I ruined it

Cen's POV:

"Jaudon Myens! Give the remote!" sabi ko at pilit na inaabot yung remote.

Bwisit talaga tong lalaking to! Ayoko sa lahat ng channel eh Cartoons! Pero idol ko si Ben 10! Ang gulo noh?! Aish! Ewan nga!

Napaka isip bata talaga ng taong to!

Pagkagising ko kasi, nabored ako kasi ang tagal nyang magising. Syempre hindi ako makaalis ng kama kasi nga nakaposas kami. Buti nalang nasa side table lang yung remote kaya nanuod nalang ako ng Walking Dead 5. Yun kasi yung palabas sa Star Movies.

Pero ang nakakairita sa lahat, nasa climax na ko ng movie eh biglang lumipat yung channel sa cartoons! Natakot pa nga ako nung una kasi hindi ko naman hawak yung remote tapos nagchange channel na sya.

Yun pala eh hawak na ni JM yung remote at sobrang lapad ng ngiti nya habang nanunuod ng "Uncle Grandpa".

Oh di ba? Panira lang!

~flashback~

"You bastard! I thought that the t.v was hunted coz it change channel itself! And what the?? Uncle Grandpa?? Seriously JM?!"

"Tss. Stop talking! I hate horror movies! It's gross!"

"I was the one who watch here first so give me that damn remote!" sabi ko at inabot ko yung remote. Nilayo nya naman sakin agad.

"No can do!"

"Aarrrggghhhh!"

~end of flashback~

"Myeeeeeennnssssss! Ilipat mo yung channel gago ka!" sabi ko nang wala sa sarili!

"Frosteeeerrr! Shut your mouth or I'll kiss you!" panggagaya nya sa boses ko.

"Are you really pissing me off Myens?!"

"Why? Are you pissed?! Nah, just let it be! You're cuter that way!"

Aba't---

"But you're gorgeous with your smile."

*brownout*

"Ay p*ta!"

Napumura tuloy ako sa gulat. Eh? Ba't brownout?!

"JM?"

Pero walang sumasagot sakin?

Don't tell me...iniwan nya ko dito?

Anak ng...

"Jaudon Myens! If you don't answer me, I'll---"

Nabigla nalang ako kasi isa-isang umilaw sa walls ang mga glow in the dark na mga letters.

I

L

O

V

E

Y

O

U

M

S

S

N

O

T

T

Y

G

I

R

L

Feeling ko anytime maiiyak ako.

Nagulat ako nang may nagstrum ng gitara at may mini spotlight na sa room namin na nakatutok kay JM. Grabe, hindi ko to napansin. Wala na pala ang posas namin ni JM.

Napakafamiliar ng intro ng kanta. Usong-uso ngayon to eh, alam ko.

♪♪♪♪♪

Alam mo bang may gusto akong sabihin sayo,

Magmula nung nakita kay naakit ako,

Simple lang na tulad mo ang pinapangarap ko,

Ang pangarap ko...

♪♪♪♪♪

Muntik na akong matawa sa accent ni JM. Pero nangingibabaw sakin yung kilig.

♪♪♪♪♪

Simple lang ang pangarap ko,

Mahalin ang katulad mo,

Sana ay mapansin mo dahil,

Simple lang ang pangarap ko,

Maging ikaw at ako,

Ang tanging ligaya ko,

Simpleng tulad mo...

♪♪♪♪♪

Kanta lang sya nang kanta habang papalapit sakin. Hindi ko na napigilan ang luha ko nang kantahin nya ang mga linyang to.

♪♪♪♪♪

Wala na nga 'kong mahihiling pa kundi ikaw,

Ikaw ang kailangan ko,

Sa simple na katulad mo ang buhay ko'y kumpleto na,

Ikaw lang sinta, hah...

♪♪♪♪♪

Sumabay ako sa kanya sa chorus.

♪♪♪♪♪

Simple lang ang pangarap ko,

Mahalin ang katulad mo,

Sana ay mapansin mo dahil,

Simple lang ang pangarap ko,

Maging ikaw at ako,

Ang tanging ligaya ko,

Simpleng tulad mo...

Simple lang ang pangarap ko,

Mahalin ang katulad mo,

Sana ay mapansin mo dahil,

Simple lang ang pangarap ko,

Maging ikaw at ako,

Ang tanging ligaya ko,

Simpleng tulad mo...

Lalalala.. Lalalalala.. Lalalalala..

(Simpleng tulad mo)

Lalalala.. Lalalalala.. Lalalalala..

Simpleng tulad mo..

♪♪♪♪♪

Dinikit nya ang ilong nya sa ilong ko at umiling-iling pa sya habang nakapikit.

Napapikit na rin ako. Ang saya sa pakiramdam.

"Cendria, forgive me if my accent is inappropriate but I do my best to surprise you, and I hope you are."

Niyakap ko sya nang mahigpit. Alam ko nabigla sya pero he hugged me back.

"I am more than surprised JM. Thank you!" I said sincerely.

"I'm glad you are." sabi nya at bumitaw sa yakap. Tinitigan nya akong mabuti na parang minememorize nya ang mukha ko.

"Cen, I know that you've rejected me yesterday. I know you're forced to be here with me but what can I do? My body is being slaved by my heart, which my heart was been loyal to you. I'm sorry because I can't prevent my feelings from exploding out because honestly, the more I prevent it, the more it provokes to explode out. I...have never felt this way before."

Kinuha nya ang kanang kamay ko at nilapat sa kaliwang dibdib nya. Ramdam ko ang heartbeat nya na sumasabay sa ritmo ng musika ng tibok ng puso ko.

"Do you feel it? Are you feeling the same way I did?"

I can't help but to burst out in tears. He loves me and I can really feel it. But it can't be.

"I appreciate all of these things JM. I already forgive you from this capture thingy, actually it's fun!"

I sighed deeply and close my eyes. Think Cen.

"I really can feel how much you love me. I really do. And it's overwhelming JM. It's great!"

F*ck this!

"But the thing is...I don't feel the same."

Pagkasabi ko nun, nabitawan nya ang kamay ko na nasa dibdib nya pa rin.

"I'm so sorry JM. And please, let me go. I'm begging you JM."

No JM, I'm begging you to stay.

Yan ang gustong isigaw ng puso ko. Pero hindi muna kita pakikinggan kasi...hindi pa panahon.

"Find someone better than me."

No, wait for me JM. Don't find anyone!

"But you're the best for me. I don't think I can."

Napailing ako.

"Give yourself a chance JM."

"I don't know! Cen! I love you!"

Mas lalo akong napaiyak! Ang sakit putcha!

"JM."

"Do you really want me out of your life Cendria?"

Tumingin ako straight to his eyes at hinanda ang malamig kong tono.

"Yes JM."

Ngumiti sya nang pilit at pinunasan ang luha nya.

"Fine. You're free. I won't bother you anymore."

He started to take the path out of the room but before he could shut the door.

"Cendria."

I looked at him intently.

"Please be happy."

I smile to him.

"I will. You too."

At tuluyan na nyang sinara ang pinto ng kwartong nagsilid ng huling masasayang alaala naming dalawa.

This moment was supposed to be amazing and memorable right?

But I ruined it.