Chapter 06

Hindi na ako nakatulog matapos ang pag-uusap namin ni Josh. It was unexpected.

.

.

"Remember the day we first met?", tanong niya nang hindi tumitingin sa akin, kundi sa kalangitan.

Napatango ako at napakunot ang noo.

"That was the day I fell for someone. I can't believe I was just 8 back then.", napailing siya at natawa ng bahagya.

Sino ba naman kasing magkakagusto sa edad na otso dba? Crush nga wala ako nung eight ako e.

"She's nice, humble and has a good heart. She is very kind. She is always taking the risk when she wants something. And I admire her for that.", pagpapatuloy niya. Hindi ako magawang magsalita dahil hindi ko lang rin alam ang sasabihin.

"I like her so much that I'm willing to fight for her, love her and accept the rejection if she will reject me. Alam ko namang she doesn't feel the same way as I do. Napakamanhid nga e.", napailing siya.

"So, who's the lucky girl? Share mo naman!", pang-aasar ko sa kanya. Lumingon siya sa akin at ngumiti ng mapang-asar.

"So, you consider yourself 'lucky'?",

Whatt?

"M-Me?", nauutal na tanong ko sabay turo sa sarili ko.

"Kahit kelan napakamanhid.", bulong niya na rinig na rinig ko naman.

"Sino nga kasi?", nabubuo ang konklusyon sa isip ko ngunit ayokong mag-assume.

"Hindi ko alam kung nagkukunwari kang hindi mo alam ang sinasabi ko o sadyang hindi mo lang talaga alam. Ash, I like you. I like you so much. Ano? Hindi mo padin ba magets?",

I don't know what to say. Did he just had a confession?

"I'm sorry. H-Hindi ko alam ang sasabihin.", saad ko.

"You don't have to say anything Ash. Sapat nang nalaman mo. Sinabi ko iyon hindi para pilitin mo din ang sarili mong mahalin ako. I know you for almost a decade now. Ayaw na ayaw mong nakikita akong nasasaktan. Just one favor from you. Please stay with me Ash.", nagsusumamo niya.

"I will.", ngumiti ako ng matamis sa kanya. Lumapit ako at inilagay niya ang braso sa balikat ko at nanatili sa ganoong posisyon habang nakatingala sa kalangitan. How I miss watching the stars with him.

Nakahiga na ako sa kama ko at hindi ako makatulog dahil ginugulo ng isip ko ang mga sinabi niya. Should I try to like him back? Arggh!

I was about to sleep when I heard my phone beep!

From: unknown

Hey, huwag ka na uli lalabas tuwing gabi. Night.

-CrosDelaveda

Napahawak ako sa dibdib habang binabasaa ng mensahe galing kay... cros? Alam kong yung pulis yon kaso familiar talaga e. San ko ba narinig yon? And wait, did he put some spy cameras around the house kaya niya nalaman?

------

Pababa na ako sa hagdan dahil magshoshopping ako ngayong araw. Malapit na ako sa living room nang makarinig ng nag-uusap mula roon.

"Why are you here? Anong kelangan mo?",

W-wait. Is that Josh? Ang aga-aga a.

"Andito ako dahil sasamahan ko siya sa lakad niya.",

And that's Cros kung hindi ako nagkakamali.

"Ako na. You can go now.", saad ni Josh.

"I'm the bodyguard here.",

"I'm the bestfriend.",

"Just the bestfriend.", may diing sabi ni Cros.

Omygod! Anong problema nila? Naglakad ako papunta sa sala at sabay naman silang napalingon. Josh is wearing a blue longsleeves paired with pants while Cros is wearing plain white polo paired with ripped jeans.

"Ash/good morning.", saad nila.

"Anong pinag-aawayan niyo?", nakakunot ang noong tanong ko.

"Kung sino sasama sayo.", sagot ni Cros.

"Sasamahan ko si Ash hindi ka na kelangan.", masungit na saad ni Josh.

"Mas maproprotektahan ko siya.", napahakbang si Cros papalapit kay Josh.

"She trust me more than you.", humakbang din si Josh.

"But I am more capable of protecting her.", saad ni Cros.

Magsasapakan ba sila?

"Stop! Sasama na kayong dalawa.", pumagitna ako.

--------

I swear pinagsisisihan ko yung ginawa kong sinama silang dalawa.

"Ash, you should try this. Bagay sayo.", sabi ni Cros.

Pinakita niya ang pink turtle neck dress na mukhang fitted sa akin at above the knee.

"No! Maiksi masyado. This one is better.", sabi naman ni Josh.

Pinakita niya ang isang purple floral dress na below the knee.

"Magbe beach ba siya? Mas maganda to formal or casual pwede.", pagmamayabang ni Cros.

"Pero maiksi. Nakakabastos. Eto matingkad ang kulay hindi pa maiksi.",

"The pink one!",

"No! The purple one!",

"Pink!",

"Purple!",

"STOP IT! WALA NA AKONG BIBILHIN.", sigaw ko at naglakad na palabas. Sumasakit ulo ko sa kanila.

--------

Movie World....

"What are we going to watch? Mm", tanong ko bago bumaling sa kanila.

"Comedy/Action.", sabay nilang sagot.

Oh, here we go again.

"Comedy, mas interesting.", pagpupumilit ni Josh.

"Action para may thrill!", singhal ni Cros.

"Comedy!",

"Action!",

"HORROR TAYO!", sigaw ko na nakapagpatigil sa kanila.

Pumasok na kami sa sinehan matapos magbayad ng ticket. Tsk! Magtitiis nalang ako sa horror kesa makinig sa bangayan nila. Mukha silang batang kinder na hindi magkasundo.

Napapatili ako sa tuwing magpapakita sa screen yung multo. Habang sila naman, hindi nga tumitili natatapon naman yung mga hawak nilang pagkain kapag nagugulat. Gosh! Natapunan pa ako.