Chapter 3

Please VOTE!

(Well, I'm here in the Philippines to see you. I miss you.)

"What?! Are you crazy? You still have classes." Sigaw niya dito. Labis siyang nagulat sa pag dalaw nito sa kanya.

(Ouch! Calm down, I'm in Manila Hotel. Let's meet.) Suhestyon nito.

"What?! Huh?! Okay.. Fine, wait for me. See you!" At ibinaba na niya ang linya. Na touch sa ginawa nito talagang napaka bait nito kaya gustong gusto niya ito.

Mabilis siyang naligo at naghanap ng mai susuot. Binuksan niya ang kanyang closet upang mag hanap ng magandang damit.

Ang napili niya ay ang simpleng puting bestida na lalong naka aliwalas ng kanyang morenang kutis. Ito ay tinernuhan niya ng itim na sling bag at black sandals na 2 inches na sandals.

Hindi na siya nag nag suot ng mataas na sandals dahil 167 cm na siya kaya masyado na siyang tatangkad. Nag lagay na din siya ng manipis na make up. Ilang linggo silang hindi nagkita ni Conrad kaya na miss niya ito.

Kailanhan niya subukan na yayain ito magpakasal dahil mas maganda kung ito na lang ang kanyang maging asawa dahil kakilala na niya ito.

Plus the fact that he was her boyfriend. At kung hindi ito papayag ay wala na siyang magagawa. Hindi nag tagal ay nakarating na siya sa hotel.

"Julius, tatawagan na lang kita mamaya. Magpalamig ka muna sa mall." Tumango naman ito. Pumasok na siya sa hotel at nakita si Conrad sa isang Restaurant doon.

"Hi!" Bati niya dito. Humalik naman ito sa pisngi.

"Have you eaten launch?" Tanong nito at umiling siya.

"Waiter." Um- order ito ng pagkain nila.

"Sweetheart, you look thin. Are you okay?" Pag aalala nito at hinipo ang pisngi niya.

"Yeah, I'm fine no need to worry." Paninigurado niya sa kabila ng pag pigil sa mga luha.

"How's LA?"

"It's good and we missed you." Sincere naman na sabi nito.

"Me too." Bahagya siyang ngumiti.

"I have a proposal to make." Basag niya sa katahimikan pagkatapos nila kumain.

"What is it? You sound serious." Sabi naman nito at tumingin sa kanya ng diretso.

(It's now or never.)

"Let's get married." Direktang sabi niya dito at nasamid ito.

"What?! Is this a kind of joke?" Tanong nito at bakas ang pagtataka sa mukha nito pati na din ang labis na gulat.

Ganoon ba kahirap ang hinihiling niya?

"Well, we love each other. So, why don't we married as soon as we can." Pagdadahilan niya dito. Totoo iyon matagal na din naman silang mag nobyo kaya bakit hindi.

"I just want to spend the rest of my life with you." Dagdag pa niya dito. And she really loves him kaya kung magpa pakasal siya ay gusto niya na dito na lamang.

"But, we're too young to get married." Sabi nito at tila hindi nito malaman kung paano siya tatanggihan.

"I know that, why? You don't want to get married with me?" Malungkot naman niya na tanong dito,

And yeah, she's little offended. Mag nobyo sila kaya sooner or later ay magpapakasal din sila. Mahal naman nila ang isa't isa kaya bakit hindi pa ngayon.

"It's not that. Being married is not easy at all. And common Belle, be reasonable. Of corse, I love you." Marami pang dahilan na sinabi ito.

Nag bago ang itsura nito nang bigla niya itong yayain mag pakasal ngayon. Hindi ba siya ganoon ka mahal nito para pakasalan at gustuhin makasama habang buhay?

As far as she knows they are in relationship and they are not playing. They were serious kaya ano itong pagdududa sa mukha nito? O baka naman hindi talaga siya mahal nito.

Pero hindi maari iyon. She can't live without him. At mahal na mahal niya ito. May be she should try much harder even she may sound desperate. Mahal niya kasi ito.

"Please, can't we just get married?" Tanong pa niya ulit dito.

And now he's avoiding her eyes. She can feel her hands are shaking because she's freaking out. Ang akala niya ay mahal siya nito at handa itong pakasalan siya. But, it seems she's wrong.

Is she just having a delusion na gusto siya nitong makasama habang buhay?

There are times that she also notice that his not that in love with her. At parang may pader sa kanila na hindi niya matibag ng maging mag nobyo sila. Hanggang ngayon ay hindi pa din niya alam kung ano iyon.

May be, he really not love her that much.... And the thought makes her heart torn apart. Hindi naman siguro.

Siya naman ngayon ay hindi sigurado kung tama ba ang gagawin niya na ito. But, she should ask him straight kaysa naman lalo pa siyang mag paka tanga dito.

"You need to choose, we'll get married or let's broke up." Pinapili na niya ito, ang akala niya ay mahal siya nito pero bakit hindi siya kaya nitong pakasalan.

(Please, say yes. Please.) Panalangin niya kay Lord.

"I'm sorry." Sabi ni Conrad sa kanya. Daig pa niya ang binuhusan ng yelo sa sinabi nito.

Hindi niya alam kung ano ang sasabihin o ano ang gagawin pati ang tamang reaksiyon na dapat niya ibigay. She's having a black out. At ito ang unang beses na sinaktan siya nito.

"N- No, it...it's okay. I understand, enjoy your stay in the Philippines. Try our beaches they're quite fascinating. Goodbye, Con." Humalik siya sa pisngi nito at nagpaalam.

Hindi niya alam kung saan ang exit sa lobby. Nanginginig siya, hindi niya na alam ang gagawin. Parang nag mistulang jelly ang kanyang tuhod.

(Did he just dump me?)

(No.. It's not like that.) In denial pa niya.

She needs to get of this hotel nor his sight as soon as she can. How can he do this to her?

"Julius, bilisan mo uuwi na tayo." Halos wala ng boses ang lumabas sa bibig niya ng tawagan si julius sa cellphone.

Minabuti niyang lumabas para doon na maghintay at para hindi na din siya makita ni Conrad sa pagiging miserable.

~~~~~