Chapter 21

Please VOTE!

"Woodman, tanghali na." Gising niya ulit dito ng hindi ito matinag.

"Wake up, gising na." Sabi niya ulit at yinugyog ang balikat nito. Doon naman ito bahagyang kumilos.

"Tangha--- Hindi na niya na tapos ang sinasabi dahil naka ibabaw na ito agad sa kanya. Hindi pa ito masyado naka dilat.

Mukha yatang na gulat niya ito dahil sa reaksyon nito ngayon. But, does he really need to be at top of her?

"Ahm.. Get off me! Ano ba?! Kay aga aga! Ang bigat mo!" Saway niya dito at doon na ito tuluyan na dumilat. Akala siguro nito ay nananaginip pa ito.

"What are you doing here?" Gulat naman na tanong nito at hindi pa din umaalis sa ibabaw niya.

"Get off! You maniac!" Utos niya dito at hindi pinansin ang tanong nito. She can see his smile at nakaka loko iyon.

"I didn't force you to go here. Ikaw ang nag kusa. This is quite a surprise." Amazed na sabi niyo at tini tigan siya. Feeling naman niya ay hinuhubadan siya sa mga titig na iyon kaya na mula siya.

"Umalis ka nga! Ang bigat mo! Nakaka inis ka na! Lagi mo ba akong aasarin? Kay aga aga!" Reklamo pa niya dito at nagpu pumiglas ngunit para itong bato.

"Noooo!" Sigaw niya ng tangkain nito na ilapit ang mukha nito sa kanya. Pero hindi siya nito hinalikan kung hindi ay hinimatay ito.

Nang hawakan niya ang noo nito ay napa init nito at medyo namu mutla ito. Mabilis naman siya umalis sa pagkaka dagan nito at tumayo.

"You're burning in fever. Are you alright?" Nag aalala na tanong niya.

"Stay here. I'll just get some medicine and thermometer." Natataranta na sabi niya at pumunta sa kusina upang kunin ang medicine box.

Sa dami dami ng araw na magka kasakit ito ay ang araw pa na sila lamang ang nandoon. Wala pa naman siya alam sa pag aalga ng may sakit.

Pagkatapos ay lumabas ulit siya sa kuwarto upang kumuha ng bimpo at tubig na may yelo. Nagmamadali siya dahil napaka taas ng lagnat nito.

Nagka malay na si Woodman pero bahagya lamang ito na naka dilat. Kahit pala tuod ay maari din magka sakit. Tao din pala ito.

"Naligo ka ba kagabi? Pag ka uwi natin?" Tanong niya dito at tumango ito.

"You dumbass! Hindi mo ba alam na maari kang mapasma sa ginawa mo?" Sermon niya dito.

"Hindi na talaga nakapgtataka na magka sakit ka dahil sino bang siraulo ang maliligo nang pagod." Dagdag pa niya dito. At isinuksok sa kili kili nito ang thermometer.

"38.8 degree celcuis?! My God! Ina apoy ka ng lagnat. Dadalhin na kita sa ospital." Naghi histerya niyang sabi. Kaunti na lang marahil ay kukumbulsiyunin na ito.

"A..ayoko." Tanggi naman nito. Nang mag balik ang ulirat nito.

"Pero, mata--

"Please." Paki usap pa nito. She let a deep sigh at kumuha na lamang ng bimpo at tubig sa palanggana.

Hindi siya makapag piga ng bimpo ng maayos kaya minabuti niya munang tanggalin ang kanyang supporter upang maka kilos ng maayos.

Inikot ikot niya ang kanyang balikat. Medyo ayos na ito at hindi na ito kasing sakit ng dati. Mukhang makapagla laro siya sa intramurals nila ng mas maaga.

Nilagyan niya ng basang malamig na bimpo ang noo nito. Napa igtad naman ito marahil sa lamig.

Pagkatapos ay pinunasan naman niya ang mukha nito pagkatapos ay pababa hanggang sa leeg nito. Napa lunok naman siya.

Mababakas sa damit nito na may muscle din ito at physically fit ito. He is a real man. Napa ungol naman ito sa pag punas niya. Pati mga kamay at braso nito ay pinunasan niya. His biceps are big. Ibinaba niya ang damit nito ng kaunti mula sa dibdib.

Mabuti na lamang ay maluwag ang suotan sa ulo ng dami nito at stretch kaya hindi siya na hirapan.

At tumambad naman sa kanya ang matipuno nitong dibdib. Napa lingon siya sa ibang direksyon dahil baka kung ano pa ang magawa niya dito kapag nagpa tuloy siya sa pag titig sa katawan nito.

Kung bakit ba naman kasi kailngan pa nito magka sakit. Hindi naman sinasadya na natabig niya ang tubig sa baso kaya nabasa ang damit nito.

"Oopss! Sorry, sandali ikukuha kita ng damit." Nahihiya niyang sabi. Ito naman ay mukhang wala ng magawa kay hindi na nag salita pa.

Pag balik niya ay may dala siyang t- shirt at iyon na ang pinaka malaki niyang damit. Sana ay mag kasya iyon dito.

"I'll change...change your...clothes." Na uutal niyang sabi at dahil hindi ito maka tayo ay siya pa mismo ang dahan dahan na nag angat ng damit nito.

Pag angat niya ng t- shirt nito ay bumulaga sa kanya ang six packs nito. Mayroon pala ito n'on. Pero hindi naman niya na halata dito.

Lihim siyang napa nganga sa katawan nito. Bukod sa guwapo at matalino ay maganda din pala ang katawan nito.

Is he that perfect?

Nahirapan siya na i angat ang damit nito kaya minabuti niyang buhatin ang likod nito dahil mukhang hindi ito makaka bangon.

Na gulat naman siya dahil may kabigatan ito at nawalan siya ng balanse at napa higa siya sa dibdib nito.

"Lord, ilayo mo ako sa tukso. Why am I so damn, clumsy?!" Na iinis niyang sabi sa sarili. Mabuti na lang ay wala na itong malay kung hindi ay aasarin siya nito.

Para naman siyang mapa paso sa sobrang init pati ng katawan nito. Minabuti niyang bumangon agad upang mapalitan ito ng damit.

Ibig naman niya matawa dahil sobrang fit ng damit niya dito. Bagay naman dito kaya lang mukha itong bakla sa matingkad na dilaw na t- shirt niya na may Minnie Mouse na print.

Saktong sakto ang damit at ka montik pa nga ma bitin. Hindi masyado maba bakas sa mukha nito ang pamu mutla marahil ay naginhawahan ito sa pag pinas niya ng bimpo dito.

Iniwanan niya muna ito sandali upang mag luto ng kanilang ka kainin. Hindi naman kasi niya ito maari pa inumin ng gamot ng walang laman ang tiyan nito baka sikmurain ito.

"Paano nga ba gumawa ng porridge?" Tanong niya sa sarili. Iyon ang na pili niya na lutuin dahil mas madali nito iyon maka kain.

"Ano nga ba ang sangkap n'on?" Tanong niya ulit sa sarili at saka nag isip.

"Siguro ay kanin, may na lasahan din ako na luya, saka may itlog, at siyempre tubig." Sabi niya sa sarili pagkatapos makapg analyze.

Nag hanap siya ng luya at itlog sa ref. at saka iyon inilabas. Tinignan naman niya sa rice cooker kung may natirang kanin kagabi.

Hindi naman pala siya tuluyan na mina malas dahil daig pa niya ang naka jackpot ng makita ang bagong saing na kanin sa rice cooker.

Marahil ay pinag saing ni Nana Margarita ang isa sa mga katulong bago umalis. And she's speechless, she's no other than Rence Isabelle Legaspi tapos ay natu tuwa na siya sa kanin sa rice cooker.

Hindi siya marunong mag saing kaya naka bawas iyon sa gagawin niya. Nag scoop siya ng 4 na sandok na kanin at saka niya ini lagay sa bowl. Pagkatapos ay tini tigan naman niya ang luya.

Paano ba niya iyon babalatan? Tanong niya sa sarili. Itinali niya muna ang kanyang buhok at nilagyan ng clip ang kanyang bangs. Mukhang mapa palaban siya sa pagba balat ng luya. Kahit kasi nang mag isa siya sa LA ay hindi siya naglu luto?

Puro instant lang ang kina kain niya dahil wala siyang alam sa paglu luto o kaya naman ay sa labas na lang siya kuma kain.

At kumuha na siya ng kutsilyo hinawakan niya ang luya. Bakit ba ang tigas nito? Diniinan niya ang hiwa at nagdire diretso iyon hanggang sa daliri niya kaya nahiwa siya.

"Aray! Ouch." Na isambit niya na hiwa niya kasi ang kanyang hintuturo.

Mabilis siyang kumuha ng band aid sa first aid kit nila. Hindi pa masyadong dumi dikit ang band aid na nilagay niya ay nahiwa na naman siya. Bakit ba napaka talim ng kutsilyo nila?

"I might be fingerless after this." Na iinis niyang sabi sa sarili tatlo na kasi ang hiwa niya sa kaliwang kamay.

"Tama na nga ito, mukhang okay na'to." Sabi niya pagkatpos mahiwa ang luya.

Kaya lamang ay hindi magkaka mukha ng hugis ito. Nag labas siya ng kaserola para sa paglu lutuan ng lugaw. Sinindihan niya ang kalan ng apoy.

Nag buhos siya ng mantika sa kaserola ngunit napa dami ata ang buos niya kaya ng babawasan niya ito gamit ang sandok ay pumutok bigla ang mantika.

"Aray! Aray! Ang hapdi. Aww. Aww." Daing niya dahil nakalimutan niya na basa pa ang kamay niya at tumutulo ang tubig.

At pinatay niya agad ang apoy dahil umuusok na ang kawali. Mukhang napa lakas ata ang kanyang apoy.

"Why the hell am I doing this?!!" She scream in frustration. Bakit nga ba niya iyon ginagawa?

Dapat hayaan na lang niya si Woodman dahil hindi naman ito ammatay sa simpleng lagnat. At saka uuwi din naman sila Nana bukas kaya aabutan pa ng mga ito marahil na buhay si Woodman.

And she let a sigh, dahil ilan beses din siya nito tinulungan kahit na hindi niya iyon hini hiling dito.

At kahit pa na sabihin niya na madalas ay na iinis siya dito dahil lagi itong may punto ay hindi pa din sapat na pabayaan niya ito kaya dapat lang siguro ay tulungan niya ito para maging patas naman siya. Kumuha siya ng bagong kaserola at inalis ang na sunog na kaserola.

"Aray! Ang init!" Na paso siya dahil nakalimutan niya mag pot holder. Mainit nga pala ang kaserola.

And she let a sigh again. When will her agony stop? Mina buti niya munang lagyan ng band aid lahat ng paltos niya para hindi na ito sumakit pa masyado.

Pagkatapos ay sinindihan na niya ang kalan at hininaan ang apoy. Nang mapansin niya na may kainitan na ang kaserola ay ibinuhos na niya ang kaunting mantika.

At nag gisa na siya ng luya. Hindi niya alam kung ano ang susunod na gagawin kaya inilagay na niya ang kanin at tubig saka iyon tinakpan.

Hindi naman siguro magba bago ang lasa ng lugaw dahil mali mali ang procedures. Pagkatapos ay sinunod na niya itong lagyan ng binating itlog at kaunting asin.

Pinanalangin niya na sana ay tama ang kanyang ginagawa kahit man lang sana sa effort ay mag tagumpay siya sa lasa. Tinikman niya ang lugaw.

"Hindi na masama. At least it's edible." Sabi niya at na kontento na lang sa lasa. Ngayon ay hina hangaan niya ang lahat ng Chef, Cook or nanay na magaling mag luto.

Ang hirap pala kasi mag luto at ang akala niya noon ay madali lang iyon. Ngunit nagka mali siya.

Even they're rich ay ayaw ng lolo niya at ng kanyang magulang ng estranghero sa bahay kaya ang karamihan ng kanilang kasambahay ay mga matatanda na.

Sila pa kasi ang mga katulong na naka lakihan ng kanyang ama hanggang sa na ipasa na sa kanya ang mga ito.

They can hire a chef actually kaya lamang ay ayaw ng lolo niya ng masyadong galamuroso. He just want being simple and humble. Hindi kagaya ng ibang mayayaman.

Nag sandok na siya sa isang bowl at saka kumuha ng tubig sa basa. Ini lagay niya iyon sa tray at saka pumasok sa kuwarto ni Woodman, natu tulog na ito.

"Wake up, sleepy head. Kumain ka muna." Gising niya dito at bahagya naman itong dumilat. Marahil ay naka pikit lamang ito at hindi natutulog.

Tinulungan niya itong bumangon at nilagyan ng unan ang likod nito. Na upo siya sa kama at ipinatong sa side table nito ang pagkain.

"Kumain ka na para maka inom ka ng gamot." Sabi niya dito at sinubuan ito. Napa iling naman ito dahil na kalimutan niya na mainit nga pala ang lugaw.

"Sorry, sorry. Nakalimutan ko hipan." Pinu nasan naman niya ang gilid ng labi nito gamit ang hinlalaki niya at bakas sa guwapong mukha nito ang gulat.

"Here, say "Ah"." Utos niya dito at sumunod ito. Naka tingin lang ito sa kanya at hindi nagsa salita. Mukhang masama talaga ang pakiramdam nito.

"Pag tiyagaan mo na ang luto ko. I really don't have any idea on how to cook." Pina ngunahan niya na ito para hindi na ito mag reklamo.

Na gulat naman siya ng kunin nito ang kamay niya at hawakan. Napansin marahil nito ang mga sugat niya kaya nag bago ang mukha nito at bakas dito ang pag aalala.

"Malayo 'yan sa bituka. Here, kaunti na lang ma uubos mo na." Paninigurado niya at binawi niya ang kamay dito.

At hindi naman niya inaasahan na ma uubos nito ang lugaw na ginawa niya medyo matabang kasi iyon. Kahit siya ay alangan din sa lasa ng luto niya.

"Masakit ba lalamunan mo kaya nahi hirapan ka lumunok?" Tanong niya dito at tumango ito. Kumuha naman siya ng paracetamol at anti- biotic sa medicine box.

"Here, drink paracetamol and anti- biotic para gumaling ka." Sabi niya dito sabay abot ng gamot at tubig ngunit nag lihis ito ng tingin. Wari'y ayaw uminom ng gamot.

"Ikaw na nga ang gina gamot! Ayaw mo pa sumunod!" Na iinis niyang bulyaw dito. Napaka tigas pala ng ulo nito.

"Iinumin mo ba ito o i- aadmit kita sa ospital?" Tanong niya dito. At humarap naman ito sa kanya ng mabilis at kahit halatang labag sa kalooban nito ay ngumanga ito.

"Good boy." Puri pa niya dito matapos ma isubo ang gamot dito at mapa inom ito ng tubig.

She ruffles his long hair like a kid at wala naman ito magawa. Humiga naman na ito ng maayos.

Buong araw niya itong bintayan at inalagaan. Pa taas pa baba kasi ang lagnat nito. At baka kung ma paano ito kapag iniwan niya.

Naging masunurin naman ito sa lahat ng gusto niya at hindi siya sinu suway. Mukhang mas mganda ata kapag may sakit ito dahil hindi nito nagagawang siya ay asarin.

Pasado alas onse na ng gabi ngunit nandoon pa rin siya sa kuwarto nito at ni hindi niya magawang iwanan ito. Narinig niya itong umuungol kaya't lumapit siya dito. Nakita niya ito na nahihirapan. At na nginginig.

"What's wrong?" Untag niya dito at hindi naman ito nag salita. Nag aalala siya dito mukhang hindi bumababa ang lagnat nito.

"Oras na para inumin ang gamot mo. Kaya mo bang umupo?" Nag aalala niyang tanong dito.

Nag dalawang isip naman siya kung gagawin niya ang kanyang na iisip. It's a kind of..

Pero kailangan niya ito mapa inom ng gamot dahil kahit na umiinom na nga ito ng gamot ay hindi pa din bumababa ang lagnat nito. Paano pa kapag hindi ito uminom?

"Don't think anything stupid. It's just an emergency." Pangunguna niya dito pero duda siya kung natinig o na intindihan man lang siya nito.

And she bend to him at his face and lower her lips on to his. Ipinasa niya gamit ang bibig ang gamot pati na din ang tubig.

Napaka lambot ng labi nito nakaka tukso. Kaya mabilis na inilayo niya ang kanyang mukha. Ilang sandali pa ay hindi pa din ito nati tigil sa panginginig.

Para itong may sinasabi kaya lang ay malabo. Minabuti niyang ilapit ang tainga dito.

"Nila...la...lamig...a..ako." Putol putol nito na sabi.

"Pero balot na balot ka na." Nagtataka na sabi niya. Balot na balot na kasi ito ng kumot kaya paano ito lalamigin?

Minabuti naman niya na kumuha pa ng extrang mga kumot sa kanyang kuwarto at dinala dito. Dalawang kumot ang dala niya na maka kapal.

Ikinumot niya ito dito at saka pinatay ang aircon. Binuksan na lamang niya ang bintana sa kuwarto nito para kahit pa paano ay may hangin.

Pero hindi pa din ito tumigil sa panginginig. Kaya wala na siyang na gawa kung hindi tabihan na lamang ito sa kama baka sakaling tumigil na ito sa panginginig.

"Who'll thought that I'll be a nurse someday?" Sarcastic niyang sabi.

"You're the first person that I nursed and cooked for. And I don't know why I did it." Sabi pa niya dito at saka ito niyakap. Napaka init nito sana naman ay gumaling na ito. He seems ver weak at naawa siya dito. Ilang sandali lamang ay naka tulog na ito.

At sa hirap niya sa pag aalaga dito ay pati siya ay naka tulog na din na katabi ito.

~~~~~

]