webnovel

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Teen
Not enough ratings
303 Chs

Chapter 8: Nervous

"Bamby, don't block the tv.." saway sakin ni kuya Mark. Dun ko lang napagtanto na kanina pa pala ako nakatayo sa harapan nila.

Grabe!. What's on you Bamby?. You look like. Ugh!!. I don't know there. Mahiya ka naman!..

Humugot ako ng malalim na hininga bago umalis sa harapan nila. Nakayuko. Nahihiya. Iiling-iling at kamot sa ulo ang tangi kong nagawa pagkaalis. Nagtawanan ang mga kasama nya. Lima sila. Syempre mga lalaki. Mga kabarkada ni Kuya Mark e. Ang di ko maintindihan, bakit kasama nila si Jaden?. Barkada rin ba sya ni Kuya?. O well!. That's magic.

"Huli!.." hawak na ni Kuya Lance ang braso ko ng mahigpit. Nakalimutan kong hinahabol nya pa pala ako.

"Ayoko na. Pagod na ako Kuya.." suko ko. Pagod na rin kasi ako. Tsaka, ayokong mapahiya ulit sa mukha ni Jaden. That's probably death gurl!. Cause of death: lack of oxygen.

Sa kusina ako dumiretso. Kumuha ng baso. Naglagay ng tubig bago ito nilagok ng mabilisan. May nakita akong nachos na nasa isang tray kaya dumukot ako ng isa at nginuya agad.

"Para sa mga bisita yan anak. Pakidala nalang sa kanila please.. Mamaya ka na kumain.." tinampal pa ang kamay kong kukuha pa sana.

Mama naman!. Reklamo.ng utak ko pero di ko maisatinig dahil kay Kuya Lance na nakatingin pa rin sakin hanggang ngayon. Anong kayang iniisip ng gagong to?. Lihim na tanong ko sa aking isip. Inirapan ko ang kanyang titig. Sabay kuha ng tray na may lamang nachos. Lumabas ako ng kusina at nilapag ang pagkain sa gitna nila. Tsaka bumalik ng kusina.

"May masakit ba sayo?."

"Wala ah. Bakit mo naman naitanong?.." pitsel na may juice naman ngayon ang idadala ko sa kanila. Butil butil na ang pawis ko sa kaba. What the fact!..

"E ano yan?.." turo nya sa noo at ilong kong pawisan. Mabilis ko itong pinalis.

"Mainit kasi.." sagot ko sa kanya. Saka dinala sa labas ang bitbit. Nadatnan ko pa silang tumatawa. Dahil siguro sa pinapanood nilang movie.

Bakit kasi di nalang sila nagsine?. Dito pa talaga sa bahay sila nanood?. Mga walang magawa.

"Ah. Bamby, schoolmate pala kayo ni Jaden?.." tanong ng isa sa kanila. Si Aron. If I'm not mistaken. Bestfriend sya ni kuya Lance.

Tumayo ako sa likod ng sofa na inuupuan ng tatlong lalaki. Si Troy, Zaldy at Poro. Tapos sa pang isahang upuan nakaupo si Kuya Mark. At magkatabi naman sina Jaden at si Aron.

"Opo kuya." sa kanya ako nakatingin dahil hindi ko po talaga kayang tumitig sa mata nya. Nahihiya ako!

"Akala ko magkaklase kayo?. Sayang naman.." nagtaka ako. Bakit kaya sayang?. Ano naman ang sayang dun?. Questionable thought.

"Ah oo nga po e.." oo sayang talaga. Pero sabagay, okay na rin. Pala alam mo yun. Di nya mahalata. Mabaling sa iba ang tingin nya. Di lang sakin. Ayie..

Lumabas si Kuya Lance na may dalang tray ulit ng nachos. Saka ako binunggo ng mahina.

"Nga pala. Bamby, kanina pa maingay yung telepono mo sa taas. Tumatawag ata boypren mo.."

Nanlaki ng husto ang mata ko sa likod nya. Anong sinabi nya? Lance Eugenio!!!. Go to hell!!.. Now!.

"Anong boypren Lance?." si kuya Mark ang nagsalita. Di ako makahinga sa matang nakatingin. Ramdam ko kahit di ko pa sya tignan.

"Illusional boyfriend kuya. Hahaha.." halakhak pa nya. Nakisiksik sa tabi pa ni Jaden. What!?.. Inaasar talaga ako ng kumag na to!.

Humanda ka sakin. Malaman ko lang pangalan ng babaeng gusto mo. Naku!. Baka maihi ka lang sa pajama mo..

"Tsk.. Baliw. Umakyat ka na sa taas Bamby. Lock the door para di ka na pasukin pa.." mabuti pa sya mabait sakin. E ang isa dyan?. No thanks!.

Umakyat nga ako sa taas at nilock ang silid ko. Naiwan si kuya Lance sa grupo nila. Nagtatawanan. Sinaway pa sya ng kapatid naming panganay na wag na akong asarin. Sana lang makinig.

Isa pa, sana rin yung isa sa kanila. Makaramdam at magdilang anghel na. Mahirap magmahal ng one sided love lang gurl. Nakakapagod umasa. Lalo na kapag wala kang nakikitang pag-asa.