PROLOGUE

//This story is a work of fiction//

"Let's end this"

It was clear. Napakalinaw ng mga linyang binitiwan niya pero di ko lubos maisip kung paniniwalaan ko ba ang mga narinig ko o pinaglalaruan lang ako nito.

"H-huh? A-nong tatapusin Bobs?" It was hard forcing myself not to stutter. Alam na Alam ko kung ano ang ibig niyang sabihin. At bawat salitang nakapaloob sa mensaheng binitawan niya ay tila May kaakibat na sakit.

"Ayoko na Ryle. We shouldn't have forced ourselves into this."

"Why? May nagawa ba akong mali? Masaya naman tayo diba? May pagkukulang ba ako? Hindi ba enough yung pagmamahal ko sayo?" Pilit ko siyang tinignan, sinusuri ang bawat detalye ng kaniyang mukhang walang anumang bahid ng biro. At di ko na napigilang bumuhos ang mga luhang kanina pa namumuo sa'king mga mata. "Bobs, tell me"

"H-Hindi ko rin alam Ryle, siguro hindi lang talaga tayo ang para sa isa't-isa. Maybe we should've just remained . . . . Friends."

——————————————————————————————————————————

D W L R M A 1299