webnovel

Aviator's Series#02: Soul Of An Airplane

Delaney Adair Monroeville has a broken family. Her mother left them and go to the man who also had a family. Her hate for her mother will motivate her to pursue her dreams. Even if it takes all her courage to do it.

LeVineDiaz · Teen
Not enough ratings
23 Chs

Kabanata 14

Kabanata 14

Perilous

"Where is Lieutenant Monroeville?"

Boses ni Justine ang nangibabaw sa loob ng pulis station. Agad kasing hinuli ang dalawang armadong lalaki kanina at dinala ng FBI sa presento. Sumama ako at si Condrad, ang piloto ng eroplano at ang co-pilot nitong si Juvin. Kailangan kasi statement ng dalawa tungkol sa nangyari kanina.

Lumingon ang mga babaeng pulis na nandoon sa presento sa gawi ni Justine, sunod ng mga mahihinang tili ng mga ito. Napa-irap nalang ako dahil hindi man lang nilingon ni Justine ang mga iyon.

Napataas ang kilay ko dahil sa nakitang seryosong ekspresiyon ng mukha ni Justine. Nang matanaw ako nitong prenting naka-upo at naka dekwatro pa, habang ang mga kamay ko ay naka crossed sa dibdib ko.

Agad itong naglakad palapit sa akin kaya tumayo ako. Sinuri nito ang hitsura ko. Napangiwi ako nang umigting ang panga ni Justine habang matamang sinuri ang mukha ko.

"What happened to this?" tukoy nito sa namumulang pisngi ko.

Mas lalo akong napangiwi nang hawakan nito ang pisngi kong namamaga dahil sa suntok na tumama galing sa lintik na armadong lalaking iyo. Ang gago hindi pa pala nawalan ng malay! Tsk!

"Aray naman!" agad na reklamo ko kay Justine kaya napabitaw ito mula sa pagkakahawak sa mukha ko.

"Sorry." Justine sighed bago ako sinamaan nang tingin. Kaya ganoon din ang ginawa ko.

"Problema mo? Tss!" sabay singhal ko.

"You really let an asshole hit you, huh. At ang masama ay sa mukha pa."

Inismiran ko si Justine dahil sa pang-iinis nito.

"It was just his lucky day. Well, not at all."

Nagkibit ako ng balikat. I sighed and check the time on my wrist watch at nakitang alas siete na pala. Hindi pa kami nakakapag-dinner dahil sa nangyari kanina. I wonder if the team ate their dinner already.

"Are you done here?"

Nilingon ko ang mesa ng police na nagtatanong sa amin kanina. Kausap pa nito si Condrat at Juvin. Sinenyas ko iyon kay Justine pero tinaasan ako nito ng kilay.

"What? Don't tell me you're going to wait that pilot?" Kinunutan ko ng nuo si Justine bago umirap.

"I still need to the improvement of the investigation. You can go to the building, Lieutenant Espacio."

Agad ngumuso si Justine dahil sa sinabi ko. Inismiran ko ito at akmang magsasalita nang tawagin ako ng chief of police. Kaya naglakad ako pabalik sa mesa nito kasunod si Justine.

"Lieutenant, the terrorist did not talk. They won't say who is their boss. But I'll send the report to you immediately." Napatango ako.

"No problem, Chief. I'll just wait."

"Thank you, Lieutenant." Nakipag-kamay ako at si Justine kay Chief bago tuluyang lumabas ng presento.

Hinatid kami ng pulis patrol sa DIA building kasama si Condrad at Juvin. Pagkababa namin ay agad sumalubong sa akin si Alaister, Talia at Adonis. Nasa unahan lang ang grupo ni Alessia. Kausap ng mga ito si Santi na agad lumingon sa gawin namin dahil sa tili ni Talia.

"Lintik lang! Ano nasampulan mo ba ang mga gagong 'yon?" malakas ang boses ni Talia na ikinangiwi ko.

"Psh!" ismid ni Justine. Ngayon si Adonis at Alaister naman ang tumawa dahil sa dalawa.

Napailing ako at nauna nang naglakad papasok sa building. Nakita ko pa sa gilid ng mata ko ang paglingon ni Santi sa gawi ko. Pero diri-diritso lang ang lakad ko.

Dumiritso ako sa kwarto para makaligo at makapagbihis. Nangangamoy usok ako dahil sa sunog kanina.

Ayon sa report at micro bomb umano ang sumabog sa eroplano kanina. At ang dalawang armadong lalaki kanina ang naglagay non. Kung paano nila nagawa 'yon at nakalusot sa security ng airline ay patuloy pa ring iniimbistigahan ang tungkol doon.

Agad akong bumaba pagkatapos magbihis. At tinungo ang restaurant na kadalasang kinakainan ng mga emoleyado ng airline.

Sumalubong agad sa paningin ko si Santi na mag-isang naka-upo sa mesang pandalawahan. I sighed and continue walking. Pero agad naagaw ang atensiyon ko dahil sa pagtayo ni Santi. Tumigil ako. O cleared my throat nang makalapit si Santi sa akin.

"Uhm....Good evening I, Lieutenant."

Bahagya akong tumago kay Santi at binati ito pabalik. I don't want to act rude kung hindi ko ito babatiin pabalik.

"Uhm....are you....going to eat your dinner?" Napapapikit ito matapos magtanong at mahinang nagmura bago nagmulat muli.

"Uhm...I mean, can you eat with me?" dagdag nito.

Nagdadalawang-isip ako kung papayag ba ako. Sa isipin na baka kung ano ang isipin ng mga makakakita sa amin. Kaya hindi agad ako nakasagot.

"Uh.. it's okay if you don't feel to. Uhm...I'll go back to my table, Lieutenant."

Parang napaoahiyang tumalikod si Santi ds akin. Agad itong umambang maglalakad pabalik sa mesa nito kaya agad akong nagsalita.

"I'll eat with you, Santi."

Agaran ang pagharap ni Santi sa akin. Halata ang gulat sa mga mata nito. Bahagya akong ngumuso. Pinipigilan ko ang sariling mapangit kaya inunahan ko na si Santi sa paglalakad palapit sa mesa nito. Agad akong umupo sa kaharap na upuan at nagtawag ng waiter.

Habang sinasabi ko ang order ko ay panay ang sulyap ko kay Santi. Nakanguso itong umupo sa inu-upuan nito kanina. I raised my brows pagka-alis ng waiter. Binalingan ko ito.

"What?"

Mataray agad ang boses na tanong ko dahilan para mas ngumuso ito. I heard the womens giggles kaya hindi ko napigilan ang pagsalubong ng mga kilay ko.

"Tss! You are so mataray." Santi commented and pouted his lips more. I tilted my head at mayabang itong nginisihan.

"In born na 'yan."

The food was served. Mas lalo akong nakaramdam ng gutom dahil SA mabangong amoy ng mga pagkain. We ate silently after the server left us. Patapos na kaming kumain nang magsalita ulit si Santi na ikina-ingos ko.

"Sorry about what Cohan did." Tukoy nito sa kababalaghang ginawa ng co-pilot nito sa eroplano. Nagkibit ako ng balikat at nagsalin ng wine sa wine glass.

"And....I'm worried about what happened earlier." Tumiim ang bagang ni Santi matapos sabihin iyon. Ang tinutukoy ay iyong nangyaring pagpapasabog ng eroplano.

"What you did was perilous....." patuloy nito.

"That's the nature of my job. And the word 'dangerous' is not in my vocabulary. I can't risk anyone's safety just because it's dangerous."

Bumuntong hininga si Santi dahil sa sinabi ko. Totoo 'yon. My job is perilous. What I did earlier was perilous. There is a possibility na sumabog ang eroplano habang nakikipag-bunoan ako sa dalawang armado. Pero ito 'yong gusto ko. Ito 'yong pinili ko. At masaya ako sa ginagawa ko. Being coward isn't my thing. Hindi 'yan ang natutunan ko bilang isang Air Force.

"It scares me," pabuntong hiningang saad ni Santi bago nito nilagok ang wine sa sariling baso hanggang sa maubos ang laman non.

----

GorgeousYooo 🍀