webnovel

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ด้วยว่าพ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่ยังเล็ก และ ฉินหร่าน ไม่ใช่เด็กประพฤติดี นอกจากจะไม่ตั้งใจเรียนจนผลการเรียนย่ำแย่แล้ว เธอยังหัวรั้นและก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนโดนพักการเรียนไปเป็นปี แตกต่างจาก ฉินอวี่ น้องสาวที่เป็นนักเรียนดีเด่นผู้แสนเพียบพร้อมราวฟ้ากับเหว ด้วยเหตุนี้แม่ของเธอจึงเลือกพาน้องสาวไปอยู่ด้วยเพียงคนเดียวและทิ้งฉินหร่านเอาไว้ท่ามกลางชนบท ปล่อยให้เธอเติบโตเพียงลำพังในความดูแลของคุณยายวัยชรา สองยายหลานร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาสิบสองปี จนกระทั่งวันหนึ่งคุณยายเกิดป่วยหนักอาการโคม่าต้องส่งตัวไปยังโรงพยาบาลในเมือง ครอบครัวฉินจึงได้กลับมาพบหน้ากันอีกครั้ง เมื่อคุณยายไม่สามารถดูแลฉินหร่านด้วยตัวเองได้ต่อไปได้อีก แม่ของเธอจึงอาสารับเลี้ยงเธอไว้แทน กระนั้นก็ยังไม่วายเหน็บแนมหญิงสาวอยู่ตลอดว่าอย่าทำตัวน่าขายหน้า ให้เอาอย่างฉินอวี่ผู้เป็นน้องบ้าง กระนั้นกลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่านอกจากฉินหร่านจะมีใบหน้างดงามเกินเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว เธอยังมีอีกหนึ่งตัวตนปริศนาที่ซุกซ่อนเอาไว้อยู่ เพราะใครกันล่ะที่ทำข้อสอบกากบาททุกข้อแล้วผลคะแนนสอบจะออกมาได้เท่ากับศูนย์ในทุกๆ วิชา เธอโง่จริงๆ หรือว่าตั้งใจกันแน่... เช่นเดียวกับ เฉิงเจวี้ยน หมอหนุ่มประจำโรงเรียนที่แสนธรรมดาคนนั้น ทว่า...เขาเป็นแค่หมอประจำโรงเรียนจริงหรือ เมื่อโชคชะตานำพาให้คนสองคนที่ปกปิดตัวตนของตัวเองเอาไว้ได้มาพบกัน หน้ากากของใครจะถูกกระชากออกมาก่อนนะ

อีลู่ฝานฮวา · Urban
Not enough ratings
745 Chs

ตอนที่ 536

ตอนที่ 536 คุณเรียกเธอว่าเทพ P

“แขกของคุณหนูมาเร็วขนาดนี้เลยเหรอครับ?” พ่อบ้านฉินตรงดิ่งไปเปิดประตู

ทว่าคนที่มากลับไม่ใช่อาจารย์ของฉินหลิง แต่กลับเป็นพวกสวี่อวิ๋นเหา

พ่อบ้านฉินกับหัวหน้าแผนกฉินมีความทรงจำที่ไม่ค่อยดีต่อสวี่อวิ๋นเหา ทั้งสองฝังใจถึงขั้นยังจดจำท่าทีบีบบังคับไม่ยอมคนของพวกเขาเมื่อหลายวันก่อนได้เป็นอย่างดี

“นายน้อยสอง หัวหน้าแผนกฉิน พวกเรามาวันนี้เพื่อส่งมอบงานครับ” สวี่อวิ๋นเหาแสดงกิริยานอบน้อมถ่อมตัวมาก

พอมองดูแล้วช่างขบขัน หลายวันก่อนพวกเขายังทำตัวหยิ่งยโสอยู่เลย แม้แต่งานก็ทำท่าทีไม่ยอมส่งมอบให้ แต่วันนี้กลับเสนอตัวมาเพื่อส่งมอบงานด้วยตัวเองเสียอย่างนั้น

หัวหน้าแผนกฉินพยักหน้าสีหน้าเรียบเฉย ไม่แสดงอาการแสดงใดๆ เป็นพิเศษ

ทางด้านสวี่อวิ๋นเหาเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย เขาทำเพียงโค้งคำนับอย่างนอบน้อม “ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะกลับไปทำเรื่องส่งมอบงานให้จบ” พูดจบก็จะพาคนสองคนออกจากประตูไปทันที

ระหว่างนั้นที่ด้านนอกก็มีอีกคนเดินสวนเข้ามา ภายใต้แว่นตากรอบสีทองและสีหน้าแววตาลุ่มลึก ซ่อนแววตาไม่พอใจเอาไว้ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะคนเยอะมากเกินไปจนน่าหงุดหงิด

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com