Jin (Chapter 2)

NANG sumunod na araw ay alas onse na ng umaga nagising si Jin. Medyo kumirot ang ulo niya pagbangon. Muling sumagi sa isipan niya ang ginawa ni Din noong nakaraang gabi sa kanya. Napapailing siyang tumayo. Dalangin niya ay wala na ito paglabas niya ng kwarto at nasa pamantasan na kung saan ito pumapasok.

Sinipat niya ang sarili sa salamin. Matangkad siya sa height niyang 5'10. May kalakihan ang kanyang katawan dahil na rin sa maagang namulat sa mga trabaho sa bukid. Malapad ang kanyang dibdib, mamasel ang kanyang mga braso at may anim pang abs sa tiyan.

Mabalbon din siya. Kitang-kita iyon sa mabuhok niyang mga kilikili. Makarog siya at bumagay naman sa makapal din niyang mga balahibo na pumapaligid sa kanyang lagpas walong pulgadang pagkalalaki. Dagdag atraksiyon din ang kanyang tattoo sa kanang bisig at likod.

Hindi nakapagtatakang ang dami ngang nahuhumaling sa kanya. Lalo na sa mukha niyang mala-Anghel daw sabi ng karamihan. Naisip niyang baka dahil doon ay nahumaling pa sa kanya pati ang kanyang kambal.

Kung tutuusin ay marami rin namang tagahanga si Din. Normal, identical twin silang dalawa. Noon niya napagtantong kaya pala mailap ito sa mga babae. Babae rin pala ang pakiramdam nito.

Nag-unat-unat siya habang pinagmamasdan ang sariling repleksiyon sa salamin. Hanggang sa nag-push-up siya. Hindi siya tumigil hangga't hindi siya napagod. Mabilis siyang pinagpawisan.

Hinubad niya ang kanyang boxer. Napangiti siya nang makita ang sariling kahubaran sa salamin. Lahat ng parte niya ay perpekto. Hinimas niya ang kanyang dibdib pababa sa kanyang tiyan hanggang sa pinaglaruan na niya ang noon ay malambot pa niyang kayamanan.

Pinisil-pisil niya iyon hanggang sa tuluyan na ngang nagising. Tayong-tayo na ang kanyang kargada. Hindi na niya mabilang kung ilang babae at bakla na ang napaligaya at nabaliw sa bahagi niyang iyon. Lahat ay hindi nakokontento at hinahanap-hanap pa nga. Gustong paulit-ulit na tikman.

Biglang nag-init ang kanyang pakiramdam. Pumintig-pintig na sa kanyang kamay ang kanyang kagitingan. Inilagay niya sa likod ng ulo ang kaliwang kamay at inumpisahang magtaas-baba ang kanang kamay sa tayong-tayo niyang kargada. Pabilis nang pabilis ang ginagawa niyang pagsasalsal.

Mas lalo siyang nag-init habang pinapanood ang kanyang sarili sa salamin. Tumigas nang husto ang kanyang pagkalalaki. Hanggang sa nilalapirot na niya ang kanyang mga utong habang nagsalsal. Sarap na sarap siyang panoorin ang sariling anyo. Nasa mukha niya ang labis na pagkadarang sa init na lumulukob sa buo niyang katawan.

Hanggang sa hindi na niya nakontrol pa ang sarili. Impit siyang napaungol at kasabay noon ay ang pagtalsik ng maputi at malapot niyang likido sa salamin. Napakarami ng kanyang inilabas. Hingal na hingal siya. Labis siyang nasarapan. Ngumiti siya. Lumabas ang malalim niyang mga dimples sa mukha. Mas lalo siyang pinagpawisan. Amoy na amoy niya ang sarili.

Nasa ganoon siyang ayos nang biglang bumukas ang pinto. Huli na ang lahat, bago pa niya naitaas ang kanyang boxer ay nakita na siya ng kanyang kambal.

Namumula ang mukha ni Din na nakatitig sa kanya. Alam niya kung ano ang iniisip nito.

"Sa susunod, kumatok ka puwede?" inis niyang sabi. Noon niya naalalang Linggo pala ng araw na iyon kaya wala itong pasok.

"Sorry, kain na raw sabi nina nanay at tatay," mahinang sabi ni Din.

"Susunod na ako," tugon ni Jin na naglakad papunta sa kabinet. Kumuha siya ng sando. Nakita niyang parang na-estatwa sa kinatatayuan si Din. Nakatingin lang ito sa kanya. Kumunot ang kanyang noo. "Ang sabi ko susunod na lang ako," dagdag niyang sabi. Naiirita na siya no'n.

Nakita niyang napatingin naman ito sa salamin kung saan nagkalat ang inilabas niyang katas sa ginawang pagsasalsal. Muling tumaas ang kanyang presyon nang mga sandaling iyon. Alam niyang pinagnanasaan na naman siya ng kambal.

"Din, ano ba? Umalis ka na puwede?" bulyaw na niya rito at wala na siyang pakialam kung marinig man siya ng kanilang mga magulang.

Biglang tumakbo si Din palapit sa salamin. Namilog ang mga mata ni Jin. Naisip na niya ang gagawin nito. Bago pa siya nakalapit ay lumuhod na nga sa harap ng salamin ang kanyang kambal at nandiri siya sa ginawa nito.

Kinain nito ang kanyang mga katas sa salamin. Hindi talaga siya nakapaniwala. Ganoon na ba ka-obsessed sa kanya si Din? Kitang-kita niya ang labis na kaligayahan sa mukha nito habang kinakain ang kanyang katas. Tila naparalisa ang buo niyang katawan. Hindi na niya ito nagawang pigilan pa.

"Nababaliw ka na ba, Din?" naisatinig niya.

Pero tila nabingi na ang kanyang kambal nang mga sandaling iyon. Talagang sinisimot ang kanyang katas sa salamin. Bago pa siya makagawa ng bagay na hindi kanais-nais ay napatakbo na siya palabas ng kanyang kwarto.

"Jin, mag-agahan ka muna," sabi ng kanyang inang si Adela.

"Mag-agahan ka na para makapaghanda," sabi naman ng kanyang amang si Ryan.

"Mamaya na," tipid niyang tugon at lumabas na nga siya.

Dumiretso siya sa likod ng kanilang bahay kung saan nakasabit ang isang sakong may lamang buhangin. Mahilig kasi siyang mag-boxing. Doon niya ibubuhos ang kanyang galit para sa kambal. Kaagad siyang bumirada nang malalakas na suntok.

Iyon ang mga kamaong dapat sana ay sa kambal tumama. Pero ayaw niyang saktan ito. Mahal niya ang kanyang kambal. Nangako siya noong maging tagapagtanggol nito kung may mang-aapi. Kaya gagawin niya ang lahat ng pagtitimpi para hindi niya ito mapagbuhatan ng kamay.

Humahangos na siya. Naliligo na siya sa sariling pawis. Napatingin siya sa bintana ng kanyang kwarto. Nakabukas na pala iyon ng hindi niya namamalayan. Tumulo ang mga luha niya kasi nandoon si Din. Pinagmamasdan pala siya nito. Nasa mga mata ang labis na pagnanasa. Nakakagat-labi pa ang kanyang kambal.

"Ano ba talagang problema mo?" humahagulgol niyang tanong kay Din.

"Jin, gusto talaga kita, mahirap bang intindihin iyon?" ganting-tanong nito.

Nagpahid siya ng mga luha. "Din, magkapatid nga tayo. Mali ang iniisip mo. Gaya ng sabi ko, isang napakalaking kasalanan iyon sa Panginoon."

"Wala akong pakialam, basta gusto kita, Jin."

Nakita niyang umiiyak na rin pala ang kanyang kambal. Naguguluhan talaga siya. Hindi niya alam ang kanyang gagawin sa sitwasyon nila. Sumakit na ang kanyang ulo. Muli siyang nagpakawala ng mga malalakas na suntok. Mabigat talaga ang kanyang kalooban no'n.

Paano ba niya mapipigilan ang damdamin ng sariling kadugo?