Chapter 3

Megan's POV

Ilang gabi rin akong tinuruan ni Lyndon, at walang araw na hindi niya ako napalo ng ruler. But still, i made it to this day. Kahit naman napalo ako, may natutunan pa rin ako.

Hanggang ngayon, magic pa rin para saken dahil ang alam ko, natutulog ako sa desk pero pagkagising ko nasa kama na ako. That's a nice trick.

Ngayon, alam kong pinagiinitan pa rin ako ng mga teacher dahil sa baba ng grade ko. Marame rin ang nagtataka kung bakit ako nasa Class C pero nakakahilo yung grade ko.

The teachers hand in our test books and surprisingly, halos lahat ng tanong ay katulad ng naituro sa akin ni Lyndon. At dahil nga naituro niya na iyon, nagsisilabasan lahat ng sagot sa utak ko.

After hours, I already finished answering 3 test papers.

Half day lang ang klase kaya after ng tatlong test, pwede nang umalis ang mga estudyante. Itutuloy naman sa Lunes yung mga subjects na hindi pa nasasagutan.

"How's the test sissy?" tanong sa akin ni Shammy.

"Mind blowing!" I answered, imitating the main actor of the movie entitled 'Every Child Is Special'.

Gustong gusto ko ang movie na yon.

We're happily talking with each other when suddenly, someone grabbed my wrist. I look at the person who grab me...

"Come with me. Right now." Said Lyndon with a drop dead serious stare. I can feel an ice touching my skin. Hinila niya ako papunta sa notice board and there it is.

The blurred picture of us while sleeping in the desk that says 'Cohabitation of student B and student T' . Sino ba may pakana nito!?

Everybody were trying their best to guess whoever it is. Pero nagulat ako nang biglang tanggalin ni Lyndon yung picture then tore it.

"Delete it." sabi niya sa mga kumuha ng picture. Hes really mad right now and i can feel it.

'Kakilala niya ba yung students na yun?'

'Maybe a friend?'

"Ano nanaman ba to Megan?? I already told you, didn't I!? I don't want to get involved with you! Ano nanaman ba yang inandar ng bunganga at ng kamay mo para magkaroon ng picture na'to?" sigaw niya saken.

"Wala naman akong pinagsa--" he cut me out.

"Now they all know." He sighed then look at me.. Like he doesn't want me to exist but he can't do anything about it.

"Don't.Mess.With.My.Life." sabi niya habang dinidiinan paisa-isa ang bawat salitang sinasabi niya. "And lastly, don't come near me." Then he walked away. Those words do hurts. I can't help that's why, I end up crying.

Pero bakit di ko kayang magalit sa kanya? "Meg, totoo ba yun!?" Ano bang meron sa kanya?

Bakit ba ako nagkagusto sa lalakeng walang pakialam sa mga tao sa paligid niya?

"Megan, okay ka lang?" Leo asked, helping me wipe my cheeks rained with tears.

"It's okay. It's nothing." i said. Leo continued comforting me. Bakit ba 'di nalang si Leo?

Mas mabait naman si Leo kaysa sa kanya. Masarap magluto. May pakialam sa iba at masayahin.

Umuwi ako maga ang mga mata. Despite all that, I still managed to smile infront of tita Liza.

"Megan, anak, kain na." tawag sa akin ni tita Liza.

"Okay lang po ako. Kumain na po ako eh." pagsisinungaling ko.

She just smiled at me then leave. Tumulo yung luha ko nung pumunta ako sa drawer ko. Kinuha ko yung sulat na dapat ibibigay ko kay Lyndon. Binasa ko yun.

*-*-*-*-*-*-*-*-*

To Lyndon Bustamante,

       Hi. My name is Megan Trono. I already liked you since the entrance ceremony. Or should i say na love at first sight. Ang talino at ang gwapo. Sa tingin ko hindi lang po kita crush. Mahal na po kita. Sana po mapansin niyo po yung sulat na ito.

  P.s I love you!

-Ms.Megan Trono, Class C

*-*-*-*-*-*-*-*-*

Habag binabasa ko iyon, sa sobrang pagod ko kakaiyak, nakatulog na ako.

Lyndon's POV

     I just got home. When i arrived home, mom is putting something above the cabinet. "Mom, What are you doing?" I asked.

"Oh. You're here. It's you and Megan. Look." a picture and that picture was same as the picture in the notice board.

"Mom, by any chance, are you the one who plastered the word about us in the Notice board?" i asked while gritting my teeth.

This can't be..

"Whoa! Lyndon may balak ka bang maging manghuhula? Well, Malalaman din naman nila eh. Okay lang yun." she said. Sa unang pagkakataon ay binalot ako ng kaba.

I'm wrong.

"Mom, its not okay!" I hurriedly go upstairs to go to Megans place pero nakasalubong ko si Tricia na galing sa kwarto ni Megan.

"Kuya, pwede bang sa kwarto mo nalang ako matulog?" tanong niya saken.

"Why? What happened?" i asked while kneeling so I can reach the same level of my little sisters height.

"Natatakot ako eh. Baka may monsters sa ilalim ng bed ko. Just like in the movie!" she said. I pat her head.

"Stop watching scary movies before bed. Kay Megan ka nalang matulog." ani ko dahil hindi ako sigurado kung makakatulog ako ng maayos.

"I don't want to sleep next to ate Megan." sagot niya sa aken. "Bakit naman ayaw mo?" tanong ko.

"I might disturb her. Ayoko siyang magising. Nagluluha yung mata niya eh." she said. In the end, I let her sleep in my room.

Masyado ba akong naging harsh? I quietly knocked and entered Megan's room at tama nga si Trisha. Lumapit ako at napansin ko ang envelope na hawak niya.

Wait, this looks familiar. Eto ba yun? I opened it up and read it.

"I already liked you since the entrance ceremony..love at first sight?.. tsk" Ito nga yun.

Ngayon lang ako nakabasa ng love letter at sadyang hindi siya magandang magisip ng mga salitang gagamitin niya. Napaka-corny rin ng mga salita.

Ibinalik ko yun sa envelope. I glanced at her sleeping face.

"Psh. Tulo laway. Daming fans sa school pero baboy." bulong ko sa sarili ko. Hinawi ko ang buhok niya na nakatakip sa kanyang mga Mata.

"Umiiyak pala to?" lagi kasi siyang nakangiti at maingay. I walk towards the door and leave.

Sabado na naman bukas. Nakakainis talaga pag weekends.

Nahiga na ako sa kwarto ko. Katabi ko si Trisha. Napagod ako kanina plus yung  mga babae sa cashiere sa mall. Sinamahan ko kasing mamili ng damit si Steve.

Hindi ko talaga alam kung paano niya natitiis yung mga saleslady. Yung mga saleslady na papipiliin ka lang magki-cling pa sila sa braso mo.

'Di lang pala ako naiinis sa mga babae sa cashiere. Pati na rin sa mga saleslady. Kaya nakakatakot ang mga babae eh. Kakaisip ko sa mga babaeng nakakatakot, parang kumatok si Sadako sa TV ko. Inaantok na tuloy ako. Makatulog na nga.