บทที่ 265 นางพญาแมงมุมอสูรกาย
“แกอยากกินไหม” เกาเผิงถาม
นางพญาแมงมุมปีศาจสีเทาพยักหน้าพร้อมกับน้ำลายที่ไหลออกมา
หลังจากที่เกาเผิงแกล้งมันอยู่พักหนึ่ง เกาเผิงจึงให้บีกเกอร์กับมันไป
นางพญาแมงมุมปีศาจสีเทาได้ดื่มของเหลวในบีกเกอร์ลงไป หลังจากที่มันใช้เวลาพักใหญ่มันก็ดื่มเสร็จ
มันได้เดินเซและล้มลงอย่างกับคนเมา
จากนั้นมันก็ได้ผล็อยหลับไป มันได้นอนอ้าปากน้ำลายไหลออกมา
“อี๋ น่าเกลียดจริงๆ” สตีปี้มองดูมันด้วยสายตาที่รังเกียจ
‘ฉันไม่เคยเห็นอะไรที่น่าเกลียดแบบนี้มาก่อน แม้แต่ต้าซื่อยังน่ารักกว่ามันอีก’
สตีปี้ที่ทนไม่ไหวได้เดินออกไปจากตรงนี้อย่างรวดเร็ว ไม่มีใครรู้ว่ามันไปไหน
สตีปี้เป็นหนึ่งในสัตว์อสูรของเกาเผิงที่ขี้เกียจที่สุด
ขณะที่สัตว์อสูรตัวอื่นๆ ต้องฝึกฝนอย่างหนักเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพและฝึกควบคุมพลังโจมตีธาตุ แต่สตีปี้ไม่จำเป็นต้องฝึกฝนพลังธาตุ
ตัวมันต้องการแค่พลังชีวิตและความทนทานของร่างกายเท่านั้น ดังนั้นมันจึงมีเวลาว่างทำโน่นทำนี่ไปเรื่อยตามประสาของมัน
จริงๆ เกาเผิงอยากให้มันฝึกฝนความเร็วเพิ่มขึ้นด้วย เผื่อเวลาหนีมันจะได้วิ่งหนีได้เร็วขึ้น
...
Support your favorite authors and translators in webnovel.com