15 Chapter 14
Nag-umpisang bumasa ng binatang si Sylvan Darvell sa loob ng Gene Lab ng mga nakatambak na mga research papers at mga data ng kaniyang amang namayapa. Napakakapal ng mga ito na aaklain mong ganito talaga kahirap gumawa ng mga scientific researches sa mundong ito.
GODLY SANCTUARY'S BODIES OF WATER, ito ang unang malaking letra na nakalagay sa unang pabalat ng nasabing makapal na libro ng research ng kaniyang ama. Mabilis na binasa ng binatang
"Kakaiba talaga ng pangalan ng lugar na ito." Ito ang masasabi ng binatang si Sylvan Darvell nang mapansin niyang ang nakalagay lamang ay Godly Sanctuary pero hindi mundo? Parang napakamisteryoso ng lugar na ito. Ang tanging alam lang niya kasi ay mayroong iba't-ibang district ang bawat lungsod dito. He don't know why this world is such a law abider. Sa kabila ng pagiging maunlad ng mundong ito ay ganon na lamang ang labis na pagtataka niya kung bakit ganito pa rin ang set up diba?!
Ang karagatan sa mundong ito maging ang mga iba't-ibang mga klasseng anyong tubig na malalalim ay hindi maaaring liguan ng mga tao sa mundong ito. There are no way na pwede silang magtampisaw rito.
Karaniwan ay gumagawa lamang ang mundong ito ng mga man-made pool or man-made sea pool para lamang magkaroon ng paliguan ang mga tao. Karaniwan na rin kasi sa mundong ito ang mga showers at iba pa pero hindi kailanman naging teritoryo ng mga tao ang anumang natural na katubigan. They are always owning it at ito ay ang mga halimaw na nakatira sa mga katubigan. Magkagayon man ay pwede ka pa rin maligo sa mga anyong tubig pero mayroong risk factors.
Ang mga nilalang na nakatira sa karagatan ay hindi rin nakaligtas sa nasabing malaking pagbabago ng mundong ito kung saan ay naging halimaw ang mga ito and there's no way that they cannot go berserk when they are on their teritory. Isa sa pinakakinakatakutan ng mga lahi ng tao sa mundong ito na ayon sa pag-aaral ng kaniyang sariling ama ay ang Sea Exploration. Kailanman ay hindi naabot ng tao ang kailaliman ng karagatan.
Ang karagatan sa mundong ito ay higit na mas malalim at walang hanggan ang kailaliman nito kumpara sa mismong Earth. Walang sinuman ang nakagawang sukatin ang pinakailalim o ang mismong sukat ng ocean floors.
Hindi man nila nasukat ang lalim ng karagatan sa mundong ito ay hindi naman maipagkakailang ang mga naninirahang mga halimaw dito ay sobrang nakakatakot at nakakahindik ang laki ng mga ito.
Upon reading the research paper of his own father. He sees some Massive and Horrible appearance of some unknown creatures captured in the picture by his dead father. Bawat pahina ng nakikita ng binatang si Sylvan Darvell ay nakita niya ang mga hindi niya pa nakikitang mga halimaw na nag-eexist sa mundong ito kumpara sa planetang Earth.
Walang impormasyon ang nakalagay dito at kitang-kita niya sa kuha ng mga litratong ito na tila buhay na buhay ang mga ito. Yung iba naman ay hindi talaga alam kung ano ang mga ito. Meron ding blurred lalo na at tila sightings lamang ito.
Napakaraming mga nalaman ng binatang si Sylvan Darvell sa nababasa niya. Yun nga lang ay parang assumptions lamang o hypothesis lamang ang ito. Naniniwala siyang mga raw images ito ng mga dambuhalang halimaw na hindi pa nakikita ninuman. Sa yaman ng ama niya maging ng ina niya isama pa na mayroon silang mataas na kaalaman ay siguradong mahalaga ang papel ng mga magulang niya sa mundong ito.
Ang mga samples ng mga litratong ito maging ng iba pang mga impormasyon sa loob ng makapal na bundle ng mga papel ay hindi tumatalakay sa anumang katangian ng nasabing halimaw. They are only on research. Isa pa ay nakafocus ang mga magulang niya sa Pharmaceutical datas at hindi sa combat abilities o capabilities ng mga halimaw sa mga litratong ito.
Sa palagay ng binatang si Sylvan Darvell ay ang mga librong nasa sa kaniya ay mga failed research ng ama at ina niya. There is no way na magtatagumpay ang mga ito lalo na at sa palagay niya ay hindi rin maaaring magkaroon ng pagkakataon ang mga ito na eksperimentuhan ang mga halimaw na mga ito.
Sa tingin niya pa lamang sa mga nakita niyang mga litrato ay kapag nanggulo ang mga ito sa kalupaan ay siguradong magiging delubyo ang kahihinatnan nila. Ang mga halimaw na ito ay napakadambuhala at ang bawat isa sa mga ito ay capable na pumaslang ng sinumang nilalang lalo na ang mga sibilyan sa mundong ito na walang anumang abilidad. Tanging ang mga malalakas na Gene Cultivators lamang ang maaaring tumapat sa mga ito para mapabagsak o mapaatras ang mga dambuhalang halimaw na nasa litrato. Sa libro pa lamang iyan pero nakaramdam na ng ibayong takot at panganib ang binatang si Sylvan Darvell. There is no way na matatalo niya ang mga ito. Gaya ng sabi niya sa kaniyang sarili. Balang araw ay masasagupa niya rin ang mga ito kung malakas ns siya. He cannot compete to anyone na mas malakas sa kaniya sa mundong ito. Alam niya kung hanggang saan lamang siya ngayon at kung ano lamang ang kakayahang meron siya.
Sa palagay ng binatang si Sylvan Darvell ay talagang tumpok lamang ito ng absura para sa mga magulang niya dahil bigo ang mga itong matapos ang kahit isa sa mga ito. Napangiti na lamang ang binatang si Sylvan Darvell hindi dahil sa nabigo ang kaniyang mga magulang kundi ay magiging basehan niya ang mga piles ng mga failed research papers ng mga magulang niya upang mas lumakas pa at ipagpatuloy pa ang nasimulan ng mga ito.
Hindi alam ng binatang si Sylvan Darvell kung paano tatapusing itong lahat. Konting pages pa lamang ang nababasa niya ngunit napakarami ng mga bagay ang nalaman at di niya maintindiban ang lahat ng mga ito lalo pa't wala pa siyang paunang kaalaman sa mga ito. Ang tanging magagawa niya lamang ay matuto ng paunti-unti. He cannot force himself to know all the data and information na nalalaman niya sa mga nabigong researches ng mga magulang niya.
Though it looks like a trash pero nakatulong talaga ito sa binatang si Sylvan Darvell upang mabuksan ang kaniyang mga mata sa mga posibilidad na mayroon pang mga halimaw na hindi saklaw ng mga isipan ng mga tao. Hindi kasi sa lahat ng oras ay malaki ang nagagawa ng teknolohiya ng mundong ito. There are always always an invisible barrier that would really separate the shallow face of this world and the reality that keeps on going outside of this human territory.
"Ngayong mayroon na akong mga mumunting kaalaman ay sisiguraduhin kong hindi ako titigil sa pagpapaunlad ng aking sarili pagdating sa Siyensya at pagiging Gene Cultivator. Ipagpapatuloy ko ang nasimulan ng aking mga magulang!" Sambit ng binatang si Sylvan Darvell nang buong derterminasyon. Determinado siyang patunayan ang kaniyang sariling kakayahan. All this time ay alam niyang ang mundong ito ay nagpapakita ng mga nakakamanghang gawa ng teknolohiya at siyensya maging sa mga patungkol sa Gene Cultivators pero kailanman ay hindi naisapubliko ang mga nakakatakot na mga halimaw out of people's mind. Gusto ng binatang lalaking si Do Eun na alamin ang katotohanan. Nakakalungkot lang isipin na maraming alaala ang hindi niya alam sa binatang si Sylvan Darvell na Original owner ng katawang ito. He can't just blame his own self or the original owner of this body about it. He don't know why he transmigrated here. Kung dahil ba ito sa kagustuhan niyang maranasan ang maging cultivators? Ang pagiging mahilig niya sa SCI-FI at Cultivation Novels? Napakababaw naman na rason yun para makita niya ang kaniyang sariling buhay na buhay pero he wants to cope every problems that the original owner doesn't do. Wala siyang anumang hinanakit na nabuhay siya pero what is his purpose here? Pati ito ay isa rin sa palaisipan sa kaniya. He cannot assume only or just thinking what if's or Why it happen all of the sudden. Kung patuloy lamang siyang magiging mahina, he cannot be someone worth to live again.
Second Chance? He can't assume that. Nag-eexist ba ang second chance? Hindi naman siguro lahat ng mga taong naririto ay nag-transmigrate din katulad niya edi sana may earthlings din dito pero hindi eh. Sabi nga nila there are no similar things happen in the same person. All of their lives affected by the choices they made.
Agad namang binura ng binatang si Sylvan Darvell ang mga naiisip niya. It's easy to say na nag-transmigrate siya dito pero hindi niya naman alam at pagkamalan lamang siya na baliw.
Naalala niya nga pala na aside sa Tito Timon Finch niya na isang doktor ay wala na siyang alam na malapit sa pamilya nila. Sa alaalang naiwan ng napaslang na original owner ng katawang ito ay siguro ay naapektuhan ang memorya nito sa impact ng pagkamatay nito. Tanging ang hilaw niyang tiyahin at ang dalawang anak nito ang naalala niya sa memoryang naiwan ng original owner ng katawang ito.
Speaking of his tito, alam niyang maraming alam ang Tito niyang si Gene Doctor Timon Finch sa mga nagawang research ng kaniyang mga magulang. He just want to retrieve some of the copy of it to his Tito Timon. Siguro ay makakahanap siya ng clue sa research ng mga ito o sa mga bagay na magbibigay linaw sa lahat ng katanungan niya.
Napangiti na lamang ang binatang si Sylvan Darvell lalo na at tila naextend pa ng ilang weeks ang delays ng pasukan nila for some reason pero ang totoo niya talaga ay dahil iyon sa mga graduating students na hindi pa sapat ang Geno points nila upang mag-level up o makatapak sa Level 1. There are no way na magbibigay ng break ang paaralan dahil lang sa non school related na rason. Tamang-tama lamang kasi ito dahil ayaw ng binatang si Sylvan Darvell na bumalik ulit siya sa susunod na pasukan. It's already a time waste kung mananatili pa siya sa high school na supposed to be ay college student na sana sjya.
Napatawa naman ang binatang si Sylvan Darvell sa naiisip niyang mga kalokohan na patungkol sa tito niyang si Gene Doctor Timon Finch. Alam niyang marami itong alam kaya dapat lang na pigain niya din ang impormasyong nalalaman nito. Mahalaga sa kaniya ang bawat impormasyong nalalaman at sasabihin ng kaniyang Tito Timon.
Mabilis na lumabas ang binatang lalaking si Do Eun sa Gene Lab matapos nitong icheck na nasa ayos ang lahat ng mga gamit rito. Desidido siyang puntahan ang kaniyang Tito Timon Finch ngayon dahil hindi na siya makapaghintay na tangunin ito sa mga katanungang namumuo sa utak niya.
...
Kasalukuyang nagmamaneho ang binatang si Sylvan Darvell ng kaniyang kotse. Although lumang model ang sasakyang iniregalo sa kaniya ng mga magulang niya ay sigurado siyang pinapanitili ng maayos ito ng binatang si Sylvan Darvell noon. He just amaze lalo na at matagal na talaga ito pero talagang walang pinagbago lalo na at gumagana ang lahat ng mga parts ng engine. Sinong hindi mamamangha hindi ba? Sa Earth nga kapag phase out na ang kotse there are always a hinder. Sabihin ng branded pa yan. There are always a mindset na pag luma na there are no way na magagamit pa yan sa kalsada. Kada may bagong labas na model ay agarang bibili. May magsa-suggest pa sa'yo na bumili na ng bago dahil phase out na o kaya ay kailangan mo na talagang bumili ng bago para mag-in ka sa mataas na level ng social class. Kahit nga ang iba ay gagamit ng sub-standard na engine parts para lang mapilitan ang mga mamimili na bumili ng bagong mga model ng mga sasakyan.
Natawa na lamang ang binatang si Sylvan Darvell sa mga naiisip niya. This world is better. There are no rules regarding to phase out or anything. Isa pa ay ilang beses na mas advance ang technolohiya ng mundong ito. Ang mga kotse dito ay hindi basta-basta dahil mayroong self-repair function ang mga ito. Hindi din kasi ito mabubutingting ng mga sinumang tao dahil tanging ang mga Gene Scientist lamang na nakafocus sa Engines ang pwedeng gumalaw sa sasakyan lalo na kung talagang seryoso ang sira. Kung madadaan lamang sa self repair function lalo na ang mga minor problems ng sasakyan ay maaari talaga.
Ang sasakyan niya ay pang-land purposes lamang at hindi pang aerial or water ang mga functions ng mga engines nito. Mayroon pang mas magandang model ang sasakyan dito at mas astig. Bibili ba si Sylvan Darvell? Siyempre hindi, aanhin niya naman kasi iyon hindi ba? Kung bibili man siya ay sisiguraduhin niyang magagamit niya. Ayaw niya namang gagastos lang at itatambak. Napakamahal din kasi ng sasakyang ito yun lang ay napakaluma. Other than that ay wala namang seryosong problema sa sasakyang minamaneho niya.
"Tito Timon here I go!" Sambit ng binatang si Sylvan Darvell habang nakangiti. Alam niyang ikasisira ng araw ng Tito niya ang pagpunta niya. Sa araw kasing ito ay alam niyang abala ito sa malaking Gene Lab na pinagtatrabahuan nito. Siguro ay time niya naman upang mangbwisit sa tinatrabahuan nito.
...
