webnovel

Bloody Lips

I'd rather call it a mannerism than stress reliever... ----ENJOY READING COMPLETED! Date Started: 08/01/20 Date Finished: 08/29/20 (20,000 - 25,000 words)

Jael_Balcoba · Music & Bands
Not enough ratings
29 Chs

Chapter 15

(STACY❤)

Agad akong napabangon sa hindi ko malamang panaginip na ang naging resulta sa akin ngayon ay ang paghahabol ng hininga at iilang papatulong pawis sa aking bandang noo.

I grab my phone and didn't open it when I saw myself throughout my phone's reflection.

W-why the hell am I crying? Agad kong ipinalis ang mga luha sa aking mga pisngi at muling napaisip sa aking napanaginipan.

Hiwaga? Ligaya? Sino sila?

I groaned as I rolled my eyes out of fucking frustration na tuluyang binababagabag ako ngayong mga nakaraang araw. Dagdag na naman to for sure sa mga strange na "i have to figure out as soon as possible".

Ano ba talagang nangyayari? I'm fucking clueless here, and for sure ang mga kaibigan ko di naman sila magbibigay ng impormasyon sa akin dahil ayaw nila na pinag-iisip ako.

I'm an overthinker person pero sa ganitong pagkakataon ay mas ikasasama lang ng aking loob ang obvious nilang pagtatago sa akin ng mga bagay-bagay. Hindi ako tanga. I know for sure may alam sila sa una pa lang ng mga kaganapang nangyayari rito. Ugh! I hate them so much!

I glanced towards my alarm clock and it's 6:00 a.m in the morning. I immediately prepared for the class as I look a bath and dressed up in our usual uniform.

I made a time check and it's already 6:34 a.m in the morning. I immediately headed my way downstairs and realize that i'm alone as usual. No traces of people that's just in here yesterday.

I grab 2 sandwiches as i made my way to the parking lot and immediately opened up my car.

As I bite my sandwich, my mind flew randomly and it ended up reminiscing what happened yesterday's night.

I know where you hide alone in your car

What the fuck? Ano bang problema ko? It's all a misunderstanding and a certain mistake... In some way! Ugh!

I rolled my eyes as I imagined what will gonna happen this day. One thing is for sure, it'll gonna be a goddamn awkward for the both of us.

After finished eating sandwiches and drinking water at my tumbler, i finally drove my car as I headed my way to the school.

When I got there, i parked my car in the garage and headed my way in our school up to my room.

I made a time checked once again just to see a 2 remaining minutes before class.

Itinakbo ko na ang daan ng makalabas ng aming elevator upang hindi ma-late sa klase.

When i'm currently outside the door's room, it's already 6:59.

And wala pa si sir! Oh gosh! I'm so delighted! Mukha nga lang akong timang na hinihingal dito habang hawak-hawak ang dibdib ko na malakas ang pagtibok sa ngayon.

For sure pinagpapawisan na rin ako. Whatever,mag-aayos na lang ako mamaya.

When i get inside ay buti na lang at may sari-sariling buhay sa ngayon ang aking mga dear classmates na hindi ko kilala, mostly.

I immediately headed my way towards my seat. And suddenly dumating na rin si sir kaso nga lang may kasama---

Dwane? Oh my fucking god! Dadagdag pa siya sa stress ko!

"Good morning class." binati namin pabalik si Mr. Castro habang ang paningin naman nito ay ibinaling niya kay Dwane.

Lumipat pa talaga siya ng section para lang mabuysit ako ah.

"Good morning everyone, i'm Dwane Castro." masigla nitong pagpapakilala at ako naman ay nagtaka sa apelyido niya.

Castro? Kaya naman pala mabilis lang napasok sa section na to itong pathetic looser nato!

Sa pagsasalita niya pa lang ay naiirita na ako. Argh!

Buti na lang at okyupado na ang space sa pareho kong tabi. I smirked happily.

Ang kaso nga lang ay napailing ako ng bahagya ng mapagtanto na sa unahan din siya, ka-line ko. Sana walang groupings na linyahan.

"Add more chair here." malalim ang boses na utos ng prof. namin sa pamangkin niya ata na si annoying Dwane.

"Yes sir." agad naman niya iyong sinunod at humatak sa likod ng exes na chair.

"Ms.Debra up to Ms.Co, kindly move sideward." utos ni sir na agad ginawa ng mga ito.

I hate being here at the front.

"Mr. Castro, sit here." maikling sabi ni sir dito kung saan kaninang nakaupo si Co. I forgot her name basta ayun yung mga hindi nakipag-cooperate sa amin nung nakaraang araw.

So isang upuan lang din ang pagitan namin but good thing at patay na patay si gossip girl sa lalaking ito.

"Hey Stacy." alam ko ng siya ang nagsasalita na hindi ko lamang pinapansin.

Agad kong ibinaling ang paningin kay Sir at sinubukang makinig sa mga itinuturo niya.

"So this is called the tour package---" nyenyenye alam ko na naman yan eh.

Tsk.

"I know you heared me." boses muli ng annoying na ito sa likod ng upuan ni gossip girl.

Tumingin na lang ako sa bandang bintana malapit sa akin as I rolled my eyes in annoyance and boredom.

Since ako naman ang nasa ikaunang upuan ay malapit din sa akin ang pintuan ng entrance sa room na ito.

Nang mapatingin sa labas sa bandang ulap ay makulimlim ito. Omg, wag naman sanang umulan. I'm gonna be fucking wet pag nagkataon dahil masyado akong tinatamad para magdala pa ng payong! Pabigat lang yun sa bag.

Natapos ang first class ng hindi ko ng naglalakbay kung saan saan ang isip ko.

At nang matapos ang klase ay agad tumabi sa akin ang pinaka-annoying

na tao na kilala ko sa buong mundo.

"Hey girlfriend." he says as he chuckled. Uh,ha-ha,so funny.

Di ko lang siya pinansin at nanatiling nakatingin sa labas. Sana naman pumasok na ang sunod na prof. namin ng makaalis na sa tabi ko to.

"So the humors are true?"tanong nito na nakapagpalingon sa akin papunta sa gawi niya.

"What?" I kinda manage to express boredom even though it did got me curious somehow. Na-adopt ko ata to kay stella, the most unpredictable bitch.

"The transferee. Kayo na pala nung transferee,u know it's so unfair stacy." iiling-iling na sabi nito na nakapag-pataas ng kilay ko.

"Mind your own business kasi, dwane.Kalalaki mong tao oh." i rolled my eyes at him.

"Ilang taon na akong nanliligaw sayo Stacy, hindi mo man lang ako pinapansin at hanggang ngayon ganyan pa rin ang trato mo sa aki---"

"Diba sabi ko naman sa iyo noon pa dwane, hindi.ikaw.ang.type.ko." maarteng sambit ko as i saw his jaw clenched.

"Tbh hindi ko rin alam kung bat kita nagustuhan. Isa ka sa pinaka-masagwa ang ugaling tao na nakilala ko." seryosong sabi nito as i vowed a silent "whatever" at him.

I didn't ought to waste my time and energy at him so i decided to stay quiet again like there's no dwane existing in this world.

As i glance back right through the door, an image of a boy suddenly appeared. A late transferee, nakipag-pustahan pa ako sa aking sarili sa sobrang pagkaburyo ko.

I remembered hazelle when he did the same too as her. He immediately went inside without bothering to talk here in front. He sits beside---

Magkakilala sila? My jaw dropped as

I saw him approaching hazelle and did hug her. He even made a peck on her cheeks as he sits down beside her.

Wow, so sweet.

"Haha! I could say i'm overreacting at all, so hindi pala kayo?" nakangising nakalimutan ko ang presensya nito sa tabi ko.

"I didn't say anything." maikling tugon ko rito habang nakataas ang kilay.

"Oh so may pag-asa pa pala ako?" he asked that made me rolled my eyes again.

"I didn't said that either." I sarcastically smiled at him. Feeling ko nga eh pilit pa yung pagngiti ko.

"Mean girl." he said atsaka sa wakas ay dumating na ang next prof. namin.

And as usual ang itinuturo na naman nito ay na-aral ko na. I did study an advance lesson before going to 3rd yr. college. And lahat ito ay nabasa ko na, mas mabilis ko kasi maalala kapag nababasa ko, kahit matamaan lang ng mata ko habang nagbabasa, kumpara sa mga sinasabi lang sa akin.

At paulit-ulit lang na ganoon ang mga prof. After class, aalis na sa room. And there goes another one na magtuturo ulit ng alam ko na. Since wala pa namang week ang class ay wala pa rin masyadong nile-lecture ang mga prof. and that speaks.

I lazily glanced towards my phone but before i could do time checking, agad tumunog ang bell, hudyat ng tapos na ang aming last subject. Finally!

Agad kong inilabas ang aking make-up kit upang ayusan ang sarili.

I grab some wipes and softly pressed my face repeatedly before putting my shade of a color foundation. I tied my hair into half-bun, did put some red lipstick in my lips and a light brown blush-on on my cheeks.

I didn't lasted for so long sa pag-aayos lang ng sarili, because duh! I'm already pretty and besides, dwane could brought that topic out of nowhere and can say it over and over.

"You always look stunning, s.t." he said na inaasahan ko namang sasabihin niya.

Before i could even take my handy bag, he already taken it and brought it up to his broad shoulders.

I let that thing go as he gestured me to follow him.

Before getting my way outside i glance through hazelle's seats just to saw it empty. I just rolled my eyes---

"I'm here." her voice is husky and sounds bored as she licks her lolippop.

She's in front of me rn, a little bit closer. How come I didn't saw her walked up to my way? Pathetic.

"So?" I pretend to be dumbfounded as i saw her smirked. I don't want to remember what happened yesterday 'cause it's nothing. I could see it through her eyes right now, those kisses didn't mean anything.

"Y---" magsasalita pa lamang siya ay biglaan ng sumingit ang lalaki na kaninang nakayakapan niya.

Agad itong umakbay sa kanya, more like marking his territory.

I immediately walks out as dwane approached me when i got outside the room.

"Is the two of you close?" this one is really a gossip boy. Certainly, they'll fit together with the gossip girl.

"No." I said as we went through hallways and unto the elevator when we finally got there.

"Then why is she smirking? It's like she---"

"Itanong mo sa kanya, wag sakin." i got more pissed off with his presence and questions everywhere.

Nang makarating sa quadrangle ay agad kong napansin ang mayroon ng kalakasang ulan.

I glanced towards dwane which is happened to have some umbrella, he's currently snicking it outside his side bag.

"Do you have an umbrella?" he asked na agad kong inilingan.

"Let's share." he said and i didn't bother to fight.

If i'm not Stacy Anderson, tbh, siguro kaya kong magustuhan si Dwane.

Nang tuluyan naming matahak ang daan papuntan sa garahe ay lumilipad pa rin ang aking isip sa napakaraming bagay.

When we reached my car, agad akong bumaling sa kanya.

"Thanks, dwane." sincere ang ngiti ko sa ngayon as he smiled too.

"No prob. dalhin mo na ito, for sure kakailangani---"

"Hindi na, nasa loob naman ng gate ang parking lot namin." he smiled again.

"No." he said atsaka inilagay ng kusa ang hawakan ng payong sa kamay ko.

I rolled my eyes at him.

"I'm gonna go, may baseball practice pa kami." he said as he patted my head and hand me my bag.

I just nods at him as he headed his way back in our school.

Bago pa man ako makapasok ng sasakyan ay aksidente'ng napatama ang paningin ko sa magkahawak-kamay ngayon na sweet couple.

She also glanced in my way at doon nagtama ang aming paningin. Kahit sa malayo, I did clearly see her eyes burning even though it's so otherwise of her eye color.

It's more like an eyes that could possibly talks saying "you'll regret what did u do to me". Even though i haven't done anything to her.

What's her fucking problem?