Chapter 31: Q & A

Kabadong kabado ako. Wala naman akong ibang ginawa pero, sobrang takot ko. Pati tibok ng puso ko'y daig pa nakipagkarera sa isang matulin na kabayo. Sobrang bilis nito. Nakakabingi pa ang bawat dagundong, na kulang nalang ay magiba ang ribcage ko.

"Daddy, daddy, daddy.. I have a daddy, mommy.." kinakanta yan ni Knoa. Nakahiga na sya at katabi ang bukambibig nyang tao. Patagilid na humiga. Nakatuko ang kamay sa kanyang ulo, mula sa unan, habang ang isa naman ay tinatapik ang tyan ng batang makulit.

Naupo ako sa gilid ni Knoa matapos suklayin ang aking buhok. Kakatapos kong maligo ngunit nang maramdaman ang paninitig ng mga matang iyon. Nag-init ako!

Hindi ko sya tinapunan ng tingin kahit na alam kong hinihintay nyang mangyari iyon. "Matulog na Knoa.." bilin ko sa kanina pang masayang bata. He just laughed at my remarks saka ako hinila sa braso pahiga. Sinuway ko sya subalit tinawanan nya lang at dinaganan pa ako sa tyan.

"Mommy and Daddy, I am your baby.." he giggled cutely. Maging si Jaden. Di mapigilang tumawa.

Kinagat ko nalang ang ibabang labi upang wag talagang ngumiti. Gosh!. Naging kamatis na yata ang pisngi ko sa pula nito.

"Knoa, stop it. Matulog na.." pinalis ko sya sa tyan ko. Inalalayan patungo sa gitna namin pero sa kabilang side ko sya pumunta. Tinulak ako papunta sa natatawang daddy nya. "Mommy and Daddy. I am your baby.." tinulak tulak nya ako papunta sa katawan ni Jaden. O gosh!

"Knoa, stop it!.." suway ko pero sa kulit nito. Di na naman makikinig sakin.

Nagpatuloy ang pagtulak nya sakin hanggang sa maramdaman ko na ang mainit na hininga ni Jaden sa aking batok. "Hahahaha.." maging ang kanyang pagtawa ay tumatayo balahibo ko. It gives shiver down to my spine.

Humalakhak itong si Knoa habang tinuturo kami. "Matulog na po tayo.." anya bigla kasabay ng isang mahabang hikab. Wala na syang sinabi at nahiga na sa gilid ko. Pwestong hihigaan ko sana. "Sana"

Babangon na ako ng bigla kong naramdaman ang palad sa likod ko. Naestatwa ako ng ilang segundo sa palad nyang mainit na nakawak saking baywang. Suminghap ako. Kinakabahan sa pwedeng mangyari. Suskupo Bamby!. Naglakbay na naman yang isip mo! Sobrang advance mag-isip.

Kagat labi kong sinabi na lilipat ako ng pwesto pero di nya ako pinakinggan. Imbes mas humigpit ang kapit nya doon. "Dito ka na please.. inaantok na ako.." mababa nyang sabi sa likod ng aking batok. Nagtayuan ang maliliit kong buhok doon ng lalo pa syang suminghap.

Lalayo sana ako pero nanaig sakin ang kagustuhang sundin ang gusto nya. Gosh! Lalagnatin ako neto bukas!

Hindi ako gumalaw o sumagot sa kanya. Basta't hinayaan ko nalang sya sa kung anong gusto nya. Sabi ko naman dati diba. Marupok ako pagdating sa kanya. Mahina ako kapag andyan sya. At talagang bumibigay ako sa tuwing hinihiling na nya. In short, sya ang kahinaan ko sa lahat.

Pinagalitan ko pa ang sarili ko kanina sa may banyo dahil heto na naman ako at maagang bumibigay. Ano namang gagawin ko?. Magpanggap na naman?. Magalit kunyari para suyuin ako?. Suskupo! Sorry pero iba ako. Hindi ako ganun. Hindi ko gagawin iyon dahil ako dapat ang sumuyo sa kanya. Ako dapat itong kumausap sa kanya at humingi ng tawad sa nangyari noong nakaraan.

Galit sya. I get it. Naintindihan ko iyon dahil may dahilan naman sya. We're on the same page but what I've done to him is not that easy. Masakit iyon at aware ako doon. Di madali ang umasa araw araw sa mensahe galing sa isang taong di mo alam ang dahilan nya kung bigla nalang syang nanlamig.

Gusto ko sanang iexplain iyon sa kanya ngayon subalit mahimbing na itong natutulog. Hawak na ang tyan ko. Subsob ang mukha nya sa sabog kong buhok.

Tulog na silang dalawa pero heto pa rin ako at di madalaw ng antok. Paano ba naman ako matutulog kung hanggang ngagon parang panaginip lang ang lahat. Di ako makapaniwala, na sa isang iglap. Darating sya rito. Sasabihin sa anak ko, namin, na okay lang syang tawaging daddy nito. Kakargahin at tatawa kasabay ni Knoa. Matutulog sa isang kwarto at lalo sa iisang kama.

"Still awake hmmm?.." inaantok nitong sabi. Dinungaw pa saglit ang mukha kong nakatagilid pa rin sa kanya. Kaharap si Knoa.

"Di pa ako dinadalaw ng antok eh.."

"Hmmm.. bakit?. Dahil ba sa katabi mo ako?.." mabilis kumaripas ng takbo ang puso ko palabas ng kwarto. Kalmado na ito kanina. Tapos, heto na naman sya. Jaden naman!

Oo! Sigaw ng isip ko. Pinipilit sabihin ng aking puso ngunit mabilis itong itinikom ng aking isip.

"Masyado ba akong gwapo para di ka dalawin ng antok?.." oh right!. May nagbago ba sa kanya?. Hmm.. parang wala ah! Yung joke nya. Di pa rin nakakatawa. Teka joke ba nya yun o nasabi nya lang?. Tsk! Ewan. Di na yan maintindihan ng puso kong ligaw. Nabihag nya noon pa.

Pinilit kong ikunot ang noo para makita nyang di ko nagustuhan ang biro nya. Suskonaman! Deep inside; patay na patay pa rin ako sa di nakakatawa nyang biro! Wala namang nagbago sa feelings ko. Ganun pa rin hanggang ngayon.

"Akala ko, di na kita mayayakap ng ganito.." ibinaon nya lalo ang mukha sa leeg ko. Ako rin naman. Ang akala ko, sa paniginip nalang mangyayari ito. But here we are! We're together. Suminghap sya sa mismong leeg ko. "I tried to forget you..."

Damn!. He tried?!. What the hell Jaden! Di ko rin sya masisisi. But the question is, bakit he tried?. Anong nangyari bakit di nya tinuloy?

Ang sakit isipin na sinubukan nya akong kalimutan. Masakit palang pakinggan iyon galing sa kanya. Parang nagbalik lahat ng alaala ko noong naghirap at nagpakalayo ako.

Tinulak ko ang kamay nya sa tyan ko paalis. Naramdaman nya yata iyon dahilan para humigpit lalo ang hawak nya doon. "But, baby.. It's not that easy.." iling pa nya. Pumikit ako sa sensasyong dulot ng dampi ng halik nya sa ibabang tainga ko. "It's not so easy because days went by, lalo lang kitang minahal.."

Napatango ako kahit hindi naman dapat. Huminga ako ng napakalalim sa kaba dala ng halik nyang paisa isa. "Bakit?.. bakit mo tinagong nabuntis kita?.. bakit, di mo sinabing nanganak ka na?. Bakit binigay mo ang pangalan ko kay Knoa?.."

DAMN! I don't know how to speak up!. I'm damn speechless and nervous at the same time.

Paano nya nalaman ang lahat ng iyon?.