Kabanata 07

Kabanata 07

Cold

"Lieutenant Monroeville, do you hear me?"

"Roger, Officer."

Ilang minuto nalang ay magla-land na na kami sa DIA Airport. Naka-alert na rin ang Ground Controllers para sa pagdating namin, kaya sinisigurado nalang ng nasa Air Traffic Controllers ang pag landing namin.

"Delta 10 on your recovery time---you are scheduled to land in 10 minutes later."

"Roger that, Officer Millian," agad na sagot ko bago hinanda ang sarili sa pag landing.

Agaw-pansin ang pagbaba namin sa chopper at ang pagsalubong sa amin ng iilang tauhan ng DIA. Nagpasalamat ang mga ito dahil sa agarang pagtugon ng request nila. I roamed my eyes on the alley, at napansin ang tatlong eroplanong magkakasunod lang na naglanding. Hindi ko maiwasang 'di humanga sa mga ito, lalo pa't isa akong piloto.

Aviating is become my passion. It gives me a different kind of happiness that only pilots can explain. Sayang tanging sa pagpapalipad ko lang nararamdaman. At ang makita ang naglalakihang eroplano ngayon ay hindi ko lubos maipaliwanag ang excitement na nararamdaman ko. Iba ang pakiramdam kapag nakasakay ka lang. At iba rin kung ikaw mismo ang nagpapalipad nito.

Nanatili ang paningin ko sa mga pasaherong isa-isang bumaba, na inaalalayan ng mga cabin crews. Ilang minuto lang ang lumipas ay agad kong napansin ang pagbaba ng piloto sa eroplanong pinakamalapit sa gawi namin. May nakatatak ng Duke's International Airline. Agaw-pansin ito dahil hindi ito nagmumukhang simping piloto lang, kundi, nagmukha itong modelo ng eroplano dahil sa tikas nang tayo nito.

Napaigtad ako nang magtama ang paningin namin. Agad akong nag-iwas nang ting dahil sa biglaang paglakas nang kabog ng dibdib ko. It was a strange feeling to a stranger.

"This is Second Lieutenant Monroeville, our Pilot Captain."

I was snapped from my thoughts when I heard my name. Kaya binalingan ko si Lieutenant Espacio na ipinakilala pala ako sa mga kaharap. Bahagya akong ngumiti at agad na tinaggap ang kamay ng kaharap na nakalahad sa akin.

"Engineer Lazada, nice to meet you, Lieutenant," nakangiting saad ng pinakabata sa mga sumalubong sa amin, na kaagad kong tinanguhan.

"My pleasure, Engineer."

"So...shall we proceed to the area?"

"Sure, Engineer."

Lumingon pa ako nang isang beses sa piloto kanina, at nakita itong may kausap na na babaeng crew, bago tuluyang sumunod sa mga kasamahan.

Nilibot kami ng mga tauhan ng Airline sa buong alley, pati na rin sa loob ng airport. At dahil ako ang piloto, I am the one who will check the planes with Cadet Sanchez and Lieutenant Lustre. Sa entrance naman na-assigned sina Lieutenant Espacio at Cadet Valdez. Samantalang sa exit area naman sina Lieutenant Esperanza, Lieutenant Madrigal at Cadet Del Rosario.

Thankfully, at hindi naman sabay-sabay ang orad ng paglipad ng mga eroplano, kaya hindi kami mahihirapan sa pag-check nina Cadet Sanchez at Alaister.

I walked towards the plane next to me. Ito yung bagong lapag nang dumating kami. Agad sumunod sa akin si Cadet Sanchez at Alaister.

"You two can check the remaining planes, ako na ang bahala dito," sabay turo ko sa dalawa pang eroplano. Sabay na tumango si Alaister at Cadet Sanchez bago ako lumapit sa eroplano.

I stared at the plane for a moment bago nagsimulang humakbang pa-akyat. I almost jumped in surprise when I'm in the step of the ladder , ay 'saka namang labas ng piloto galing sa cockpit. Napahawak pa ako sa dibdib ko dahil sa gulat.

"An Air Force in my plane?" Nakakunot Ang noo nito at halatang nagtataka sa pagkakapadpad ko sa eroplano niya.

"I'm here to check the plane...." I thrilled off.

"Pilot Captain Santana Yadiel Sullivan."

Tumaas ang kilay ko sa paraan ng pagpapakilala nito.

"Lieutenant Monroeville, Captain Sullivan." Tinanggap ko ang nakalahad nitong kamay. Mas lalong tumaas ang kilay ko when he stared at me, like waiting for something.

"So....not including the name?" Tunog panunuya ito kaya agad kumunot ang noo ko.

"Is it necessary to know my name, Captain Sullivan?" Bahagya itong sumimangot kaya napailing nalang ako.

"Drop the formality, you can call me Santi."

"Okay." Pag sang-ayon ko nalang.

"Or you can simply call me Baby," dagdag nito na ikinasama ng mukha ko. Dismayado akong napailing dahil sa pagiging playboy nito.

"Tsk! I'm going to check the plane."

"I'll be with you then."

Hinayaan kong sumunod sa akin si Santi. Tanging tunog lang ng combat boots at dogtag ko ang maririnig bawat hakbang ko dahil sa sobrang tahimik. Inisa-isa ko ang mga upuan, pati na rin ang mga lalagyan ng luggages at ang comfort rooms. Isa ito sa pinakamahal na eroplano, based on the things and the interior design, halatang pinag-iisipan.

Agad napataas ang kilay ko paglabas mula sa comfort rooms dahil nakahilig at seryosong nakamasid si Santi sa akin.

"What are you staring at?" Malamig pero tunog pagtataray na tanong ko.

"Seems you ain't impressed by me," may pagmamaktol sa boses nito. Napaubo ako bahagya dahil sa tahasan nitong pagsasalita.

"Meb can't impressed me, Captain Sullivan. Planes and guns can," sagot ko at nilampasan ito.

"You're too hot for a soldier. But too cold for a pilot." Parang wala sa dariling sagot nito na ikinangiwi ko.

"Because I am the perfect combination of hot because of my ambition. And cold because of my passion," sabay ismid ko at dumiritso sa flight deck para doon naman ang tingnan.

Narinig ko pa ang mahinang mura at tawa nito pero inilingan ko nalang at hindi na pinansin pa.

----

GorgeousYooo 🍀 💜