webnovel

My Husband by Law completed

Naranasan mo na ba ma broken hearted? Naranasan mo na ba ang maloko? Naranasan mo na ba ang masaktan dahil sa pag ibig? Kung oo, parehas kayo ni Isabelle. Ngunit paano kung mag laro muli ang tadhana? 10 years later you met the guy again who broke your heart? And now in the perfect place and prefect time? Susugal ka ba ulit o mas pipiliin mo ang taong bumuo sa'yo ng panahon na sinaktan ka niya? To all the bitters in the World, Cheers to us?

ILoveMongSiya · Teen
Not enough ratings
69 Chs

Chapter 17

Please Vote!

"Nana, nan dito na kami." Sabi naman ni Julius ng makarating sila sa mansyon.

"Andito na pala kayo. Kamusta ang klase, Hija?" Salubong sa kanila ni Nana Margarita at naka sibangot siya na nagdire diretso pa akyat sa kuwarto.

"Hijo, na paano si Seniorita?" Tanong naman ni Nana Margarita kay Rey.

"Mukhang na pikon po ata ng hindi ko siya sinunod kanina." Paliwanag naman nito.

"Is she always like this, Nana? Laging mag isa, may sariling mundo and does she always shut her doors to everyone?" Curious na tanong naman ni Rey kay Nana.

Bumuntong hininga muna ito bago sumagot.

"Hindi siya dati ganyan. Nang nakaraan na buwan ay masayahin pa siya kahit na namatay si Senior. Lagi siyang naka ngiti sa amin at nakikipag kuwentuhan. Para kaming isang pamilya, hindi niya kami tinuring na trabahador lamang." Mapait na kuwento ni Nana sa kanya.

"Pero isang araw umuwi siya ng basang basa. Tina tanong ko siya kung ano ang nangyari pero hindi niya sinabi bagkus ay nag kulong na lamang siya sa kanyang silid." Dagdagpa nito.

"At kina bukasan nakita ko na lamang na iba na ang kanyang buhok. Hindi na din siya nagsa salita, hindi na niya kami kina ka usap kagaya ng dati. At hindi na siya ngumiti mula noon." Pagak na ang boses nito. Halata ang labis na pag aalala nito kay Isabelle.

"Kaya nga labis ako na natuwa Hijo ng isama ka ni Seniorita na iuwi dito. Kahit pa paano ay may bago siyang ka kilala at mukha ka naman mabait." Umaliwalas na ang ekspresyon nito at bahagyang ngumiti kay Rey.

"Ang gusto ko lang sana ay kahit na ano ang sabihin niya sa'yo. Huwag mo masyado pansinin at huwag mo siyang iwanan."

"Mukha lamang matigas ang ni Seniorita ngunit mabait talaga iyan. Kaya sana pag tiyagaan mo na lamang siya." Paki usap naman nito kay Rey at napa kamot naman ito ng hindi oras.

"Umakyat ka na sa taas at magha hain na ako para sa hapunan. Malamang ay pagod ka na din Hijo." Sabi nito at saka umalis at nag tungo sa kusina. At sumunod naman ito.

******

"Naku, tamang tama lamang pala ang damit ni Julius sa'yo. Ang akala ko ay malaki ngunit sakto lamang pala." Puri naman ni Nana sa damit na hiniram niya kay Kuya Julius.

Wala kasi siyang damit kung hindi ang isang pares ng kanyang uniporme dahil na sunog ang kanyang dating tini tirahan kasama doon ang mga gamit niya.

Lalo na ang mga blueprint niya at ilang mga invention. Ilang linggo na siyang dito tumu tuloy. Hanggang ngayon nga ay nagtataka siya kung bakit hindi pa din siya pinapalayas ni Rence.

Kung tutuusin naman ay maari nito iyong gawin ano mang oras. What is the reason that holding her para panatilihin siya nito?

Is that because of her proposal?

"Hindi ho ba sasabay si Rence?" Tanong niya ng makapag hain sila Nana ng hapunan. Bahagya naman itong ngumiti.

"Naku, Hijo. Nag pahatid na siya ng pagkain sa taas dahil marami pa siyang ginagawang mga re.. report ata ang tawag doon." Paliwanag naman nito.

"Huwag mo na siya intindihin dahil marami pa si Seniorita gagawin kaya hindi na siya naka baba. Kaya mag apka busog ka na lamang." Dagdag pa nito. Siya naman ay sinimulan ng kumain.

(She's much busier than I thought.) Na isip isip niya.

Pasado alas onse na ng gabi ng lumabas siya ng kuwarto para kumuha ng ma iinom dahil na uuhaw na siya.

At nakita naman niya si Nana na nagti timpla ng gatas. Marahil ay dadalan nito ng gatas si Rence.

"Gusto niyo ho ako na ang mag dala niya'n kay Rence?" Alok niya dito.

"Talaga? Sige, Hijo maki suyo na nga nahi hirapan na din kasi ako umakyat ng hagdan. Sumu sumpong na naman kasi ang rayuma ko." Masigla na sabi nito at inabot na sa kanya ang baso na ipinatong sa platito.

Umakyat na siya at pumunta sa direksyon ng kuwarto ni Rence. Kumatok muna siya dahil baka pagulungin siya nito sa hagdan kapag bigla na lamang siya pumasok doon.

And knowing her, hell yeah she'll do that.

Naka lima na marahil siya na katok ngunit wala pa din siya "Go." Signal na maari siyang pumasok sa kuwarto nito kaya kumatok siya ulit.

At tuluyan na siyang pumasok marahil ay busy ito kaya hindi na siya nito naririnig. Na gulat na lamang siya sa kanyang inabutan. Naka dukdok si Rence sa lamesa at naka salamin ito.

Naka pang tulog na ito at iyon ay bestida na hanggang sakong nito. Bahagya pang naka lilis ang doble nitong manipis na sweater. And she looks sexy.

Napa lunok naman siya at mabilis niyang inayos ang sweater nito. She always let her guards down on him. Kung alam lang niya ang iniisip niya.

Sa gilid naman nito ay may bukas na laptop. Nang tignan niya ay "Sales Report" ang naka lagay mukhang naka tulugan nito ang pagta type at ang suporter nito ay nasa tabi ng side table ng kama nito.

Minabuti niya na ilapag muna sa side table ng kama nito ang gatas. Pagkatapos ay dahan dahan niya tananggal ang salamin nito. Bahagya itong kumilos ngunit hindi naman ito na gising.

Pinagmasdan niya ito sandali at hinawi ang bangs nito dahil natatakpan nito ang buong mukha nito. At bahagya siyang napa ngiti.

Kung lagi ba naman itong ganoon ka tahimik at hindi magsa salita ay magmu mukha itong mabait na tao. And now without her full eyes eyeliner she looks more younger at hindi na nganga- gat.

Bahagya niyang inilihis ang upuan nito para mapag patuloy niya ang tina tapos na report nito. Marahil ay pagod na pagod na din ito sa pagsa sabay sa trabaho at pagma manage ng kompanya.

Kaya pala ang lalim lagi ng mga mata nito dahil hindi na din ito marahil nakaka tulog sa dami ng ginagawa.

Ngayon ay hina hangaan niya ito sa lakas ng loob nito na magpa takbo ng kompanya na hindi niya nakaya kaya niya tinanggihan.

He can't bare the responsibility na mag patakbo ng kompanya nila kaya siya umalis.

Plus the fact that na siya ay... And he erase those thought at pinag patuloy na lamang ang ginagawa ni Rence kanina. Nasa kala gitnaan na pala ito ng pagta type ng maka tulog.

May basehan naman na ilang mga papeles kaya hindi siya na hirapan na ipag patuloy ang ginagawa nito. Itinama na din niya ang ilang mga mali na ginawa nito.

Marahil kung gising ito ngayon ay pina lipad na siya nito pa labas ng kuwarto dahil pinaki alaman na naman niya ang trabaho nito.

At itinama pa niya ang mga mali nito. Ayaw pa naman nito ng pinakiki alaman at na lalamangan. Naka kalahating oras siya sa pag tapos sa sales report. Marami rami siyang tina- type dahil weekly report pala iyon.

Nang mapa dako siya kay Rence ay tulog pa din ito. Marahil ay hindi na ito komportable sa posisyon nito sa pag tulog kaya minabuti na niya itong buhatin.

At dahan dahan niya itong binuhat para ilipat sa kama. Naging ma ingat siya dahil baka magising ito at mag wala.

Buhat buhat na niya ito ng bigla itong dumilat. Nan laki naman ang mata niya at napa kagat sa labi. Pa pungay pungay ito ng mata dahil sa pagka ka tulog.

May ilang sandali itong naka titig sa kanya at ganoon din siya. Nag blink pa ito ng dalawang beses bago na tauhan. Ang akala marahil nito ay nanana ginip ito.

Ang akala niya ay sa sampalin siya nito ngunit kinurot nito ang pisngi niya ng madiin.

"Aray! Aray!" Reklamo naman niya dito at nan laki ang mata nito.

"Put me down, Woodman. Kung ayaw mong mabalian." May awtoridad na utos nito sa kanya. Mukhang galit ito dahil naka salubong ang mga kilay nito. Sinunod naman niya ito at ibinababa ito.

"Rence... Ahm... Let me explain. Kasi..kasi.." Na uutal naman niya na sabi. Na upo naman ito sa kama at pinag krus ang kamay sa dibdib nito. Inutusan naman siya nito na ma upo sa sahig.

"Sige, Woodman ipaliwanag mo kung bakit. Ano naman ang dahilan mo?" Kalmado na sabi nito.

Ang akala pa naman niya ay sisigawan na siya nito. Ngunit composed pa din ito hanggang huli. Ibang klase talaga ito. It's frightening actually, hindi iyon ang reaksyon na inaasahan niya.

"Kasi.. kasi si Nana sinunsumpong daw ang rayuma kaya nag presinta ako na ako na ang magda dala sa'yog gatas.. Ahm..." Naka tingin ito ng diretso sa kanya at iniintay pa ang ibang paliwanag niya.

"Kumatok ako ng maraming beses baka kasi magalit ka kapag bigla akong pumasok.. Tapos nang buksan ko ang pinto nakita ko na tulog ka na." Paliwanag naman niya dito at pinag taasan siya ng kilay nito. At tila diskumpiyado sa sinasabi niya.

"And then why didn't you just live? Pagkatapos mo ma ihatid ang gatas. At bakit mo ako buhat buhat?" Pag i- interrogate pa nito at may pinto naman ito.

"Kasi... kasi.." Hindi naman niya malaman kung ano ang sasabihin dito.

"Kasi may balak kang masama." Sabi nito at tila lazer bean ang mata nito na naka titig sa kanya. At na gulat naman siya sa sinabi nito.

"Of corse not!" Mariin niyang tanggi. At hindi naman ito naniniwala.

"Ililipat lang kita sa kama dahil mukhang hindi ka komportable sa pagkaka dukdok sa lamesa. I don't have hidden intention!" Tanggi ulit niya dito.

Hindi naman niya malaman kung ano ang gagawin o saan titingin.

"Ha- ha- ha- ha- ha!" Narinig niyang tawa ni Isabelle at na gulat siya.

Kailan pa ito natuto tumawa? It's not her vocabulary. What the hell?

"Ha- ha! Your facial expression is priceless! Ha- ha! Oh my, suma sakit na ang tiyan ko. Ha- ha! You can't lie huh?" Natatawa ulit na sabi nito.

Siya naman ay naka titig lamang dito. It's the first time he saw her laughed like that, because she didn't even give him a smile nor everyone.

Ano ba ang nakain nito?

(God! She's beautiful.) Amazed na sabi niya sa sarili.

Mukhang hindi lang ito ang nagulat kung hindi lalo na siya. Tila na hipnotismo siya ng tawa nito. At napaka sarap pakinggan ng halakhak nito. It's adorable like a kerubin.

How can she become so younger and beautiful with just a single laugh? Her eyes are twinkling and her teeth is so white. Kay sarap... Pakinggan at pagmasdan.

"This is the first time, I laughed after my grandpa die. Ha- ha! You're an unbelievable, nerd! Ha- ha." Natatawa pang sabi nito.

"But, wait! How many times do I need to tell you that don't meddle on my business. If I'm sick or I'm going to die just let me be! Ayoko ng pinakiki alaman ako." Matigas na sabi nito ng ito ay makabawi sa pag tawa.

Naging seryoso na naman ito kagaya ng dati at na parang walang nagyari. Siya naman ay nagtataka.

(May split eprsonality ba ito?) Naguguluhan niyang tanong sa sarili.

At tumayo naman siya sa pagkaka upo sa sahig.

"Naa, that's imposible. Because soon, you'll be my wife." Makahulugan naman na sabi niya dito. And he can see her rolling her eyes.

"I thought that you'll give me a shocking face but, still hindi ka natinag. You're still composed as ever. Such a cold trait." May sarcasm na sabi niya dito.

Dahil ang akala niya ay makikita na niya ang gulat na mukha nito pero hindi man lang nag bago ang expression ng mukha nito na pinanghi hinayangan niya.

Hindi naman niyo pinansin ang sinasabi niya kagay ng dati. At may hinagis naman ito na folder sa mukha niya. At sapol siya.

"Nagiging habit mo na ang pananakit, don't you think so?" Reklamo naman niya dito. At pagkatapos ay binuksan niya ang folder na inihagis nito.

"What's this?" Naguguluhan niyang tanong dito.

"Don't act dumb, Woodman. You're to smart to act like one. You know what's that." Simple lang naman nito na sabi.

"Yeah, but still is this necessary?" Naguguluhan niyang tanong. And she just nods.

~~~~~