ตอนที่ 288 ผู้อำนวยการโจวซานพาเพื่อนคนหนึ่งมาลักพาตัวฉินหร่าน
เถียนเซียวเซียวสวมแว่นกันแดดอย่างรู้สึกเคยชิน เธอโบกมือลาพวกฉินหร่านและพูด “เจอกันพรุ่งนี้”
ผู้จัดการของเธอเองก็หายใจไม่ทั่วท้องเช่นกัน ถึงกับต้องมาพูดสักหน่อย
แต่ตระหนักได้ว่าฉินหร่านและวังจือเฟิงยังอยู่ เธอจึงยังไว้หน้าเถียนเซียวเซียวอยู่บ้าง ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก
“เธอเป็นเพื่อนของเซียวเซียวสินะ” ผู้จัดการเหลือบมองฉินหร่าน น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นช้าลงทันที “มีแผนที่จะเข้าวงการรึเปล่า”
“ไม่” ฉินหร่านหันหน้ามองออกนอกหน้าต่าง แวบเดียวก็มองเห็นรถของเฉิงเจวี้ยนจอดอยู่ที่ฝั่งตรงข้าม เธอดึงหมวกปีกแหลมลง “ฉันไปละ”
เธอโบกมือลาแบบลวกๆ ไม่แม้แต่หันหน้ากลับมามอง เดินเชื่องช้าออกไปที่ประตู
ผู้จัดการมองตามหลังเธอ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเสียใจ หญิงสาวไม่แม้แต่จะคิดเลยสักนิดถึงได้ปฏิเสธออกมาตามตรง ดูแล้วไม่ได้มีท่าทางลังเลเลยแม้แต่น้อย
ฉินหร่านไปแล้ว วังจือเฟิงก็ไม่ได้อยู่ต่อนาน บอกลาเถียนเซียวเซียวแล้วจึงกลับบ้านไป
เถียนเซียวเซียวขึ้นรถ baby-sitter ไปกับผู้จัดการ
Support your favorite authors and translators in webnovel.com