C H A P T E R 3

***

Na alipungatan s'ya ng may maramdaman s'yang humahaplos sa kanyang mga pisngi kasabay ng dahan dahan niyang pagmulat ng kanyang mga mata agad niyang na bungaran ang lalaking matagal na niyang pinag tataguan.

Wala sa oras na napa bangon siya, nilibot ng kanyang paningin ang buong paligid Walang ediyang napasok sa isip N'ya kung bakit siya nasa isang silid Halos ang lahat ng makita niyang mga gamit ay pawang mga pang lalaki ang mga iyon.

"Handa na ang pag kain Tumayo kana

riyan---"

Hindi n'ya pinansin ang sina sabi nito bagkos.

"S-saan mo ako d-dinala?"

"Tsk! Wag matigas ang ulo HERMO, tumayo at huwag kanang marami pang tanong baka lumamig ang pag kain."

"Sabihin mo sakin Bakit ako na rito? N-nasaan ba tayo I-uwi muna ako. "

"Wag mung sagarin ang pasensya ko sayo HERMOSA---"

"You bastrad! Hindi ako ka kain na kasama ka I-uwi ako!"

Mabilis itong naka lapit sa kanya at sa isag iglap lamang hawak na nito ang kanyang panga nag tatagis ang mga bagang nito.

"Tingin mo I-uuwi pa kita huh! Your

wrong----"

Sinampal niya ito ng ubod ng lakas  Habang napa layo naman ito sa kanya napa bitaw mula  bago tumingin ng sobrang sama.

"Sino ka! Para gawin yun sakin ha! Di mo parin ba matanggap na wala na si YHANNA. At ako parin ang sinisisi mo sa pag kawala niya Ganon ba?  Kaya kinidnap mo ako ulit para ano. para p-pahirapan Kulang paba ang ginawa ko noon. GA-ARA. Kulang pa ba! Nag sisisi naman ako nuon at humingi sayo ng tawad pero puta-ina mo! Sinaktan mo parin ako. Taina sana nga ako na lang ako na lang ang namatay at hindi si YHANNA! "

"Hindi mo na ma ibabalik pa ang buhay

niya." Malamig nitong sabi.

"Aksidente yun. Walang kahit na sino ang may gusto non---"

"Really Huh? Tingin mo maniniwala pa ako sayo matapos ng malaman ko Ang na raramdaman mo para sakin. "

Napa hinto siya sa pag hikbi dahil sa sinabi nito alam niya kung ano tinitukoy nito. pinilit niyang wag mag pa apekto sa uri ng tingin nito sa kanya dahil kahit anu mang oras para s'yang kandila na unti unting natutunaw dahil sa pag kaka titig nito sa kanya.

"H-hindi k-ko naman g-ginusto yun. N-natakot rin ako ng mga araw na mamatay si YHAN pinag sisisihan ko yun K-kung alam M-mo lang at hindi porket may na raramdaman ako sayo noon iniisip mong sinadya ko ang lahat."

"Magsisi kaman huli na ang lahat. Pati ang kakambal mo dinamay mo pa sa kasalanan mo ganon kaba ka desperada para makuha lang ako---"

"W-walang ka totohanan yan! Kailanman hindi ko ginamit ang pang sariling kaligayahan ko para lamang makuha ka mula sa kaibigan ko ganon ba kababaw ang tingin mo

sakin GA---"

"Sana nga ikaw na lang, ikaw na lang ang na matay at HINDI si YHANNA."

Malamig nitong ani bago siya iwan nito kaya ang mga luha niya ay sunod sunod na nasipa bagsakan Sobrang sakit.

Masakit dahil ramdam niya parin ang galit ng binata sa kanya'Hindi n'ya ma sisisi ito ngunit ano nga bang magagawa niya hindi rin naman n'ya ginusto na mamatay ang kanyang kaibigan At kailanman hindi n'ya ginusto na magalit ng tudo sa kanya ang binata.

Masakit para sa kanya Na ang mina mahal n'ya ay labis s'yang kina mumuhian Bakit pa kase nang yari pa ang lahat ng yon.

©Rayven_26

_______________________________________________