Chapter 1

Behind Shelves | Name

Kinapa-kapa ko ang ulo ko kung maayos paba itong nakakabit sa katawan ko at hindi ako nagkamali, andun pa naman ang ulo ko.

Mahina akong napaungol ng maramdaman ang sakit bandang braso ko. Sa pagkakaalala ko ay ulo lang ang natamaan saken ah.

"Oh my gawd! Selene you're awake!" Lumaki naman ang mata ko sa gulat ng maramdaman ang mahigpit na yakap sa akin ng ate ko.

"P-paano ka napunta dito, ate?" Nagkamot ako ng ulo, feeling ko napakalaki kong istorbo sa kanya. Isa kasi siyang medical student at alam ko sobrang busy niya.

"Ano kaba, Selene nag-alala ako sayo. Kamusta?" Ngumiti ako pero unti-unti din naman iyong nawala ng makita ko sa likuran ni ate ang pamilyar na mukha.

"What is he doing here?" I asked my ate, she just shrugged and sigh.

"Maiwan ko muna kayo dito. Call me, Selene if you need anything I'll be outside." Tumango ako at lumabas na si ate sa clinic.

Narinig ko naman ang pagtikhim ng lalaking yun, tumingin ito sa akin at doon ko din napagmasdan na nakasuot pala ito ng uniporme na pangbasketball at may mga pawis pang tumutulo sa noo nito, ramdam ko ang kaba niya.

Don't tell me siya yung nakahagis ng bola saken?

"Uhm...remember me? I am the guy fro—"

"Yep, I clearly remember you from library. So what?" Hindi ko matago ang pagkataray ko, he is a pain. Unang kita ko palang sa kanya alam kona masama siya para sa akin.

Kinamot niya ang batok niya at marahang tumawa, teka bakit naman napakagwapo niya. No. Keep yourself, Selene.

"I am really sorry for what I did, I accidentally hit you with the ball. If ever...is there anything I could do so that you will forgive me?" He put a smile at me, I still felt his nervous.

Oh heck.

I shook my head and look away from his angelic smile. Wala siyang karapatang maging sobrang gwapo, he's scaring the shit out of me.

"You're forgiven, now leave." I close my eyes and wait for him to leave. I know how rude I am for just a stranger who's asking for forgiveness but then when I open my eyes I saw him sitting in the corner with book in his hand.

"W-what...bakit andito kapa din?" Hindi niya ako pinansin, the nerve.

"I need to rest, please go outside." I lay back myself and close my eyes assuming that he will leave me alone but he didn't.

"You can rest with me being here, I won't bother you. Promise." I bit my lip in annoyance. Bakit ang kulit niya, does he don't have classes?

Suddenly I remember the email from earlier, dali-dali kong hinanap ang laptop ko at hindi pinansin ang bawat salita ng lalaking kasama ko.

"Hey! I thought you'll gonna rest?, are you sure you're ok?" Tumayo ito at lumapit sa akin, agad ko naman itong tinaasan ng kamay para patigilin siya.

"Diyan kalang, don't dare come closer, you twit." Rinig ko ang pagkagulat niya at nakaramdam ako ng pagkadismaya sa sarili pero nawala ito ng agad naman siyang tumawa at naupo sa kama.

"Alam mo, napapahanga mo ako. Such a brave woman are you, talking to a guy like that."

Hindi kona narinig pa ang mga pinagsasabi niya, sumilay ang malaking ngiti sa labi ko ng makita ko ang laptop ko sa bag, humarap ako at tumambad saken ang imahe ng lalakeng nakatitig.

Siguro iniisip niyang baliw nako.

"A-ah...bakit?" Naupo ako malayo sa kanya at binuksan ang laptop ko, agad kong chineck ang email ko kung meron na bang nagreply.

"Achhhhhhhkkkk!!!" Tili ko, hindi ko na namalayan na nayakap ko mula sa gilid ang kasama ko.

"You seem so happy, ano bayun?" Tumikhim ako at lumayo, nakakahiya iyon Selene naman.

"Nothing, it's none of your business." Agad na tugon ko rito, tila ba hindi ito naniwala at marahan pang inilapit ang mukha sa akin at inilayo ko naman ang mukha ko. Hindi pako ready mahalikan.

"Ok, baka kinakamusta kana ng boyfriend mo. I have to go my business here is done and fine." Tila ba tinitigan niya ang buong pagkatao ko pagkatapos niyang sabihin yun.

"Wala akong boyfriend, saka salamat. You may go and leave me alone." Tumigil ito sa paglalakad, sumakto naman ito sa harap ng pinto. Narinig ko itong humalaklak at saka nagpatuloy ng umalis.

Luh?

Ayun na nga, binuksan kona ang email ko at nakita ko ang mangilan ngilang mensahe mula sa companyang iyon. Nakita ko narin ang contrata at ang maliit na liham para sa offer.

"Ahhh grabe hindi ako makapaniwalaaa, gusto ko siyaaaa!!" Tila ba nawala ako sa isip sa sobrang saya. Sobrang gusto ko ng offer, napakaganda at ito ang pangarap ng bawat manunulat eh ang maging isang kilalang manunulat ano paba.

Napahalakhak ako sa sariling katangahan ng bigla namang pumasok si ate at tinignan ako ng may nanunuyong mukha. What?

"He seem so happy hmm what happened?" Kumunot naman ang noo ko. Who? He? Yung lalaking yun ba?

"Ha? Ahaha aba malay ko ate. Teka, pwede naba ako lumabas ate? I really want to rest." Ngumuso ako rito at ngumiwi naman ito.

"Kaya ka nga andito sa clinic, sa kama, sa kwarto ay para makapagpahinga eh. Pero Oo pwede kana lumabas kasi ako late nako sa next class ko." Lumaki naman ang mga mata ko.

"Halaa ate!! Go kaya kona toh!" Ngumiti ako at tumango naman si ate. Ayoko na makipagtaluhan kung magseStay ba siya o hindi.

"Sure ka talaga ha, Selene ayos kalang ha? Sige susunduin kita pagkatapos ng klase ko. Hintayin moko." Sabi nito at tumango ako.

"Opoooo, iloveyou." Nakangiting sabi ko at ngumiti naman ito sa akin at kinuha ang bag niya.

"Iloveyoutoo, Selene. Gotta go." Tumango ako at tinitigan ang pinto ng ito ay sinara niya.

Humugot ako ng malalim na hinga bago tumayo at naramdaman ang panlalambot. Grabe naman yung tama ko para maging ganto ako.

Thank god, I managed to fix myself even though paika-ika ako sa paglalakad dahil sa hindi ko malamang dahilan.

Isinukbit ko ang bag ko sa balikat ko at binitbit ang laptop ko, sinilip ko kung may tao ba sa labas bago ako tuluyang lumabas ng clinic.

Hindi ko na mahihintay si ate dahil may kailangan akong gawin. Nakalimutan kong kailangan ko palang ipasa yung activity ko sa prof ko. He's the type of a teacher you don't want to mess with.

But then everything is getting ruined talaga when this guy come up in the way again. He freaking smiled at me and offer me a thing.

Did he really like me for real?? He keeps following me.

"You need energy, eat this, Selene."

Did he just say my name?