Chapter 5 Vacation

Hindi talaga ako uuwi sa amin.

My decision is final! "Your house is on the other way around." boses ni King

'Pano niya ako nasundan at paano niya alam kung saan ang bahay ko?' Nagtaka naman ako kung paanong nasa likuran ko siya eh ako lang naman ang naglalakad mag isa. Ayon pala walang tunog ng makina mahina lang ang pagpapatakbo niya ng sasakyan.

Mahilig ako sa mga kotse pero, kahit anong gawin ko palagi ko parin nakakalimutan kung ano ang pangalan o klase ng sasakyan. Pero sigurado ako na isang sports car ang minamaneho niya.

"Wala akong planong umuwi sa bahay para lang ma grounded. Kaya magbabakasyon ako for the whole week." ako habang naglalakad parin. Habang siya nagmamaneho parin ng mahina para masabayan niya ako.

"Minsan lang ang mabigyan ng pagkakataong makagala." bulong ko na narinig naman niya. "Mind if I go too?" nakangiti niyang tanong. "Silence means, yes." dugtong niya pa.

Itinigil niya ang kotse tapos binuksan ang pinto, kaya pumasok na ako at nag drive na siya. Pagod na kaya ako sa kakalakad. Isa pa wala kaya akong dala na kahit ano. Medyo nagdidilim pa ang langit baka umulan.

Sa buong byahe, natulog lang ako. "Glad you're awake." he said. "Saan tayo?" ako na nakatingin sa labas.

Pababa na sana ako ng kotse kaso... Napahalik ako sa lupa... Nadapa na naman ako. Bakit ba kung hindi batok e nadadapa naman ako.

"Are you alright? " nagalala niyang tanong at tinulungan akong tumayo. "I just took off my seat belt and your already out. Can't you slow down your movements sometimes?"

"We're in the Philippines, can't you talk filipino?" sabi ko na medyu naasar dahil sa nangyari saakin. Sana nung nadapa ako napahawak sana uli ako sa kanya para my libreng chansing ulit.

"I can, but I want to save words."

'Huh ano daw? Save words? Aha! Bahala siya diyan. Teka saan na ba kami...'

Isa lang ang masasabi ko sa nakita ko. "Ang Ganda ng sunset!!!!"

"Were at my rest house, in ****city." Sabi niya while guiding me papasok ng gate nila. Medyo malapit ang bahay niya sa isang bangin at sa medyu di kalayuan makikita mo ang dagat.

"Tatlong oras pala ang byahe natin. Napasarap ang tulog ko. Hehe." akala ko kung saang paraiso niya ako dinala mabuti at nasa kabilang city lang kami.

Papasok na sana ako sa loob ng gate nila kaso... Napunit ang pantalon ko, nasabit sa nakausling pako...

"You're clumsy as always. Look you got a scratch." Kanino bang kasalanan. "Bakit ba may nakausling pako dito? Di ba ako tatagal ng isang araw na walang sugat pagwala ako sa bahay?" bulong ko mabuti nalang at hindi niya narinig.

'Bahala na nga...'

Nang nakapasok na kami sa bahay niya humiga na ako sa sofa at natulog. Sobrang inaantok na talaga ako. Kagigising ko lang pero gusto na ulit ng mga mata ko pumikit.

Sa bahay naman nila Wei. Sa loob ng Crystal Residency. Isa sa pinaka secure na subdivision sa kanilang bansa. "Majirica Rem Levine!!! Walang mental disorder dito!!!" ang megaphone nilang si Graesia Smith.

Nine thirty pm na at kakauwi pa lang ng dalawa dahil napakaaga na ng curfew na nakalaan sakanila dahil sa Lola ni Wei. Ugali na nila kada uwi eh chinicheck nila kung nakauwi na rin si Wei, nasabihan naman sila kagaya kahapon ni Lolley na nag night trip ito pero ngayon... kahit si Lolley walang alam.

"Kasalanan yun ni Jairus eh! may pa grounded pang nalalaman!" sabi ni Graesia.

"Did someone called her?" tanong naman ni Lolley. "Yes Lolley, but no one is answering."

"Its Jairus fault Lolley, Wei shouldn't be grounded she's old for that stuff." Sabi naman ni Majirica.

Wei calling...

Agad namang sinagot ni Majirica ang call. "Hello Wei! asan ka bat hindi ka umuwi!"

"... hindi ako uuwi... para lang ma grounded..." sagot ng sa kabilang linya. "Nasaan ka?! Hindi mo pa sinasagot Ang tanong ko!"

"Ok lang ako. Bye" sabi nito at binabaan na si Majirica.

"Sino yun?" tanong naman ni Graesia.

"Si Wei, ok lang daw siya at hindi siya uuwi ng one week." sagot ni Majirica

"Is it Wei? What did she say?" nagaalalang tanong ng matanda. "She's fine Lolley, she's out for the whole week. Hindi daw siya uuwi. Jairus shouldn't know about this, he already had a lot of problem with his fiancee." sabi naman ni Graesia.

Para mas mapayapa ang pagiisip ni Majirica eh tinawagan niya na lang si Miko, baka nandoon ulit sa bar niya si Wei. "Napatawag ka Maj?" tanong nito. "Ah... eh kasi itatanong ko lang kung nandiyan si Wei? Dont tell Jairus." nagba-bakasakaling tanong nito.

"Ha? Wala siya dito, pero sa tingin ko alam ko kung sino kasama niya..." sabi ni Miko. 'Sino naman kaya kasama nun...' Majirica thought to herself.

"Hello??? Maj??? Still there???"

"Ay sorry ..."

"Don't worry 'bout her she'll be ok." he assured Majirica.

"Sige, thank you bye." nagpasalamat na lang si Majirica dahil mukang wala naman siya makukuhang impormasyon kung saan si Wei.

"Welcome." sabi ni Miko at nag end ng call.

"Don't worry about Wei. She can handle herself, she had her own world, remember?" pagpakalma naman ni Graesia. Pero habang sinasabi niya yon ang pinapaikot niya ang kanang kamay niya na parang nagsasabing may hangin sa ulo ang kasama nila sa bahay na ai Wei.

"Yun nga ang mas kinakatakot ko eh." bulong naman ni Majirica.

"Yeah you're right. She can run fast if she's in trouble. Yeah, I'm not worried about her anymore. I trust her." Undeniable na confidence ng matanda sa apo. Pero halata parin ang pagalala.

Nang tumawag sakanila si Wei ay may parang kakaibang napapansin si Majirica, 'she sounded as usual pero parang may kakaiba talaga.'

Sa rest house naman ni Sebastien. Habang umiinom si Wei eh naisipan niyang tawagan si Majirica. "Nasaan ka??? Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko!!!" tanong ni Majirica sa kabilang linya.

"Ok lang ako. Bye." sagot naman ng sa kabila. At binabaan ko na siya. Hindi ko na sinabi kung nasaan ako dahil baka magsumbong sila kay Rhino.

Pagkagising ko uhaw na uhaw ako kaya kumuha ako ng maiinom sa ref. Sa dami ng pwedeng kunin ang kinuha ko eh ang White grape ang pangalan. Mukang mamahalin at mukang makukuha ang uhaw ko pagininom ko ito.

Bago pa maparami yung nainom ko tinawagan ko si Maj at nagpatuloy ulit sa paginom nung juice. "Ang sarap talaga" Sa sobrang enjoy sa paginom makalipas lang ng ilang minuto naubos niya na isang bote at malapit na ding maubos ang hawak niya sa kamay...

Para naman itong baliw sa katatawa sa huni na nagagawa niya dahil sa sinisinok siya. "Lagot kang... hik ... Rhino ka... hik...ipapatumba kita sa... hik ...Lion king ...."

'Hmmn... nasaan na kaya yung taong yun...'

'Hayaan ba naman... hik ...akong magisa...'

'Makatulog na nga lang...'

"Bakit ba ang taas ng kama...." at umakyat talaga siya sa kama niya kahit mataas ito para matawag na kama. Ilang secondo matapos niyang maubos ang inumin niya eh nakatulog agad ito.