Chapter 35

A long Chapter... so,

Please VOTE!

Bumangon siya na magaan ang katawan at ulo. Pakiramdam niya ay iyon na ang pinaka mahabang tulog niya mula ng mawala ang kanyang lolo.

Naka tulong iyon upang makapag isip siya ng maayos tungkol sa buhay at lalo na sa kompanya para sa mga bagong ideya na kanyang na isip na ikaka unlad nilang lalo sa market.

Nag inat pa siya bago tuluyan umupo sa kanyang kama. Nang bigla na lamang siyang nakarmdam na kung ano na parang may nakakalimutan siya.

"Ano nga 'yon?" Tanong pa niya sa sarili.

And her eyes widened in shock ng hindi maalala kung paano siya nakarating sa kuwarto niya. Wala din siya maalala sa nangyari kagabi. Pinilit niyang alalahanin ang nangyari kagabi ngunit wala talaga.

Ang huli niyang naaalala ay ang pagtatanong ni Woodman sa kanya tungkol kay Conrad na hindi naman nito dati ginagawa. Kinapa kapa niya ang sarili at tinignan. Iyon pa din naman ang suot niya kagabi at tila wala naman nag bago.

Naka hinga siya ng maluwag. Kung ganoon ay hindi naman siya pinag samantalahan nito. That's it! Baka siya ang nag hatid sa kanya kagabi pero ano ba talaga ang nangyari? Paano siya naka uwi? And she's blank.

Bumangon siya upang mag tungo sa banyo para maligo na dahil may aasikasuhin pa siya. Nang halos matawa na siya dahil hindi na niya makilala ang sarili dahil sa ayos niya.

Her mascara was a mess and all of her face. Ang make up niya ay tila kumalat na. She looks like a rocker lalo na sa kanyang buhok na naka saburayray at napaka freezy.

Napa iling naman siya. This is not the usual her but, she smiles. Pa minsan minsan maganda din mag relax dahil nakaka tanggal stress iyon. Naka ligo na siya at tila na recharge na.

Pakiramdam niya ay parang may nag bago sa kanya. Parang may kakaiba kaya humarap siya sa salamin upang hanapin ang tila nag iba sa kanyang sarili. Nag left side view siya at right pati na din up adn down view ngunit wala naman siya na pansin.

But, when she touches her face ay doon na niya nakita ang nag bago. It is the ring in her left hand. It is a simple old style gold ring with one small diamond at it's left side. That's what makes her uncomfortable dahil iyon ang pinaka ayaw niyang accessories-- ang singsing.

Because that's a burden when holding something or doing anything. But, she unconsciously smiles. Hindi niya alam kung bakit hindi niya na pigilan mapa ngiti. And then she shakes her head para magising na sa kanyang day dreaming.

She needs to get herself together dahil maling entertain- in ang kanyang nararamdaman. May be she needs to give it back to him dahil hindi naman niya iyon kailangan pa and it is just a props.

Gising na kaya si Woodman? Sasabay kaya ito kumain sa kanya? What the hell, when did she became so concern to him? Kung maka asta siya parang totoo talaga silang mag asawa. Iniling iling niya ang ulo para mabura lahat iyon.

Naka bihis na siya ng mapansin niya na tila nag bago ang ayos ng kanyang kuwarto. Wala na doon ang kanyang mga kalat at ang magugulo niyang mga kagamitan ay ngayon ay naka organized na lahat.

Everything was organized kahit na ang laggage niya maging ang mga kung ano ano pa. Pag labas din niya ay tila napaka aliwalas ng buong silid. Walang kahit na anuman na kalat kang makikita.

Who did this? Housekeeping? Hindi naman siya nagpa make up ng room. And there he was the ever full of surprising man na naka dukdok sa lamesa at tila doon naka tulog. Ito kaya ang nag linis ng kuwarto niya?

"Hoy.. Hoy.." Tawag niya dito. Niyugyog pa niya ang binti nito gamit ang paa niya habang naka krus ang kanyang kamay sa dibdib.

Ilang sandali pa ay na gising ito at dahan dahan ini angat ang ulo. Pa pikit pikit pa ito dahil mukhang kulang pa ito sa tulog.

"Good Morning, Rence." Bati nito sa kanya na tila nagpapa cute pa. Tinaraydor na naman siya ng puso niya dahil sa isang bati lamang nito ay nagwawala na ito. Nag lihis naman siya ng tingin sandali. Bakit ba ang guwapo nito?

"Don't Good Morning me, Woodman. Ano'ng ginagawa mo dito?" Direkta niyang tanong dito. Narinig naman niya ang buntong hininga nito.

"Last night you called me, Rey. Mukhang nahimasmasan ka na.." He said like he was depressed or something. Nahimasmasan? Is she drunk last night?

But, she doesn't remember drinking any alcoholic drink. Pero teka, that explains everything! Kaya marahil wala siya maaalala dahil sa epekto ng alcohol. Ngunit the last time she check ay she already delete alcohol from here edible foods kaya imposible siyang uminom n'on.

Dahil whenever she drinks alcohol she's totally blank the day after. Hindi niya matandaan ang ginawa niya o kung ano ang nangyari kahit ano pa ang kanyang gawin na pag alala. And she was shock sa mga kinukuwento ng kanyang mga kaibigan kinabukasan.

"Wha.. What?" Naguguluhan niyang tanong dito. She saw a sinister smile from his face. Para saan naman iyon?

"And now you are acting like you don't know what happened last night." Sabi nito matapos tumayo sa upuan at nilapitan pa siya.

"Wha.. What are you talking about?" Na uutal niyang tanong dito. What the hell? Ano ba talaga ang nangyari kagabi?

(Don't tell me...) Hindi na halos niya matapos ang na iisip.

"Don't act numb, Rence.. Talaga bang nakalimutan mo ang nangyari sa atin kagabi?" Tanong nito muli sa kanya at hinawakan nito ang basa niyang buhok. Pagkatapos ay inamoy pa iyon in a sensual way. Napa atras naman siya.

(Lord.. Di...did we slep-- No way!) Nababagabag niyang sabi at napa krus ang kamay sa kanyang mga balikat.

Naka kunot ang noo niya dito habang iniisip pa din ang talagang nangyari. Kung bakit ba naman kasi wala siyang maaalala! Hindi maaari! Hindi maaari! Hindi!

"Sa atin.." Halos hindi na niya ma ibulalas na sabi.

"Yup." Segunda naman agad nito.

"No... " She said in devastated.

"I remember how you call my name--

"No! Hindi! Hindi maaari!" Umiiling na sabi niya dito.

"Oh my God! You are lying!" Akusa niya dito.

"Really? I am lying? Eh, wala ka ngang maalala kaya paano mo malalaman na nagsi sinungaling ako?" Hamon naman nito sa kanya at tinitigan niya. Wala naman siyang ma isagot dahil kahit ano ang gawin niya ay talagang hindi niya maaalala.

"No... It's impossible." She said in disbelief.

"You crazy bastard! How dare you!" Nagagalit na sigaw niya dito at nilapitan ito saka ito pinagpapalo sa dibdib sa inis.

"Aray! Ano ba? Aray!" Reklamo nito sa kanya.

"Paano mo na gawa iyon sa akin! Napaka salbahi mo! I'm gonna kill you Rey Ryuuki Woodman! You jerk!" Galit na galit na sabi niya dito at pinagpa tuloy ang pag suntok dito.

Paano siya nito na gawang pag samantalahan nito? Pinagkatiwalaan niya ito. Ang akala pa naman niya ay mabait ito at gentleman. Iyon pala ay isa itong hunyango! He is acting like he doesn't care ngunit pervert talaga ito! This crazy asshole!

"Ha- ha. Stop it.. I was just joking." Natatawang saway nito sa kanya. Pakiramdam naman niya ay binuhusan siya ng malamig na tubig at napa hinto siya sa pag suntok dito.

"Nakaka inis ka.." Reklamo niya dito habang hawak nito ang dalawang kamay niya dahil pinipigilan nito ang pag suntok niya dito.

"You didn't do anything to me.. Di' ba?" May duda pa niyang tanong dito.

"Ang dumi talaga ng isip mo." Natatawang saway nito sa kanya at pinalo niya muli ito.

"Arrgh! Salbahi!" Bulyaw niya dito at sinipa ito sa binti.

"Aww! Ang pikon mo talaga.." Reklamo nito sa kanya ngunit tinalikuran niya ito.

Nakaka inis talaga ito! Bakit ba lagi siya nitong pinaglalaruan? Does it satisfy him? Kapag nakikita siya nitong naasar? That joke is not funny!

Paano nga kung talagang may nangyari sa kanila? Ano na lang ang gagawin niya? Wala pa sa isip niya ang pag suko ng kanyang Bataan dito. Never! Mangarap siya!

*****

"You are still here? Bakit hindi ka pa umaalis?" Pa asik niyang sabi dito ng matagpuan ito sa kusina ng kanyang accomodation.

"Did you forget about the rule number one? I want to keep my privacy you know." She hissed at him while rolling her eyes.

"You always touch my things. May sarili ka namang kusina kaya bakit dito ka nagluluto? You know that you are not welcome here." Pa suplada pa niyang sabi dito.

"And you broke rule number one and two. That's a major offense." Na iinis niyang sabi dito.

Ngunit para namang siyang tinatraydor ng kanyang tiyan dahil kumalam iyon sa bango at sarap ng amoy ng niluluto nito.

Why is he also good in cooking? Wala ba talagang kahinaan ito? Why is he so, perfect? Nakaka inis na naman ito lahat ng gawin nito ay nakaka irita kay aga aga sinisira na naman nito ang araw niya.

"Just as I thought. We didn't eat dinner last night kung natatanda-- Well, hindi nga pala." Sabi nito na tila alam na gutom na siya at tila pa nang aasar ng huli. Hinagisan naman niya ito ng carrot na tumama sa likod nito.

"Hey.. Don't play our foods masama 'yan." Natatawang saway nito sa kanya na tila wala lang ang mga sinabi niyang matatalim na salita kanina.

"The last time I check ay na iinis ako sa'yo kaya bakit nandito ka na naman." Sermon na may himig na reklamo niya dito. Hindi naman ito sinagot at binaliwala lamang ang sinabi niya at pinag patuloy ang pagluluto.

"Are you listening to me? And why are you cooking? Puwede ka naman magpa room service." Na iiritang tanong niya dito.

"Iba pa din kasi ang lutong bahay.." Tipid na sagot nito sa kanya.

"Just seat and relax. Maghahain na ako." Utos nito sa kanya pagkatapos mag luto. Naka krus ang kamay sa kanyang dibdib siya na upo sa silya malapit dito.

Nag simula naman itong mag hain sa kanya ng breakfast. Egg omelette, bacon strips, hotdog, pancakes, toast and jam ang umagahan nila.

"Coffee or juice?" Tanong nito sa kanya.

"Coffee.." Tipid na sagot niya. Sinalinan naman siya nito agad sa kanyang tasa pagkatapos ay na upo na din. Naka titig lang naman siya dito.

"What?" Tanong nito sa kanya.

"Who are you?" Saracstic niyang sabi na tinutukoy ang skills sa pagluluto nito and he is such a perfect bastard. He just chuckled.

"Let's say, that I'm just a crazy bastard tulad ng sabi mo.." Tila proud pa na sabi nito at ngumiti pa ito.

Bumilis naman ang tibok ng puso niya dahil sa ngiti nito kaya minabuti na lang niyang kumain.

She needs to fix her brain kay aga aga nasisiraan na naman yata siya dahil sa hudyo na ito. Tinignan lang naman siya nito habang mabilis siyang kumukuha ng breakfast.

"Easy.." Saway nito sa kanya at tinignan lang niya ito ng masama.

"Te... Tell me. What happened last night? Wala talaga akong maalala.." Tanong niya dito habang kumakain sila.

"Are you sure na wala ka talagang maalala?" Balik naman nito sa kanya na tila hindi makapaniwala.

"Do you think I'll ask you if naaalala ko?" Pa pilosopo naman niyang balik dito. She saw some disappointment in his eyes. What's that for?

"I didn't know that a glass of cognac can make a person drunk. Is that the first time you drink?" Tanong nito sa kanya. Umiling siya.

"It's the second time.." Sagot niya dito.

"Kung paano ka malasing noon ay marahil ganoon ka din kagabi.." Pa puzzle pang paligoy ligoy nito. Napa isip naman siya ng pagka lalim lalim.

"I didn't do something wrong..right?" Tanong pa niya muli dito.

"Don't think about it too much wala ka naman ginawang kakaiba. You behave yourself.." Pagku kuwento naman nito. Naka hinga naman siya ng maluwag dahil wala naman pala siyang ginawang kakaiba at nakakahiya.

"Hinatid kita dito because, I simply don't want to sleep with a drunk head.." Pa suplado pang sabi nito na tila ni reject siya nito. Ang kapal talaga ng mukha nito.

"What are you thinking? Ang dumi talaga ng isip mo.." Natatawang saway nito na ikina pula ng mukha niya.

"Shut up.." Saway niya dito. Pakiramdam niya ay sa sabog na ang kanyang tiyan dahil sa busog ang dami kasi niyang na kain. Na gambala ang kanyang pag upo dahil sa isang tawag.

"Yes?" Sagot niya sa tawag sa cellphone mula iyon sa driver na hinire nila dito sa LA.

"Okay.. Okay, I understand. No harmed done." Kalmante niyang sabi sa kabilang linya.

Iyon ang driver na hinire niya para sana ngayon at bukas para sa kanyang business meeting at sight seeing sa isang lugar na prospect niya sa bagong business niya. May be, she'll just hired another driver ngunit wala na siyang oras.

Hindi naman siya maaari mag drive hindi dahil sa hindi siya marunong dahil may lisensiya siya na naka limang try siya ng driver's test bago naka pasa at pasang awa nga lang siya.

Alam niya ang accelerator, break, kambiyo at kung paano magpa andar ng sa sakyan even the don't and do's. Naawa ang instuctor niya kaya pinasa na lamang siya nito sa test.

Because, the problem is in her. She's palpitating every time she handle the maneuver ay nanginginig siya at hindi siya mahka hinga. Na ninikip ang dibdib niya at para siyang naba balanko.

May be she was afraid because that is the reason why her parents die. Nakaramdam naman siya ng sakit ng maalala iyon. May be magta taxi na lang siya.

"What's wrong?" Nag aalalang tanong ni Woodman sa kanya ng mapansin na maputla siya.

"Nothing." Pagsi sinungaling niya dito pagkatapos ay umiling.

"Ah... Eh.. May gagawin ka ba?" Alangan niyang tanong dito nang paalis na sana ito. Gulat na pumihit naman ito pa harap sa kanya na tila hindi ion inaasahan.

"W.. Wala naman?" He said.

"Do you want to drive me for today? May emergency daw 'yung pansamantalang driver na hinired ko.." Tanong niya dito.

"Say it nicely at baka pag isipan ko pa.." Balik naman nito sa kanya. Na iinis naman niyang tinalikuran ito. Hahanap na lang siya ng magda drive sa kanya ngunit hinabol naman siya nito.

"I was just joking. Okay, I'll drive you for today kaya huwag ka ng mag hanap pa ng iba." He said with a smile at tumango naman siya dito.

"Let's go?" Tanong nito sa kanya at tumango siya. Pinag buksan siya nito ng kotse na parang driver talaga.

"May I ask kung bakit hindi ka marunong mag drive?" Usisa naman nito sa kanya. Heto na naman ito sa pagiging tsismoso nito.

"It's not that I don't know how. It's just that I can't." Sagot naman niya dito.

"Why is that?" Usisa pa nito. Napa hilot naman siya sa sentido dahil sa kulit nito.

"I have a driver's license.. Pasang awa akong pumasa. I know how to drive but, the problem is.. I am shaking kapag naka upo na ako sa kotse at hawak ko na ang manibela."

"Hindi ako maka hinga na parang hindi ako maka kita.." She irritatedly answered at him bakas naman ang gulat sa mukha nito.

"May be, because I have trauma that I might do something wrong at baka ma aksidente ako.."

"My parents die because if car acci-- She didn't finish what she is trying to say dahil mukhang napa sobra na yata ang kuwento niya. Hindi naman niya na iwasan maging malungkot dahil naalala na naman niya na mag isa na lang siya.

"I'm sorry.." Hingi naman ng tawad nito agad sa kanya and she can see some sympathy in his eyes.

"Apology denied.." Biro niya dito at na gulat ito. Pinipigilan naman niya na matawa dahil sa itsura nito.

Hindi nag tagal ay dumating na sila sa isang five star conference room ng isang hotel. Sinamahan na siya nito hanggang sa loob dahil boring daw mag hintay sa kotse. Hindi naman nag tagal ay dumating na ang mga American and Chinese invetors niya.

"Hi, Good morning. Shall we begin?" Bati niya sa mga ito with a smile in her face. Pakiramdam naman niya ay matutunaw siya sa mga tingin hindi ng mga investors ngunit sa tingin ni Woodman. Bakit ba ganito ito tumingin? Nakaka concious.

"This is the prototype of the mall that we are going to build inside the city. Not like the usual type of malls that is high rising."

"To make it more approachable and visible will planning to make it long and expandable." Paliwanag niya sa mga ito at napa tango naman ito. Ipinakita niya ang modelo ng mall na ipinagawa niya.

"But, this broad type of mall is the same as other malls in LA. We will not change anything except the visuals. Will that be okay?" Tanong niya sa mga ito.

"Of corse, we will not change anything but instead we will add clothing lines and some merchandise which cannot be buy here." Dagdag ni Mr. Parker ang American investor niya.

"Yeah, and we will import some southeast asian products. And that will be a hit." Masigla pang dagdag ni Mr. Han ang Chinese investor naman niya.

Na pa tango at ngiti naman siya sa mga suggestion ng mga ito. It looks like everything is going smoothly. Ilang oras na din ang lumipas mula ng mag simula ang kanilang negotiation.

They start from when does their mall open and how. The difference of their malls to others. And she shows the result of the survey they conducted before planning to build the first chain of their mall in abroad.

Mukhang na gustuhan ng mga ito kaya mukukuha niya ang deal. Sa wakas ay matutupad na ang pangarap ng lolo niya na makapagpa tayo ng sariling mall expansion sa LA.

"But, I'm curious how we will make it successful? As you know, this is the first time you'll franchise your mall internationally. So, what is the guarantee that you'll succeed and pay us?" Direkta namang tanong ng tusong Chinese.

"We've found out that the mall that is nearest from this place to this place is about an hour drive. And they are just buying supplies from the surplus and mini mart that sometimes causes them much because of great interest.."

"So we choose a place where we can build our mall where in there is a lots of car passing by that can be our future customer."

"I guarantee that we will succeed because it is so, close to rural and urban area plus the fact that our products is affordable because of low interest rate and exceptional service that we can provide.." Mahabang paliwanag niya sa mga ito.

They kept silent all of the sudden at mukhang mga nag iisip.

"Coffee break?" Eksena naman ni Woodman na may dalang mga take out na kape at patries na ka partner nito.

Ngumiti ito at sinuklian din naman iyon ng mga investors pagkatapos ay nag kape na nga sila. Tamang tama ang dating nito dahil kanina pa siya nagu gutom. Ganoon na din marahil ang mga investors niya. Kahit paano ay maaasahan din pala ito.

"Is he your assistant?" Tanong ng Chinese investor niya. Napa "Huh?" Naman siya sa tanong nito at parehas silang napa lingon dito.

"I'm her hus--

"Yes, he is my assistant." She said after cutting Woodman's word. Sinamahan na din niya iyon ng masamang tingin na ibig sabihin ay tumahimik na ito. Nang hingi ng ka unting oras ang mga investors upang makapag isip ang mga ito at pinag bigyan naman niya ang mga ito.

"How was the meeting?" Usisa naman nito habang nagka kape sila. Tumango tango lang naman siya dito. Na ibig sabihin ay maganda ang naging takbo ng meeting nila.

"You have something... Man, you really are helpless. Come here." He said then he stands up and bends towards her para tanggalin ang icing sa gilid ng labi niya gamit ang mismong labi din nito.

Sa gulat niya ay na bitawan niya ang cup cake na kanyang kinakain at bumagsak muli iyon sa platito. Her eyes widened in shock and she blinks thrice bago siya maka hupa sa ginawa nito. Did he just kissed her? And why the hell did he do that?

"Aack. How can you eat that? It's too sweet." Reklamo pa nito na tinutukoy ang ising na pinahid nito. Hindi niya na pigilang mamula sa ginawa nito at napa kagat siya sa labi saka ito tinignan ng masama.

"Are you insane?!" Bulyaw niya dito.

"Why? I just did the right thing to do. Alangan naman pabayaan kitang may icing sa mukha?" He said unbelievably to her. And she feels her blood rushing to her nerves dahil sa inis sa pinagsasabi nito.

"You should've just told me! Period." Singhal niya ditop an ikinibit balikat lamang nito.

"Now, I'm regretting na sinama kita. I should've just got a new driver." Na iinis niyang sabi dito.

-----

Abangan ang kanilang dinner date!

At date muli!

At isa pang date!

It's for Valentine's special!

Abangan!

Please vote!