1 Prologue

"1 shot to your 90 degrees."

Hearing the sound of a burning gun to my right gave blast of euphoria in me. I chuckled as I watched the man drop dead on the ground.

I charge my magazine. I fired at Keys underlings while I'm drinking chuckie.

Muntikan pang sumabit yung damit ko sa matulis na dagger nung isang nadaanan ko but I plunged it to his ears instead.

I'm sipping in it while firing at them leaving pieces of bodies lying on the ground.

I'm just walking.

They bore me.

Someone tried to kick me but I just held his leg with one of my arm and fires at that part of the leg I was holding, tumalsik ang dugo sa kalahati ng pisngi ko.

At tinulak ko ito sa mga paparating pang kumpol mg mga pangit.

I opened a bomb and threw that shit on them.

"This is going too boring, man."

I told my best friend, Pierce.

I just threw the chuckie away kasi naubos ko na nga iyon.

"Deal with it."

Inis na sabi ni Pierce. He was beating someone with his fist.

His knuckles were like metal, hard, alam ko kung anong lasa ng kamao niyan kapag tumama na sa kalaban.

"You want some tiresome fight and deadly battle, huh?"

I heard Titus said.

He's very chill and very easy.

I am impressed that he is still on shape because he just got out of jail.

Tanga-tanga kasi ang loko natripan magpahulli sa pulis.

Ewan ko ba sa mga kaibigan ko may mga sapak.

"Yeah and they bore me to death."

Sinabi ko at sinaksakan ng dagger yung lalaking na sumubok na patumbahin ako.

I spat blood on him nakagat ko kasi yung dila ko kaka-english.

Kasi naman may oral recitation kami bukas kaya nagppractice kami ng tropa mag-english ngayon.

Nakakatawa nga eh, strickly no tagalog kaming lahat ngayon.

Nagkakandabulol-bulol na nga ako.

"Andami dito sa may parte ko. Help! Asan na ba si West?"

Childish na sabi ni Chev.

He was holding one of his chemical inventions.

"Hoy english please! May oral recitation pa tayo bukas mga, tanga!"

Sigaw ko. Narinig kong nagtawanan sila.

"He's going to be a bitch today Chev, He's cross dressing."

Malokong sabi ni Titus and he laughed.

"Are you complaining, Domino Thirteen?"

Rinig kong sabi ni Hawk.

"Cut the motherfucking convo please! I'm outta here. I'm finding Key! At nabubulol na ako kaka-english kung babagsak sa oral recit bukas edi babagasak. Basta kailangan mapatumba ko na si Key."

Sigaw ko sa kanila. Nagtawanan sila sa haba ng sinabi ko.

Sumugod ang isa pang underling at pinaputukan ako ng baril ah.

Agad na gumalaw ako at iniwasan iyon, I threw a shuriken at his mouth kasi parang gago nakanganga pa siya.

Tumumba siya. Lumapit ako sa kanya at inapakan ang shuriken at ibanaon iyon sa lalamunan niya.

Pumunta na agad ako sa loob ng mansyon ni Key.

Wala na eh ubos na yung mga underlings niya sa labas, Puro mga mahihina.

I rolled my eyes.

Inayos ko yung mask ko kasi nagalaw at hindi ako makahinga ng maayos.

Pero yun ang ginamit ng isang underling para panain yung mask ko.

I immediately put my long hair on my face at tinalon ko yung stairs at kumapit sa baluster nito, inapakan ko rin yung nosing ng grand stairs at umiiwas rin ako sa mga baril ng underlings.

Nang maabot ko na yung taas ng stairs gamit yung mga pangharang nito ay agad kong sinipa yung underling sa dibdib at may inactivate ako sa relo ko.

Lumabas yung thorns at spikes sa ilalim ng sapatos ko at natusok yung underling.

Pinindot ko na uli yung button sa relo ko at tinago ko na yung thorns at spikes sa ilalim ng sapatos ko.

One of the awesome inventions ni West yung kaibigan kong technology specialist.

Kumuha naman ako ng choco-choco o yung chocolate stick at binato ng kakaibang klase ng dagger yung pinto ng cctv room ng mansyon ni Key at nakapasok ako ng walang kahirap-hirap.

That was very precise dahil sakto talaga sa mismong camera.

Wala lang binato ko lang yun para asarin si Hawk na tyak pinanunood lang kami habang prente siyang nakaupo.

Nadatnan ko dun si Hawk na nanood peacefully habang naglalagay ng white flower sa ilong.

Nakita ko rin dun ang ibang security at ang ilang lalaki na patay na at brutal masyado ang pagkakapatay.

Hawk was always in charge of the monitoring system. Dahil katulad nga ng name niya he got hawk eyes.

Masyadong mabilis at malinaw ang mga mata niya.

Kaya he can see everything kahit na sa peripheral vision niya.

"Hoy Hawk! ang boring na ah! Nakita mo na ba kung saan nagtatago si Key?"

Nagsmirk siya at tinuro yung isang screen na kung saan may isang lalaking kaedaran namin na may kasamang babae at naghahaplusan sa ibabaw ng kama.

Pero bakit parang pamilyar yung babae?

Lininawan ko yung paningin ko at napamura ako habang tumatawa.

"Pota. Hawk si West ba yan?"

Tawa lang ako ng tawa sa nakikita ko.

Nakita ko kasi yung isa naming kaibigan na nakadamit babae at nakikipaghaplusan dun sa Key na yun.

Pota kawawa naman si West.

Tawa pa rin ako ng tawa.

"Hoy! Ibon, record mo yan at kunin mo yung video pangblackmail para sumunod sa lahat ng utos natin."

Tawa pa rin ako ng tawa habang binubuksan yung pinto ng cctv room.

"Sige sige!"

Tatawa-tawa ito at tuluyan na akong lumabas ng pinto.

Pero nagulat ako ng may dumaang dagger sa gilid ko at kaya pala dumaan lang eh, ang bilis nag-react ng katawan ko.

Kasi kung hindi ako nag-react doon malamang sa malamang nasaksak na ako.

Mabilisan akong pumunta sa likuran niya at sinapa siya rito.

Bwisit na Wrath yan.

Pero sobrang lakas niya dahil sobrang lakas na rin ng pagkakasipa ko napaabante lang siya ng konti.

Sinamaan ko lang siya ng tingin at dumiretso na ako sa lugar na dapat puntahan ko.

Hindi na naman mawala sa isip ko ang blankong expression at balak niya talaga akong patamaan.

I shook my head.

Binutas ko yung wall na alam kong kwarto ni Key.

Ang pangatlong hari ng city at ang may hawak ng 3 pang gems na kailangan namin para maging greatest.

Siya rin ang pinakahudas ngayon sa Royal Rulers City.

Ang mundo namin.

The more gems the Gang has.

The higher the rank.

Isa ako sa Rulers of Death.

At siya ang number 1 na nasa listahan namin.

Trabaho naming ang palaganapin ang kaayusan sa City.

Yeah, we are going to execute this man.

He is a well-known traitor and an illegal seller of black gems.

And those were worth billions.

Yung Black gems ay hindi pinagbebenta, pinagaagawan yun.

Kung baga parang premyo. At bawal na bawal iyon ipagbenta.

Nanlalaki ang mga mata ni Key nang makita ako na nanggaling sa wall niya nakita ko naman si West na namumutla dahil nakita ko siya ng ganun ang sitwasyon.

Tiningnan ko lang si West na medyo natatawa at sinenyasan ko nang lumabas.

Nagtataka siya pero sinunod na lang ako.

"Who are you? How dare you intrude my dinner?"

Pota. Dinner? Dinner si West? kawawang Key.

I laughed darkly. Pitying him.

Ignorante siya sa lahat ng bagay.

Hindi niya alam na sira na ang mansion niya at patay na ang mga underlings niya.

Pero napatigil ako nang natanggal nga pala yung maskara ko kanina, nakalimutan ko.

Pero okay lang yun, eto na naman ang katapusan niya eh.

It doesn't matter whether he knows the true Domino Thirteen behind her mask.

Oras na naman niya eh, at tigahatol lang ako.

Kung baga kami ang modern day Kamatayan.

At tigasundo lang ako.

Kung baga kami ang grim reaper sa makabagong mundo, makabagong kasaysayan.

Natawa naman ako sa kasaysayan ang makata ko na.

"You know, I pity you for you are breathing the last breaths you've got."

Napangisi siya. Napangisi rin ako.

Tumayo siya at lumapit sa akin.

English-english ulit tayo ayoko namang mapahiya sa oral recitation bukas kaya practice-practice tayo.

"And who the fuck are you threatening, huh? I don't have time for your fucking baby games!"

Niluwagan niya ang necktie niya.

"Oh come on, so this place is a playground, huh? Now I see."

At agad ko siyang sinipa sa mukha. Napatumba siya at napaubo ng dugo.

Sinugod niya ako pero agad kong nakuha yung vase sa tabi niya at kinuha ang bulaklak doon at itinusok ko ang dulo nito sa mata niya.

Ganoon na ba kadaling tapusin ang ikatlong hari?

"Argh! Fuck! What have you done?"

Lumuluha na siya ng dugo habang sobrang namumula at nagdudugo na ang mata niya.

Tumayo siya at binasag ang vase sa ulo ko.

Pero walang epekto ito it was bleeding but it felt nothing.

Sinipa ko lang uli siya sa may dibdib niya.

Nahirapan siyang huminga. Umubo-ubo naman siya ng dugo. Tinitingnan ko lang yung rosas.

I hate roses.

Because they remind me of something. Something very sweet and fancy.

Napangisi ako sa nakikita.

I looked very evil when I caught a glimpse at my figure in the glass window.

The blood flows down to my face.

I looked very evil.

"It looks wonderful. Maybe I can do it also to your other eye, para naman pantay, para hindi ka nagmumukhang tanga. Katulad ng ginawa mo sa amin! You shouldn't have killed one of us, you shouldn't have killed Nixon!"

At ginawa ko rin yun sa kabila ng mata niya.

Ayan perfect, bagay na bagay sa pumatay sa kaibigan kong si Nixon.

Roses reminded me of Nixon. He was one of those precious people I valued the most.

And everytime I see roses, kinamumuhian ko ang sarili ko dahil hindi ko manlang nagawang sagipin ang buhay ng kaibigan ko.

You see, My friends are my everything.

Sabihin niyo nang wala akong awa at napakabrutal ng paraan ko pero siya lang naman ang tumapos ng buhay ng kaibigan kong si Nixon at siya rin ang nagpasimuno ng gulo sa city ngayon.

Sinaksakan ko siya ng dagger sa leeg.

Nakahiga na siya ngayon ako naman ay nakatayo.

"Do you want to know who I am before your life ends?"

I evilly smirked at him. Inapakan ko pa yung dagger para lumalim pa.

Napasuka na siya ng dugo sa sapatos ko.

He was silently begging me to stop but I grinned widely at him and my eyes were full of darkness.

"I'm Domino Thirteen. Take your last breath and breathe under my gun."

His eyes widen at the name.

He knew me.

People knew that name very well.

Ngumisi ako nang pagkatamis-tamis.

At kinalabit ko na ang gatilyo.

Sa panibagong mundo. Sa bago mundong kinagagalawan natin,

Wala ng santo, wala na ring mabuti at tama.

Nabura na kasama ng naunang sibilisasyon noon.

Bagong mukha ng mundo, bagong batas at nawala na nga ang kabutihan sa tao.

Lahat na naging masama.

Ibang pamumuhay na, hindi ako sigurado kung may pagkakaiba nga ba ang mundo noon sa mundo ngayon, kasi walang natirang kaalaman sa mundo dati, bagong henerasyon ito ng mundo natin.

At naging hukom nga ako ng natitirang hustisya sa mundong ito.

And they call us,

The Rulers of Death.

The One who punishes, the one who kills. Rulers of Death became the law themselves. Fear them for they are breathtaking, fear them for they are bullets. They will take you and make you weak, Both by Face and Guns.

Yan ang ginawang AD ng mga nakakakilala sa amin.

Actually, we just do it for fun.

Justice is nowhere.

Pretty interesting na nasa kalagitnaan na tayo ng panibagong mundo, pero mabilis na naging advance ang mga tao.

Naglakad na nga ako palabas.

Tangina, magppractice pa pala ako magsalita para sa oral recitation.

Bwisit.