Chapter 5: Meeting

Zoey's P.O.V

        "Good morning iha", bati sakin ni manang Lori.

        "Magandang umaga din po manang Lori", tugon ko.

        Nagtungo ako sa dining area at nadatnan ko si Zeinbil na naka upo at parang inaantok pa. May mga nakahain na rin sa mesa, hindi ko na ito pinansin at umupo nalang ako sa paborito kong pwesto.

        "Hey gising na pala ang prinsesa ko", sabi ni kuya na kakalabas lang ng CR. Bakas sa mukha niya na naghilamos ito dahil medyo basa at tumutulo pa ang tubig sa buhok ni kuya.

        "Kuya sila Mommy asan?" tanong ko kay kuya na ikinakunot ng noo niya.

       "H-hindi ba sila nagpaalam sayo kanina?" nagtatakang tanong ni kuya.

       "Hindi naman po, bakit? 'San sila pumunta?" pagtugon ko kay kuya.

       "Ate hindi ka talaga pinuntahan nila Mommy kanina sa kwarto mo?" pagsingit naman ni Zienbil.

       "Hindi nga. Bakit saan ba kasi sila pumunta?" nagtitimping sagot ko.

       Kanina pa' ko tanong ng tanong pero ibinabalik sakin ung tanong eh. Bwisit!

       "Pinuntahan kasi nila Mommy, Daddy, Tita at Tito yung mag oorganize ng wedding niyo", iiling iling na sagot ni kuya Ryle.

       "At ate bukas daw ipapakilala sayo yung mapapangasawa mo", pagsingit na naman ni Zienbil.

      Naku! kanina patong batang to ah. Sabat ng sabat sa usapan ng mas nakakatanda sa kaniya. Kung di ko lang talaga to bunsong kapatid kanina ko pa nabatukan eh!

       "Zienbil! Stop interrupting my conversations with your sister!", sigaw ni kuya na halatang inis na inis na.

       "Zienbil step Enterrepting mey conversations with yer sister, eh kapatid din naman niya, tsk", narinig ko pang bulong ni Zienbil na alam kong narinig din ni kuya.

       "What did you say?!", sigaw ni kuya kaya pati si manang Lori ay lumabas sa kusina. Sabi na eh narinig niya.

       "I said you're so handsome but deaf, kuya", ani Zienbil na ikinatawa ko ng mahina. Nakatayo sa likod ni kuya si manang Lori at sinenyasan akong awatin sila pero umiling ako at kinindatan lang siya.

       "Ikaw ah ang bata bata mo pa namimilosopo kana!" ani kuya.

       "I'm not a kid anymore Kuya! I'm 14 and magbibirthday nako ilang araw nalang!", sigaw naman pabalik ni Zienbil.

       "Wala kang res--", pinutol konna ang sasabihin ni kuya.

       "Wala kayong respeto. Nasa harap tayo ng hapagkainan tapos magsisigawan kayo?" pagputol ko kay kuya.

       "Maupo na nga kayo, jusko mga bata tama si Zoey at baka nakakalimutan niyong magkapatid kayo?", paglapit sa amin ni manang Lori na may dalang fried chicken.

       "Eh kasi naman--" pinutol ko na ulit ang pagsasalita ni kuya dahil sinubuan ko siya nung fried chicken na dala ni manang Lori.

       "Ayan kumain ka nalang kuya, masarap iyan. Diba paborito mo iyan kuya?" putol ko sa kaniya. Natatawa ako sa itsura ngayon ni kuya. HAHAHA mukhang timang!

       Tumahimik naman siya at umupo na pero hindi pa rin niya tinatanggal ang fried chicken sa bunganga niya. Umupo na rin ako at nagpipigil na tumawa. Napatingin ako kay Zienbil ng marinig kong napatawa ito ngunit mahina lang. Ng tignan ko si Zienbil ay saktong tumingin din ito sa akin.

        Hindi nako nakapagpigil ng tawa at ganon din si Zienbil ng bumaling kami kay kuya.

       "HAHAHAHA", sabay naming tawa ni Zienbil at ako naman ay napahawak pa sa tiyan.

        Umalis na rin si manang Lori kanina pagkatapos niyang ibigay yung fried chicken.

        Napatigil kami sa pagtawa ni Zienbil ng tumingin sa amin si kuya at tinanggal na ang fried chicken sa bunganga niya sabay titig samin ni Zienbil ng masama.

       "Kumain na nga kayo", ani kuya at nagpatuloy na sa pagkain.

       "Napano mukha mo dun kuya? Mukha kang timang", ani Zienbil na tatawa tawa pa, ako naman ay bumalik na ulit sa pagkain.

        "Kumain ka na nga lang diyan!", sabi ni kuya, nagpatuloy naman din sa pag kain si Zienbil.

                         --------¬🥀¬-------

          Nang matapos kaming kumain ay nagpaalam na kami kay manang Lori at hinatid sa school si Zienbil. Nasa driver seat si kuya habang nasa passenger seat naman ako at nasa likod si Zienbil.

          Nang makarating kami sa school nila ay bumeso beso muna sa amin si Zienbil.

          "Bye ate, bye kuya", sabi ni Zienbil at bumaba na sa kotse.

          Binuksan ni kuya ang bintana ng sasakyan at may sinabi pa ito kay Zienbil ngunit hindi ko na pinansin.

           "Hey may pupuntahan ka pa ba?", tanong ni kuya saakin. Umiling naman ako dahil wala na rin naman na akong bibilhin pa sa labas.

            "Okay let's go", ani kuya at tsaka pina andar na ang kotse.

           Pagdating na pagdating palang namin sa bahay ay umakyat na agad ako sa kwarto ko.

          "Zoey ayaw mo ba talagang mamasyal muna kahit sandali lang?" tanong ni kuya mula sa ibaba.

          "Nah, I'm okay", malamig na tugon ko.

         Kinuha ko muna ang cellphone ko at naglaro ng ml doon.

         "Puta ang bobo naman nito!", mura ko ng hindi nakakatulong ang kakampi ko.

         "Zoey!" ani kuya na ikinagulat ko.

         "Ay bakulaw!", sigaw ko ng magulat ako sa pagtawag at biglang pagpasok ni kuya sa kwarto ko.

         "Bakit ka ba nagmumura diyan ha?" tanong niya. Shit! ayaw nga pala niya ng nagmumura. Pero kapag siya okay lang?

         "Ah.. eh kasi kuya.. Ammm... Wala lang po HEHE", pagsisinungaling ko sa napakamot pa sa batok ko.

          "Teka dba ikaw tong bigla bigla nalang pumapasok dto sa kwarto ko?!", pagbalik ko ng tanong sa kaniya. Lumaki naman ang mata niya dahil doon.

         "Okay, I'm sorry. Nga pala...", pabitin na tugon saakin ni kuya.

         "Tumawag sila Daddy kanina", dagdag pa nito.

         "He said that you have to prepare your self for tomorrow. Huwag kang mag alala dadating na iyong mga yun mamaya", aniya.

         "B-but I am not r-ready", matamlay kong sagot.

        "Just prepare yourself for tomorrow", sabi ni kuya at iniwan na ko sa kwarto.

                        --------¬🥀¬-------

        "Ate tawag ka ni Mommy", ani Zienbil sa labas ng pintuan ng kwarto ko.

        Sinundo na kanina ni kuya si Zienbil at hindi nako sumama pa.

         "Okay, coming!" sagot ko naman sa kanya.

         Pagbaba ko ay bumungad sina Mom, Dad at kuya sa sala. Nasa kwarto naman si Zienbil.

         "A-anak mapapabilis ang pagpapakasal mo sa anak ng business partner ng company natin.", ani Mommy na ikinagulat ko.

         "M-mommy hindi pa ako h-handa", nauutal ko nang tugon.

         "A-anak this is not just for you, It's for our company and specially for our family", pagpapaliwanag ni Mom.

         "B-but---" naputol ang sasabihin ko ng magsalita ito.

         "This is also for your good anak", dagdag pa nito.

         Paano makakabuti iyon sakin kung ipapakasal nila ako sa taong hindi ko pa kilala? Ang sabihin nila para sa kompanya!

                        --------¬🥀¬-------

Ryle's P.O.V

          TUTOL ako sa gusto ng mga magulang namin na ipakasal si Zoey sa business partner ng kompanya pero wala na akong magagawa. Besides kilala ko din naman si Jack Achilles Skywalker, siya ang ka arrange marriage ni Zoey pero hindi pa niya alam. May kapatid si Jack, pero nasa London siya.

           Nasa sala kami ngayon nila Mom, Dad at ako. Pag uusapan namin ang tungkol sa pagpapabilis ng kasal nila. Ang sabi ni Dad ay imbes na 3 yrs after ay 1 year nalamg daw.

           "Ate tawag ka ni Mommy", pagtawag ni Zienbil kay Zoey. Zoey called him Zienbil so I decided to call him with that too.

          "Okay coming!" sagot naman ni Zoey. At pagkatapos tawagin ni Zienbil si Zoey ay pumasok na ito sa kwarto niya.

          "A-anak mapapabilis ang pagpapakasal mo sa anak ng business partner ng company natin.", sabi ni  Mommy kay Zoey.

           "M-mommy hindi pa ako h-handa",nauutal naman na sagot ng kapatid ko.

           "A-anak this is not just for you, It's for our company and specially for our family", tugon ni mommy sa kaniya. Kitang kita ko sa mga mata niya ang lungkot na nararamdaman niya ngayon.

         "B-but---" naputol ang sasabihin ni Zoey ng magsalita ulit si Mommy.

         "This is also for your good anak", pagputol ni Mommy.

                         --------¬🥀¬-------

Zoey's P.O.V

        "Mom ayoko pang magpakasal! " pagsalungat ko kay Mommy.

         "Anak please makinig ka naman oh, kailangan mong magpakasal sa anak ng business partner natin" ani Mommy.

        "Kuya pigilan mo naman sila oh please?!" my eyes were starting to get teary.

        "I-I'm sorry my princess pero wala ak--" pinutol ko na ang pagsasalita ni kuya at doon na tuluyang bumagsak ang mga luha ko at tumakbo nako papasok sa kwarto ko.

        "Z-Zoey!" ani kuya.

        Pagkapasok ko palang ay nilock kona ang pinto at pabagsak na humiga sa kama ko habang humahagulgol pa rin.

        "I-I'm o-nly a 20 year old and I'm so young to get married with someone" pabulong kong sabi sa sarili habang umiiyak at umihikbi.

        After a few moments,I've heard a footsteps toward on my direction.

       At maya maya ay may biglang kumatok sa pintuan ng kwarto ko.

       "H-hey s-si kuya to", ani kuya at kumatok.

       "Zoey please open the door", aniya pa at nasisiguro kong si kuya lang ang naroon dahil wala akong ibang naririnig kundi siya.

       "A-are you alone kuya?" nauutal kong tanong, na ikinahalakhak naman niya.

       "I'm not sure if I am the one who is alone right now my princess", aniya na may halong halakhak. Nawawala naman ang kaunting kirot sa puso koat unti unting tumigil ang pagluha ko.

         "Kuya naman eh!" sigaw ko habang hindi pa rin bumabangon sa pagkakahiga ko.

         "Just kidding my princess" aniya sabay katok ulit.

         Bumangon ako at binuksan na ang pinto at tumambad sa akin si kuya na nakatitig lang pero bakas sa mga mata niya ang lungkot na alam kong ako ang dahilan.

        Pinapasok ko na siya at isinarado ang pinto ngunit sa pagkakataong ito ay hindi ko na nilock. Umupo ako sa kama at ganon din si kuya.

        "Hey don't worry it will be okay" pagpapatahan niya saakin dahil nagsimula na namang pumatak ang mga luha ko at sabay punas sa mga ito.

         "H-how kuya?" tanong ko dito.

         "I'll make sure na hindi ka mapapahamak sa desisyon nila mommy and don't worry kilala ko din siya", aniya na ikinagulat ko.

        "Don't worry I'll tell him what to do he will protect you when I wasn't beside you, okay?" aniya na ikinatango ko at niyakap ko siya.

         "Magpahinga ka na I'll stay beside you hanggang sa makatulog ka", aniya at pinalo ang kama ko na senyalis upang mahiga at matulog na ko.

          Humiga nako at si kuya naman ay nanatiling nakaupo.

         Wala nang pumapatak na luha sa mata ko.

         "Good night my princess" ani kuya at hinalikan ako sa noo.

          Unti unti nang bumigat ang talukap ng mga mata ko hanggang sa pumikit na ako at wala nang naaninag pa kundi kulay itim.

                            --------¬🥀¬-------

           "Zoey bilisan mo malelate na tayo!" sigaw ni Mommy sa ibaba.

           Naka red dress kasi ako dahil ngayon daw ipapakilala sa akin ang ka Arrange Marriage ko. At dahil wala din naman akong trabaho ay umoo na ako.

          "Nanjan napo!" tugon ko saka bumaba nako ng kwarto.

         "Good luck ate!" bungad kaagad ni Zienbil na umiinom pa ng gatas.

          "Hey good morning my princess, are you ready?" sabat naman ni kuya. Tumago lang ako sa kanya

           "Okay, let's go naghihintay na sila Daddy sa kotse", aniya.

           "Okay kuya, can I hug you little brother?" pagbaling ko kay Zienbil at tumango naman ito. Niyakap ko ito ng mahigpit at sinuklian namn niya.

            "Tara?"tanong ni kuya.

            "Okay" tugon ko.

            "Bye li'l bro" sabay naming wika ni kuya at sumakay na sa kotse.

            Nasa driver seat si Dad at sa passenger seat naman si Mom habang kami ni kuya ay nasa likod nila.

           "Matulog ka muna" ani kuya at tumango naman ako at natulog na.

           Ilang minuto pa ay naramdaman kong huminto kami at naramdaman ko rin ang pagtapik tapik ni kuya sa braso ko. Kaya gumising nako tumambad sa harap ko si kuya, lumingon ako at nasa gilid na kami ng isang sikat na restaurant.

           Inalalayan akong bumaba ni kuya at sabay kaming apat na pumunta sa loob ng restaurant.

           Nang makapasok kami ay pumunta kaagad kami sa isang table kung saan may dalawang parang kaidaran lang nina Mom at Dad. Wala pa akong nakitang lalaking kasing idad ko kaya malamang ay wala la ito. Ugh! Bakit bako nagkakaganto?

           Inalalayan akong makaupo ni kuya. Katabi ko siya ngaun at sa gilid niya sina Mom at Dad.

           "Napakaganda naman ng anak mo" ani ng babaeng kaedad ni Mom.

           "HEHE thank you po", tugon ko.

           "Ahm anak Zoey si Mrs. Arsheya Skywalker at ang asawa nia si Mr. Jake Skywalker", ani Mommy ni ikinataka ko ngunit hindi ko un pinahalata. Bagkus ay tumango nalng ako.

            "Call me tita, and you can call him tito", ani tita sheya at baling nia sa asawa nia. Tumango naman ako bilang sagot.

            "Sorry nag cr pa kasi ang anak namin", ani tita.

            "Oh, naryan na pala siya eh" aniya. Agad naman akong tumingin sa nilingon niya. Shit! I cursed when I saw Jack. No way! H-hindi naman siguro sia ung ka arrange marriage ko dba? Tanong ko sa sarili ko. Oh no.

             Umupo siya ngunit hindi pa niya ako binabalingan ng tingin. Agad nman akong yumuko upang hindi niya ako makita ngunit imposible iyon.

             Ramdam kong tumingin ito saakin. Shit! Umayos naman na ako ng upo dahil alam kong wala na akong magagawa. Agad naman akong tumngin kay Jack ng maramdaman kong nakatitig lang ito. Hindi pa niya ako namumukaan.

          "Wait, you look familiar", ani Jack.

          Napapikit ako ng marahan at saka tumingin ng diretso sa kaniya.

           "Ikaw?!" sigaw niya na ikinagulat naming lahat. Tumingin sila sa amin ni Jack ng nagtatanong.

           "H-hi", nahihiyang sambit ko.

                       --------¬🥀¬-------