Simula

Simula

"Mommy!"

Hearing her voice. Hearing the daughter of an assaulted ravish man.

I still remember the dark place in our estate. The pain as every piece of clothing I had on was getting torn off in fast motions.

I remember him. I remember how he raped and ruined me. How he forced himself to entered his manhood inside my core. How he played his thumb with my clit. Ang mga kamay niya na may kapangyarihan para galawin ako sa iba't-ibang parte.

The ruthless man who took me. Akala ko papatayin niya na ako sa gabing iyon, pero hindi. Iniwan niya lang ako na may takot at trauma sa ginawang kababoyan niya

saakin!

Hindi ko makakalimutan ang buong detalye na iyon.napakahayop n-niya!

"O, sige na mauna na ako, myra. Bukas ulit?" Sabi ko nang maligpit ko na ang mga gamit ko.

"Bukas ha? Sige, mauna na kami ni donny."

Tumango ako at nakitang lumabas na ang dalawa sa opisina. Ilang sandali rin ay lumabas na ako. Mabuti nalang talaga at natapos ko na ang mga papeles na pepermahan. Baka naman bukas wala na masyadong gagawin dahil sa Overtime na nirequest ko.

"Shit!"

Mag-aalas dose na at wala paring taxi ang kahit na dumaan dito.

Sumimangot ako at tinignan ang cellphone ko. Gusto man itext si daddy, pero ayaw ko naman abalahin pa ito at baka natutulog na. Dapat talaga dinala ko iyong kotse ni mommy.

Okay naman siguro kong maglakad ako, hindi ba? Kumawala ako nang malalim na hininga at napag-isipan nalang ang maglakad. Baka naman may taxi na o kahit tricycle doon sa kanto.

Unti-unti ay nakaramdam ako nang pagod sa ilang minuto na ang paglalakad. Hindi pa naman ako sanay sa ganito.

Umihip bigla ang malamig na hangin sa katawan ko. Pilit ko hinihimas ang braso ko para naman maibsan pero mas lumalakas pa ata.

Balak ko na sanang tawagan si daddy dahil sa takot nang mapansin ang dilim na parte rito. Kinabahan agad ako sa nakita ko. Bago ko pa iyon magawa ay may naramdaman akong yapak na nakasunod saakin. Luminga-linga ako pero wala naman akong nakita.

Guni-guni ko lang siguro iyon.

Hindi ko iyon pinansin at pinagpatuloy ang pagpindot ng cellphone ko. Pero muli ay narinig ko ulit ang isang ingay ng sapatos. Biglang tumaas ang balahibo ko. Sa takot ko ay unti-unti akong lumakad palayo, pero narinig ko parin ang mga yapak na iyon. Damn it!

Pakiramdam ko ay mauubusan na ako ng hangin dahil sa lakas ng pintig ng puso ko. Kabado at halos hindi ko na maramdaman ang lamig na dumapo saakin.

"Damn it!"

Pilit kong inalis sa isipan ko na wala lang iyon. Pero sa tunog at ingay na narinig ko ay alam kong hindi iyon puno o kaya'y hayop. Isang yapak ng tao!

Tumakbong naglalakad na ako. Dahil narin sa kuryosidad ay lakas loob akong lumingon sa likod. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang makita ang isang anino ng lalaki. Matangkad at malapad ang katawan nito.  Hindi ko rin maiwasan pagmasdan ang mapula at matalim niyang tingin saakin, na para bang gusto niya na akong patayin. Nanginginig na umatras ako nang dahan-dahan.

"Shit!"

Sinubukan kong hanapin ang pangalan at numero ni daddy doon sa cellphone ko pero hindi ako nagtagumpay dahil nanginginig na nang sobra ang mga kamay ko. Tangina!

Mabilis nahanap ko ang numero doon, pero bago ko pa iyon matawagan ay mabilis niya akong nahablot sa baywang. Hindi ko alam bakit naging ganoon ka bilis niya akong nakuha. Hindi nagdadalawang isip ay sumigaw na ako.

"Tulong!"

"Pitiwan mo ako! Tulong!"

Pakiramdam ko ay mapuputol na ang ugat ko kakasigaw ng tulong, pero kahit isa ay wala man lang akong nakitang tao rito. O kahit sasakyan na dumaan.

"Please..stop!" Pagmamakaawa ko rito.

"Huwag kang maingay! Putangina!"

Sinabunutan, kinagatan pero wala paring epekto sakanya ang ginawa ko. Ganoon siya kalakas.

Nang maibaba niya na ako sa madilim na parte ay doon ko na sinubukang manglaban, pero sa hindi inaasahan ay naramdaman ko ang hapdi at sakit sa tiyan ko.

"Ahh!" Napaungol ako sa sakit na iyon. Hindi parin ako nagpa-awat at sinubukan ko parin makatakas pero hindi ko na inasahan ang sunod na nangyari.

"Tumahimik ka!"

Isang malakas na suntok ang dumapo sa tiyan ko. Halos umurong at namanhid ako sa sakit na iyon.

"Please.." pagmamakaawa ko. Pero halos hindi iyon narinig dahil parang hangin lang iyon.

"Tama na po.."

Kahit anong pagmamakaawa pa ang ginawa ko ay hindi parin ito tumigil.

Hayop mo..napakahayop mo!

Hindi ko na alam anong nangyari. Ang alam ko lang ay naibaba niya na ang suot kong skirt na ganoon kabilis.

"Huwag! Please..I'm begging y-you to s..stop!" Tulak ko at pilit makawala sa hawak niya.

"Magugustuhan mo itong gagawin ko promise!" Tumawa ito at walang pakialam sa sinabi ko.

Gusto kong tumakas nang makitang binaba niya ang suot niyang pantalon. Bumuhos ang luha ko nang makitang pilit niyang ilapat ang pagkalalaki saakin.

"Tama na!"

Dahil nahirapan siyang maipasok iyon saakin ay malakas na sampal ang natanggap ko mula sakanya. Parang bakal iyon at halos mabali ang leeg ko sa lakas na impact na ginawa niya.

Kagat ang labi ay napaaray ako nang matagumpay niyang pinasok ang sakanya sa pagkababae ko. Namanhid ang buong katawan ko sa sobrang sakit at hapdi.

"You're so tight!" Nakita ko kung paano siya pumikit nang mariin at dinama ang sarili sa kalooban ko.

Gusto ko siyang patayin. Napakababoy niya!

"Please, tama.. nagmamakaawa ako sa'y-yo.."

Kahit pilitin ko mang kumawala sa hawak niya ay alam kong wala parin akong takas sakanya. Malakas siya para manglaban pa ako.

"Tama na!" Kahit alam kong wala na akong lakas ay sinubukan ko paring itulak siya saakin.

Hindi narin nakatakas ang hikbi ko. Tuloy-tuloy ang buhos at pagpatak ng mga luha ko. Sa huli ay sumuko na ako. Wala na akong takas sakanya. Hinayaan at binigay ko nalang ang sarili. Ano pa ba ang magagawa ko? Binaboy niya na ako. Kahit tumakas pa ako rito, dinumihan niya na ang pagkatao ko.

Sinisigurado kong mabubulok ka sa kulungan!

Diring-diri ako sa sarili ko habang nakikita siyang nasasarapan sa ginawa niya. Sana patayin niya na lang ako pagkatapos nito!

"Ahh!" Narinig kong ungol nito. Napakahayop mo!

Pumikit ako nang mariin nang maramdaman ang katas doon saakin. Hindi lang sa lamig ako nanginginig, kung hindi sa takot na susunod niyang gagawin saakin. O, sige! Patayin mo nalang din ako!

Gusto kong sumigaw, gusto kong sampalin ang buong mukha niya para maramdaman ang kahayupang ginawa niya saakin..pero kahit ang mga kamay ko ay hindi ko na maigalaw.

"Hayop ka.."nanghihina na sabi ko.

Pagkatapos ng kahalayan at pangbababoy niya saakin ay tinawanan niya lang ako na para bang laruan lang ako para sakanya. Na parang hindi ako tao.

"Ang sarap mo! Gusto ko pa sanang ulitin..pero baka hinahanap kana!" Tumawa ito.

Matalim ang tingin ko at gusto na itong patayin.

Napakahayop mo! Wala kang kwenta! Mabubulok ka! Mabubulok ka sa impyerno sinisigurado ko iyon!

"O siya, Bihisan mo sarili mo!" Tumawa ito ulit na parang demonyo.

Sinubukan kong ibuka ang bibig ko pero hindi ko iyon magawa. Sa bilis ng pangyayari ay parang namanhid na ang buong katawan ko.

Durog na durog ako. Sana pinatay mo nalang akong hayop ka!

Gusto kong manatili.. gusto kong huwag gumalaw pero iniisip ko si daddy at mommy na alam kong nag-alala na saakin ngayon. Nang tumayo ako ay naramdaman ko ang hapdi at sakit sa pagitan ng hita ko.

Wala sa sarili ay naglakad ako palabas. Nang mahagilap ko ang isang taxi ay mabilis ko iyon pinara. Pilit na pinakalma ko rin ang sarili at ayaw mahalata ang nangyari saakin.

"Okay ka lang, iha?" Tanong ng driver saakin nang makapasok ako. Hindi ako sumagot at nakatunganga parin.

Hindi ako makapaniwala..hindi ako makapaniwalang ginawa niya iyon saakin! May gumawa saakin nang ganoong kahalalayan!

"May nangyari ba, iha?" Nag-alala na tanong nito.

Umiling-iling ako. Pero sa huli ay bumuhos ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan. Nakita ko rin ang pagkataranta ng driver at gusto pa ata akong aluin. Mabilis akong nagsalita.

"Just drive, please.."

"Okay ka lang ba talaga?" hindi parin ito tumigil sa pag-alala at mga katanungan niya.

Pumikit ako nang mariin at nawalan na ng pasensya.

"I said, drive!" Hindi na napigilan ay tumaas na ang boses ko. Hindi dahil sa iritasyon sakanya, kung hindi sa lalaki na iyon.

Ganun lang ba? Ganun lang ba kadali sakanya? Alam niya ba na hindi ako hayop o laruan?! Bullshit! Tangina niya!

Mas gugustuhin ko pa sanang hinoldap ako kesa baboyin niya ako nang ganun!

Mabilis na tumango ito pero ramdam ko parin ang paninitig at alala niya saakin. Gusto kong magsalita at magsumbong pero sobrang nanghihina na ako. Gusto ko nang alisin ang dumi rito sa katawan ko.

And dumi-dumi ko na.

Hindi ko alam ilang oras ako nakatunganga at nakatingin lang sa kamay kong kanina ko pa nilalaro. Kung hindi nagsalita si manong ay hindi ko malalaman na nasa tapat na pala ako ng bahay.

"Dito na tayo, iha? Sigurado ka bang okay ka lang?"

"O..opo.." sagot ko at binigay ang five hundred sakanya. Hindi ko narin tinanggap ang sukli.

"Salamat po..pasensya na po kayo." ni hindi ko na siya nilingon pa at mabilis na tumalikod para pumasok ng bahay. Nang makita ako ni kuya eman ay nagulat siya.

"Ma'am! Ngayon lang po kayo!? Kanina pa kayo tinatawagan ni sir!"

Hindi ako kumibo at diritso parin ang lakad. Nang makapasok ay bakas sa mga mata nila ang gulat. Nakita ko rin ang mabilis na pagtayo ni mommy galing sa sofa. Parang napansin ko rin na kanina pa lakad ng lakad si daddy na puno ng pag-alala habang hawak-hawak ang kanyang cellphone.

"Aera!"

"You're here!"

Nakita ko ang paghagod ng tingin nila saakin. Nagtataka at kunot ang mga noo. Umigting ang panga ni daddy at lumapit saakin habang sinusuri ako.

"Aera..what's wrong?"

Kinagat ang labi at pilit kong iniwas ang mukha sakanila.

"Honey, Talk to me..It's one in the morning at ngayon ka lang umuwi."

Nakita kong umangat ang mga kamay ni daddy para hawakan sana ako, pero mabilis akong unatras sa takot.

"Leave me alone!" Sigaw ko. Nakita ko ang gulat sa buong mukha nila.

"Aera, baby, what's wrong?" Si mommy na maluhang tinignan at sinusuri parin ako.

"Talk to me, aera.." si daddy.

Umiling-iling ako at naramdaman ang panginginig ng labi. Sa huli ay bumuhos ulit ang panibagong luha ko. Ang takot, sakit at ala-alang kanina ko pa dinadala.

"Mommy..daddy..napakahayop niya..b-binaboy niya ako.."

Nakita ko ang pagkuyom ng kamao ni daddy at pagbalik-balik na pag-igting ng panga. Parang gusto niya pang magwala sa harapan namin.

"Tangina!"

Isang mahigpit na yakap agad ang binigay ni mommy saakin. Nagulat nalang kami pareho kung paano sinuntok ni daddy ang pinto sa gilid.

"Papatayin ko siya, aera! Papatayin ko ang hayop na iyon!" Bumuhos ang maraming luha nang makita ko kung paano nasaktan at nanghina si daddy. Bumagsak ito sa sofa at umiyak. Kahit kailan ay hindi ko siya nakitang nasaktan nang ganito o umiyak sa harapan namin.

Alam ko..alam ko na kahit hindi ko pa masabi, naramdaman na nila iyon.

"Daddy.." humikbi ako at niyakap ito.

Isang oras ang ginawa kong pag-iyak bago umaksyon si daddy na tawagin ang mga tauhan niya para hanapin ang lalaking iyon.

Maingat nila akong niyakap na para bang mababasag ako paghinigpitan nila iyon.

Hindi ko alam anong mangyayari saakin pagkatapos. Gusto ko nalang patayin ang sarili ko. Hindi ko alam kong mabubuhay pa ako ng normal.

Ngayon, diring-diri parin ako sa sarili ko. Halos masugatan na ang buong katawan ko sa pagligo at pagkiskis at umaasang mawawala itong pangdudumi niya saakin.

Pero hindi, eh..kahit linisin ko ito, mananatili itong kababoyan na ginawa niya sa pagkatao ko!

Ilang buwan rin bago siya nahanap. Gusto kong maghiganti! Gusto ko siyang pahirapan at iparamdam sakanya kung ano ibig sabihin ng impyerno!

Pero paano ko iyon magawa? Kung mismo sa sarili ko hindi ko siya kayang harapin. Natatakot ako..

Alam ko sa sarili ko na hindi ko kaya, hindi ko kayang pumatay ng tao..at makita siya ngayon ulit ay hindi ko kaya. Manginginig lang ako sa takot at baka gagawin niya ulit iyon saakin.

Ayokong naalala ang lahat at bumalik ang kahayupan na ginawa niya saakin noon. Ayoko na! Gusto ko nalang matapos ito. Gusto kong matigil itong paghihirap ko araw-araw.

Sinubukan ko naman, eh..sinubukan ko..pero paano? Sige nga paano?! Paano ako mawawala sa panget na ala-ala na iyon kung may batang nabuo saakin? Sige, sabihin niyo!

Napaka walang hiya niya! Sana namatay na siya sa kulungan na iyon! Sinira niya ang buhay ko, ang pagkatao ko! Sinira niya lahat saakin! Wala akong ibang hiniling kung hindi ang maging masaya lamang, pero bakit ganito? Bakit ganito ang binigay saakin?

Anong silbi ng pagkakulong niya? Anong silbi nun?! Sana naghirap siya doon o dikaya'y pinatay nalang! Kasi hindi parin sapat saakin na makulong lang siya!

At ito, itong anak niya..itong anak na bitbit ko ay hindi ko matanggap! Binaboy niya na ako, tapos ito ngayon? Binigyan pa ako ng responsibilidad na hindi akin!

This child is not mine! Anak siya ng demonyo!

"'Ma, ayoko sa batang 'yan! Please, ipamigay niyo nalang 'yan..." Nangingilid ang luha ko habang sinubukan silang kombinsihin sa gusto ko.

"Aera, stop!" Si daddy.

"Hindi, Daddy. Hindi niyo kasi ako maintindihan! Hindi niyo alam itong pinagdadaanan ko!"

"No, Aera, naintindihan ka nam—"

"Kung naintintindihan niyo ako, idi itapon niyo ang batang 'yan! Dahil hangga't andito siya sa pamamahay natin, hindi ko makakalimutan an—"

"I said stop!" Parang kidlat ang boses ni daddy sa sobrang galit.

Hindi ko na napigilan ay humikbi na ako sa harapan nila. Hindi ko na kaya..hindi nila alam ang takot ko habang nakikita ang batang 'yan. They had no idea na nanginginig ang buong katawan ko habang nakikita ang batang 'yan!

"Kahit ano pa ang sabihin mo, anak mo ang batang ito! Walang kasalanan ang bata, Aera. Kahit saamin ka nalang magalit, huwag sa anak mo!"

Hindi na ako nagsalita pa at umalis na sa harapan nila. They won't listen to me, right? Ano pa ba ang silbi ko dito?!

Bakit ganun..bakit ang dali lang para sakanila na sabihin ang lahat? Parang ang dali lang sabihin na kalimutan iyon. Para bang laruan lang na nawala at kakalimutan lang kong gusto mo. Madali lang para sakanila kasi wala naman sila sa puder ko. Hindi nila alam kung paano ako binalot ng takot at trauma araw-araw!

I just want to slipped..want to slipped from these shits!