Chapter 30: Angel

Sa hapag na namin itinuloy ang kwentuhan. Di pa ako nagpalit kung di pa ako inutusan ni kuya Mark. "Magpalit ka na ng damit Bamby.." anya. Umakyat ako ng taas. Nagshower. Suot ang pajamang itim at malaking tshirt na pink. Ipit ang buhok sa taas. At konting wisik ng pabango. Pagbaba ko, nagtatawanan na sila. Dumiretso ako ng upo sa pagitan ng dalawa kong kapatid. Mismong harapan nya. Oh Shit!. Yung ngiti ko. Mukhang tanga.

"Kain na.." ani Mama..

"Ace, sinong kasama mo sa bahay nyo?.." tanong nya. Nilalagyan ng kanin ang pinggan. Tapos inabot sakin bago nilapag.

"Mga pinsan ko po tita. Si Sixto at Severino po.."

Tinanguan nya ito. Yung kambal na anak ng kanyang tito. Kapatid ng Mama nya.

"Hmm... kayong tatlo lang sa bahay?.."

"Opo tita..."

Ngumunguya kaming lahat. Di pa rin papigil sa interview si Mama.

"Okay. Kung gusto mong matulog dito, may space pa sa kwarto ni Lance.." bumara ang pagkain sa lalamunan ko kaya agad kong nilagok ang juice na nakalagay na sa gilid ng aking plato.

"Hehe. try ko po.."

"Yon. Namiss ko nga yun Ace.." singit ni Kuya Lance. Nagtanguan pa ang dalawa.

Nahiya ako bigla. Di kasi nila kinakausap si Jaden. Yumuko ako't inatupag nalang ang kumain.

Nang lumipas ang oras, ang dami pang chikahan ang naganap sa pagitan nila. Ako tahimik lang. Nagulat nalang sa iniutos ni Mama. "Bamby, pakibigyan naman ng tubig si Jaden.." yung mata ko agad dumapo sa taong kaharap. Sa pagkain lang kasi ako nakatingin. Natameme sa mukha nyang nakatingin rin sakin.

O!. Holysssshhhh!...

Isang kurot ang naramdaman ko sa aking braso sa ilalim ng mesa. Nasa aking kanan. Dun nakaupo si Kuya Lance. Sinasabing dapat na akong gumalaw para kumuha ng tubig. Kahit nanginginig ang aking tuhod, pinilit ko pa ring tumayo ng tuwid.

This is so, ugh!. I want to breathe fresh air!. Mama...

Tinulak pa ako ng bahagya ni kuya Lance sa ilalim ng mesa para makausad. Di ko aakalain na ganun ang gagawin nya. Damn Bamby!. Sa ginagawa mo, mahahalata ka nga ng iba.

Pumunta ako ng kusina kahit kapos ang aking hininga. Bakit naman kasi ako pa inutusan nya?. Pwede naman ang dalawa kong kapatid. Juicekupo!.

Huminga muna ako ng malalim para pakawalan ang kanina pang nakakulong na kaba bago lumabas ng kusina at nagtungo ng dining. Maingat kong nilapag ang pitsel na may tubig sa harap nya bago umupo.

"Thank you.." biglang naglaho ang lahat ng kaba, panlalamig at hiya ko sa pasasalamat nya. Nabura ng boses nyang sobra pa sa balong malalim. Ang lalim.

Hindi peke ang ngiting iginawad ko sa kanya. Naging natural iyon nang dahil sa narinig mula dito.

"Jaden.. sabay ko kayong ihatid ni Ace mamaya. Antayin nyo ako ha.." paalam ni kuya Mark. May tumawag kasi sa kanyang telepono. Kailangan daw nyang iemail ang isang part ng thesis nila sa isang kagrupo.

"Sige kuya.." kay gandang pakinggan. Malamig sa pakiramdam. Parang nililipad ako kasabay ng ulap sa kalangitan. Masyado akong naaaliw sa boses nitong lumalim pagdating sakin. Grabe Bamby!. Wag kang anu dyan!....

Matapos kumain. Nagpresenta akong maghugas. Kausap pa ni Mama si Ace. Duon sa sala sila nakaupo naman ngayon.

"Tulungan na kita.." isang boses anghel ang bumaba galing langit. Nagparinig sakin. Crazy me?. No!. I'm not. It's just my wild little heart!. Longing for his love and attention. Damn!.

"Wag na Jaden." I stuttered. My gosh!. Fix your tongue Bamby!. Focus!. On him.

Kahit sabihin kong di ko kailangan ng tulong nya, tumulong pa rin ito. Kaya ngayon, magkatabi kaming naghuhugas sa sink. At sasabihin ko ito ngayon. Not my cursed day. It's my lucky day!. Big time!...