Sacrifice

Cen's POV:

Pagkatapos namin don sa bola, kumain muna kami.

"Hooo! I'm so hungry!" sabi niya.

"Me too!"

Pagkatapos naming lantakan ang pagkain, pumunta kami sa ferris wheel. Ang alam ko may fireworks display dito pag 8:00pm. Sakto! Mag-eeight na!

"Hey JM hurry!" sabi ko at hinila ko siya.

Pagkaandar ng ferris wheel, napatingin agad ako sa langit.

Nabigla ako nang hawakan niya ang kamay ko.

Nagsimula nang magfireworks!

"So beautiful!" sabi ko with amusement.

"Yeah." dagdag niya.

Tiningnan ko siya. Ba't sakin to nakatingin?

"I'm looking at the most beautiful creature in the Earth." sabi niya with dazzling eyes.

I can't help but to blush. Ang korni ng gago!

"About earlier before you leave the condo." sabi niya.

"What about earlier?"

"You know, before you leave because of an emergency--"

Hindi ko na pinatapos ang sinasabi niya dahil nagsalita ako.

"Is it true that you've said "Gusto kita" to me?"

Nanlaki ang mata nya sa sinabi ko. Tapos namula siya at umiwas ng tingin sakin.

Sa tingin ko, dapat ko nang harapin ang confession nya. Err.

"Y-yeah. W-well. It means "I-i like you" right? If I'm not mistaken." nauutal niyang sabi.

Tapos nag-sigh siya.

"It's true. I like you. I like your attitude. I like your face, your composture, your confidence and being frank. The moment that I've seen you with snots on your face. Even though it's icky, I find you attractive and adorable that time. It's just that I can't admit it to myself that I like you. But now, all of a sudden. I'm holding your hand with nervousness and at the same time happiness saying that this is the girl that I like. She's an amazing, frank, snotty and the most gorgeous girl in my eyes."

"This may not be the perfect time and the perfect place for you. But for me, it is. Pardon me if I'll surprise you but I can't wait any longer. So Cendria Froster, can I court you?"

F*ck! Sh*t! Totoo ba to?

Sinampal ko ang sarili ko nang sobrang lakas.

"Aw!" sigaw ko. Ang sakit ko palang sumampal.

"Hey why are you slapping yourself?" takang tanong niya. At hinawakan niya ang pisngi kong namumula.

"I'm just checking if I'm dreaming." wala sa sarili kong sabi.

Wait! Gusto akong ligawan ni JM?

Of course...

hindi pwede.

"I'm sorry JM." sabi ko.

Napayuko siya..

"It's just *sigh* It's not yet time for me...to...to like a guy. I-im not ready."

"I'll wait for you!" sabi niya.

"No JM! Please. Don't wait for me. You just like me right? You can still move on. It's only infatuation. Don't misinterpret it."

"Cendria, don't do this to me."

"I'm sorry JM..But unless you haven't forget about that childish infatuation, you'll not see me anymore." sabi ko at pinilit kong makawala sa pagkakahawak niya sa kamay ko..

"NO Cendria! I'll take a "no" but don't make me forget what I feel for you! Please! We can still be friends right?" sabi niya at hinawakan ulit ang dalawang kamay ko.

Napa-sigh ako.

"I'm sorry JM." sabi ko at pinilit na ikinalas ang hawak nya sa kamay ko.

"If that's your choice, fine. But after I forget this feeling, we can still be friends right?" I flash a smile.

"Yes. For the meantime, let's be strangers."

Pagkatapos ng sinabi kong yun ay saktong nakababa na kami ng ferris wheel. Tumakbo na lang ako palayo sa kanya.

Nagpara ako ng taxi bago pa man niya ako maabutan.

Di ba dapat masaya ako kasi crush ako ng Ultimate Bias Ever ko?!

Pero...dep*ta! Ang sakit dre!

Ang sakit kasi hindi ko magawang suklian yung nararamdaman ko sa kanya. Ang duwag mo Cen! Ang weak mo!

Iyak lang ako nang iyak sa taxi. Nagtataka na nga yung taxi driver sakin eh pero wala akong pakialam.

Ang hirap magdesisyon. Lalo na't kung parehas kayong masasaktan.

Bakit ba ganito ako kaapektado sa nangyayari? Crush ko lang naman sya eh!

Crush nga lang ba o gusto ko na rin sya?

P*tang*na! Hindi pwede Cendria Froster! Mapapahamak sya sa pagiging gangster mo. God knows how big is the risk of being a gangster, a POWERFUL gangster specifically.

You need to hurt them before someone else could hurt them.

Pumasok na naman sa isip ko yung nangyari sa BC. Ang daming tanong na gusto kong masagot.

Bakit nagliliwanag ang birthmark ko? Bakit ako nagkavision ng pangyayaring yon?

Sa sobrang pag-iisip ko, di ko namalayan na nasa tapat ng bahay na pala ako. Nagbayad ako sa taxi.

Dali-dali akong nagbihis dahil baka maabutan ako ni Pajen. Good thing tumigil na ako sa pag-iyak.

Napahiga ako sa kama at napabuntung-hininga.

Why do I have this feeling that I have to find out what do those visions imply? Is it just me or I felt that it is part of my past?

If it was a part of my past...

Should I start hunting my past now?