บทที่ 298 จระเข้เขียวอมฟ้าบรรพกาล
หลังจากที่เกาเผิงทุบไปที่ศีรษะของเจ้าแมงกะพรุนจอมขโมยแล้ว ของก็ดรอปลงมา
แก่นคริสทัลสัตว์อสูรพวกนี้สำหรับเกาเผิงนั้นมีค่าในแง่ของการเอาไว้ใช้ซื้อขายแลกเปลี่ยน ดังนั้นจึงสามารถเก็บพวกมันไว้เฉยๆ ไม่ทำอะไรก็ได้ แต่สำหรับพวกสัตว์อสูรคงไม่ใช่ แทนที่จะเก็บไว้กับตัวเฉยๆ สู้ดูดซับพวกแก่นคริสทัลเพื่อพัฒนาความแข็งแกร่งจะดีกว่า
ทันทีที่พวกเกาเผิงได้เดินทางมาถึงกลุ่มบริษัทเซาท์เทิร์นสกาย ซิลลี่ที่เกาะอยู่บนศีรษะของเกาเผิงนั้น ได้พูดพึมพำๆ ขึ้นมา
“ปะ...ปลา!”
ดูเหมือนว่าคุณตาจะได้สร้างทะเลสาบแห่งใหม่ในคฤหาสน์ มันอยู่ไม่ไกลจากทะเลสาบอันเก่า ภายในทะเลสาบแห่งใหม่มีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นอนหลับอย่างสงบอยู่ในนั้น
มันเป็นสิ่งที่ชีวิตที่ดูดุร้าย ตัวมันสีเขียวอมฟ้า ฟันของมันคมกริบราวกับใบเลื่อย
ทันทีที่เฟลมมี่ได้มองเห็นมัน มันได้คำรามออกมาด้วยความโกรธ
“แกว๊ก!”
สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาได้กวัดแกว่งไปมาอย่างสง่างาม ก่อนจะหันไปมองหาต้นเสียง
“คุณตาไปเจอจระเข้ตัวนี้ที่ไหนครับ” เกาเผิงถามอย่างงงงวย
Support your favorite authors and translators in webnovel.com