webnovel

Self-control

Hindi makapaniwala si Wonhi sa tinuran ng dalaga kaya't di agad ito nakapagreact at tinitigan lamang ang dalaga sa harap niya.

"Are you sure?" tanong ni Wonhi.

Nagtaas ng kilay si Jei bago ngumiti. "Do you think I'm lying? Here let me prove it?" sagot ni Jei saka kusang hinalikan ang nobyo.

"Hold on!" pigil ng binata.

"What?!" inis na saad ni Jei.

"Tell me what's going on," tanong ni Wonhi. "Something's not right."

"Is this about Korain again?" nakapamewang na tanong ng dalaga. Umiling si Wonhi.

"Korain is my business to deal with. C'mon~ spill it out? I don't wanna have sex as a distraction," walang kagatol- gatol na saad ng binata.

Umawang ang bibig ni Jei sa kabiglaan. Sapol siya ng kanyang nobyo kaya't agad napayuko sa nararamdamang guilt. Bumuntong- hininga si Jei saka umayos ng upo. Hinawakan naman ni Wonhi ang baba ng dalaga saka iniangat upang magkasalubong ang kanilang mga mata.

"Please," ani ni Wonhi.

"Uhm... god you're unbelievable!" bulalas ni Jei.

"I just know you so well, honey!" nakangiting sagot ni Wonhi.

"Alright! A while ago~" umpisa ng dalaga saka inilahad ang misteryosong tawag.

"What?!" nanlalaki ang mga matang sabi ng binata. Nanginig siya sa takot dahil biglang nanumbalik ang kanyang bangungot. "God, no! Jei~ no! Please, fuck no~ no. I can't lose you," emosyonal na saad ni Wonhi.

"Hey, maybe it's just a prank like you know~" pampalubag loob ng dalaga.

"Prank?! Ani (no). That's too good to be a prank!" turan ni Wonhi na lalong humigpit ang pagkakayakap sa dalaga.

"W-wonhi~ I can-t... breathe," saad ng dalaga sa higpit ng yakap ng binata sa kanya. Apologetic na niluwagan ni Wonhi ang pagkakayakap dito ngunit di siya nito binitawan.

"From now on, we have to be extra careful. I am feeling much better now~ thanks to your tender loving care. Now, I have to repay your kindness," sabi ni Wonhi.

"Hmmm~ are you asking for sex right now?" kaswal na sabi ng dalaga. Nahigit ni Wonhi ang kanyang paghinga at nanlalaki ang mga matang tumingin sa dalaga.

"How can you talk about sex in the middle of this?!" saad nito. Hindi napigilan ni Jei ang matawa sa reaksiyon ng kasintahan.

"I thought you want to repay my kindness? Just suggesting, you know," pilyang sagot ni Jei.

"Eish! Stop teasing me, okay? I am not a robot and you... are pushing me to my breaking point~" napapailing na sabi ni Wonhi.

"But~ I've heard that some robots are for s~"

Nabitin ang sasabihin ng dalaga ng takpan ni Wonhi ang kanyang bibig. "Enough! This is serious, Jei! So stop acting cool about it," seryosong sabi nito. Agad nagsorry ang dalaga.

"So what do you suggest we do?" tanong ni Jei.

"From now on, I will drive you to and from your workplace," sagot ni Wonhi.

"What?! You're not fully recovered and... and... what if they will do it again?" hysterical na saad ng dalaga.

"Then let's face those demons together. Like we always did. Besides, I am okay now so stop treating me like I was the old patient me~"

"But~"

"No buts. Starting tomorrow. And~ one more thing, I don't wanna see the manager's face around you anymore," pag- amin ni Wonhi. Napangiti ng maluwag ang dalaga. Ang makitang nagseselos si Wonhi sa mga lalaking kaclose niya ay nakakapagbigay ng kakaibang self-esteem sa kanya.

"Jealous, huh?" tukso ni Jei.

"You bet! I can't imagine any man touching you, kissing you, hugging you. No~ never! It drives me crazy," sagot ni Wonhi.

"Touching me~ how?" nanunuksong tanong ni Jei.

Umungol si Wonhi saka napamura. Ramdam ni Jei ang kakaibang init na nagmumula sa katawan nito. Wala ni isa sa kanila ang nagsalita at tanging ang kanilang paghinga at tibok ng kanilang puso ang naririnig sa mga oras na iyon.

"I warned you," nagbabantang saad ng binata saka masuyong hinalikan ang dalaga hanggang sa lumalim ito at ang kanilang mga kamay nila ay parehong naglakbay sa katawan ng bawat isa. Ang bawat haplos ay nagbibigay ng kaaya-ayang sensasyon.

"Jei~" paos na tawag ni Wonhi.

"Hmmm~" ungol ng dalaga.

"I'm sorry~ Too late to stop now," saad ni Wonhi habang nakatitig sa mga mata ni Jei. Lumunok ang dalaga. Binuhat siya ni Wonhi patungo sa kanyang kwarto at maingat na inilapag sa kanyang kama.

"Shyeeeeeeeeeet! Wala nang atrasan to!" saad ng kanyang utak. Napapikit na lamang siya ng bumaba sa kanyang leeg ang mga labi ng binata habang ang mga kamay ay nasa dibdib nito.

"Oh shit!" mura ni Wonhi.

"What?" nasorpresang saad ng dalaga.

"This is your first, right?" walang gatol na tanong ni Wonhi. Namumula ang pisnging tumango si Jei. "Then, I should be gentle."

At tanging ang mga sulok ng kwarto ni Wonhi ang saksi sa kanilang maiinit na pagtatalik.

"How do you feel?" masuyong saad ni Wonhi.

"Uhm~ a little sore," nanghihinang sagot ni Jei. Ibedensiya ang pulang stain sa bedcover ng kama. "But~ I'm happy. My body is aching all over but I'm happy."

"Me too," nakangiting sabi ng binata. "And god! This is much better than what I've imagined."

Yumakap si Jei sa hubad na katawan ng binata at umunan sa dibdib nito. "So, you've been dreaming about this, huh?"

"Yeah~ You just don't know how much self-control I had to have when we were in the resort," sagot ng binata.

"I know~ and I love you for that," saad ng dalaga. "Nae sarang... saranghaeyo! (my love, I love you!)

"I love you more~ c'mon, sleep now. I know you're exhausted," masuyong saad ng binata saka hinalikan ang noo ng kanyang nobya. At magkayakap silang natulog.

Kinabukasan...

Gulat si Rain ng makitang magkasabay na pumasok sina Wonhi at Jei. Bagong ligo pa ang mga ito. Pinaglipat- lipat niya ang kanyang tingin sa dalawa na pawang di mapakali sa titig ni Rain. Para silang mga batang nahuli ng magulang na gumagawa ng masama.

"Rain~ I... I can explain," panimula ni Wonhi saka hinawakan ang nanginginig at nanlalamig na kamay ni Jei.

"Kuya," mahinang sambit ni Jei. Nanginginig pa ang boses.

"Hmmm... you don't have to," sagot ni Rain sa kaibigan. Nakatinginan sina Wonhi at Jei na pawang naguguluhan sa reaksiyon ng binata. "Oh c'mon, will you just stand there or join me for breakfast?"

"K-kuya...," mahinang saad ni Jei.

Bumuntong- hininga si Rain. "Look, you have nothing to worry about. If this happened early on, I would have killed Wonhi myself. But, watching what you've been through together and how you fought for each other, who am I to stand in your way? As a brother and a best friend, all I can do is to give you my blessing," paliwanag ng binata.

Biglang nagliwanag ang mukha ng dalaga habang si Wonhi ay nakahinga ng maluwag at humawak pa sa dibdib.

"You mean it?" tanong pa ni Wonhi. Natawa si Rain saka tumango. "Oh, shit! Thank you, bro!"

"Thank you, kuya!" masiglang saad ni Jei at di mapigilang napayakap sa kanyang kuya. Natatawang yumakap din si Rain sa kapatid.

Next chapter