A beautiful Lie . . .

Prologue

Yen Yens POV

"Hoy bata! "

" oy .. Tignan mo ko! Sabe nila may gusto ka daw sakin.. Totoo ba yun? "

" may crush sakin si yen yen. "

'' wag ka ngang epal! " - padabog akong tumayo sa sobrang inis ko sa hinayupak na cute na batang to. Naiiyak na naman ako, ayoko kase ng inaasar ako. Ayokong may naipipintas sakin .. ayoko ng ---

" nakikita kitang nakatingin lagi sakin ee .. sige na, aminin mo na yen yen, crush mo ko. Ang gwapo ko kaya .. "

At dun ako nagsimulang umiyak dahil sa pang aasar ng batang yun.. I was in grade 2 back then, and i started to like someone..

" wala ah, joke lang yun.. " nasabe ko habang umiiyak .. Thats how i started to lie, ke bata bata ko palang nakapagsinungaling na ko para pagtakpan ang sarili ko, para hindi ako mapahiya ..

" huwag ka nang umiyak, eto oh panyo, nilagyan ko ng pabango yan, importante yan sakin kaya ibalik mo ha? " -

" sayo na yang panyo mo ! pag--katapos mo kong asarin at pa--iyakin .. isusumbong kita kay papa ko .. " - pinunas ko ang mga luha ko gamit ang kwelyo ng uniporme ko ..

" sige na yen yen .. kunin mo na, sorry na .. sorry na " - saka siya lumapit at ipinahid niya ng panyo ang mga luhang ayaw magsitigil sa pag agos ..

" pero may crush ka sakin noh ?? " - tumakbo siya papalayo habang pang asar na tumatawa ..

---------------------------------------------------------------------------

Its so fascinating to bring back old memories from my childhood. Minsan natatawa nalang ako pag naaalala ko yung mga time na iyakin pako .. Or yung mga time, nagka crush ako kay ken ken .. Haha :D Anyway,

Maybe thats my first and last love :D

And thats the only memory i had with that kid, lumipat na siya ng school noon and i never had the chance to get his whole name.. All i know is, the other kids call him KEN KEN..