Webnovel / Teen / First love at that age

First love at that age

Excerpt: Kagagaling lang niya sa kaniyang maliit na groserya. Nadatnan niyang nakayakap sa sariling tuhod si Rebecca. Napahugot na lang siya ng hininga, nakikita na niya kung bakit narito ito at ganoon ang itsura. Nag-angat ito ng tingin Marahil ay naramdaman nito ang presensya niya. Namumula ang mata nito. "What happen?" tanong niya. "Pasensya ka na Liberty. Ginamit ko ang duplicate key ng bahay mo. Its just that.... W-Wala akong mapuntahang i-iba.." Napahagulhol na ito. Umupo siya sa sofang katabi nito at tinapik ang balikat. "Its okay.. Anong nangyari?.." Malumanay na tanong niya. Muli na naman itong napahagulhol. "M-Maliit lang na p-problema pero..pero naging dahilan ng away namin at marahil nasaktan ko ang damdamin ni Jose kaya hindi na umuwi ng dalawang araw. Kanina nang bisitahin ko sa opisina ay sinabing hindi ito pumasok ng tatlong araw... Maaaring magkasama sila ng babaeng iyon!" Tumalim ang mata nito sa huling turan.. Nalilitong nakatingin siya sa kaibigan. Sa totoo lang hindi maintindihan ang paliwanag nito bagkus na magtanong muli ay nanahimik na lang siya. Makalipas ang ilang sandali ay nagsalita siya. "Ano ng balak mo ngayon?" "Maaari ba akong dumito ng ilang araw?" Nananantyang tanong nito. Kumunot naman ang noo niya. "Oo naman. Pero baka kapag umuwi na ang mister mo at hindi ka maabutan ay siguradong mag-aalala 'yon..." Hindi ito sumagot. Napasandal na lang siya sa upuan. Limang buwan lang na kasal ang kaibigan niya at heto hindi iilang beses na tumatakbo ang kaibigan sa bahay niya at doon umiiyak.. Makaraan lang ng isang araw o dalawa ay sinusundo na ng asawa at magkakabati agad. Pagkatapos ang saya-saya na naman ng kaibigan. Makaraan na naman ng mga araw ay umiiyak na naman itong uuwi sa bahay niya at mauulit na naman ang pangyayari.. Napabuntong hininga na lang siya. Sigurado naman siyang mahal ni Rebecca ang asawa at ganun din naman si Jose rito pero hindi niya maintindihan ang mga ito kung bakit palaging away-bati. Kung siya lang ang magmahal ay ayaw niya ng away nais niyang perpekto ang kanilang samahan sa asawa kung mayroon man ganoon, hindi na siya aasa na may lalaking hindi aawayin ang babae. "Matutulog na ako.." Paalam ni Rebecca. Tumango na lamang siya. Ang kanyang apartment ay may dalawa lang silid at may iisang banyong napapagitnaan niyon at may maliit na kusina sa kaliwang bahagi ng bahay kung saan katabi lang ng kwartong inuukopa ngayon ni Rebecca at ang maliit na sala ay katabi naman sa kanya. Mula sa kanyang silid ay may pintuan ang banyo ganoon rin sa kabila kaya kung maligo siya ay ila-lock ang pintuan mula sa kabila kahit noon wala nang tumatao roon. Dati ay bahay nila iyong dalawa. Hati sila ng bayad ng mabili iyon. Pero ng mag-asawa si Rebecca mahigit limang buwan na ay ibinenta na sa kanya ang share sa bahay na iyon. Makaraan ng dalawang araw ay naroon na si Jose at sinusundo ang asawa. Sa una ay galit si Rebecca pero 'di kalaunan pagkatapos magpaliwag ng asawa ay nagkabati na sila. Umuwi daw ang asawa sa bahay ng mga magulang dahil sa hindi pagtitiwala ni Rebecca dito, nagselos lang daw ito sa wala kahit naman walang nakitang babae ang asawa. "Eh bakit tatlong araw kang hindi pumasok?!" Naghihimutok pa rin na usal ni Rebecca. "Kasi naman ang unang araw ng absence ko sa opisina ay naghanda ako ng surprise sayo pero hindi mo na nakita dahil sa nangyari. Monthly celebration dapat natin noong isang araw-" Hindi pa man tapos sa pagsasalita ang asawa ay tumalon na ito at niyakap ng mahigpit ni Rebecca.. Napailing na lang siya sa nasaksihan niya parang ganoon rin lang noong nakaraang nag-away ang mga ito. Ang kaibahan lang ay sa loob ng bahay nangyari ng huli hindi tulad ngayon na sa labas at kasalukuyan niyang isinasara ang bahay niya. Papasok pa siya sa bangko. Isa siyang public accountant.

LikeNobody · Teen

Not enough ratings

13 Chs

Chapter 12

"tahimik ka na?" Tanong ni Manuel kay Liberty na tahimik lang simula ng sabihin ng lalaking nagkakagustuhan naman silang dalawa.

Tumikhim si Liberty. "Kasi... Ano... Paano mo nalaman na gusto kita?" Hindi makatingin na tanong ni Liberty.

"I just felt that you like me.." Nakangiting sabi ni Manuel.

"At dahil nagkakagustuhan na tayo ay boyfriend na kita?"-Liberty. Tumango si Manuel.

"Eh Hindi mo ako niligawan eh." Maktol ni Liberty.

"Wrong. Niligawan na kaya kita. Sinusundo kita, tinulungan pa kitang gawin yung bintana mo, texmate pa tayo.." Nakangising sabi ni Manuel.

"Hindi iyon panliligaw at Ni hindi ka nagpaalam." Sabi pa rin ni Liberty.

"Hindi mo ako gusto? You don't like the idea of being my girlfriend?" Parang malungkot pero naiinis na sabi ni Manuel.

"Of course not!." Biglang sigaw ni Liberty. "I like you, alright. Sige na nga boyfriend na kita.."

"ih.napipilitan ka lang eh.."-Manuel

"Hindi ah. I like you talaga." -Liberty.

Napangiti si Manuel at niyakap ng buong higpit si Manuel. Naghiwalay lang sila ng may istorbo.

"Boss! The leader Axle are here." Si Red.

"Let him in.." Parang walang sabi ni Manuel at niyakap muli si Liberty.

Nagkamay sina Manuel at Leader Axle pagpasok nito.

"I heard what happen.."- leader axle

" yeah. He's at the warehouse. You can visit him, Red will guide you there Leader." -Manuel

"She's your girlfriend?" Baling ng matanda kay Liberty. Manuel nod.

"I came here to announce, who'll be the next leader. And that is you Manuel."-Leader Axle.

"I know, I'm not surprise.. I know you'll choose me.." -Manuel.

"Yeah?" Alanganing sagot ni Axle.

Si Liberty naman ay nagtataka sa

pag-uusap ng dalawa.

"I saw your mother when I came here but she never notice me." Leader axle.

"What do you expect from her." Sagot ni Manuel

"I hope one day, I will have strength to face her." Leader axle

"What the hell Red!! Why are you stopping me!! I just return to give this bread to him!!" Mataas ang boses ng babaeng nasa maindoor.

"Josephine?" Usal ni Leader axle.

Si Mrs solog naman ay napatigil sa kakasalita at napatitig sa tumawag sa kanya. "Axle?.." Sabi nito at ng makahuma ay... "Hayop ka!! What are you doing in my son's house!!!!" She said angrily at lumapit kay axle then give axle a hard slap. Napabaling pakanan ang ulo ng matanda.

"Where you came from para bumalik at tingnan ang anak ko!!" Sigaw ni Mrs Solog.

"Ma. Calm down, your heart.." Nag-aalalang sabi ni Manuel.

"I'm just here to announce something to him.. I'll go now. I hope you can forgive me someday Josephine." Bagsak ang balikat na sabi ni Axle.

Pareho silang tatlo na nakatingin sa nilabasang pintuan ni Leader axle.

"How did you know him?" Napaigtad si Liberty sa biglaang pagsalita ng ina ni Manuel.

"Well... Ahmmm. He's my boss.."-alanganing sagot ni Manuel

"Boss?!, do you mean you work for him?! For petesake , is it not enough your work in our company!? Sabi ko naman na-" Josephine

"Its underground work." Putol ni Manuel.

"Say what. Underground? You mean illegal?!!" Parang nauubusan ng boses na sabi ng ina ni Manuel.

"Yes." As Manuel said those words her mother fainted. "Ma!" " ma'am!" Sabay na sigaw nila. Mabuti na lang mabilis ang reflexes ni Manuel kaya nasalo nito ang ina kundi bagsak si Mr's Solog sa sahig.

"Binigla mo kasi," sermon ni Liberty.

At dinala ang babae sa isa sa kwarto.

Nang magising muli ang ina Manuel ay malumanay na ito.

"What are the purpose of this underground?"- Josephine

"To prevent the country by terrorism" sabi ni Manuel, hindi na sinabi na hindi ganoon ang goal ng underground.

"And that man, axle is the Leader?" Josephine.

"Yeah, and he came here to announce that I'm the one he chose to be the next leader. And don't deny that he is my father." -Manuel.

"He told you that?" Malumanay ang ina ni Manuel pero alam nilang pareho na kinokontrol lang nito ang galit.

"No. I figure it out." Sagot ni Manuel.

"And ma?, I hope you talk to him, hear his side and forgive him. Hindi ko sinasabing bigyan mo siya ng second chance." Dagdag ni Manuel.

"Why?" Naiiyak na sabi ni Josephine.

"Because I love you mama, I want you to be carefree because all these years I know that you always thinking of him, and makes your feeling heavy." -Manuel. Naiyak ng tuluyan ang ina ni Manuel at nagyakapan ang dalawa.

Si Liberty ay nabagbag ang loob sa nakitang eksena at gustong umuwi sa tinakasang tahanan para humingi ng tawad. Tahimik na lang siyang naiyak.

Nang umalis na si Mrs Solog ay tahimik silang magkasintahan.

"Nabagbag ako sa eksena niyo ng ina mo at gusto kong umuwi at humingi ng tawad sa pamilya ko." Maya-maya ay sabi ni Liberty.

"Yeah, nakikita ko sa ekspresiyon mo. Your family are worrying about you, all these years your away."-sabi ni Manuel.

" ha? Alam mo?" Nagtatakang tanong ni Liberty.

"Oo. Pasensiya na pero pinaembistigahan kita dahil na-curious ako kung bakit mag-isa ka lang sa bahay mo.." Guilty na sabi ni Manuel.

"Okay lang. Hmmn.. Umalis kasi ako noong sixteen pa lang ako dahil sa pagod na akong nakakarinig at nakakakita ng araw-araw na away ng mga magulang ko, you know kapusukan ng kabataan. Luckily ay hindi masama ang kapalaran ko dito sa manila. Napunta ako sa isang restaurant na pag-aari ng mabuting tao. Mahirap noong una ang paggising ng maaga at pagtrabaho sa gawaing restaurant pero nasanay rin. Matapos ang isang taon na pagtatrabaho doon ay pinag-aral niya ako. Noong grumaduate na ako ay saka niya ako pinaalis sa poder niya dahil marami pa raw itong tutulungan na kagaya ko at kaya ko na rin ang sarili ko. Hay... Napakabuti niyang tao..."

"We can visit your family tomorrow."-Manuel.

"Baka galit sila at hindi ako tanggapin doon.." Natatakot at nag-aalalang sabi ni Liberty.

"They will accept you wholly. Trust me." Pagpapagaan ng loob ni Manuel kay Liberty.

PREV INDEX Next