mo. Huwag mong kakalimutan na inumin huh? Para lumusog 'yang si baby." Bilin pa sa kanya nito at tumango naman siya.

"And this.." Habol pa nito sa picture nang kanyang ultrasound.

Hindi niya alam ngunit labis ang kasiyahan ang kanyang naramdaman nang makita ang picture. Maliit at medyo malabo ang kuha ngunit maaaninag pa din ang tila sanggol doon. Is that a boy or a girl?

"Thank you." She said before saying goodbye and she smiles at her. May be, she should say it to him.

It might shock him but she knows that he'll be happy when he founds out that he is going to be a father. Nang maalala niya ang isa sa mga dahilan kung bakit nandoon siya sa ospital na iyon ngayon ay minabuti na niyang puntahan ang tao na iyon.

"Wow, this is new. Hindi niyo yata ako hinaharang ngayon?" Biro niya sa mga bodyguard na nasa kabuuan ng floor na iyon.

Napa kamot lang naman ang mga ito nang ulo samantalang ang iba ay na pa sorry dahil sa nangyari noong nakaraan. She just smiles at them.

Bubuksan sana niya ang pinto nang ma pansin na iyon ay naka bukas na pala. Kakatok sana siya ngunit hindi na tuloy dahil may biglang nag salita.

"Luke, I told you I'm pregnant. Alam mo kung sino ang ama nito. So, don't make me call the media right now. Alam mo kung anong mangyayari kapag ginawa ko iyon." The beautiful petite woman said to Rey's brother in blackmailing way.

The woman is at her mid twenties. She had a fair skin and a sexy body. Kitang kita ang cleavage nito sa suot nitong maroon na off shoulder dress na may kalaliman.

"Don't threaten someone who's dying right now, Leandra. Are you sure he is the father of that? C'mon, you've just set him up. This is for money again.." Sarcastic naman na balik nito dito na ikina singkit nang babae.

Hindi naman niya na pigilan na ma pa singhap nang tangkainna sampalin nito ang Kuya ni Rey. Minabuti naman niya umeksena na. What the hell is wrong with this woman? Hitting someone who's dying? Seriously?

"Hi, Kuya! Oops. May bisita ka pala." Kunwari ay kadarating pa lamang niya na bati dito. Agad naman lumayo ang babae dito.

"We will talk later. Don't make me say it twice, Luke." Tila babala pa nito bago umalis. Tinignan lang naman ito nang lalaki.

"How have you've been, Kuya? By the way, I dropped by to give you this. My Nana make this."

"Ang sabi niya ibigay ko daw kay Rey, but I know he is busy because of y.. Oops, he is busy hanggang doon lang. Sandali at kumain ka." Masigla niyang sabi dito habang inaayos ang lunch box na kanyang dala.

"I saw you listening at us Isabelle so, don't play dumb on me." Pagbu- buking nito sa kanya at na bitawan naman niya ang kutsara.

"Ehe- ehe, Kuya naman eh. Hindi ko naman sinasadya. Huwag kang mag alala. Hindi ko sa sabihin kahit kanino. And I don't even know what you are talking about. One moment, I'll just get some plates.." Tanggi at pag iwas naman niya dito.

"Huwag mo akong iwasa-- Hindi nito na tapos ang sa sabihin nang ma pansin nito ang isang larawan na laglag mula sa kanyang bulsa."

"Bumaba naman ito sa kama upang pulutin iyon mula sa sahig. Para naman siyang itinulos sa kanyang kinatatayuan nang makita nito kung ano ang nasa larawan.

"D... Don't look at that!" Pigil niya dito. Ngunit huli na ang lahat dahil nakita na nito iyon. Halata naman ang labis na gulat sa mukha nito.

"A... Are you pregnant?" Halos hindi lumabas sa bibig nito na tanong sa kanya. Hindi naman niya alam ang sa sabihin dito. He caught her off guard. Why the hell did she put it on her pocket? Damn, how stupid of her.

"Don't lie to me. Tell me the truth." Seryoso na tanong nito sa kanya. And she let a sigh and just nods at him. Mukhang masasabon siya ngayon nito. Damn..

"Really? Oh my God. That stupid brother of mine will be a father? Already?"

"Congratulations! What a good news! I will be happy leaving this world knowing that we will have a little one in our family. Come here, give me hug." Labis naman na ka galakan na sabi nito sa kanya.

What the hell happened to this beast? Samantalang ang sungit sungit nito sa kanya pero tila naman anghel ngayon. Lumapit naman siya dito at niyakap nga siya nito nang mahigpit.

"And now, that's the real Woodman. I'm really happy. What does the doctor says? Is it a boy or girl? I hope it is a girl para naman may unica hija na sa pamilya." Excited pa na tanong nito sa kanya. What does he mean in a real Woodman?

"Don't get excited Kuya. It is only just 10 weeks. Kaya hindi pa malalaman kung babae o lalaki. Ano ka ba? Kumain ka muna bago ang lahat. Mamaya na ang baby talk." She hissed at him while serving him a meal.

"So, does he know? Let me call hi-- Excited pa na tanong nito sa kanya but, she cuts him.

"Let me tell him first Kuya. I want to see his reaction." Pigil niya dito at tila ayaw pa nitong pumayag.

"Ok fine. What would be a good name? Naka isip ka na ba?" He excitedly asked at her again. What is wrong with this guy? He became much weirder nang malaman nitong buntis siya.

"Kuya, wala pang isang oras nang malaman ko na buntis pala ako. Ano ka ba naman?" Na pa iling naman niyang sagot.

"Sorry, I'm just excited. Can't help it.. How about I name your baby?" Hindi pa rin pa awat na tanong nito sa kanya habang kumakain. Bakit ba ang kulit nito?

"Fine, you think what will be a good name. We are open about your suggestions." Pinag bigyan na niya itong sabi dito. Tila naman nag twinkle ang mga mata nito sa tuwa.

"Hmmm.. If it is a girl I want Kassandra. That's the name of our late mother. And if it is a man... Hmmmm.. I want-- So, Kassandra was the name of their mother. Rey haven't told her that yet.

"How about Rey Riley if it is a boy?" She suggested at him.

"That sounds good." Naka ngiti naman na tango nito sa kanya.

"Kasaandra Riley or Rey Riley. And because the Tito is so excited I will put your name on it." She said to him at aliw na aliw naman ito sa mga pangalan na kanyang na banggit.

Noong una ay puro negative pa ang kanyang iniisip sa kanyang pag bu- buntis samantalang kabaligtaran pala ang magiging reaksyon ng lahat tungkol dito.

"Thank you, Isabelle. It was such a wonderful gift to us. Do you mind if I keep this?" He said sincerely to her. And that's the first time she heard him sounded like that. So, she knows that's really warm and real.

"H.. Huh? Just go ahead. Marami pa naman akong susunod na ultrasound so, take it Kuya." Naka ngiti niya lamang na sabi dito.

"I'm glad you finished your meal. Matutuwa ang Nana ko nito. Oh, it is past 1pm already. I still need to go to my office right now. Maaari ba kitang ma iwan muna Kuya? I promise to visit you whenever I have time."

"And please, keep that mouth of yours shut. Hayaan mo akong mag sabi kay Rey, okay?"

"F.. Fine. I said I will not tell him. Ano ka ba?" Na pipilitan na naman na pag payag na sabi nito sa kanya.

"Good." And she smiled.

"Ahm... Isabelle, I know the situation of both of you are a bit tough right now. And might be much tougher as days passed by please don't leave him. Please, stay by his side forever.." Pag bibilin naman nito para sa kapatid.

"Ano ba 'yang sinasabi mo Kuya?" Nagtataka niyang tanong dito. And she knows what's this for.

"And I know you want to know a lot of things about him. Dahil marami ka pang mga bagay na hindi pa alam tungkol sa amin. But, soon Isabelle siya na mismo ang magsa sabi sa'yo. He is just taking a courage to tell you.."

"He loves you so much and I like you for him too. You both have all my blessing. Wala kayong maririnig."

"I want both of you to stay happy together for the rest of your life. Lalo na ngayon at may magiging anak na kayo."

"And don't make him like me. I shut all the people around me kaya heto ako ngayon mawawala sa mundo nang mag isa.." Malungkot naman na sabi nito sa kanya. Tila naman dinudurog ang kanyang puso sa pamamaalam nito.

"I just want him to be happy. He had enough of heartache and pain. Kaya may karapatan din siyang lumigaya."

"Ang tangi ko lang hinihiling sa'yo ay manatili ka sa tabi niya lalo na sa mga panahon na wala ako..." Halos naman hindi na lumabas sa mga bibig nito ang huling mga salita na sinabi nito.

"Ikaw na lamang ang tangi niyang magiging pamilya at ang anak niyo. Iyon lamang ang hinihiling ko sa'yo. Huwag mo siyang bitawan kahit gaano man kahirap.. And thank you for coming into his life and in changing him.." He sincerely thanked her. Labis na pag pigil naman niya sa kanyabg luha.

"Kuya, please don't say those words. Gagaling ka pa. Kailangan mo para sa kanya at para sa mgiging pamangkin mo. Please, don't say things like that.. Magagalit ako." Halos pagpipigil niya nang luha na bulalas dito.

"Isabelle, in this world.. There are things that we can't control.." He smiled at her bitterly.

"Ah basta, diyan ka na nga. Alam ko na gagaling ka. End of conversation. I want you to be with us until we get older.." Pagmamatigas niya dito.

She won't accept any defeat. And she is still praying na gumaling na ito. Minabuti na niyang mag paalam dahil malapit nang tumulo ang kanyang luha.

"Take care Isabelle. Yourself, your baby and our Ryuuki. And thank you so much.." Pa habol pa nito bago tuluyang sumara ang pinto.

Hindi naman niya mapigilan na malungkot sa mga sinabi nito. Why does it felt like that will be their last conversation? Why does she felt something bad?

(Huwag naman po sana..) Dalangin niya sa panginoon.

*****

Oops.. So much for now!

Omg! Rey is a father! Yay! Yay! Yay!

Ano kaya ang magiging reaksyon nito?

Hmmmmm...

His brother is a bit psycho but, in present you will all know why...

Marami pang sekreto...