webnovel

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ด้วยว่าพ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่ยังเล็ก และ ฉินหร่าน ไม่ใช่เด็กประพฤติดี นอกจากจะไม่ตั้งใจเรียนจนผลการเรียนย่ำแย่แล้ว เธอยังหัวรั้นและก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนโดนพักการเรียนไปเป็นปี แตกต่างจาก ฉินอวี่ น้องสาวที่เป็นนักเรียนดีเด่นผู้แสนเพียบพร้อมราวฟ้ากับเหว ด้วยเหตุนี้แม่ของเธอจึงเลือกพาน้องสาวไปอยู่ด้วยเพียงคนเดียวและทิ้งฉินหร่านเอาไว้ท่ามกลางชนบท ปล่อยให้เธอเติบโตเพียงลำพังในความดูแลของคุณยายวัยชรา สองยายหลานร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาสิบสองปี จนกระทั่งวันหนึ่งคุณยายเกิดป่วยหนักอาการโคม่าต้องส่งตัวไปยังโรงพยาบาลในเมือง ครอบครัวฉินจึงได้กลับมาพบหน้ากันอีกครั้ง เมื่อคุณยายไม่สามารถดูแลฉินหร่านด้วยตัวเองได้ต่อไปได้อีก แม่ของเธอจึงอาสารับเลี้ยงเธอไว้แทน กระนั้นก็ยังไม่วายเหน็บแนมหญิงสาวอยู่ตลอดว่าอย่าทำตัวน่าขายหน้า ให้เอาอย่างฉินอวี่ผู้เป็นน้องบ้าง กระนั้นกลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่านอกจากฉินหร่านจะมีใบหน้างดงามเกินเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว เธอยังมีอีกหนึ่งตัวตนปริศนาที่ซุกซ่อนเอาไว้อยู่ เพราะใครกันล่ะที่ทำข้อสอบกากบาททุกข้อแล้วผลคะแนนสอบจะออกมาได้เท่ากับศูนย์ในทุกๆ วิชา เธอโง่จริงๆ หรือว่าตั้งใจกันแน่... เช่นเดียวกับ เฉิงเจวี้ยน หมอหนุ่มประจำโรงเรียนที่แสนธรรมดาคนนั้น ทว่า...เขาเป็นแค่หมอประจำโรงเรียนจริงหรือ เมื่อโชคชะตานำพาให้คนสองคนที่ปกปิดตัวตนของตัวเองเอาไว้ได้มาพบกัน หน้ากากของใครจะถูกกระชากออกมาก่อนนะ

อีลู่ฝานฮวา · Urban
Not enough ratings
745 Chs

ตอนที่ 315

ตอนที่ 315 ลูกไก่ในกำมือ

คณบดีเจียงไม่ทันได้วางตะเกียบลง ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เป็นเสี่ยวเถาผู้สอนภาควิชาฟิสิกส์ปีหนึ่งปีนี้

“คณบดีเจียง!”

หูแทบระเบิด คณบดีเจียงรีบถือโทรศัพท์ออกห่างทันที

“มีอะไร ตกใจหมด” คนบนโต๊ะกินข้าวต่างรู้จักกันหมด คณบดีเจียงไม่ได้เจาะจงที่จะปิดบัง พูดขึ้นนิ่งๆ

เสี่ยวเถาที่อยู่ฝั่งนั้นสงบสติไม่อยู่ โวยวายต่อ “คนทางตระกูลเฉิงตกหลุมรักฉินหร่านนักเรียนปีนี้ของพวกเราแล้ว!”

คณบดีเจียงมือกระตุก ซี่โครงที่เพิ่งใช้ตะเกียบคีบขึ้นมาตกลงบนโต๊ะหมด

“อะไรนะ!” คณบดีเจียงดีดตัว ผึง ลุกขึ้น ใบหน้าประหม่า “คุณนำช่องทางการติดต่อมาให้ฉัน ฉันจะจัดการเรื่องนี้”

เขาวางสาย แล้วรีบลุกจากเก้าอี้ออกไป ข้าวเพิ่งกินไปได้เพียงครึ่งเดียว

โจวอิ่งมองตามหลังเขา พูดขึ้นช้าๆ “คณบดีเจียง คุณไม่กินแล้วเหรอ”

“กินอะไรขนาดนั้น!” คณบดีเจียงหันข้าง เขาหันหน้ามองโจวอิ่ง พูดขึ้นอย่างเหนื่อยใจมาก “ถ้ายังกินอีก หวังจวินซวิ่นนักเรียนใหม่ปีนี้อาจจะไปไม่กลับมาแล้ว!”

คณบดีเจียงพูดจบ เดินไปทางบันไดอย่างรวดเร็ว

เขาเจอเรื่องลำบากแล้ว…

**

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com