Chapter 4

Hindi ko namalayan ang oras. Alas dyes na pala ng umaga nang makaahon kami sa dagat. Siguro'y sa sobrang libang ko doon sa mga corals at iba pang tanawin sa ilalim ng dagat kaya mabilis ang takbo nito.

Kakaahon lang namin ngayon. Hawak hawak niya pa rin ang kamay ko habang unti unting bumabaw ang tubig sa dagat. Hindi ko na iyon binigyan pa ng malisya. He just want to secure me againts the deep see. Alam kong alam niyang hindi ako marunong lumangoy.

"Masaya ka ba?" he asked me when we already at the shore.

I smiled.

I don't know how did I trust this one. Hindi ko manlang siya kilala pero ipinagkatiwala ko na sa kanya ang buhay ko. Lalo na doon sa dagat. That was a big deal for me na kahit ata matalik na kaibigan ko'y hindi ako sasama pag nagyaya pero ito, ewan ko't basta basta nalang ako nagpapahila.

"Kumain kaya muna tayo? Gutom na rin ako e." he offered.

Nang marinig ang salitang pagkain ay kaagad ko ring narinig ang kulog sa aking tiyan. Hindi ko inakalang nakakagutom pala ang dagat.

"Si-sige." I agreed.

Bago kami lumisan sa dagat ay kinuha muna niya ang shirt niyang nakalagay doon sa kinauupuan namin kanina. I watch him as he put it in his body. Talagang nakakaakit ang katawan niya. Every bit moves will make him more manly. Matikas iyon na animo'y sa galaw palang ay kaya na niyang paaakitin ang bawat babae sa paligid. He looks more stonger as he move gently. Lumulutang ang mga ugat sa mga maskuladong parte ng kanyang katawan. Halatang sanay sa mabibigat na bagay.

Nang makarating sa canteen ay kaagad inasikaso kami ng tindera. Of course, we're the only guest here kaya wala kaming kakompetensya pagdating dito.

"What do you want?" he asked.

Madiin kong tiningnan ang mga pagkain sa harap. I look on the lady in front at nang napansing matulis itong nakatingin sa'kin ay napaiwas kaagad ako. Well, she might be curious why I'm with this man. Pati ako ay hindi ko rin alam.

"Kahit ano nalang." I said confusingly.

Hinayaan ko siyang pumili sa kung anuman ang gusto niya. He choose the fried fish, tinulang manok at saka two rice. Mas lalo lang tuloy akong nagutom nang maamoy ang aroma ng mga pagkain. It smells so tasty.

After the meal, tumungo na kami sa tag-iisang naming cabin. He offered to escort me in my cabin at hinayaan ko naman siya sa gusto niya.

Medyo naiilang pa rin ako habang tinatahak ang hallway patungong cabin ko.

What is his true motives? Bakit sobra ang kabaitan niya sa'kin gayong kagabi lang naman kami nagkakilala?

"Magpapahinga muna ako. The sea is quite tiring." wika ko pa. Hinintay ko muna ang sagot niya ngunit wala akong narinig. Ilang sigundo rin iyon.

"Wait... Uhmmm," Patalikod na sana ako nang marinig siyang magsalita. Napakunot noo ako nang mapansing may namumuo sa kanyang dila na gusto niyang sabihin sa'kin.

I smirked.

"What?" I asked directly.

"Gusto lang kitang yayain ulit mamaya? Sa tabing dagat? We didn't talk too much last night so, babawi tayo ngayong gabi. If it is okay for you. The same time at the same place." seryoso ang pagkakasabi niya. His voice sounds so convincing.

"Si-sige. Just wait me there." ngiting wika ko.

Pagkatapos ay pumasok kaagad ako sa cabin. Dumiretso ako sa kwarto upang magbihis. I changed the wet short into pajama at t-shirt naman sa mamasamasa kong sleeveless.

Hindi ko alam kung bakit ako na excite sa yaya niya. Siguro ay dahil hindi ko masyadong naramdaman kagabi ang ganda ng dahat during night. Hindi pa rin kami nagkakilala ng maayos kaya I think, tonight is a right timing to know him more.

Alas syete ng gabi nang magbihis ako. Isinuot ko ang makapal na jacket at pajama dahil alam kong walang kasing lamig sa tabing dagat. The night is much better. Walang ulap ang kalangitan. The weather is good. Malaki rin ang buwan kaya hindi gaanong nabalot ng dilim ang kapaligiran.

I hugged myself as I took my steps in the hallway. Tahimik nang madaanan ko ang cabin niya. Maybe he's already there.

Dumiretso ako sa tabing dagat. The wild fire in the middle of the sand welcomed me as I already in the shore. Nakaupo siya sa tabi nito. He's in sleeveless shirt at jogger pants. Sa aura palang niya ay halatang hindi tinatablan ng lamig ang kanyang katawan.

The memories last night flashed in my mind habang nagpapatuloy ako sa paglalakad. Hindi ko na ata iyon makakalimutan gayong sa tuwing nakikita ko ang lugar na ito ay kusa iyong bumabalik. I tried to forget that either.

"Hey." I greeted. Malibis siyang napalingon sa likuran.

He stand. Hinarap niya ako habang hinimas himas niya ang kanyang magkabilang kamay.

"Thanks for coming." he smiled.

Umupo ako sa tabi niya. Unti unti naring nawala ang lamig nang maramdaman ko ang init ng apoy sa gilid namin.

"Parati kaba rito tuwing gabi?" I asked curiously. Sa nakikita ko rin ay halatang sanay na siya rito.

"Not so. Kapag nailang lang ako."

Pagkatapos ng tanong na iyon ay wala nang lumabas sa aking bibig. I remain silent as we facing together in the see.

Katulad kagabi, the sea looks so brighter. Ang maliwanag na buwan ay siyang nagsilbing ilaw sa karagatan. Tahimik ang dagat. You can't see any waves from it. The sea looks like a mirror because of the moonlight.

"Ikaw? Bakit ka nga pala nandito?" He asked. Napakunot noo ako sa tanong niya. "I mean, in this Island. Bihira lang kasi ang pumupunta dito when I came here." he continued.

So, matagal na nga siya dito? Gaano kaya katagal?

"To escape? The reality... The pain..." I look at him after saying that. Nakatingin din siya sa'kin.

His eyes are so damn attractive. Pero mas kapansin pansin ang makapal niyang kilay. Now I know why he looks so manly.

"Uhmm..." yumuko ako. Hindi ko ata kayang magsalita habang katitigan siya. "Matagal ka na ba rito?" I asked. Tumingin ako sa buwan na pinalibutan ng kumikinang na mga tala.

Napatingala rin siya. Humugot siya ng hininga bago akmang sasagutin ang tanong ko.

"Mag-iisang linggo na rin. " He said quietly. Tumingin siyang muli sa'kin. "You want some?" inabot niya sa'kin ang isang basong hard wine.

Kusang gumalaw ang aking kamay upang tanggapin ang alak na iyon. My mind says no but I don't know what happen to my body.

Napapikit ako nang maramdaman ang kakaibang lasa ng wine. It is more stronger than I expected. Siguro mga tatlong baso ay lasing na ako dito kapag nagpatuloy pa.

I look at him, ni hindi manlang siya tinablan ng alak. Tanging dibdib lang niya ang medyo namumulamula pero still, hindi siya natayog.

"You just came here last day right?" he asked me. Tumango naman ako.

Isang baso pa nga lang ang nainom ko ay nag-slow motion na ang paningin ko. Siguro pag uminom pa ako ay tuluyan na akong mahiga.

"Mag-isa kalang ba rito?" I asked without thinking in my mind.

Obviously Joey. Siguro ay dahil sa tama ng alak ay kung ano-ano na lamang ang lumalabas sa aking bibig.

"Yes." madiin niyang tiningnan ang dagat na animo'y sinusuri ang bawat anggulo nito dahil sa sobrang seryoso ng tingin niya rito.

I look straight forward. "uhmmm, the same as me? Why you're here?" I look at him again as I said that.

Tumingin rin siya sa'kin. Dahil narin siguro sa alak ay hindi ko na magawang umiling. I just keep on staring at him habang siya ay madiin din akong tinitigan. His eyes became more attractive lalo na ngayong nakita ko ang imahe sa loob nito. Seryoso pa rin ang mukha niya. His lips turned more red, maybe because of the wine he's drinking.

"Maybe?" he said coldly. Napatingin siya sa labi ko.

Maya maya pa'y naramdaman ko na ang unti- unting paglapit niya sa akin. I feel his lips in me. I feel the wine I just drink earlier from him. Marahan niyang binalot ng halik ang bibig ko.

Mas naramdaman ko pa ang init nang magkatama ang aming katawan. I already feel his hand on my chest as he kissed me rapidly. Pinahiga niya ako sa buhanging may kumot at saka siya pumaibabaw sa'kin.

The sky looks so peaceful. Ni wala manlang ni isang ulap dito. Tulad ng dagat, there's no moving objects but the sparkling stars. Wala akong ibang marinig kung hindi ang mainit niyang hininga. Wala akong ibang maramdaman kung hindi ang mainit niyang katawan.

Unti-unti kong naramdaman ang marahang pag-baba ng halik niya sa aking katawan. He gently remove my clothes as his hand slowly moving towards my pajama. Hindi ko alam kung bakit mas nakaramdam pa ako ng sobrang init. Maybe it is the bonfire behind us.

Hindi ko manlang magawang igalaw ang buo kong katawan. I just let him do whatever he want to me. Para akong isang paing, walang magawa upang protektahan ang sarili, ang sarili... Mula sa hindi kilalang lalaki. Mula sa kanya.