webnovel

Darkness

Recap:

We had to analyze all of the animals. We didn't get it. Until Charles said. "Its a She"

Jane's Point of View

Nang sabihin ni Charles yoon hindi namin siya naintindihan. Anong "she"? babae kaya?

Dahil dalawa lang kami. We kept it na secret lang between the two of us. Para hindi alam ng killer na may progress na nagagawa.

We came back to the group and discussed what he found.

We said that we only found ang phrase na "Be careful!".

It was hard na magsinungaling sa kanila. Guilty rin ako dahil this is a matter of life and death. But its for their own safety.

We came to the cafeteria to have lunch. Charles and I talked about how to handle the current situation.

Since sobrang daming nangyayari. Naguguluhan kami. As officers say. Wala pa kaming lead.

Charles said that it would be a good idea to check in the Guidance office.

We told the whole group that maybe there were clues hidden.

We rushed to the Guidance office and found mostly paperwork and students information but we found one contract.

Hindi siya nababasa clearly so we had to analyze for ourselves again.

We found out na may nasign na contract ang principal right before the incident kay sir.

Seemingly blood ang signature. We were so scared and terrified kung ano nangyari sa principal.

Pero we analyzed the contract. It said to be about kung pwede mag complete lockdown ang school.

It was gonna be demolished 1 year from now.

It was said that all the students are prohibited to come in or out. Except for our class.

It was signed with blood and with a message. "Your class can come IN but never come OUT."

We thought the "IN" and "OUT" had a meaning but it was only to throw us off.

Gabi na nung narealize namin yun. We went and got changed and felt like it was a good time to pray before sleeping.

We all prayed. After, a glass shattered. There was someone else in the SCHOOL!

We found out that it was one of us. It was obviously one of us because the glass shattered because of a hammer.

I looked at every one of us to see what was different or weird about the girls.

Then the wind started blowing. Siyempre tagalog rin ako baka kasi sabihin niyo semi-conyo ako.

Siyempre nag ka goosebumps kami. Bale tumaas balahibo naming lahat. Nadistract kami kaya tumitig lang kami sa exit ng room.

So wala akong nakita na pumasok sa room. Siyempre pagkatapos natulog agad kami. We were terrified. (English nanaman. Hayaan nyo nako QuQ tsk)

Halos hindi kami nakatulog habang nagiisip kung ano ang pwedeng mangyari habang tulog kami.

Around 5AM gising na kami lahat. Madami samin pumunta sa CR or Canteen.

Siyempre. Once again. May paandar nanaman si killer. Pagmulat ng mata ko.

Namatay lahat ng ilaw. We were scared kasi kakagising lang tapos takot kami agad.

Then the lights went on and off. Siguro mga 10 seconds. Tapos bumalik yung ilaw.

Again! Hindi namin alam kung sino gumawa. No hints kahit sapatos ba na nahulog.

We were scared as hell. Hindi na namin alam kung anong gagawin. Kakagising lang ba. Nagfreeze kaming lahat.

Until someone spoke. Si Charles."Pagusapan nalang natin sa Canteen. I'm sure we'll sort this out."

Pumayag kaming lahat tsaka bumaba sa Canteen.

Nung bumaba kami. Naguusap usap na silang lahat.

Balak sana namin magusap ni Charles. Nang kaming dalawa lang ba.

Pero sumama si Yza. I don't mind. Pero classified information ang paguusapan namin.

So we decided na mag act normal nalang. That's the only time i saw her "normal".

I always knew her as depressed. Siguro malaking impact ang nagawa ng insidente na to.

Kaya we decided na mag act normal nalang.

Syempre mahirap. At times madudulas na yung dila ko.

"30 minutes later"

Nakalagpas naman kami. We were so glad na hindi niya kami nahuli o wala siyang tinanong.

May lumapit naman samin. Si Faith. Hindi namin alam kung anong gawin kaya naghello nalang kami.

Sabi niya magmeet daw kami sa canteen para sa meryenda.

Sa back seat kami para wala daw makarinig. At that point. Nagtaka ako. Bakit? May problema ba?

Kaya pumunta nalang kami ni Charles. Una niyang sinabi. "Babae siya noh."

Nagdeny kami. Sabi namin. "Hindi, hindi, syempre hindi"

Pero sure na sure siya na babae yun. Paano?

Nakita niya daw yung papel na tinapon ni Charles. Nakasulat pa. "Its a she"

Kaya umoo nalang kami. Alam niya na naman eh.

Nagtanong siya. "I understand kung bakit niyo tinago. Baka malaman nung killer. Ayun lang. Meet tayo everyday dito. Breakfast, Lunch, Meryenda, and dinner."

Then naglakad siya palayo. Pinagisipan muna namin yung sinabi ni Faith.

We decided to agree since wala kaming choice. Alam niya na eh.

Ngayon, parang trust ko na si Faith. I think makakatulong siya sa paghanap sa killer.

I mean. Gusto niya nga daw maging detective. So she wants to study criminology.

Magaling naman siya. Magaling siyang kumilatis ng mga tao.

I think she will be an interesting help to solving the situations.

(PS: Classmate ko si Faith. If you're reading this. Share mo sa kaibigan mo please.)

We all agreed na matulog ng maaga seeing wala naman kaming magawa.

Di muna kami papasok kasi ayaw namin magrisk na may mawala or worse mamatay.

Kaya 5PM yung iba tulog na. Natulog ako ng 8PM trying to get a signal.

10PM nako nakatulog so late narin ako nagising.

Nagising ako sa mga pagsasalita at pagiyak ng mga kaklase ko.

Sabi ko. "Ano nanaman ba nangyaya--

sabay tingin sa pader.