Chapter 11 ေစ်း
ဒိုခ်ီတိုက္မွာ မြန္းစတားအျမဳေတ ကို ေမွာ္စြမ္းအင္
ပံုေဆာင္ခဲလို႔လည္း သိၾကသည္။ မြန္းစတားအျမဳေတဆိုတာ
မြန္းစတားေကာင္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဗဟိုစြမ္းအင္အစုအခဲ
ျဖစ္သည္။ အဲဒီအျမဳေတထဲမွာ အ႐ိုင္းထည္သက္သက္ျဖစ္
တဲ့ ကမာၻ႔စြမ္းအင္ေတြ ကိန္းဝပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အင္မ
တန္ကို အ႐ိုင္းဆန္တဲ့ ကမ႓ာ႔စြမ္းအင္ေၾကာင့္ Dou Wang
အဆင့္ရွိသူေတာင္မွ မြန္းစတားအျမဳေတ ကိုစြန္႔စားၿပီး
မစုပ္ယူရဲေပ။
မြန္းစတားအျမဳေတကို တိုက္႐ိုက္မစုပ္ယူႏိုင္ေပမဲ့
ေမွာ္ေဆးပညာရပ္မွာေတာ့ ဒါဟာ အဓိကပါဝင္ပစၥည္း
ျဖစ္သည္။ မြန္းစတားအျမဳေတစြမ္းအင္ကို ေမွာ္ေဆးပညာ
ျဖင့္ ျပန္လည္သန္႔စင္ေပးကာ ေဆးဖက္ဝင္အပင္အခ်ိဳ႕ႏွင့္
ေပါင္းစပ္ေပးၿပီးေနာက္ ခြန္းအားကို တိုးျမႇင့္ေပးႏိုင္တဲ့
ေစ်းႀကီးၿပီး လိ္ုခ်င္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ေဆးလံုးရလာမည္။
ေနာက္အသံုးဝင္ေသးတာက မြန္းစတားအျမဳေတကို
လက္နက္မွာ ထည့္သြင္းတပ္ဆင္ႏိုင္သည္။တပ္ဆင္ျခင္း
အားျဖင့္ လက္နက္၏ဖ်က္ဆီးႏိုင္စြမ္းကို တိုးျမႇင့္ေစႏိုင္ရံု
သာမက ထူးျခားေသာ ဒိုခ်ီအစြမ္းသက္ေရာက္မႈကိုပါ
ရရွိေစသည္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒိုခ်ီတိုက္ေျမမွာ မြန္းစတား
အျမဳေတက အေရာင္းေကာင္းဆံုး ပစၥည္းတခုျဖစ္ခဲ့သည္။
လက္နက္တြင္သာမက အျမဳေတကို ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ
ႏွင့္ တျခားခုခံေရးအသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြမွာ ထည့္
သြင္း ႏို္ုင္သည္။ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာမွာ ထည့္သြင္းေပးျခင္း
ျဖင့္အလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ ခုခံမႈအစြမ္းရရွိေစၿပီး အႏၲရယ္
က်ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဝတ္ဆင္သူကို ဒိုခ်ီစြမ္းအင္အကာ
အကြယ္အလႊာမ်ိဳးႏွင့္ ကာကြယ္ေပးထားပါေသးသည္။
အမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြ အသံုးဝင္မႈေၾကာင့္ မြန္းစတားအျမဳ
ေတသည္ ဝယ္လိုအားအေကာင္းဆံုး ပစၥည္းျဖစ္ခဲ့သည္။ Dou
Zhe အဆင့္ေတာင္မက ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားကိုယ္တိုုင္
အရည္အေသြးျမင့္ေဆးလံုး ေဖာ္စပ္ဖို႔ အဆင္ျမင့္မြန္းစတား
အျမဳေတ ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လိုက္ရွာတတ္ၾကသည္။
ဝယ္လိုအား အရမ္းမ်ားတဲ့အတြက္ ဒိုခ်ီကုန္းေျမမွာ
မြန္းစတားအျမဳေတကို လြယ္လြယ္ကူကူဝယ္၍မရႏိုင္ေပ။
အကယ္၍ ေလလံပြဲ ဒါမွမဟုတ္ တျခားပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ ေတြ႕ရွိခဲ့
လွ်င္ ခ်က္ခ်င္း ေစ်းႀကီးေပး၍ ဝယ္လိုက္ၾကမည္ျဖစ္သည္။
မြန္းစတားအျမဳေတကို ေစ်းႀကီးေပးဝယ္ယူေနျခင္း
ေၾကာင့္ မြန္းစတားကို လိုက္လံဖမ္းဆီးၿပီး အသက္ေမြးၾက
တဲ့ ေၾကးစားအဖြဲ႕ မ်ားစြာရွိသည္။ ဒါေပမဲ့ မြန္းစတားအမဲ
လိုက္သည့္အလုပ္မွာ လြယ္ကူေသာ အရာမဟုတ္ေခ်။
ပထမအခ်က္အေနျဖင့္ မြန္းစတားအေကာင္ေတြက
အလြန္တရာ အင္အားႀကီးမားသလို ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္
လည္းမ်ားသည္။ အ႐ိုင္းဆန္တဲ့ ေမြးရာပါသဘာဝ ေၾကာင့္
လည္းျဖစ္သလို ထူးျခားစြာ တိုက္ခိုက္တတ္တဲ့ ပံုစံေတြ
ေၾကာင့္ အင္အားျခင္းအဆင့္ တူေနရင္ေတာင္မွ မြန္းစတား
အေကာင္ေတြက လူသားထက္ ပိုသာသည္။ ထူးခြ်န္တဲ့
အရည္အခ်င္းႏွင့္စြမ္းအားမရွိဘဲ မြန္းစတားအေကာင္ေတြ
ကို အမဲလိုက္ရန္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ အျမဳေတကို ရ
ဖို႔မဆိုႏွင့္ အသက္ပင္ ဆံုး႐ွဳံးႏိုင္သည္။
မြန္းစတားအေကာင္တိုင္းမွာ အျမဳေတရွိခ်င္မွ ရွိသည့္
အတြက္ မြန္းစတားအေကာင္ကို သတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္
အျမဳေတကို ရခ်င္မွ ရလိမ့္မည္။ မြန္းစတားအေကာင္ကို
သတ္ဖို႔ လူအင္အားတဝက္ေလာက္ ဆံုးရွံုးသြားေပမဲ့
အျမဳေတမရခဲ့တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ေၾကးစားအဖြဲ႕ေတြ
မ်ားစြာရွိသည္။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး ဒိုခ်ီကုန္းေျမမွာ အခ်ိန္တိုင္း
ေတြ႕ရ ၾကားရသည္။
----------
ေကြ႕ေကာက္ေနတဲ့ လမ္းၾကားထဲ ရွင္းအာႏွင့္အတူ
ေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ေတာင္ဘက္အစြန္းက်တဲ့ ေစ်း
တန္းဘက္ဆီကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကသည္။ ဝူတန္ၿမိဳ႕မွာ
အလယ္လတ္အတန္းအစားေလာက္ရွိတဲ့ ေစ်းတန္းအနည္း
ငယ္ရွိတယ္။ ဒီဆိုင္ေတြအားလံုးကို မ်ိဳးႏြယ္စုသံုးစုထဲက
တစု ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကသည္။ ယခု ေရွာင္ယြင္ေရာက္ရွိေန
တဲ့ ဆိုင္က ေရွာင္မ်ိဳးႏြယ္၏ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာရွိေနတဲ့
ေစ်းတန္းတတန္းျဖစ္သည္။
ေရွာင္မ်ိဳးႏြယ္၏ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ဟု ဆိုေသာ္လည္း
အမွန္တကယ္က အမွာစာလက္ခံျခင္းႏွင့္လံုျခံဳေရးကိုသာ
တာဝန္ယူရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ အျပန္အလွန္အေနျဖင့္ ေစ်း
ဆိုင္ေနရာယူထားတဲ့ ေၾကးစားအဖြဲ႕ ဒါမွမဟုတ္ ကုန္သည္
ေတြက အခြန္အခေပးရသည္။ ဒီထံုးစံကို ဒိုခ်ီကုန္းေျမမွာ
က်င့္သံုး လာတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီး ဒါကို ဆန္႔က်င္လို
သူ အေတာ္ရွား၏။
ေစ်းအဝင္ေပါက္မွာ လံုျခံေရးႏွစ္ေယာက္ ေစာင့္ၾကပ္
ေနၿပီး ၎တို႔ဟာ ေရွာင္မ်ိဳးႏြယ္မွျဖစ္ၾကသည္။ ေရွာင္ယြင္ႏွင့္
ရွင္းအာ ကို ေသခ်ာမွတ္မိေန၍ လမ္းဖယ္ေပးကာ ကမန္း
ကတန္း အ႐ိုအေသေပးလိုက္သည္။
ေခါင္းအသာညိတ္လိုက္ၿပီး အထဲကို လွမ္းဝင္လိုက္
သည္။အထဲတြင္ ျပည့္ႏွက္စည္းကားေနတဲ့ လူအုပ္ကိုၾကည့္
ရင္း ေရွာင္ယြင္ ႏႈတ္ခမ္းသပ္လိုက္မိ၏။ ဒါေၾကာင့္ေစ်းဆိုင္
ေတြကိုု မ်ိဳးႏြယ္စုက အထူးတင္းၾကပ္ထားတာကိုး..
ဒီေလာက္လူဝင္မ်ားေနမွေတာ့ အက်ိဳးအျမတ္ကလည္း
ရမွာမနည္းဘူး...
" တတိယသခင္ေလး.. မိန္းခေလးရွင္းအာ ဘာအလိုရွိ
ပါသလဲ... တခုခု ဝယ္မလို႔လား.. "
အင္မတန္မ်ားတဲ့ လူအုပ္ကို ၾကည့္ရင္း မ်က္စိေနာက္ေန
စဥ္ အေနာက္ဘက္ကေန ၾကားလိုက္ရသည္။
အေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူ ခုႏွစ္ေယာက္ ရွစ္
ေယာက္ေလာက္ ေရွာင္မ်ိဳးႏြယ္ဝတ္စံုဝတ္ဆင္ၿပီး ရပ္ေန
တာကိုျမင္လိုက္သည္။ စကားေျပာလိုက္တဲ့သူက အသက္
၃၀ေလာက္ရွိၿပီး ရင့္က်က္တဲ့သူတေယာက္ျဖစ္ပံုရသည္။
ၾကယ္ ၆ လံုး တံဆိပ္ေတြ႕လိုက္၍ Dou Zhe အဆင့္ ၆
တေယာက္ျဖစ္မွန္း သိလိုက္သည္။
ေရွာင္ယြင္အကဲခတ္ၾကည့္ေနတာသတိျပဳမိ၍ ႐ိုးသား
စြာျပံဳးလိုက္ၿပီး
" တတိယ သခင္ေလး.. ကြ်န္ေတာ့္ကို ပိုင္အန္လို႔ေခၚ
ပါတယ္.ေခါင္းေဆာင္က ကြ်န္ေတာ့္ကို ဒီမွာ တာဝန္ခ်ထား
ပါတယ္။ ဒီေစ်းရဲ႕ လံုျခံဳေရးတာဝန္ယူရတဲ့ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႕
ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ပါ... ေအာ္ အရင္တုန္းက သခင္ေလး
ေမြးေန႔မွာ ကြ်န္ေတာ္ပိုင္အန္ တက္ေရာက္ခဲ့ပါေသးတယ္.."
" အိုးး ဦးေလး ပိုင္အန္ပဲ... "
ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေရလိုက္ငါးလိုက္ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ဒါေပမဲ့ သူ႔ႏႈတ္ဆက္စကားက ေရွာင္ယြင္ကို ေက်နပ္ေစ
သည္။ အေဖကိုယ္တိုင္က ဒီမွာ တာဝန္ေပးထားေတာ့ ပိုင္
အန္က အေဖ့ရဲ႕ သစၥာရွိ လူယံုပဲ ျဖစ္ရမယ္။
ေရွာင္မ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုဟာ အရမ္းႀကီးၿပီး ၾသဇာတိကၠမႏွင့္
ျပည့္ဝတဲ့ အုပ္စုမဟုတ္ေပမဲ့ မ်ိဳးႏြယ္အတြင္းမွာ မတူညီတဲ့
အုပ္စုေလးေတြ ခြဲထားၾကသည္။ တကယ္၍ ပိုင္အန္သာ
တျခားအုပ္စုဘက္ေတာ္သားဆိုရင္ ယခုလိုမ်ိဳး လာႏႈတ္
ဆက္ၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ လာေျပာေနမည္ မဟုတ္ေပ။
" အျပင္မထြက္ရတာ ၾကာလို႔ ပ်င္းၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ေန
တာပါ.... ဦးေလးပိုင္အန္ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ေနာ္ အားမနာ
နဲ႔ေနာ္.. ကိစၥတခုခုလိုအပ္လာရင္ လာရွာလိုက္ပါ့မယ္.. "
ေရွာင္ယြင္ရဲ႕ငယ္ရြယ္တဲ့ အသံက တျခားသခင္ေလးလို
မ်ိဳး ဝင့္ႂကြားတဲ့ဟန္ လံုးဝမရွိဘဲနဲ႔ သူ႔အသံက ႏူးညံ့ၿပီး
ေလးစားမႈရွိ၏။ သူ႔အသံကို ၾကားလိုက္ရင္ေတာင္ ပီတီျဖစ္
ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္သြားႏိုင္၏။
ပိုင္အန္တေယာက္ အျပံဳးပန္းေဝကာ ပီတိေတြျဖာသြား
ေလသည္။ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး
" ဒါဆို သခင္ေလး ေအးေအးေဆးေဆး ေစ်းပတ္လိုက္ပါ
ဦး.. ဒီေစ်းမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူေတြက ျဖန္႔ထားေတာ့
အေၾကာင္းတခုခုရွိရင္ လွမ္းေခၚလိုက္လို႔ရတယ္.. "
ေရွာင္ယြင္ အသာေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီးေနာက္
ရွင္းအာကို လက္ဆြဲကာ လူအုပ္ၾကားထဲ တိုးဝင္သြားသည္။
ခနအၾကာ ပိုင္အန္ျမင္ကြင္းမွ ေရွာင္ယြင္တို႔ႏွစ္ေယာက္
ေရာေႏွာေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။
" ပ႔ါလိ... လူႏွစ္ေယာက္ကို သခင္ေလးေနာက္ လိုက္
သြားခိုင္းလိုက္... ၿပီးေတာ့ ေစ်းထဲက သူခိုးေတြကိုလည္း
သတိေပးလိုက္..သခင္ေလးနဲ႔ ရွင္းအာကို အေႏွာင့္အယွက္
ေပးမိခဲ့ရင္ ဒီေစ်းမွာ သူတို႔ေအးေဆးေနရလိမ့္မယ့္မထင္
နဲ႔လို႔... "
ေရွာင္ယြင္တို႔ေနာက္ေက်ာကို မျမင္ရသည္ႏွင့္ အေနာက္
လွည့္ၿပီး အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ သူ႔၏ ႐ိုးသားတဲ့မ်က္ႏွာ
ဟာ အေလးအနက္ထားၿပီးေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့ဟန္
ေျပာင္းလဲသြား၏။
" ဟုတ္ကဲ့ ေခါင္းေဆာင္.. " လက္ေအာက္ငယ္သား
တေယာက္က ေျဖလိုက္ၿပီး လက္ကိုေဝွ႕ယမ္းလိုက္ကာ
ေနာက္ထပ္လူႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚၿပီး လူအုပ္ၾကားထဲ တိုး
ဝင္သြားသည္။
" ဟားဟား တတိယသခင္ေလးက အရမ္းကိုယဥ္ေက်း
တာပဲ သူနဲ႔ ဆက္ဆံေျပာဆိုရတာ အရမ္းအဆင္ေျပတယ္.. "
သူ႔လူသံုးေယာက္ လူအုပ္ၾကား ေရာေႏွာဝင္ေရာက္သြာတာ
ကို ျကည့္ရင္း ျပံဳးလိုက္မိ၏။ ဒါေပမဲ့ တခ်က္ပါပဲ မ်က္ေမွာင္
ၾကဳံ႕ကာ ေရရြတ္လိုက္ျပန္သည္။
" တတိယသခင္ေလးလို လူေကာင္းတေယာက္ကိုမွ... ဟူးး
အင္းေလ အဲဒါက စိတ္မေကာင္းစရာပဲ.. "
ပိုင္အန္ စိတ္မေကာင္းစြာ ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး လက္ေအာက္
ငယ္သားႏွင္အတူ ေစ်းကို ကင္းလွည့္ထြက္သြားသည္။
..........
ေရွာင္ယြင္အေနာက္ကို ပ်င္းရိစြာ လိုက္ပါေနရင္း ရွင္းအာ
မသိမသာ အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ကာ ျပံဳးလိုက္
၏။
" အကိုေရွာင္ယြင္... ပိုင္အန္ဆိုတဲ့လူက တကယ့္
လူေကာင္းပဲ"
အင္း တခ်က္သာ ေျဖလိုက္ၿပီး ေဘးတန္းက ေစ်းဆိုင္ကို
သာမန္ကာလွ်ံကာၾကည့္လာခဲ့သည္။ ေရွာင္ယြင္ရဲ႕ စိတ္
အာရံု ျဖန္႔က်က္မႈက ပံုမွန္လူေတြထက္ ပိုအစြမ္းထက္ၿပီး
အေနာက္မွာ အေစာင့္ေတြ လိုက္ပါေနတာကို သတိျပဳမိ
သည္။ အေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေႏွး
လိုက္ကာ ရွင္းအာႏွင့္ ေဘးတိုက္ ေလွ်ာက္လိုက္ၿပီး ရွင္း
အာ ဘက္ကို ေခါင္းငဲ့လိုက္ကာ က်ီစယ္လိုက္၏။
" ဒိုခ်ီအဆင့္ ၉ နဲ႔ အေနာက္က အေစာင့္ ၃ ေယာက္ကို
အာရံုခံႏိုင္တယ္.. ရွင္းအာက အရမ္းေတာ္တာပဲ.."
ေရွာင္ယြင္လုပ္တတ္တဲ့ပံုစံကိုအတုခိုးကာ သူမရဲ႕ပုခံုးကို
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ တြန္႔ျပလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမလုပ္
ေနက်အတိုင္း ျပံဳးၿပီး တိတ္တိတ္ေနသည္။
( TNL: အဆင့္၉ နဲ႔ မသိႏိုင္ပါ။ ရွင္းအာက လွမ္းေထာက္
နိုင္၍ထူးဆန္းေနျခင္းျဖစ္သည္)
အသံတိတ္ေနတဲ့ ရွင္းအာကို ၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ယြင္ျပံဳးလိုက္
မိ၏။ ရွင္းအာရဲ႕ေခါင္းကို ညင္ညင္သာသာေလး ပုတ္လိုက္
ၿပီး ေလသံတိုးတိုးျဖင့္
" ရွင္းအာရဲ႕ဘဝအမွန္ကို မသိေပမဲ့ ဘာပဲေျပာေျပာ
ရွင္းအာက ေရွာင္ယြင္ရဲ႕ညီမလိုပါပဲ.. အနာဂတ္မွာ
ဘာကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ညီမကို ကာကြယ္ေပးမယ္.. "
ေပါ့ပါးစြာ ျပံဳးလိုက္ၿပီး ေဘးခ်င္းကပ္ေလွ်ာက္ေနရာကေန
အေရွ႕ကို ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
လွမ္းေနတဲ့ ေျခအစံုရပ္သြားၿပီး သူမကိုခပ္တိုးတိုးေျပာ
သြားတဲ့ ေရွာင္ယြင္ကိုသာ ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။
ခနတာအတြင္း ႏူးညံ့တဲ့မ်က္ႏွာျပင္မွာ အျပံဳးပန္းေလး
တပြင့္ ပြင့္လန္းလာသည္။
ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ လူအုပ္ၾကားမွာ သူမပံုရိပ္ဟာ အထီး
တည္း ၾကာပန္းပြင့္ေလး ငြားစြင့္စြင့္ပြင့္လန္းေနသကဲ့သို႔...
" ညီမတဲ့လား.. ရွင္းအာက ေလာဘႀကီးတဲ့မိန္းခေလးဆို
ေပမဲ့.. "
ဦးေခါင္းေလးကို ေစာင္းၿပီး တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္သည္။
ၿပီး ေရွာင္ယြင္အေနာက္ကို မေျပးရံုတမယ္ အမွီလိုက္သြား
သည္။
......
ေဘးတန္းက ေစ်းဆိုင္တန္းေတြကို သြားရင္းလာရငး္ ေသ
ခ်ာအကဲခတ္ေနေသာ ေရွာင္ယြင္အနား ကပ္လိုက္သြားရင္း
ေစ်းတန္းရဲ႕ လူအ႐ွဳပ္ဆံုးနဲ႔ အတြင္းဘက္အက်ဆံုး ေနရာ
ကို ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ ဒီေနရာမွာ အမ်ားအားျဖင့္
ပိုက္ဆံအေတာ္သင့္ရွိတဲ့သူ ဒါမွမဟုတ္ စြမ္းအားျမင့္တဲ့
သူေတြေလာက္ပဲ အေရာင္းအဝယ္လာလုပ္တာမ်ားပါတယ္။
ေရွာင္ယြင္ မြန္းစတားအျမဳေတ လိုက္ရွာၾကည့္ေနအခ်ိန္
ရွင္းအာ ပ်င္းရိလာၿပီး သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ေစ်းဆိုင္တဆိုင္
ထဲကို ဝင္ၾကည့္ေလသည္။ ျဖဴႏုေသာ သူမလက္ကေလး
ဟာ အစိမ္းေရာင္ႏုႏုလက္ေကာက္ကို ေကာက္ယူလိုက္
၏။ လက္ေကာက္ကို ထူးျခားတဲ့ အရာေတြနဲ႔ တန္ဆာ
ဆင္ျခင္းမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေငြေရခဲ ဓာတ္ပါလို႔ ပူျပင္းတဲ့
အခ်ိန္မွာေတာင္ ကိုင္တြယ္ရတာ ေအးျမလို႔ေနသည္။
လက္ေကာက္မွာ အေျပာင္ပံုစံျဖစ္ေနေပမဲ့ ပုံသဏၭာန္မွာ
လက္ရာေကာင္းမွန္းသိသာသည္။
ဝယ္လိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေရွာင္ယြင္ကို
ပိုက္ဆံအကုန္ေခ်းလိုက္တာကို သတိရသြားသည္။ ျပန္
လွည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ရွင္အဖိုးႀကီးကို ေတြ႕လိုက္၍
အားနာစြာ ေခါင္းခါျပလိုက္ၿပီး ျပံဳးလိုက္သည္။
လက္ေကာက္ကို ျပန္ခ်လိုက္ၿပီး အေရွ႕ကိုဆက္သြားသည္။
သူမ၏စိတ္အမူအက်င့္ႏွင့္ဆို ေရွာင္ယြင္ကိုေတာင္မွ သူမ
အတြက္ တခုခုဝယ္ေပးဖို႔ ေျပာမွာမဟုတ္ေပ။
အေရွ႕ကို ဆက္သြားကာ ပ်င္းရိလာ၍ ေရွာင္ယြင္ဆီ
ျပန္လွည့္ရန္ စဥ္းစားလိုက္ခ်ိန္မွာပဲ က်ယ္ေလာင္တဲ့
ရယ္သံတခု အေရွ႕ဆီကေန ၾကားလိုက္၏။
" ဟာ ဟိုမွာ မိန္းခေလးေရွာင္ရွင္းအာ မဟုတ္လား..?
ဟားဟား ဒီမွာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္လို႔ မထင္မွတ္လိုက္ဘူး...
ကံၾကမၼာ က မ်က္ႏွာသာေပးလိုက္တာပဲ.. "
မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕လိုက္ၿပီး အသံလာရာ အရပ္ကို လွည့္
ၾကည့္လိုက္သည္။ တန္ဖိုးႀကီး အဝတ္အစားဝတ္ဆင္ထား
တဲ့ လူငယ္တေယာက္ႏွင့္ ေနာက္လိုက္တစုကို ေတြ႕လိုက္သည္။
လူငယ္ဟာ အသက္ ၂၀ အရြယ္ရွိၿပီး အေတာ္ေလး
ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္။ မ်က္ႏွာ အနည္းငယ္ျဖဴႏုၿပီး
မ်က္လံုးမွာေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားဟန္ ေပၚေနကာ အေရွ႕က
ေရွာင္ရွင္းကိုသာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ အၾကည့္ထဲမွာ
တပ္မက္ျခင္းလကၡဏာ ေတြ ထိန္းမရသိမ္းမရ ေပၚလြင္ေနသည္။
///////////////////