.

EJURA's POV

"Gala tayo?!" excited na sabi ni Yhanna. Nag si payag naman kami.

Habang nag aayus kami nang gamit namin nang biglang may sumigaw.

"ATE ERA!!! MAY BISITA KA!!!" napa lingun kami ng mga kaibigan ko sa sumigaw, nasa pintuan ito at may kasama siya. Isang matangkad at medyo may kalakihang lalake, maputi din ito at halatang gwapo. Bigla namang nag bago ang timpla ng mukha ko nang makilala ko kung sino iyun.

"Ejura." tawag nito sa akin. Bigla namang nag tilian ang mga kaklase ko-maliban sa mga kaibigan ko, na hindi na din maganda ang mga expression ng mukha. Hindi na ako nag patumpik tumpik pa at lumapit na sa kaniya.

"Anong kailangan mo?" I asked in straight face, para bang hindi ako nababahala sa presence niya. Pero deep inside ang bigat bigat lang.

Inabot naman niya ang kamay niya sa harapan ko na tinignan ko lang, tinaasan ko siya nang kilay(kahit ba hindi ako marunong). "What is that?" tanong ko sa kaniya. Nagulat ako nang bigla niyang kunin ang kamay ko at pinatong doon ang kamay niya. Nay naramdaman naman ako sa palada ko na parang malamig at maliit na bagay.

"Ibinabalik ko na." sabi nito saka umalis- umalis na hindi man lang nag paalam. Tinignan ko lang siya hanggang sa lumiko na siya sa hallway. Dahan dahan ko naman tinignan ang palad ko at dahan dahan ko din yung ibinuka.

Kahit parang alam ko na kung ano ang hawak ko ay ang lakas parin ng kabug ng dibdib ko. Nang maibuka ko na ito, para akong natuod ng makita ko kung ano iyun, nang makomperma ko na yun talaga ang hawak ko at ang ibinalik niya.

The Ring.

"Btch, ano yan?" tanong ni Yhanna

Hindi ko pinansin ang mga kaibigan ko na tumabi sa akin at makita nila ang hawak hawak ko.

"Omygosh!!!" Parinig ko na turan ni Kim.

"Hala, ate." halat naman sa boses ni Sofia at Abby ang pag alala.

Hindi ko parin inaalis ang paningin ko sa singsing, kahit ba yakap yakap na nila ako at hinihima himas ang aking likod.

"Shhh.. shhh.. ok lang yan, ok lang yan btch. "

Something snap on me, then I start laughing. Yes! I'm laughing like a crazy woman. Para akong baliw na tawa ng tawa.

"HAHAHAHAHAHAH! SHT! HAHAHAHAHAHA" the laugh was so evil. Ang tawa na hindi talaga tawa. But that laughter slowly fading at napapalitan ito ng hagulhul.

"Shhh.."

"AHHHH!!! AHHH!!! ANG SAKIT!!! HAHAHAHA!! ANG SAKIT SAKIT!!" para akong paulit ulit na binubugbog ng sakit sa dibdib. Ang bigat bigat na hindi ko na kayang pang hawakan pa. Gusto kong ilabas ang sakit!

Yakap yakap nila akong apat, pero nag pumilit ako maka wala. Umalis ako sa yakap nila. Hindi ko na kaya, kailangan kong ilabas ang mabigat na damdaminh ito.

I can't hold this any longer. I've been holding this for a long time at hindi ko kaya itong panghawakan pa.

Before Kim and the other's could react ay kaagad na lumanding ang kamao ko sa pader, paulit ulit ko itong ginagawa habang sumisigaw.

"AAAAHHHHHH!!!"

"Oh my god! EJURA TAMA NA YAN!!"

"BITCH!!! Huwag nga yang pader ang pagdiskitahan mo! Ayun si Art! Yun ang bugbugin mo! Kawawa naman ang pader na walang kaalam alam!"

Yinakap naman nila ako at nilayo sa pader, kahit ilang beses ko itong sinuntok ay para namang namanhid ang mga kamao ko dahil wala ako dun maramdaman na sakit o hapdi.

"Nako bhe! Huwag yung pader! Jusko! Baka malagutan tayo niyan ang Fe! Kami nalang ang suntukin mo tutal mukha naman kaming pader!" sabi ni Kim na nasa harapan ko at naka wide open ang mga braso niya na para bang pinuprutiktahan ang pader.

"Hala! Anong nang yare dito?!" bigla namang nag si datingan ang mga kaklse namin at pinalibutan kami, binitawan naman ako nina Sofia at Abby. Napa upo naman ako sa sahig at patuloy paring pumapatak ang mga luha ko sa mukha.

"Ate ayus ka lang?" tanong sa akin ni Rey na isa sa mga kaklase ko. Tinignan ko sila saka ngumiti.

Pinunasan ko naman ang mga luha ko saka dahan dahang tumayo na tinulungan naman nila ako. Ngumiti ulit ako sa kanila.

"Ayus lang ako, sige na umalis na kayo at mauna na din ako sa inyo." pumasok ako sa room namin at saka kinuha ang bag ko. Paglabas ko ng room ay andun pa din sila naka tayo sa kung saan ko sila iniwan. Naka tingin ang mga ito sa akin, malulungkot at may simpatya sa kanilang mga mukha.

Nginitian ko parin sila na kahit parang babagsak ulit ang mga luha ko.

"I have to go, hindi na din muna ako sasama sa gala." sabi ko sa kanila saka sila nilagpasan.

"Bitch! Hahatid ka nalang namin!" lumingun ako sa kanila ng marinig ko si Yhanna.

"Huwag na. I can manage." ngumiti ulit ako ng pilit saka tumalikod na ulit sa kanila, at nag lakad papalayo sa kanila. At sa bawat paghakbang ko ay siya rin namang pag tulo ng mga luha ko.