1 Una

" Laaaaaa~ alis na po ako, naihanda ko na po yung pagkain nyo, kapag, nauuhaw po kayo may nilapag po akong tubig sa lamesa meron rin po sa ref. kung gusto nyo po malamig, may isang subject lang po ako ngayong araw baka po, makabalik ako ka-agad"

Ayaw ko sana iwan si Lola, kaso school will help me to get a better life.

" Ano ka ba naman Erica, ija, malakas pa ang Lala mo, keri ko pa ito! Sige na pumasok kama dahil ako ay mag-movie marathon ng JaDine's movies."

That's may Lola/Lala at mahal na mahal nya ang JaDine. Which makes me love them too. Wala lang for me, ang authentic ng relationship nila. Hindi sila yung tipo ng tao na lumalamon ng sinasabi ng iba. Ginagawa nila yung " Thing" nila, oi! NNLY!

..anyways, I'm on my way na to school, at sa school! Hindi ako Erica na mabait, maalaga at maalalahanin. Kung ano ako sa bahay, sa Lala ko, iba ako dito sa school.

Ako, si Freya! Fierce, sob, sarcastic and serious type of person. Pag hindi kita trip, lumayo ka.

No one is against me. Subukan lang nila lumaban I may not hurt them physically but words are sharp and deep!

I'm a cold person, I do not know why?, siguro ayaw ko lang mahaluan ng feelings ng iba, I have this kind of fear na, na-attached ako to someone or something and they start to demand or tell me something and it need to answered or do immediately and be being that one call away friend ( before) pains me to the core, pagsinamantala. Right, lagi yun nangyayari sakin dati. Worst, ikaw pa magiging masama pag isang araw (isang beses) hindi mo na sila magawamg tulungan.

Kaya, that time, after ko mag enter ng college, pinangako ko sa sarili ko na I will never be that kind of person again. You want something. Don't ask me for help. I DON'T DO CHARITY baby!

Oh well, my thoughts brought back to my 'pains of the past', that's enough.

Nandito na ako sa school, mga nakakasama ko, I donno if I can call 'em my friends. Hindi ko naman sila nakakasama madalas, malay ko ba pinag sasabi ng mga ito pag nakatalikod na ako.

" Freya!"

Oh, si Monica, classmate sa isang subject.

Funny I remember her pero hindi yung ibang ka-home room classmates ko. Oh well.

" what?"

" ah- ano- kasi ano--a"

"what?!"

"ss-soorr-"

" You know what?! If wala kang sasabihin, wag mo akong tawagin, understand?! Or! Ihanda mo yang sasabihin mo para kung humarap ka sakin, mailalathala mo yung word mo!, got it?"

"yees fre-" *boink*

" aAasshhhhh" I ssh her as I received a message from Tina, my homeroom classmate.

" hey, Freya it's Tina, no class daw today.

So, yeah, have a good day!"

" ah, walang klase, sayang punta ko rito" bulong ko ng may sumabat sa likod ko.

" yan yun sasabihin ko sayo.." ay anak ng.. Andito papala 'toh?

" Gad! Monica! Shut up!"

..aaand um-exit na ako.

Ang init talaga ng dugo ko sa mga ganung klaseng tao.

No, I don't know how to appreciate kind gestures at all. For me once you take their bait, they will start to expect that you'll do the same. So no, sa kanila na kabaitan nila I don't need it.

I'm on my way home now from my school, I miss my Lala. Si Lala nalang meron ako. Kaya lahat ng libre oras ko gusto ko kay Lala lang mapunta.

Since, may time pa naman ako, parang gustk ko bilhan si Lala ng prutas.

Sabi ni Doc, mas makakabuti daw yun sa kondisyon ni Lala.

Kaya naman, dumeretso agad ako FCM.