webnovel

FROM HERE TO YOU

FROM HERE TO YOU I WILL MAKE A WAY.

Belle_Cassy · Fantasy
Not enough ratings
6 Chs

Chapter 3

Pagod na ako kakasunod sa sa lalaking to at puro na lang ako salita, halos wala nang tao sa paligid nang mapunta kami sa kung saan nang bigla siyang tumigil and sa gulat ko napahinto din ako. At dahil naiinis ako sa pagbabalewala niya sa akin ay tinaas ko ang isang kilay ko matapos ko siyang irapan.

"Ano na pagod ka na?" Pang-iinis ko ng tumingin siya ng napakatalim sa akin. At temang gusto akong piktusan sa ulo pero siyempre tatagos lang naman kamay niya eh. Kaya mas nang-iinit ang ulo ko, siya pa ba ang may ganang gawin yun?

"Sige, subukan mo," pang-iinis ko lalo, at inilapit ang mga mukha ko, demanding him to hit me, as if he can.

Bigla niya na lamang akong sinigawan, "haiiisssst, kanina pa ako naririndi kakabukaka ng bibig mo."

"Aba, kasalanan ko pa ba? Ikaw itong hindi ako kinikibo simula kanina, halos napagod na nqa.." napahinto ako at nahimik nang makita ko ang napakatalim na tingin niya, he's cracking his fingers one by one, halos mapalunok ako.

"Look, I'm the only one who can see you and hear you, if I talked to you in there, they might think I am crazy," he yelled. Tumingin ako sa paligid. Halos kaming dalawa lang ang nakikita ko. Walang ni isang taong naglalakad, halos napakalayo nila. Naiintindihan ko na kung bakit ganun niya na lamang ako iwasan kanina pero kumulo pa din ang dugo ko.

                                                                **kung sinabi nya sana, grrrr. ***

"At sinisi mo pa ako, kung sinabi mo sana kanina eh di sana hindi kita nadadaan ng nadadaan.

Ano man lang pag sinabi mo nuh, hindi naman siguro napakahabang sabihin yun ,di ba?" Sabi ko, then he stroke his haid as he glares at me angrily.

Waaaaaahhh! You're too noisy, you're so annoying, can you please atleast shut that armalite mouth of yours," he yelled. And I got heat up.

What me? Armalite mouth? Seryoso ba siya. Halos mawalan ako ng bait sa narinig ko.

" Ako ba iniinis mo?"  Pagbabanta ko.

"And if I say yes, may magagawa ka ba?"

" Are you picking a fight?"

"Well, I'm not,unless you want me to,"

Waaaaah, nakakagigil na siya pero this isn't the right time na magalit ako.

"Cassy relax." I muttered.

" So tell me? Am I a ghost or what? " mahinahong tanong ko para hindi na kami magtalo pa.

But he's stiil not in a good mood, " I told you you're not,"

"Then, why are you the only one who can see me?" he's face went serious as he hear me asking that question.

"Okay, listen carefully, you were not supposed to come back here, oo, hindi dapat, once is enough sa mundo niyo na makapunta dito sa amin, pero nakakapagtaka, you keep coming back here," sabi niya , pero hindi ko maintindhan, like what is he talking about?

"Hah?" Yun lang ang tangi kong nasagot.

"Paano ko ba ieexplain 'to," bulong niya.

"I don't know either," I instantly replied.

At umupo siya sa dulo and me? Of course I went near him and sat beside her,  then he looked at me.

"Look, sa mundo ninyo ganito,  they called it dreams, pero what you always saw is not always a dream, sa amin you're people who can travel here in this world but isang beses lang dapat and you can't stay here long, in an few minutes you were supposed to dissappear, panaginip nga para sa inyo. I don't even imagine how, but that's all I know," he explained.

"What? So, tama nga ako panaginip lang ito?" Sabi ko sa isipan ko.

" So, lahat ng ito panaginip lang?" Tanong ko sa kaniya.

"No, but wait, I heard na sa mundo niyo your dreams is just a dream they're isn't true."

"What do you babbling about?" I asked curiously. Then he glares at me once again, tsk, I guess, I just really need to shut up. Then he sighed and continued explaining.

"Hindi ko alam kung paano niyo nasasabi yun sa mundo niyo, or you really just don't know anything,"

"Hah, cause this isn't true, " pagpapatuloy ko sa sinasabi niya.

"Please let me explain, pwede ba? Kahit isang oras lang makinig ka muna sa akin, " he yelled, I felt embarrased, kaya naman tinaas ko yung kamay ko and I act like I'm zipping my mouth and just keep listening.

Tsssskk. Hindi mo naman kailangan magalit. Grrrr.

"Okay, tama ka sa inyo hindi totoo lahat ng ito, pero like I said, you we're all wrong.         When you're sleeping sabi ng iba sa amin your soul travels here that's the reason why we can't touch you. Probably, you don't belong here. Para sa inyo panaginip lang 'to, but sometimes it wasn't a dreams, your souls travels sometimes na akala niyo part yun ng panaginip niyo pero hindi. This world really exist.

Akala niyo lang hindi totoo kase you only travel only once and you can't traveled here twice, pero ikaw bumabalik ka dito ng paulit ulit, and what worst is you don't disappear in a few minutes," he explained.

"That's not true," I exclaimed, at hindi ako makapaniwala sa mga sinasabi niya.

"It's true, pero minsan ilang beses nagtratravel bawat kaluluwa niyo sa mundong ito, that's why you can't even remember anything when you wake up, I can't even explain cause even us don't know why and how can you can travel here.

We can't even imagine that's there is another world exist. Listen armalite girl, if I am not mistaken, you can't remember clearly what happened in your dreams sometimes but somehow what you felt in your dreams are the same thing you felt when you wake up in your real world, kase hindi panaginip yung nangyari kundi lahat ay totoo, that you traveled here, ibang mundo kami at hindi parte ng panaginip niyo, tandaan mo iyan," he said in monotone.

"Pero bakit? "

"Anong bakit? "

"Bakit ikaw lang ang nakakakita at nakakarinig sa akin?" I asked with curiosity as I'm excited to hear everything from him.

"It's because we saw each other somewhere in our dreams that's why only I can see and hear you, because we are connected, which means your soul focus only to me, though I don't remember dreaming of you, maybe, because I can't even remember all of my dreams, that's explains why."

Wala parin akong maiintindhan, paanong hindi ito parte ng panaginip ko? Is it really posible? Should I believe this guy? Hindi matapos ang mga tanong na bakit at paano sa isipan ko, nakakataranta. Paano nangyayari 'to?

"Let us say it's true, pero paano mo nalaman na hindi ako belong sa mundong to?" I asked then he smirk.

" Why? Kase you don't have shadows," sabi niya , I looked at my back and my side instantly to check kung totoo ba yung sinasabi niya, and I was shocked, totoo nga. Like wala nga akong anino, literally. At bigla kong naalala yung panganip ko before, he is that  man. Kaya pala tumingin siya sa paligid ko that time to checked if I have no shadows.

"Alam namin just looking at you, sometimes hindi na namin pinapansin ang tulad nyo dahil nga lahat kayo nagtatagal lang kayo dito ng ilang minuto at bigla na lang maglalaho, we can recognize people na hindi taga dito, but sometimes we only realise that, when you disappear dahil minsan hindi namin napapansin na wala kayong Anino, but we're  already used to it, pero ikaw, hindi ko maintindihan bakit nakakatagal ka sa mundong to. Like, paano? Yun yung bagay na hindi ko rin maintndhan," sabi niya at biglang tumayo na may pagtataka sa mukha nya. Parang ang lalim ng iniisip nya. Pero ako? Parang ayaw kong maniwala at iniisip na lang na lahat panaginip lng.

" Paano ka nagtatagal," bulong niyang rinig ko at naglakad ng mabagal. Kaya sinundan ko sya. Nang mapansin kong unti unting naglalaho. Like my body is becoming transparent. At kinakabahan ako. Kaya naman napatingin ako sa kaniya habang ako naman ay heto nasa likuran niya at sinusundan sya.

"Hey, Look at me." sabi ko at nahinto siya sa paglalakad at lumingon sa akin.  And he only look at me seriously,

"What's happening to my body?"

He never says a word and his eyes examined my body.

"Hey, can you just say anything'" I yelled, pero no words, oo, wala akong narinig na salita mula sa kanya.

Waaaaaaaaahhhhh. Ano ba talagang nangyayari?