5 Sino ka?

"Ray!"

"Salamat sa Diyos okay ka." Sabi ni Ray habang inaabot ang nanginginig na kamay sa mukha ni Ellis

"I'm sorry... Kung hindi lang kita pinabayaan hindi ito mangyayari..." Umiyak si Ellis

"Hindi na kailangang humingi ng tawad. Ginawa mo lang iyon dahil concerned ka lang." Pinahid ni Ray ang luha sa mukha niya.

"Kailangan nating umalis ngayon. Maaaring may mga masasamang espiritu pa rin na gumagala."

Sinubukan ni Ray na tumayo. Nanginginig at bumagsak ang buong katawan niya ngunit nahuli siya ni Ellis.

"Huwag mong itulak ang sarili mo! Ilagay mo ang kamay mo sa balikat ko."

"Salamat... Dapat din natin siya isama." Turo ni Ray sa walang malay na si Chloe.

====

"Narito na tayo sa wakas! Masyadong mabigat kayo salamat sa Diyos na nagkatoroon ka ulit ng lakas sa kalagitnaan... anyways nagulat ako nang pinapasok kami ng nanay kahit na nakita ka niyang may dalang kang isang stranger na babae sa likuran mo."

"Well, hindi siya eksaktong stranger..." Napakamot sa ulo si Ray.

"Hmmm? Sino ang batang babae na ito? Huwag mong sabihin sa akin ang kasintahan mo? Hindi ... Hindi pwede. Yeah, imposible yun."

"Ano ang ibig mong sabihin imposible! Sa iyong impormasyon lamang, siya ang aking ... g-girlfriend!"

Aaaaaaah! Bakit ako nagsisinungaling? Nakakahiya naman ito.

"Siya talaga ang g-g-girlfriend mo?" Biglang nagbago ang ekspresyon niya na para bang may napagtanto siya.

"Are you suuuure? itong babae? Hmmmmm?" Ang mukha ni Ellis ay may isang milyang malapad na mapaglaro na ngisi.

"I-im sorry...! Hindi ko siya girlfriend."

"That's what I thought! Pero sino ba talaga siya?"

"Ang aking kaibigan sa pagkabata ang kanyang pangalan ay Chloe."

"Magpapatrol muns ako sa labas. Babalik ako mamaya."

"Oo naman."

Let's go back to reality ano ang dapat kong gawin ngayon kapag gumising siya? Kahit anong mangyari ... mangyari. Isang taon na ang nakalilipas mula nang magkaroon ako ng maayos na pagtingin sa mukha niya. Maganda pa rin siya... Inabot ni Ray ang kamay niya at sinundot ang mukha. Ang lambot... Dahil sa pagsundot ni Ray ay dahan-dahang iminulat ni Chloe ang kanyang mga mata.

"Ha? Ray? I see nananaginip pa rin ako..." Tinaas niya ang mga kamay at niyakap si Ray.

"Teka! Sagl- MPFFHH!" Hinila niya si Ray sa kama.

"Hehehe ... Ray! Ray! Ray! Ang lambot mo!"

Kailangan kong pigilan siya bago may makakita nito at hindi ma misunderstood ang sitwasyon na ito.

"Ako'y nagbabaliiiii....ik? Hello, 911?"

"Noooo! Makinig ka muna sa akin! Isang hindi pagkakaintindihan lang ito siya ang humila sa akin!"

"May karapatan kang manatiling tahimik. Anumang sasabihin mong maaari at magagamit laban sa iyo sa korte ng batas. May karapatan ka sa isang abugado."

"Ha? Nasaan ako? RAY? KYAAAH!" Tinulak ni Chloe si Ray mula sa kama at nahulog.

"Bakit ako nandito?" Tumingin siyanl kaliwa pakanan... malinaw na naguguluhan siya at pagkatapos ay bigla siya nagkaroon ng problema sa paghinga. Mga alaalang biglang bumuhos sa kanyang isipan.

"Asan na sila? Umalis na ba sila?"

"Una huminahon tayom.." Patuloy na sinabi ni Ray kay Chloe kung anong nangyari.

"I see niligtas mo ako... pero sino tong babaeng to?"

"Nakikita mo si Ellis?"

"Anong ibig mong sabihin?"

"Multo akom..." sabi ni Ellis habang lumilipad siya sa buong silid. Nakatingin lang sa kanya si Chloe. Hindi naniniwala sa nakikita.

"Multo ako..." sabi ni Ellis.

"Bakit mo inulit? Kahit papaano hindi talaga ako naniniwala na may mga multo ngunit paano ako biglang nakakakita ng mga aswang?"

"Marahil dahil inatake ka ng isang masamang espiritu? Dapat umuwi ka muna ngayon at magpahinga."

"H-hindi ko kaya. Natatakot ako..."

"Ihahatid na kita sa bahay. Dapat mag pahinga ka rin Ellis kaya dun ka lang sa bahay."

"Sige."

====

"Ang tagal nating hindi nagkita ah...Ray." sabi ni Chloe.

"Oo nga eh..."

Ahhhh masyadong awkward ito! Ano ang dapat kong sabihin? Masyado akong introvert para dito.

"Galit ka pa ba?"

"..."

"Alam mo bang pinagsisisihan ko ang desisyon ko noon? Habang naiwasan ko ang ma-bully at maging outcast. Ang mayroon lang ako sa paaralang iyon ay pekeng kaibigan. I'm sorry sana mapatawad mo ako kahit hindi ngayon."

"Kahit na humingi ka ng tawad, huli na. Ikaw ang nag cut off sa akin. Isang taon na ang nakakaraan itinuring mo akong isang stranger at gumawa ng mga bagong kaibigan at iniwan mo ako!"

"Pero! Pero! wala akong choice... Kung hindi ko ginawa iyon ay mabu-bully ako."

"Huwag ka nang gumswa ng excuse! Alam mo ba kung gaano ko kahalaga sa akin noon? Noon, ikaw lang ang meron ako!"

"Iyon ang dahilan kung bakit mula ngayon gagawin ko ang aking makakaya upang mapatawad mo ako. Narito na tayo sa bahay ko salamat sa pag-escort sa akin."

Dumating sila sa bahay ni Chloe at naghiwalay. Pa-uwi pa lang si Ray sa bahay ay may nakita siya."

"Anong ginagawa mo dito Ellis? Hindi ba sinabi ko sa iyo na magpahinga ka? Bakit mo ako sinundan, mapanganib dito." Hinawakan ni Ray ang kamay niya at kinaladkad niya ito.

"Umuwi na tayo ngayon. Salamat sa Diyos na hindi tayo ganoon kalayo sa aking bahay."

"T-teka sino ka? Tumigil ka! Saan mo ako dadalhin?"

"Sabi ko na eh hindi ka pa okay at ngayon nagsasalita ka ng kalokohan."

"Sinabi mo ba, Ellis? Kilala mo si Ellis?"

Dumating si Ray sa harap ng bahay. Pagbukas niya ng pinto ay may nakita siya na tila si Ellis na nakatayo na gulat. Parang nahihirapan siyang huminga at nasasaktan siya. Nakatuon ang mga mata niya sa may katabi ko. Kamukhang kamukha niya si Ellis.

Kung iyon si Ellis... Ang nasa tabi ko...

"Sino ka?"