Chapter 1

She learned how to forgive and forget at ngayon alam na rin niya kung gaano siya kamahal ng magulang niya dahil sa kabila ng mga maling desisyon niya they accept her with open arms.

Inalagaan siya ng mga ito at patuloy na inaaruga.

" Amara wala ka bang pasok ngayon? " napalingon siya sa mommy niya na binibihisan ang baby Arthena niya.

Kasalukuyan silang nasa silid niya at inaasikaso nito ang anak niya. She also go back to school pagkatapos niyang makarecover sa panganganak and now her child is already one year old. Her precious thing.

" Mom it's holiday "

" oh! My I forgot "

Natawa nalang siya sa naging reaksyon nito para talaga itong bata kung mag-isip.

Nasaktan nya nga lang ito sa padalos dalos na disisyon nya noon.

" I will cook our breakfast today mom "

Tumayo siya sa pagkakaupo sa kama, hinalikan nya ito sa pisngi ganon din ang anak nyang si Artemis..

Siguro kung may pinagpapasalamat lang siya sa lahat iyon ay ang mga leksyon na natutunan nya habang kasama nya si Art..

Akala kasi niya noon ay makasama nya lang ito ay sapat na. Kahit na kaaway nya pa ang mundo pero ngayon natutunan na nya na ang tamang pagmamahal ay wala kang nasasaktang tao.

Madami siyang nasaktang mga tao ng mga panahong ibinubuhos nya ang lahat kay Art. Her parents, her friends and her brother..

Tinalikuran nya ang mga ito para sa isang lalaking walang pakialam sa kanya. Para sa isang lalaking itatapon lang pala siya sa huli.

Pero sa paglipas ng panahon nawala na rin ang galit at pagmamahal niya rito.

" Amara your spacing out again "

Napakurap siya at napatingin sa mommy niya. Nakatayo na ito sa harapan niya habang buhat buhat si Athena na pilit namang inaabot siya.

" sorry mom, may iniisip lang akong ilang project sa school "

Kinuha niya ang anak mula rito. Sabay silang naglakad palabas ng silid niya.

" alam kong paggruadate ka na Amara pero wag mong pahirapan ang sarili mo, your still young at papayag din naman kami ng papa mo kung mag-aasawa ka uli "

Ngumit nalang siya at hindi na sinagot ang mommy niya.

Wala pa sa isip niya ang magmahal muli. Kontento na siya kung anong meron siya ngayon.

Tumuloy sila sa kusina at natawa nalang ng madatnan nila ang papa at kuya niyang nagluluto ng almusal.

Makalat ang buong kusina.

" DaDa " napalingon siya kay Athena at natawa nalang ng tinuturo nito ang kuya niya na naliligo na sa harina..

" Goodmorning " masayang bati pa nito at akmang kukunin ang anak niya pero kaagad naman niya itong iniwas at pinagtaasan ng kilay.

" maligo ka muna kuya ang dumi dumi mo " sita niya rito.

Sumibangot naman ito at sumumod rin sa kanya.

" Dada " natatawang sambit din ng anak niya .

Nanggigigil na hinalikan niya ito sa pisngi, pagkatapos ay pinuntahan niya ang mommy niya.

Natawa siya ng madatnang sinesermunan nito ang daddy niya.

They always end up in a nonsense fight.

Hindi nalang niya inabala ang mga ito at kinuha nalang ang high chair ni Athena, ang kuya pa niya ang gumawa ng upuan na ito para lang sa paborito nitong pamangkin...

" mama " napangiti siya ng tawagin siya ng anak. Nakabit na niya ang seat belt nito.

Hinalikan niya ito sa pisngi at nakangiting tinitigan. Wala na siyang balita kay Arth simula ng iwan siya nito pero paano nga ba niya makakalimutang minsang minahal niya ang binata kung araw-araw niyang nakikita ang cute na anak. Wala itong namana sa kanya lahat ng physical look nito ay nakuha nito sa ama nito.

" why baby are you hungry?"

Nakangiting tanong niya rito.

Nakangusong tumango naman ito sa kanya.

" Alright mama will prepare your food"

" ako na Amara "

Napalingon siya sa mommy niya na tapos ng makipagtalo sa daddy niya. Sinilip pa niya ang daddy niya at napangiti nalang siya ng makitang busy na itong naglilinis sa paligid.

" umakyat ka sa taas at tawagin mo na ang kuya mo, ako na munang bahala sa apo ko "

Tumango naman siya sumunod sa sinabi ng mommy niya.

Umakyat siya sa taas at kumatok sa kwarto ng kuya niya bago niya binuksan ang pinto. Pagpasok niya sa loob ay nadatnan niya itong nakatitig sa isang larawan na nasa silid nito.

" Do you miss the times?" Tanong niya rito habang nanatili pa ring nakatingin sa larawang tinitignan nito.

They have a great childhood..

" definitely yes, but we can't go back to our old days "

" a lot of things happened kuya "

Kinuha nito ang larawan at akmang itatago sa drawer nito ng pigilan niya ito.

" what are you doing? "

" you need to forget, I need to forget " nakangiting sambit nito sa kanya.

" oh! By the way kuya I forgot to tell you Venice will come home tonight " nahinto ito sa akmag pagtatago sa larawan at napatingin sa kanya.

" what? "

" she told me that she's going to visit Athena and  she have a lot of pasalubong for her "

" bakit hindi mo sinabi kaagad?" Aligagang sambit nito sa kanya.

Natatawang kinuha niya ang larawan at winagayway sa harapan nito..

" I also just remember that their is a certain someone, not a minute ago or I think second, told me that we need to forget,, bye bye kuya love you " natatawang asar nya rito

Pagkatapos ay umalis na siya sa silid nito bibit ang larawang kinuha niya mula rito.

Pagkasara niya ng pinto ay tinitigan niya ang anim na tao sa larawan.

They are friends since childhood.

Her brother, Arthur, Venice, Jane, Devon and Chelsy, pero bakit sa paglipas ng panahon humantong sila sa ganitong sitwasyon.

Nang dahil sa pagmamahal ang pagkakaybigan nila ay tuluyan ng nasira.

They have a great friendship but destroyed by the thing they called  love..