Kabanata 16

Kabanata 16

Explain

Halos buong oras ay tumatakbo sa isipan ko ang sinabi ni Justine. I do not know if he's serious about it, but I'm hoping that he's not. Ayaw ko na magkaroon ng komplikadong relationship with anyone in team. Lalong-lalo na ngayong marami rin akong sariling problema.

I sighed when I remember my father's health. Kumusta na kaya si Daddy. Kung hindi lang talaga dahil kay Mommy hindi sana magkakaganoon si Daddy. My mother is selfish!

"Lieutenant Monroeville, do you hear me?"

Bumuntong hininga muna ako bago kinuha ang radyo sa bulsa ko nang marinig ang di kilalang boses.

"Lieutenant Monroeville speaking."

"Lieutenant, this is Officer Bramley... Can you come in my office now? There's an important matter we need to talk about."

"On my way there, Officer Bramley." Sinipat ko muna ang sarili ko at tinawagan si Alaister para sabihing pupunta akong opisina at sila muna ni Aviona ang maiiwan sa pwesto namin bago ako tuluyang naglakad papunta sa opisina ng DIA.

I knocked twice bago pumasok. Nasa loob ng opisina ang Chief of Police na naka-usapa namin ni Justine tungkol sa pagsabog ng eroplano. Kunot ang noo ko habang nakikipag-kamay dito.

"Anyway, Lieutenant Monroeville, pinatawag kita dahil may balita si Chief Orlando tungkol doon sa mga teroristang nahuli noong isang araw." Officer Bramley made a steeple of his fingers after he laid the paper in front of me.

"That is a report from the office."

Kinuha ko ang papel na naroon at napa-igting nalang ang panga ko. How could this happened?

"This early morning, we found their body inside the cell unbreathing. We still invistigating it if it's a suicide or someone really killed the two."

I clenched my jaw and squeezed my eyes to shut in frustration.

"Na undergo na ba ang katawan ng dalawa sa autopsy?" I impatiently asked.

"Nasa morgue na ang mga katawan, Lieutenant, kaya ako nandito dahil may natagpuang sulat sa isa sa katawan ng mga terorista na naka-address sayo."

Marami pa ang sinabi ni Chief Orlando, pero ang paningin ko ay nakapako sa papel na hawak ko. Naramdaman ko nalang ang pagtayo at pakikipag-kamay ni Officer Bramley kay Chief Orlando kaya tumayo na rin ako para makipagkamay dito.

Puno ng katanungan ang isipan ko pagkalabas ko ng opisina. Hindi na ito bago sa akin, pero ang nabasa ko sa sulat ay labis na nagpabahala sa akin. I don't have any idea about it. At mas lalo akong kinabahan para sa kaligtasan ng mga tao rito. Hindi ko hawak ang oras lalo na ang pangyayari, kaya hindi ko alam kong saan ako magsisimula.

"Lieutenant, are you okay?" Agad akong nag-angat ng tingin nang marinig ang boses ni Santi sa harapan ko. Sa lalim nang iniisip ko ay hindi ko na napansing nandito na pala ako sa eroplano niya. I blinked twice bago bahagyang tumango.

"You looked like you're not." I glanced at Santi and slanted my head a bit.

"So you are a what now? Manghuhula?" I rolled my eyes at Santi kaya ito bahagyang tumawa.

I looked at him furiously. Hindi ko maintidihan kong bakit bigla-bigla nalang nag-iiba 'yong mood ko pagkaharap itong si Santi! I haven't seen him earlier in restaurant, pati na rin si Cadet Del Rosario, tapos ngayon kakausapin ako nitong parang close kami? Tss!

"Hmm... I don't need to be a furtune teller to tell you that you are my future."

Hindi makapaniwalang sinamaan ko ng tingin si Santi dahil sa kung ano-anong pinagsasabi nitong wala naman connect. Anong hinithit nito't bumabanat ng corny?

"Any side comment?"

"A what?" nakabusangot kong tanong, hindi makuha kong ano ang pinagsasabi nito.

"A comment sa banat ko."

"Tss! Corny," sabay irap ko at naunang umakyat sa eroplanong.

I heard Santi cussed, pero hindi ko na ito pinansin. Naglakad ako palapit sa cockpit nang mamataan ko ang co-pilot ni Santi na prenting naka-upo sa right cockpit at busy sa cellphone. I rolled my eyes heavenwards when Anthony glanced at my direction at agad na ngumiti.

"Hi, Lieutenant. You looked more prettier and hotter day by day."

Lumaki yata ang butas ng ilong ko dahil sa mga pambobola ni Anthony. Kung hindi ko lang alam na chic magnet ito ay maniniwala na sana ako.

"Tss! I don't fall in your flowery words, Officer Cohan. Save it for your girls. Tss!" I sneered at Anthony bago nagsimulang magcheck.

Nakasunod sa akin si Santi habang ginagawa ko ang kadalasang ginagawa tuwing nagche-check ako sa eroplano. Masama ang tingin ang ibinato ko kay Santi nang marinig ang halakhak ni Anthony na nasa cockpit parin.

"What the f*ck, Captain. You looked like so smitten!" Anthony laughed even more nang nilingon ito ni Santi.

My forehead creased and I puckered lips in annoyance. Pero pinagpatuloy ko nalang ang ginagawa ko at hinayaan na ang dalawa sa kabaliwan nila.

Ilang minuto lang ang lumipas ay nasa malapit ko na naman si Santi. I throw him a death glare pero ngumiwi lang ito.

"Uh... About kanina... " panimula nito. Tumayo ako ng maayos at pinag-cross ang braso ko sa dibdib ko. Naghihintay sa kung ano ang sasabihin ni Santi.

"Uh... Kasi, I ate my breakfast in a café, alone."

My brows shut up dahil sa narinig. Hindi ako makapaniwalang sinasabi niya ito, e hindi naman ako nagtatanong!

"So?" I arched my brows.

"Baka lang akalain mong magkasama kami ni Cadet Del Rosario kanina," dagdag ni Santi. I squinted my eyes in him and twisted my lips. Hindi makapaniwalang iniisip nitong may iniisip akong gano'n!

"Tss! In the first place, Captain Sullivan, I don't care if you are with someone else's. I am not your girlfriend for you to explain your whereabouts. Second, I don't care if you are with Cadet Del Rosario. Third, I am not asking about it. And fourth, you don't need to explain to me, because I ain't interested about your lovelife. Tss!" diritsahang saad ko at pinagpatuloy ang pagche-check.

I heard Santi sighed and Anthony bark in laughter. Pero hindi ko na pinansin pa ang dalawa. Natapos ko ang pagche-check sa eroplano nang hindi na ako muling kina-usap ni Santi. Ipinagkibit-balikat ko nalang din iyon bago tuluyang bumaba sa eroplano.

----

GorgeousYooo 🍀