VI. EKPAÍDEFSI

Nakabalik na kami sa Camp lahat, pero ang isip ko ay naglalakbay parin "What are you thinking?" Baling sakin ni Darah, kanina kasi sa van ay tulog siya, gaya ng sabi niya sakin na dun nalang siya tutulog.

Umiling ako sa kanya at nanahimik. Andito kami sa tent ni Calia at tuwang tuwa siyang makita yung Pegasus "I knew it! Good job, guys!" Nakangiti niyang saad samin at bumaling dun sa Pegasus. Hindi ko alam kung ano bang ia-adress dun sa Pegasus, baka mamaya may pangalan pala.

"I always call him Peg..." Si Calia. Peg? Short for Pegasus? "Where's Jane?" Biglang tanong ni Peg "I'm here!" Napalingon naman kami lahat sa pintuan, andun si Jane at mataman na nakatingin samin. Umaliwalas naman ang muka ni Peg. Lumapit samin si Jane tapos tumingin kay Calia and slighty bow her head saka bumaling kay Peg.

Nakasimangot niyang nilingon si Peg "Why are you in your human form? It's disgusting!" Saad niya at umupo karatig namin. Tumawa naman si Peg "Oh come on! I look good in this form!" tumatawa niyang saad na inilingan lang ni Jane "Alright! Alright! Stop it, guys" awat ni Calia

I didn't know that he talk this much!? I mean that Pegasus!

"I am very grateful to all of you. You always excell in every tasked I given you." Sinserong saad niya "But I must tell you that the time has come..." nagkatinginan naman kami ni Darah "Nalalapit na nating makaharap ang mga Nerieds" Natahimik kaming lahat "I knew it!" Biglang saad ni Niobi tapos tumingin siya saming dalawa ni Darah.

At para saan 'yang tingin na 'yan!?

"So that's the reason why you rush all of this, mga ilang taon na din natin ito pinaghahanda kaya 'wag kang mabahala!" Komento ni Manilyn Pero nanatili parin ang tingin samin ni Niobi. What are you looking at!? Napansin naman ata 'yun ni Calia "Stop it, Niobi" saka pa lang nya tinanggal ang tingin niya samin.

"Those two has nothing to do with this kung 'yun ang iniisip mo" pormal na saad ni Calia. Napabaling naman ako kay Niobi, iniisip ba niyang may kinalaman kami dun?

Umismid muna siya bago nagsalita "Of course they have something to do with that thing! Hindi ba ay silang dalawa dapat ang kukompleto sa mga tauhan ng mga Nerieds pero nauhan lang natin silang kunin!" Pahayag ni Niobi. Napaiwas naman kami ng tingin sa kanya. But I still don't get, why does she have to make fuss about it? I mean, andito na kami sa Camp at kasama silang naghahanda. "Niobi, hindi ba't sinabi ko na din dati pa na silang dalawa na lang ang kulang para matapos na itong digmaan na sinimulan ng mga Nerieds!" Saad ni Calia na parang nagpipigil "I know.....it's just that. I'm not yet ready to face them!" Mahinang saad niya, nanatili nalang kaming tahimik ni Darah.

I think we should not meddle in this conversation!

"I know that all of you wishes to extend the time....I know that you don't want this but we are all involved in this situation" mahinahon na ngayong usal ni Calia. Lahat naman nakakaramdam ng pressure, now I know kung para san yung mga mapanutsang tingin kanina "Kaya wala tayong magagawa dito!" Dagdag pa niya.

Natahimik ang lahat pagkatapos ng mga salita ni Calia, siya ang namumuno sa amin kaya alam kong nahihirapan din siya "Maaari na kayong umalis. Maiwan lang si Jane" nagsitanguan kami at nagkanya kanya ng alis. Nahuli kami ni Darah, ayaw daw niyang makasabay sina Dimitrov "Ba't ayaw mo silang makasabay?" Nanunukso kong saad pero inirapan niya lang ako.

Nang tuluyan na kaming makalabas sa tent ay nagulat kami dahil naghihintay dun sa amin si Christine, ng makita niya kami ay nakangiti siyang lumapit samin "Hey" bungad niya

"Hey..." Si Darah "What do you need?" Nakangiti kong saad

"Ahmmm.....It's about Hans body..." saad niya at sumeryoso. Dang! I totally forget about it! Ilang araw na 'yun! "Can you come with me? It won't take long!" Dagdag pa niya at tumango kami. Nagsimula kaming maglakad sa mas magubat na daan "Hindi na ako nagka pagsabi sa inyo nung minsan, Madam Calia instruct me to bury the body immediatelly, that was the day na nakapagsimula na kayong magsanay..." saad niya habang hinahawi yung mga dahon. The day na nagsimula kami? Kahapon lang 'yun ah?

"Kahapon lang naman kami nagsimula sa pag eensayo ah?" Saad ko, lumingon naman siya sakin pero patuloy parin sa paglalakad "Yeah right!" Saad niya tapos kinagat ang pang ibabang labi at nag iwas ng tingin "Kung kahapon ay dapat ay sinabi mo na sa amin....hindi ba't nagkausap pa tayo sandali kahapon sa bahay ni Dimitrov?" Si Darah

Hindi agad nakasagot si Christine sa sinabi ni Darah "Did you give him a proper burial?" Ako. Tumango naman siya "I'm really sorry, dalian kasi ako kahapon nung nakita niyo ako sa bahay ni Dimitrov, I was in realm bago niyo ako makitang nasa labas ng bahay ni Dim.." mahina niyang saad "Realm? Where is that?" Kuryoso kong tanong.

"You don't have to know. It was only for our race. I'm sorry!" Pormal na niyang saad. Hindi na ako nagsalita at sinundan nalang namin siya, napansin ko naman na pataas itong aming tinatahak, nilingon ko si Darah na ngayon ay tahimik lang din na nakasunod. Tumigil si Christine nang makarating kami sa toktok. Sa palagay ko ay burol ito. Nilibot ko ang paningin ko at may napansin ako na parang bagong tabon, lumapit ako dun "Is this his grave?" Usal ko

"Yes"

Lumapit sa akin si Darah, maluha luha na din ang kanyang itsura "I'm sorry..." saad niya habang nakatitig dun "I should go..." napalingon kami kay Christine "You need space. Don't worry hindi naman kayo mawawala pabalik, madali lang tahakin ang daan pabalik...." dagdag pa niya at tumalikod na.

"Wait!" Habol ko. Nilingon niya kami "Thank you" sinsero kong saad at ngumiti naman siya. Nagpatuloy na siyang maglakad hanggang sa mawala na siya sa paningin namin. Nanatili pa kami dun hanggang sa lumubog ang araw. "We should bring flower bukas" saad ni Darah at tumango ako "I am forever thankful to you Hans" rinig kong bulong ni Darah. Tumayo ako sa pagkakaupo "Let's go" anyaya ako.

Nanatiling nakatingin naman si Darah dun na animo'y may pinaplano, mayamaya ay nagsalita siya "I'm going to kill Alona!" madiin niyang saad saka bumaling sakin at inayang umalis. Umuna siya sa aking maglakad, napatitig ako sa likod nya. I can feel her anger! I just hope na hindi siya kainin ng galit niya. Saad ko sa isip ko at sumunod na.