New Institute

Araw ng lunes is unexpected day para kay Clace sa biglaang desisyon ni Carol.

"Hindi ko talaga alam kung bakit kailangan mo pa akong ilipat mom," pagmumukmok niya sa kaniyang tabi habang sila'y nasa front seat ng kotse.

"Pwede bang tumahimik ka na lang honey?" sabay turn-off ng midley playlist tracks.

"Paanong hindi ako iimik eh maiiwan ko yung mga friends ko sa previous school?"

Kumunot ang noo ni Carol pagtingin kay Clace "Friends? Kaylan ka pa nagkaroon ng mga kaibigan dun? Sa nabalitaan ko sa dean ikaw ang palaging binubully nila araw-araw. Mas mabuti na ang ipapalipat kita kaysa makita kang umuwing may paper sa bag mo. Nakalakagay, loser."

"Atleast may iilan na mga kaibigan ko na hindi mga bullies," reply ni Clace sa mommy niya.

"Hindi ka nababagay doon, Clace" she only smile at him with a sweetness voice. "Maiintindihan mo rin ako balang araw okay? Just remember, ingatan mo palagi ang sarili mo at maging matapang ka palagi" for a second time, she smile.

Medyo awkward sa panindinig niya ang sinabi ng kaniyang mom kasi di naman siya sanay pagsalitaan ng ganon. "Ano yan? Inspiring message? Magpapaalam ka na ba?" nakasandal ang kabilang braso niya sa may front glass na nakadungaw sa labas ng pinto.

"Basta always remember that words" nakangiti nguni't seryuso ang tingin ni Carol.

They pause for awhile.

Tanaw ni Clace mula sa front seat ang papasok na daan paangat samantalang nag-iiba ang kulay ng mga puno sa paligid sa bawa't gilid ng kalsada. Nakaramdam din siya ng kakaiba sa palibot at pag-iiba ng atmosphere that there is something sa lugar na kanilang napuntahan. Kinutuban siya pero sinubukang huwag pansinin. At the first time, kauna-unahan niyang nasilayan ang isang autumn which ipinagtataka niya na wala namang autumn season sa bansa.

Habang papaangat sila ng kalsada ay unti-unting bumubungad sa kanila ang mga redish leaves ba tila siyang nagbibigay kulay tingkad sa boung kapaligiran at rinig din sa ibaba ang malalakas na lagaslas ng tubig-ilog sa pinakaibaba ng pampang.

"Mom?" inangat ni Clace ang katawan sa couch at dahan-dahang napapawi nawawala ang antok niya sa namasdan.

"Bakit?" kalmadong lang itong nagmamaneho sa steering wheel.

"Naliligaw ba tayong dalawa?" pagtatakang tanong niya kay Carol.

"Never pa sa boung buhay ko ang maligaw kapag ako ang nakahawak ng manibela," ilik ng babae. "Naninibagohan ka ba hmmmm?"

Binaba ang salamin ng kotse, "At kaylan pa nagkaroon ng autumn sa bansa natin?"

Nakataas lang ang kaliwang kilay ni Carol.

"Na-eengkanto ba tayo mom?"

"Ilang metro sa dinadaanan natin, mararating na natin ang Sicariium" tugon niya.

He was shock. "Huh?"

Hindi lang siya nilingon bagkus concentrate sa pagmamaneho at nakatuon ang tingin sa windshield.

"Meron ganung pangalan na school?" lumalaro sa isip ng lalake ang sinabi ni Carol at lito-litong sa nangyayari.

"—It's not just a school honey" she pause, "galing kami ng dad mo dito since kami ay nasa edad mo pa. Dito rin kami nagsimulang magkakilala." Then she added, "ini-maintain nila ang secrecy ng Sicariium sa boung mundo for a long long time for the sake of us."

"Hindi kita maintindihan mom" nagkasalubong dalawang kilay ni Clace.

Maya-maya pa ay tumambad kina Carol ang isang iron gate pagkadating nila sa pinakataluktok at isang naka-sout na long black coat ang nakatayo sa harapan ng pader as a gate keeper. Mas lalong lumakas ang kutob ni Clace nang matanaw sa kaniyang black belt ang isang metal spathe na sadyang tinatabunan ng kaniyang damit, siguro nakakahalata nung magkabangaan sila ng titig ni Clace. Lumakad siya ng bahagya papalapit sa trunk ng kotse taglay ang mayabang na lakad at malalim na tingin sa kanila pareho.

"Can we go home now?" panay kalabit niya ng mga daliri sa balikat ni Carol.

"Kalma ka lang honey hindi ka naman niya aanohin," at tinapakan ang brake. Pagkatapos naunang lumabas ng sasakyan, "Nandito na tayo lumabas ka na dyan."

Humirit pa siya ng sambit pagkababa ng kotse, "sobrang weird mo talaga ngayon mom—"

"Good day Mrs. Frye" the man greet her in a warmth bow in his head.

Laking gulat ni Clace sa narinig niyang pag-address kay Carol.

"Kayo na ang bahala kay Clace."

Tumango lang ang gate keeper.

"—Whoaa! Whoaa! Wait! Hindi ko alam kung anong nangyayari dito pero can you explain anong ibig sabihin nito?" taas-baba ang tingin niya sa lalake in a jiggling eyes, "at staka hindi Frye ang mom ko kundi Andrada!"

"Si professor na ang bahalang magpaliwanag saiyo Mr!" sagot ng lalake.

"What the—"

Isa pang babaeng papalapit sa kanilang kinatatayuan having a short hair, naka-red lipstick and wearing a black leather jacket. Napakaseryuso at napakamisteryusong maglakad that in every steps niya napapalagapak ang sout niyang black boots sa kalsada sinasabayan pa ng pagpitik ng mga kamay tuwing lumalakad. Nagkasinyasan pa silang dalawa ni Carol paglapit, at nagkangitian saglit.

"Honey I have to go now," she said. "Hihintayin na lang ka namin ni Edd sa bahay pagkauwi mo. At uulitin ko ang sinabi ko saiyo kanina sa kotse, ingatan mo palagi ang sarili mo okay? Eighteen years old ka na para ipagtangol ang iyong sarili."

Walang pa ring clue si Clace ibig ipunto ni Carol.

"Mrs. Frye, kami na bahala sa anak mo. Ipapakilala ko muna siya ay professor Hansen" wika ng babaeng naka-boots.

Sa kakadungaw ni Clace sa loob ng gate, hindi na niya namalayang papaalis na pala ang kaniyang mommy at pagkasirbato niya ay agad pinatakbo ng mabilis ang kotse papalayo. Tangka pa sana niyang habulin nguni't malayo na ito pagkalingon niya pabalik.

Taas kilay ang babae sa kaniya when they having their eye to eye contact.

"Goodmorning?" greet ni Clace.

Dedma.

"Hello?"

No reponse pa rin.

"Ptttfff!! Wala bang reply dyan? Or pagpapakilala man lang bago tayo pumasok?"

Tumalikod sa kaniya ang babae at nakailang hakbang muna before siya sinagot, "Athyna!" at lumingon kay Clace, "sumunod ka saakin marami ka pang dapat malaman. Mr. Frye—"

"Correction miss! Andrada ang aplyedo ko!" sigaw niya.

Athyna was only chuckling him pagkapasok nila ng gate ng Sicariium.

Sa pagpapatuloy nila, nakakapanibago sa kaniya ang campus at di makakailang misteryuso kung titingnan sa bawa't angulo ng gusali. Ang mga pader ay inspired sa western infastruction in a mixture of a gothic architure at mga sculptures in each side of other walls maging mga ibang images. Sinundan lang niya si Athyna sa pagpapatuloy ng paglalakad while ninanamnam ang lamig ng simoy ng hangin kung saan tahimik ang pook kahit marami silang nakakasalubong.

Bagohan si Clace, but no one of them dare to caught his attention hanggang napadaan silang dalawa sa may old fountain nakalagay sa pinakagitna at misulang kristal ang tubig sa linis. Sa pinakataas ng bintana, isang matandang nakadungaw sa likod ng kurtina. Madilim kaya hirap siyang aninagan ang mukha ng lalake pero matatandaang may balbas siya. Huling dinaanan nila ang curve tunnel at lumiko sa vault lobby.

"Nasa loob ng office si professor," wika ni Athyna bago binuksan ang pintuan.

"Malamang office niya eh," nakuha pang mamilosopo ni Clace sa kaniya.

Iritang reaksyon ng babae.

"Nasaan si Clace Frye?" sigaw ng matandang lalake mula sa loob, "Let him in Ms. Amberspear?" humarap sa kanilang dalawa bitbit ang isang wine ng baso.

Hindi siya kaagad nakapagsalita nang makita ang silid na puno ng storage at mga nakasabit na mga sari't-saring sandata. Tulala siya sa pagkatanaw ni Clace ang mga collection of daggers sa glass cabinet wereas nakalilok sa pinakataas nito ang isang larawan which signifies something. Sa wooden table ng matanda, isang title plate ang nakaharap: SICARII. "Anong klaseng opisina to?" asking himself habang hinimas-himas ang isang handle ng blade na nakaturok sa red foam. "Bakit dinala ako ni mom dito sa creepy na lugar ni isa man sainyo ay hindi ako pamilyar," unintentionally, nasagi niya ang sheath buti nakailag ang kaniyang sapatos. "Shit!"

"Siya si professor Hansen Moltinor," bulong ni Athyna sa kaniya. "Isang sicario—"

"W-What?"

"Iba ang Sicariium sa napasukan mong university, Mr. Clace. Lahat ng nakikita mo dito sa loob ng aking opisina ay koleksyon ko sa tinagal-tagal ko sa tungkulin." Kinuha ng matanda ang isang champaigne at binuhos ang alak sa kaniyang baso then ininum, "magiging iba ang pamumuhay mo 'pag naging ganap ka ng— pero huwag tayong magpadalos-dalos. I just want you to welcome you sa bagong Institution."

Pinulot ni Athyna ang dagger sa paanan niya, nilalaro sa kamay, ibinalik, at itinurok sa kinalalagyan, "one of my favorate."

Tumawa sa harapan ang matandang professor na nilulunok sa ngala-ngala ang alak.

"Isa mga pagmama-ari ng sicarii noong unang panahon."

"Correct—" tango ni Hansen.

"Hold on! What the hell is going on!"

"Problema mo Mr. Frye?"

"Andrada! Hindi Frye!" inis niyang boses. "Hindi ko talaga kayo maintindihan pati si mom. At hindi ako nakikipaghulaan! diin niyang sabi."

"I just want to be clear na hindi to basta Institution lang. Kung sa nakaraang school mo ay pwede mong gawin lahat ng gusto mo ay nagkakamali ka. Magiging limitado ang yung mga kinikilos because of duty. Gaya ni Carol at ng iyong dad na si Edd."

Binuksan ni Athyna ang isang maliit na bintana upang may makapasok na hangin sa opisina at bumalik. "Naiintindihan mo ba?"

"Hindi!" he utterly yell.

May dinukot ang lalake sa ilalim ng kaniyang suit, lumapit kay Clace at inabot ang isang address card, "Puntahan mo lang ako sa palazzo kung gusto mong maliwanagan sa mga duda namin. I am always avail."

Kaniya namang tinangap ang card.

"Do you believe in supernaturals?" sa accent pa lang ay halatadong may pagka-half British.

"I don't think so."

He continue. "In truth, napapalibutan ng extraordinaries ng mga bagay ang mundong kinagagalawan nating mga mortal. Ang pinagkaiba lang nati sa iba ay mas marami tayong alam kaysa sa ibang tao." Pabalik siyang lumalakad sa couch para punuin ulit ang empty glass niya ng wine. "Most of the time nasa paligid lang sila."

"Alam mo ba ibig sabihin niya?" mahinang tanong ni Athyna kay Clace.

Sinundan naman ito ni Hansen Morltimor. "Look! Ang boung race ng humanity is now at risk, Mr. Clace," inikot-ikot ang basong alak sa kamay tila nililibang ang sarili. "Nasa delikado na ang lagay ng sangkataohan dito sa mundo ngayon dahil sa kanila."

"Sinong sila?"

Palihis sumagot ang matanda. "Matagal na kaming nakikipaglaban sa kanila to stop their plan, centuries for century. They want to occupy this world kaya dapat tayong mga sicarii ang poprotekta according to what the creed wants."

"Habang tumatagal dumadami ng dumami na sila kung tutuosin," dagdag ni Athyna.

"You have a blood of a sicarii tulad ng mga magulang mo. Kasing edad mo rin sina Carol nung sila'y unang nakipaglaban. At makikita ko yun saiyong mga mata."

"This is a fucking joke sir!"

Bubunot sana si Athyna ng scabbard upang atakehin si Clace, "how dare you to speak like that!" Pero pinigilan siya ni Hansen.

Napaatras siya ng kaunti at bumanga ang likuran sa pinto kaya napasara ito ng bou.

"Enough!" nakaunat ang kamay niya sa babae. "Kuhang-kuha mo talaga ang ugali ng kuya mo Athyna! Hot tempered. Hayaan muna natin siya. Wala pa siyang kaalam-alam sa mga bagay-bagay na alam natin."

"Walang sinabi sina dad tungkol dyan o nabangit na sila'y—

,"

"Pero ngayon alam mo na" mahinahong ngiti ni Hansen sa kaniya.

Sa isipan niya hindi pa rin siya kombinsido, "so therefore gusto niyo maging isa ako sainyo ganun ba?" Hindi man lang siya makatingin ng diretsyahan kay Hansen Moltimor at umiiwas ang tingin tuwing tumititig.

"Yes!" mismong si Athyna Amberspear na ang sumagot sa tanong.

Clace chukle, "n-no way! Hindi ako papayag sir. Hindi ko nga kayo kilala eh."

"Being a sicarii is not choice it is a destiny. Kahit ano mang takas mo sa realidad, hahabulin ka ng tadhana sa pagiging dugong sicarii—"

"Like us," wika ni Athyna.

"Our whole race is beyond annihilation because of them, Clace. Hahayaan mo bang mangyari yun balang araw?"

"Sinong tinutukoy mo?"

"The Cambions!" at pagkatapos mabigkas ang pangalan na iyon ay tumalikod pabalik si Hansen sa window glass.

§

Beeepp!! Tinadyakan ng driver ang brake ng bus pagkatapat ng vehicle sa bus stop signage. Dahil sa siksikan ang lahat ng pasahero sa loob ay halo-halong amoy ang nalalanghap ni Clace, pigil na pigil ang paghinga at kapit na kapit sa steel pipe. Sa akmang binitawan na niya ang tubo ay, nasa aktong huminto ang bus at tumilapon ang kaniyang katawan palikod kaso ang pwetan niya ang nauna kaya sumayad ito sa mukha ng babaeng nakaupo.

"Bastos!" hampas niya ng bag sa likod ni Clace."Walang mudo. Manyakis!"

Tudo ilag naman siya sa mga natatangap na hampas ng bag ng pasahero, "miss pasensya na. Hindi ko naman talaga intensyon mapaatras—"

Pero ayaw siyang tantanan ng hampas, "Manyakis! Manyak!"

"Oo na heto na. Baba na." Kaniyang inayos ang sout na pulang jacket at dali-daling lumabas ng pinto habang nagtatawanan ang iilang mga pasahero sa backseat. Pero nakuha pang sumigaw ang babae sa bintana bago tuluyang umandar ang bus paharurot.

Pagtapak niya sa gutter, ay tahimik ang kalsada at walang ganoong taong naglalakad pwera lang sa isang puting asong nakaupo sa ilalim ng posteng pumipiyok. Bago nagpatuloy, kinuha niya sa bulsa ang salamin at isinout kasi medyo lumalabo na naman kaniyang paningin. At nang maisuot na ni Clace, isang anino ang nahagilap sa ikalawang palapag ng bahay nila.

In the frist place, hindi niya pinansin baka si Edd lang yun kasama ang kaniyang mom nguni't palaisipan sa kaniya kung bakit iniwang nakabukas ang pinto ng kanilang coffee shop sa first floor which sa ganitong oras ay sarado na dapat sila. Lalong nangilabot si Clace nung namatay ang isang lamp post sa gilid ng pinto at nakarinig ng kalabog sa ibabaw. Pagbukas niya'y, tumambad ang sirang mga kagamitan sa shop.

"Pa?" mahinahon niyang sambit ni Clace. "Ma?" Pinagsisisipa ang mga plastic bottle na humaharang sa kaniyang dinadaanan. Anong nangyari dito? He thought.

"Dad!" pangalawang tawag niya kay Edd.

Ploooppp!! Sa pagkakataong to, mas malakas ang pagbagsak ng isang flower vase niya room. Sumunod pa ito ng pangalawa hanggang pang-apat at napatago sa takot si Clace sa likod ng cashier. Pababa sa hagdan ang mga yabag ng paa mula sa second floor papuntang shop na siyang ikinabahala niya sa inaakalang may nakapasok na magnanakaw o di kaya ay nilooban sila. Kahit madilim, kinapa niya sa ang sahig upang makakuha ng anomang bagay na pandepensa o self-defense sakaling may mangyari. At isang basag na salamin ang napulot niya sa ilalim.

Dahan-dahang bumaba ang isang naka- hood na gray kaso nga lang hindi niya makita ng mukha sa dilim. May isang armas siya sa magkabilang kamay tila magkabilaang umaapoy na blue flame chakram at naka-long sleeve bou niyang braso maging ang dalawang kamay ay naka-gloves. Sandali itong huminto sa ikalawang palapag ng hagdan, lumingon-lingon but Clace was very surprise when he saw that bluish eyes blaze like a fire.

"Tangina!" tuloy napamura siya sa takot at napayuko totally, nangininig.

Tumuloy ang naka-black dress sa kusina parang may hinhanap doon at ginulo ang mga kature pati mga baso na nasa kabinet.

Pumasok ang childhood bestfriend ni Clace, napatulala nang mamasdan ang nangyari sa coffee shop.

"Luke?" taranta siya kung papaano lapitan ang lalake.

"Is this a prank—" isang kamay ang tumakip sa bibig ni Luke at hinila siya patago sa isang nakatagilid na mesa. "What the fuck, Clace."

"Shhh tahimik ka lang." Mahigpit ang pagkahawak ni Clace sa kaniyang bibig.

"Ano bang nangyari dito?" saplitin din naman niyang tinangal ang kamay, "bakit angulo ng shop?" Napaatras siya ng gapang nung makita niya ang bitbit na sharp object sa kaniya na sapilitang ayaw ipakita kay Luke.

"Ipapaliwanag ko saiyo mamaya ang lahat-lahat. Pero huwag muna ngayon—" hingal niyang sambit.

"A-anong gagawin mo dyan?"

"Uhhhmm self-defense malamang ano pa ba?" nabubulol-bulol siyang sabihin sa tindi ng kaba sa dibdib at nangangatal pa kaniyang mga labi.

"Aminin mo nga saakin may napasukan ka bang sorrority?"

"Wala!" hampas niya ng kamay sa mukha. "As I said, ipapaliwanag ko na lang saiyo lahat. Sa ngayon, aalamin ko muna kung anong nangyari kina mom at dad sa itaas." Sobrang lamig ng dalawang kamay ni Clace kulang na lang ay mahihimatay siya sa labis na mapuputla.

Lumabas mula sa kusina ang nakaitim na damit while withdrawing it's blade in each side of the belt. Sinubukan nilang tingnan ang hitsura ng nasa hood subali't bigo silang tuklasin kung sinong nasa likod nito bakus, ang nasisilayan lamang nila ay yung bluish eyes. Isang itim na pusa ang kumukulit sa paanan ng bisita na siyang alaga nina Clace. In a gently way, kinuha ito sa sahig na parang kaniyang alaga at hinaplos-haplos ang ulo nito which ginanahan ang pusa.

Ilang segundo ang lumipas, tiningnan ito sa mga mata niya habang sina Luke at Clace ay nakaabang kung anong gagawin niya sa pusa. In the midst of it, biglang nagliwanag ang mga mata ng pusa kakulay ng asul na nasa mga mata nong nagbitbit sa kaniya. Then binitawan pagkatapos, hinayaang makalabas ng coffee shop at hindi nagtagal nagmamadali din itong lumabas kasunod.

Siniko ni Luke ang tagiliran ni Clace, "nakita mo ba yun?" nanlake mga mata niya pagtingin sa kaniya.

"Hindi nga ako makapaniwala." Tumangala si Clace sa itaas, "sina dad!" at tumakbong matulin papaakyat ng hagdan tungong second floor.

Sinipa niya ang pintuan dahil sa nakaharang na gamit hanggang nabuksan nila ng tudo ang kwarto ng kaniyang mom pero wala silang mahanap na Carol sa loob maski saan man sila tumingin. Lumabas si Luke at sinubukang buksan ang kabilang kwarto, subali't the same as empty like the other room. Walang katao-tao.

"Wala din dito sa kwarto mo," sabi ni Luke sa kaniya papasok.

"Mom! Dad!"

Walang sumagot.

Ang naabutan lang nila ay mga wasak-wasak na kagamitan maliban ang isang old picture frame na nakatayo sa uluhan ng kami ni Edd. Pinatong ni Clace ang salamin sa lamesa at kinuha ang litrato nina Carol. Wala silang mahanap na bakas o dugo nilang dalawa kundi ito lamang na naiwang litrato. Afterward, isang patalim na bagay ang gumulong sa kaniyang paanan, isang artificial dagger. Kawasang pinulot. And a word was being carve back to back in the sheath – Frye.

"Fyre?" bitaw ni Luke. "Pangalan ba yan?"

Hindi sure si Clace sa isasagot, "m-maybe?" pero he knows sa isip niya kung anong ibig sabihin.

"I think it is a souvenier?"

"Hindi. Pagmamay-ari to ni dad or kay mom." At ipinagtabi ni Clace ang sica sa litrato na hawak sa kaniyang kanang kamay.