Chapter 18
Dahil sa galit, inihampas ni Akae ang cellphone sa mesa.
Umiinom ngayon si Akae kasama ang apat na taohan niya. Everyone is silent habang nagiisip about how to handle the situation dahil isang malaking potential trouble si Aikoh pag napabayaan nila.
"We've underestimated that kid," Akae said.
"The cops should be all over this by now, kailangan natin tong linisin or else, their nose will be all on us," Isa sa mga kasama ni Akae with a blond hair ang nagsalita.
"Since taohan mo ang dalawang yun, eliminate our connection with them," Utos ni Akae sa Blondie.
"At ikaw naman," Akae said nang mapunta ang atensyon niya sa kasamang may nose ring. "Kamusta ang pinapagawa kong background check sa lalaking yun?" Sabi ni Akae.
"The truth is kunti lang nakuha kong information. He's like a ghost who came out of nowhere. His name is Aikoh Jūkichi, 19 years old, tahimik lang at walang masyadong kaibigan bukod sa ex mo at ang bagong bestfriend nang ex mo. May sabi sabi ring may driver siyang matanda pero this guy, tulad ng amo niya, is like a ghost. Walang records tungkol sa kanila kahit saan bukod sa mga basic records and di lang yan, ang pinakaweird is this Aikoh guy, lives in the middle of the city's freakin cemetery region! How weird is that?" Sabi nang lalaking may nose ring.
"Focus na muna tayo sa mga urgent matters, remove all connection with those two. Naiintindihan mo?" Utos ni Akae sa lalaking blondie.
Apat na araw ang lumipas, it's now SUNDAY.
Maagang nagising at nagayos si Yasumi sa kanilang bahay dahil may usapan silang dalawa ni Aikoh na gagawin nila ngayon ang kanilang practical activity.
Prepared na prepared na si Yasumi with her fresh sunflower outfit. With an unkempt long hair and a face without make up, nakangiti siyang nagaantay. She doesn't care about how she would look like basta ang importante comfortable siya.
Ilang minutes muna ang dumaan bago dumating ang isang black na BMW.
Aikoh is wearing his usual color, black.
"Handa ka na ba babe?" Nagtanong agad si Aikoh kung handa na ba si Yasumi na tumango naman bilang sagot.
Pagkatapus magpaalam ni Aikoh sa magulang ni Yasumi, lumakad na sila.
"San ba tayo ngayon babe?" Curios slash excited raise to the tenth power na si Yasumi sa lakad nila ngayon dahil bihira lang nakakagala si Yasumi.
"Ahm~ I think maganda sa 3rd level residential region. Dun nalang tayo," Sabi ni Aikoh.
Sa syudad na to, may tatlong level ng residential region; ang 1st level for high class people ng society, 2nd level for not-so-high class and 3rd is for low class people. This city also has a cemetery region at isang commercial region kung saan nakatayo lahat ng mga business establishment including clubs, bars and restaurants pero may isa pang parte ang city na hindi kinoconsider bilang region, ang illegal settler's or squatter's area kung saan nakatira ang pamilya ni Yasumi.
Mula sa tinitirhan ni Yasumi, ang pinakamalapit na routa papunta sa 3rd level residential ay via commercial region.
After 30 minutes of driving through a light to moderate traffic, nakarating na sila Aikoh sa 3rd level residential.
Kahit tinatawag na "low class" ng mga taga 1st and 2nd level ang taga 3rd level, organized at malinis naman ang paligid.
Pagkatapus nilang makapagdesisyon kung saan sila magsisimula, kumatok si Aikoh sa isang bahay at nagsimula na sila sa kanilang activity.
Kumatok sila house to house hanggang nagtanghali.
"Babe, gutom na ko, kumain muna tayo oh," Reklamo ni Yasumi habang nakakapit sa braso ni Aikoh na siyang may bitbit ng payong panguntra sa init ng araw.
"Reklamo ka ng reklamo, kanina pagod maglakad tapus ngayon gutom naman?" Aikoh rolled his eyes.
"Napansin ko lang babe ha, ba't parang nagiging madaldal kana ngayon?" Biglang tanong ni Yasumi. Nang marinig ito ni Joakim na nakabuntot sa kanilang dalawa, di niya mapigilang magpalabas ng isang mahinag giggle. Nagkibit balikat naman si Aikoh bilang sagot.
Hindi namamalayan ni Aikoh na unti unti na siyang nagbabago. Mas madalas na siyang ngumiti ngayon. Unti unti naring nawawala ang lungkot sa kanyang puso.
"Uy babe, may karenderya dun oh," Nang makaliko sila Aikoh sa isang kanto, kuminang ang mga mata si Yasumi nang makakita siya ng isang karenderya.
Di mapigilan ni Aikoh ang kanyang tawa dahil sa expression ni Yasumi na parang bata. She's so adorable.
"Sige kumain na muna tayo," Di na niya tinangihan pa si Yasumi baka kung ano pa pumasok sa isip at mabaliw sa gutom.
Di nagpapigil si Yasumi at umorder na siya nang sandamakmak na pagkain. Libre naman ito lahat ng jowa niya eh.
After an hour, lumabas si Aikoh at Yasumi sa karenderya. Although kalmado lang ang mukha ni Aikoh pero deep down inside, di siya makapaniwala sa kanyang mga nakita! Posible ba sa isang mortal ang kumain nang ganun karami?
Gaya nang ginawa nila kanina, nagbahaybahay sila and after an etire day of survey, nakapaginterview sila nang mahigit kumulang, 500 individuals.
"Tama na siguro to babe, arrange nalang natin to sa bahay niyo," Sabi ni Aikoh na nagpagising sa kaluoban ni Yasumi.
"Finally, natapus rin," Mahinang sabi ni Yasumi. Pagod na pagod siya pagkatapos ng another 5 hours na paglalakad
Commercial region, A's Bar.
"Alpha in position,"
"Bravo in position,"
"Charlie in position,"
"Snipers in position,"
Sa loob ng isang tainted na van, maririnig mula sa mga audio devices ang mga signals ng bawat team habang nanunuod sa monitor ang operation commander nila through CCTVs, pero mas binibigyan niya nang focus ang isang monitor kung saan may live feed mula sa camera na nakalagay sa katawan nang kanilang asset sa loob ng A's bar.
Naging seryuso ang kanilang operation commander nang nagkaroon na nang usapan tungkol sa droga ang kanilang asset.
"Ground teams, stand by, wait for my mark," Sabi niya sa radio.
"Copy, command"
"Roger,"
"Copy,"
Pagkatapus nang ilang minutong paghihintay, the transaction was made. Successful na nakabili ng drugs ang kanilang asset sa loob using the marked money they provided.
"All teams, green light," Utos ng operation command.
The ground teams didn't waste any time and bravely rushed in.